سال 2016، بهترین معماران جهان همه چیز را تغییر دادند. آنها ساختمان های آشنایی مانند آسمان خراش ها، اداره ها و موزه ها را دچار تغییر و تحول کردند. آنها مصالحی که مدتها بود مورد غفلت واقع شده بودند، مانند آجر و تخته های سه لایه را مجددا زنده کردند. آنها ویژگی هایی مانند پنجره های سقفی و بالکن ها را نیز بهینه کردند. و راههای جدیدی برای ترکیب ساختارها با محیط اطرافشان، ایجاد فضاهای عمومی جدید، وارد کردن قالبهای معاصر در ساختارهای تاریخی، و ادغام ساختمان ها با مناظر مختلف پیدا کردند.
یکی از بهترین طرح ها، دنباله ها بودند؛ یعنی قسمت هایی که به ساختمانهای موجود اضافه شدند، یا با استفاده مجدد از ساختمان های تاریخی، و بازسازی های دقیق و پرزحمت همراه بودند. و ساختارهایی که اغلب نادیده گرفته شده اند، یعنی سایبان ها و سقف های کاذب، تجهیزات تصفیه و مانند آن، بالاخره مورد توجه معماران قرار گرفتند. در این مطلب، بدون هیچ ترتیب خاصی، پروژه های چشم نوازی که در سال گذشته اجرا شده اند را ذکر کرده ایم.
شرکت OMA، ساختمان Feana Forum، میامی
معماران شرکت OMA، ساختمان Feana Forum را با پنجره های هندسی تزئین کردند و آن را به دو بخش تقسیم نمودند. اولین بخش یک استوانه مارپیچ است که فضاهای عمومی، اتاق های جلسات، و یک هتل را در خود جای می دهد. معماران، بخش دوم، یعنی یک میدان بیرونی که در خیابان کالینز (Collins Avenue) قرار گرفته، را با حذف یک قطعه از جلوی ساختمان تشکیل دادند.
شرکت BIG، ساختمان Via West 57th Street، نیویورک
بزرگترین هدیه شرکت BIG به مشتریان خود، توانایی آن در شکل دادن به ساختمان ها و انطباق آنها با مکانی است که ساختمانها در آن قرار گرفته اند. ساختمان Via West 57th ، یک برج مسکونی چهاروجهی در منهتن است که از این قاعده مستثنی نیست. این ساختمان هرم مانند است، یک حیاط داخلی را احاطه کرده و روزها نورگیر بسیار خوبی دارد. در واقع این سازه، ترکیبی از یک آسمان خراش و یک خانه حیاط دار است.
استیون هال (Steven Holl)، BNIM، ساختمان هنرهای تجسمی دانشگاه آیووا
این مجتمع هنرهای تجسمی، یک سازه هنری سه بعدی است. نور از طریق چند شفت عمومی به مرکز این ساختمان می رسد. از کف طبقات هم یک شفت دیگر می گذرد که بالکن ها را ایجاد کرده و فضای داخل و خارج ساختمان را به هم متصل می کند.
گروه اسمیت / باند فریلون ادجای (Freelon Adjaye Bond/Smith Group)، موزه ملی تاریخ و فرهنگ، واشنگتن دی.سی.
موزه ملی تاریخ و فرهنگ آمریکایی های آفریقایی تبار، شاید استثنائی ترین سازه سال 2016 باشد. (به دلایلی، احتمالا این آخرین موزه ای باشد که در تفرجگاه ملی آمریکا ساخته می شود). مسیر حرکت بازدیدکنندگان نمایشگاه این موزه، که در طبقات پایین زیرزمین ساختمان آغاز شده و به تدریج صعود می کند و هر چه به طبقات بالاتر می رود آثار مربوط به زمان جدیدتر دیده می شوند، تشبیهی است که تغییر وضعیت آمریکایی های آفریقایی تبار و رهایی آنها از اسارت و بی عدالتی در گذر زمان را نشان می دهد. طراح ارشد این ساختمان، دیوید ادجای، آن را یک سازه روایی می نامد.
این رویکرد در نمای ساختمان موزه هم مشاهده می شود؛ نمای آن یک ساختمان سه لایه با ساختار ذوزنقه ای است که در طراحی آن از شکل تاج زیگزاگی مجسمه اوربان (Yoruban ) متعلق به اوایل قرن بیستم الهام گرفته شده است.
دیلر اسکافیدیو و رنفرو (Diller Scofidio and Renfro)، مرکز آموزشی روی و دیانا واگلس (Roy and Diana Vagelos)، نیویورک
دانشکده پزشکی کلمبیا یک مشکل داشت: ساختمان آن فاقد ویژگی های یک دانشگاه واقعی بود. شرکت دیلر اسکوفیدیو و رینفرو با یک راه حل هوشمندانه این مشکل را حل کردند: ایجاد ساختمانی که فقط به یک منظور استفاده می شود. این مرکز آموزشی 14 طبقه ، شامل کلاس های درس، آزمایشگاهها و یک شبکه شیشه ای و به هم پیوسته از فضاهای اجتماعی و مخصوص مطالعه است که با نام آبشار مطالعه شناخته می شوند. این ساختمان چشم انداز فوق العاده ای دارد.
شرکت اسنوهتا (Snohetta)، ساختمان SFMOMA، سان فرانسیسکو
نمونه گسترش یافته ی ساختمان پرزرق و برق اسنوهتا که شبیه یخچالهای طبیعی است و با نام SFMOMA شناخته می شود، بالاخره پس از سه سال بازسازی، در سال 2016 افتتاح شد. این قسمت اضافه شده به ساختمان، فضای نمایشگاهی موزه را دوبرابر کرده و شامل تعداد زیادی طرح های نوآورانه مانند یک راه پله جدید و بزرگ، راهنمای صوتی موقعیت مکانی، و یکی از بزرگترین دیوارهای زندگی (یا دیوارهای سبز) در ایالات متحده می شود.
شرکت معماران زاها حدید (Zaha Hadid Architects)، ساختمان The Port House، آنتورپ
شرکت معماران زاها حدید، یک ایستگاه آتشنشانی متروکه را به یک مقر جدید و سحرآمیز در بندر آنتورپ تبدیل کرد. ورقه های شیشه ای شفاف و مات، بخشی که به بالای ساختمان قدیمی آن اضافه شده را پوشش می دهند. این بخش جدید، مانند یک جواهر غول پیکر در بالای ساختمان قدیمی قرار گرفته است. یک طرف آن مسطح بوده و توجه بینندگان را به طرف دیگرش جلب می کند.
یکی از بهترین طرح ها، دنباله ها بودند؛ یعنی قسمت هایی که به ساختمانهای موجود اضافه شدند، یا با استفاده مجدد از ساختمان های تاریخی، و بازسازی های دقیق و پرزحمت همراه بودند. و ساختارهایی که اغلب نادیده گرفته شده اند، یعنی سایبان ها و سقف های کاذب، تجهیزات تصفیه و مانند آن، بالاخره مورد توجه معماران قرار گرفتند. در این مطلب، بدون هیچ ترتیب خاصی، پروژه های چشم نوازی که در سال گذشته اجرا شده اند را ذکر کرده ایم.
شرکت OMA، ساختمان Feana Forum، میامی
معماران شرکت OMA، ساختمان Feana Forum را با پنجره های هندسی تزئین کردند و آن را به دو بخش تقسیم نمودند. اولین بخش یک استوانه مارپیچ است که فضاهای عمومی، اتاق های جلسات، و یک هتل را در خود جای می دهد. معماران، بخش دوم، یعنی یک میدان بیرونی که در خیابان کالینز (Collins Avenue) قرار گرفته، را با حذف یک قطعه از جلوی ساختمان تشکیل دادند.
شرکت BIG، ساختمان Via West 57th Street، نیویورک
بزرگترین هدیه شرکت BIG به مشتریان خود، توانایی آن در شکل دادن به ساختمان ها و انطباق آنها با مکانی است که ساختمانها در آن قرار گرفته اند. ساختمان Via West 57th ، یک برج مسکونی چهاروجهی در منهتن است که از این قاعده مستثنی نیست. این ساختمان هرم مانند است، یک حیاط داخلی را احاطه کرده و روزها نورگیر بسیار خوبی دارد. در واقع این سازه، ترکیبی از یک آسمان خراش و یک خانه حیاط دار است.
استیون هال (Steven Holl)، BNIM، ساختمان هنرهای تجسمی دانشگاه آیووا
این مجتمع هنرهای تجسمی، یک سازه هنری سه بعدی است. نور از طریق چند شفت عمومی به مرکز این ساختمان می رسد. از کف طبقات هم یک شفت دیگر می گذرد که بالکن ها را ایجاد کرده و فضای داخل و خارج ساختمان را به هم متصل می کند.
گروه اسمیت / باند فریلون ادجای (Freelon Adjaye Bond/Smith Group)، موزه ملی تاریخ و فرهنگ، واشنگتن دی.سی.
موزه ملی تاریخ و فرهنگ آمریکایی های آفریقایی تبار، شاید استثنائی ترین سازه سال 2016 باشد. (به دلایلی، احتمالا این آخرین موزه ای باشد که در تفرجگاه ملی آمریکا ساخته می شود). مسیر حرکت بازدیدکنندگان نمایشگاه این موزه، که در طبقات پایین زیرزمین ساختمان آغاز شده و به تدریج صعود می کند و هر چه به طبقات بالاتر می رود آثار مربوط به زمان جدیدتر دیده می شوند، تشبیهی است که تغییر وضعیت آمریکایی های آفریقایی تبار و رهایی آنها از اسارت و بی عدالتی در گذر زمان را نشان می دهد. طراح ارشد این ساختمان، دیوید ادجای، آن را یک سازه روایی می نامد.
این رویکرد در نمای ساختمان موزه هم مشاهده می شود؛ نمای آن یک ساختمان سه لایه با ساختار ذوزنقه ای است که در طراحی آن از شکل تاج زیگزاگی مجسمه اوربان (Yoruban ) متعلق به اوایل قرن بیستم الهام گرفته شده است.
دیلر اسکافیدیو و رنفرو (Diller Scofidio and Renfro)، مرکز آموزشی روی و دیانا واگلس (Roy and Diana Vagelos)، نیویورک
دانشکده پزشکی کلمبیا یک مشکل داشت: ساختمان آن فاقد ویژگی های یک دانشگاه واقعی بود. شرکت دیلر اسکوفیدیو و رینفرو با یک راه حل هوشمندانه این مشکل را حل کردند: ایجاد ساختمانی که فقط به یک منظور استفاده می شود. این مرکز آموزشی 14 طبقه ، شامل کلاس های درس، آزمایشگاهها و یک شبکه شیشه ای و به هم پیوسته از فضاهای اجتماعی و مخصوص مطالعه است که با نام آبشار مطالعه شناخته می شوند. این ساختمان چشم انداز فوق العاده ای دارد.
شرکت اسنوهتا (Snohetta)، ساختمان SFMOMA، سان فرانسیسکو
نمونه گسترش یافته ی ساختمان پرزرق و برق اسنوهتا که شبیه یخچالهای طبیعی است و با نام SFMOMA شناخته می شود، بالاخره پس از سه سال بازسازی، در سال 2016 افتتاح شد. این قسمت اضافه شده به ساختمان، فضای نمایشگاهی موزه را دوبرابر کرده و شامل تعداد زیادی طرح های نوآورانه مانند یک راه پله جدید و بزرگ، راهنمای صوتی موقعیت مکانی، و یکی از بزرگترین دیوارهای زندگی (یا دیوارهای سبز) در ایالات متحده می شود.
شرکت معماران زاها حدید (Zaha Hadid Architects)، ساختمان The Port House، آنتورپ
شرکت معماران زاها حدید، یک ایستگاه آتشنشانی متروکه را به یک مقر جدید و سحرآمیز در بندر آنتورپ تبدیل کرد. ورقه های شیشه ای شفاف و مات، بخشی که به بالای ساختمان قدیمی آن اضافه شده را پوشش می دهند. این بخش جدید، مانند یک جواهر غول پیکر در بالای ساختمان قدیمی قرار گرفته است. یک طرف آن مسطح بوده و توجه بینندگان را به طرف دیگرش جلب می کند.