دلنوشته بانوي غم

[کوکیッ]

من زن خلق شدم
نه برای در حسرت یک بـ..وسـ..ـه ماندن.
برای بـ..وسـ..ـه ای از جنس آرامش.
من زن نشدم که همخواب آدمهای بیخواب شوم
زن شدم که برای خواب کسی رویا شوم.
زن نشدم که در تنهایی ام حسرت آغوشی عاشقانه را داشته باشم.
زن شدم تاآغوشی در تنهایی عشقم باشم.
برای خوشنامی صد سال کم است اما برای بد نامی یک لحظه کافیست

 

[کوکیッ]

هستن دخترایی که نگران پاک شدن آرایششون نیستن
چون آرایش ندارن
هستن دخترایی که وقتی یه پسر. پولدار میبینن دلشون نمی لرزه
چون دلشون دله نه ژله
هستن دخترایی که با دیدن ماشین پسرا کف نمیکنن
چون اینا دخترن نه دلستر...

 

[کوکیッ]

زن ....جنس عجیبی ست!
چشم هایش را که می بندی, دیدِ دلش بیشتر...
دلش را که میشکنی, باران لطافت از چشم هایش سرازیر...
انگار درست شده تا...روی عشق را کم کند!

 

[کوکیッ]

دستش را بگیر ...
با عشق نوازشش کن
دعوتش کن به یک رقـ*ـص
بگذار با قدم‌هایی‌ که به سویِ تو می‌‌آید
از خودش دور شود .
شاید نمی‌‌دانی‌
آغـ*ـوش یک مرد
گاهی‌
دنیایِ زنی‌ را خراب می‌‌کند !
گاهی‌ ، آباد
... دستش را بگیر
نوازشش کن
دعوتش کن به یک رقـ*ـص
حواست باشد
دنیای یک زن هیچ وقت خبرت نمی‌‌کند
" به مردی که زبانِ سکوت زن را بفهمد ، باید گفت خدا قوت "

 

[کوکیッ]

دل هیچ اقیانوسی
در تلاطم ِ جزر و مد نمی افتاد .
و اگر خورشید
اندام ِ زنانه اش را عـریـان نمی کرد
کدامین آفتابگردان
سوی ِ چشمش را
بر کشیدگی ِ خط ِ چشم ِ آفتاب کش می داد !
و حتی وقتی برای ِ انسانها
کلمه ی ِ "زندگی "
با حروف "زن " آغاز می شود
دیگر این ملامت ِ ما چیست
که چرا آدم
از دست ِ حوا سیب خورد !

 

[کوکیッ]

تمام زن ها شاعر می شدند
اگر مردها گریستن بلد بودند
. . . و
می‌توانستند
با رقـ*ـص ِ چشم هایشان
طوفان به راه بیاندازند
هیچ مردی شاعر نمی شد
اگر زنی ...
هیچ مردی شاعر نمی شد
اگر زنی در کار نبود ...

 

[کوکیッ]

زن طراوت زندگی نیست . . .
زن روغن مابین چرخ دنده های نخراشیده ی زندگی نیست . . .
زن بخش مهمی از زندگی نیست . . .
زن مُسکن دردهای زندگی مرد نیست . . . . . .
زن
تمــــــــــامِ تمــــــــــــامِ تمــــــــــام زندگی مرد است . .

 

[کوکیッ]

زن زیبـاســت ...
چه آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است...
چه آن زمان که...
خود را می آراید از پس همه خستگیهایش...
چه آن زمان که فریاد می زند
بر سرت و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را مبینی...
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده
و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند...
زن زیباست..
آن زمانی که ...
خسته از همه تُهمت ها و نابرابریها باز فراموشش نمی شود؛
مادر است، همسر است.
زن زیباست ...
اگر بفهمى...

 

[skyland]

مادرم روسری ات رابازکن
تاببینم چندزمستان بر بهارموهایت نشسته است

 

[skyland]

ازمرگ نمیترسم....
فقط میترسم درشلوغی ان دنیانتوانم مادرم راپیداکنم