بیوگرافی خواننده ها بیوگرافی یوهان سباستیان باخ

  • شروع کننده موضوع Pari_A
  • بازدیدها 204
  • پاسخ ها 9
  • تاریخ شروع

Pari_A

کاربر اخراجی
عضویت
2017/02/27
ارسالی ها
2,766
امتیاز واکنش
14,439
امتیاز
746
زندگینامه یوهان سباستین باخ


یوهان سباستین باخ، کسی که به موسیقی کلاسیک معنای خاصی بخشید

یوهان سباستین باخ، آهنگساز (۱۶۸۵- ۱۷۵۰) که تحولی در موسیقی و فرهنگ اروپا ایجاد کرد.

یکی از معروفترین آهنگسازان و موسیقی دانان دوره موسیقی باروک بی شک یوهان سباستین باخ است. باخ یکی از موسیقی دانان و آهنگسازانی است در موسیقی کلاسیک جهان اثری را بر جای گذاشته است. این اثر به حدی زیاد است که سبکی جدید در زندگی و فرهنگهای کشورهای مختلف گذاشته است. یوهان سباستین باخ در ۳۱ مارچ سال ۱۶۸۵ در شهر ایزرناخ در ایالت تورینگیا کشور آلمان بدنیا آمد.

یوهان سباستین باخ در یک خانواده موسیقی دان چشم به جهان گشود. نسل های قبل از یوهان کوچک در موسیقی بسیار فعال بودند. پدر وی، یوهان امبروسیس، حرفه اش موسیقی بود. و در شهر ایزرناخ کار می کرد. این بار وجود دارد که پدر وی به باخ کوچک نواختن ویلن را آموخت.

در سن هفت سالگی، یوهان سباستین باخ وارد مدرسه مذهبی شد. او در آنجا اصول دینی و زبان لاتین و دیگر مطالب مرتبط را آموخت. همین آموزه ها به او در موسیقی کمک کرد بطوریکه بسیار از کسانیکه با وی آشنا بودند، این نظر را داشتند که موسیقی در روح او وجود داشت. زمانیکه ده ساله شد یوهان سباستین باخ پدرش را از دست داد. برادرش یوهان کریستف که نوازنده ارگ در اردرف (Ohrdruf) یوهان سباستین باخ که یتیم شده بود را به کنار خود آورد. او را به مدرسه محلی خودش فرستاد. یوهان تا ۱۵ سالگی کنار برادرش ماند.

یوهان سباستین باخ صدای سوپرانو ی زیبایی داشت. همین ویژگی او را وارد مدرسه در لونه بورگ (Lüneburg ) کرد. یوهان بعد از آن تمرکز خود را بیشتر روی نواختن ویلن و هارپسیکورد گذاشت. وی در این دوره بسیار از یک ارگ نواز محلی به نام جورج بوم تاثیر گرفت. در سال ۱۷۰۳، اولین کار خود به عنوان موسیقی دان در دوک یوهان ارنست واقع در وایمار (Weimar) انجام داد. باخ در این مقطع سعی کرد هرچه در توان دارد انجام دهد. هم به عنوان نوازنده ویلن، و برخی از مواقع نوازنده ارگ.

یوهان سباستین باخ، با شهرت یک اجرا کننده موسیقی بزرگ رشد کرد. به خاطر مهارت فنی اش، در کلیسای جدید ارنشتات کرسی نوازندگی ارگ را گرفت. او توانایی بسیار زیادی در موسیقی های کلیسایی و موسیقی هایی از این قبیل داشت. دیگر او یک موسیقی دان مستقل شده بود. اما از شاگردانش دور نمی شد.اما مدتی بعد با شنیدن خبر فوت دیتریش بوکستهود نوازنده به نام بوبک، بدون اینکه ارنشتات را مطلع کند به آنجا بازگشت. چراکه فضای بیشتری برای او در آنجا بود.

در ۱۷۰۷، یوهان سباستیان باخ، با عنوان نوازنده ارگ به کلیسای سنت بلیس در مولهازن رفت. بر طبق نوشته های مربوط به شخص یوهان ، هرچند در برنامه کاری باخ چنین تغیری مسیری نبود اما باخ جوان از این حرکت ناراضی نبود. سبک موسیقی باخ با پیشوای روحانی کلیسا در تقابل بود. یوهان سباستیان باخ، تنظیمهای پیچیده ای را ابداع کرد. او خطوط ملودی متفاوتی را در کنار هم با سبک منحصر به فرد خود قرار داد.
 
  • پیشنهادات
  • *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    باخ به زیبایی سوپرانو می‌خواند و به او کمک کرد تا در مدرسه‌ای در لونبرگ آموزش خود را ادامه دهد. مدتی پس از ثبت نام او در مدرسه و با تغییر صدای او، باخ شروع به نواختن ویولن و هارپسیکورد کرد. باخ به شدت تحت ‌تاثیر یک نوازنده ارگ محلی به نام “بوهم” قرار داشت. در ۱۷۰۳ به عنوان یک موسیقی‌دان در دربار دوک یوهان ارنست در وایمار مشغول به کار شد. در آنجا، در مقام یک موسیقی‌دان، به طور تمام وقت کار می‌کرد و گاهی ویولن می‌نواخت و مسئول نواختن ارگ کلیسا هم بود.

    Johann-Christian-Bach-1-min.jpg

    آغاز کار​

    باخ شهرتی رو به رشد را به عنوان نوازنده ای عالی پشت سر گذاشت، و این مهارت بسیار تکنیکی او سبب شد تا به عنوان نوازنده ارگ در کلیسای جدید آرنشتات منصوب شود. این کلیسا امروزه به کلیسای باخ شهرت دارد. او مسئول تنظیم و نواختن موسیقی برای امور مذهبی و رویدادهای خاص و نیز آموزش موسیقی بود. باخ مردی مستقل و گاهی مغرور بود و کار با شاگردانش به خوبی پیش نمی‌رفت و از جانب مقامات کلیسا مورد سرزنش قرار می‌گرفت که چرا به اندازه کافی با آنان تمرین نمی‌کند.

    در سال ۱۷۰۵ باخ برای چند ماه ناپدید شد اما این کار کمکی به وضعیت او نکرد. در حالی که تنها چند هفته از ترک کلیسا از سوی باخ می‌گذشت، او به لوبک رفت تا ارگ نوازی نوازنده معروف دیتریش بوکسته هود را بشنود، و مدت اقامت خود را بدون اطلاع به کسی در آرنشتات تمدید کرد.

    در سال ۱۷۰۷ باخ شادمانه آرنشتات را برای شغل نوازندگی ارگ در کلیسای سنت بلز در شهر مولهاوزن ترک کرد. با این حال، این حرکت به همان خوبی که او برنامه‌ ریزی کرده بود، از آب در نیامد. سبک موسیقی باخ با مخالفت کشیش کلیسا روبرو شد. باخ ترتیبات پیچیده را در موسیقی به وجود می‌آورد و علاقه به ترکیب ملودی های مختلف با یکدیگر را داشت. کشیش معتقد بود که موسیقی کلیسا باید ساده باشد. یکی از مشهورترین آثار باخ در این دوران “زمان خدا بهترین زمان است” یا “Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit”، که نام دیگر آن “actus Tragicus” است.
     
    آخرین ویرایش:

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691

    کار برای دربار​

    پس از یک سال، باخ در دربار دوک ویلهلم ارنست در وایمار به عنوان نوازنده ارگ منصوب شد. در مدتی که برای دوک کار می‌کرد، آوازهای متعدد کلیسایی و برخی از بهترین ساخته‌های خود را برای ارگ نوشت. باخ در وایمار بهترین کارهای خود را نوشت از جمله ” توکوتا و فوک در ر مینور “، که یکی از محبوب ‌ترین قطعات او برای ارگ است. او همچنین ” Herz und Mund und Tat ” را نوشت که یکی از بهترین کانتاتاهای اوست، به این قطعه “قلب و دهان و عمل و زندگی” هم گفته می‌شود. یک بخش از این کانتات به نام ” Jesu, Joy of Man’s desiring “، بسیار معروف و محبوب است.

    در سال ۱۷۱۷، باخ با شاهزاده لئوپولد از آنهالت – کوتن درباره همکاری به توافق رسید. ولی دوک ویلهلم ارنست هیچ علاقه‌ای به این توافق باخ نداشت و حتی برای چند هفته او را زندانی کرد. در اوایل دسامبر، باخ آزاد شد و به او اجازه داده شد تا به کوتن برود. شاهزاده لئوپولد به موسیقی علاقه داشت. او ویولن می‌نواخت و اغلب در هنگام سفر از همه جا پارتیتور می‌خرید.

    زندگی با شاهزاده لئوپولد​

    در حالی که در کوتن، باخ بیشتر زمان خود را به ساختن موسیقی بی کلام اختصاص داده بود، اما در کنار آن نواختن کنسرتو برای ارکسترها، سوئیت های رقـ*ـص و سونات را نیز ادامه می‌داد. او همچنین قطعاتی برای سازهای سولو، از جمله برخی از بهترین تک نوازی های ویولن را نوشت. تک نوازی های باخ نشان از تهعد عظیم او به حضرت عیسی را دارد چنانچه در اغلب آثارش می‌توان نام مستعار I.N.J که به لاتین به حروف اول “Nomine Jesu” که همان نام عیسی اشاره دارد را دید.

    به احترام دوک براندنبورگ، در سال ۱۷۲۱، باخ مجموعه کنسرتوهای ارکستر را که با نام ” کنسرت های براندنبورگ” شناخته می‌شود منتشر کرد. این مجوعه به عنوان بزرگترین آثار باخ شناخته می‌شود. در همان سال شاهزاده لئوپولد ازدواج کرد و عروس جدید دربار سبب شد تا علاقه موسیقایی شاهزاده از بین برود. باخ نخستین کتاب خود را با عنوان “تمرین کلاویه ها” در همین دوران به پایان رساند. او در نظر داشت تا با این کتاب تکنیک ها و متدهای یادگیری را با کنار هم قرار دادن مجموعه قطعات صفحه کلید به دانش آموزان آموزش دهد. در سال ۱۷۲۳ به دلیل منحل شدن ارکستر از سوی شاهزاده، باخ تصمیم گرفت کوته را برای همیشه ترک کند.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    Johann-Christian-Bach-2-min.jpg


    آثار بعدی در لایپزیگ​

    پس از بررسی مقام جدید خود در لایپزیگ، باخ قراردادی را امضا کرد که به موجب آن نوزانده و معلم جدید کلیسای سن توماس می‌شد. برای موقعیت خود لازم بود که در مدرسه توماس به عنوان معلم هم تدریس کند. باخ هر هفته بنا به نیازهای کلیسا، دو کانتات ساخت. برای مثال “کریسمس” مجموعه‌ای از شش کانتات است که در تعطیلات نواخته می‌شوند.

    باخ همچنین از کتاب مقدس تفاسیر موسیقایی را با استفاده از گروه کر، بند ترانه، آریاها و اپرا به وجود آورد. این آثار به “Passions” معروف هستند که معروف ‌ترین آن‌ها “Passion According to St. Matthew” است. این ترکیب موسیقی که در سال ۱۷۲۷ یا ۱۷۲۹ نوشته شده است، داستان فصل‌های ۲۶ و ۲۷ انجیل متی را می‌گوید. این قطعه به عنوان بخشی از مراسم “آدینه نیک” به اجرا درآمد.

    یکی از کارهای قدیمی کلیسایی اش “Mass in B minor” است. باخ بخش‌هایی از آن را در سال ۱۷۳۳ به نام Kyrie و Gloria، توسعه داد که به عنوان برگزیده فلمرو ساکسونی معرفی شد. باخ تا سال ۱۷۴۹، نوشتن کامل موسیقی سنتی لاتین را به پایان نرساند. و کارهایی که کامل انجام شده بودند هرگز در دوران زندگی اش اجرا نشدند.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691

    سال‌های پایانی عمر​

    در سال ۱۷۴۰ باخ با وجود مشکلات بینایی به کار خود ادامه داد. او آنقدر حالش خوب بود که بتواند سفر کند و اجرا داشته باشد و از فردریک کبیر، پادشاه پروس در سال ۱۷۴۷ بازدید کند. او برای شاه می‌نواخت و ترکیب‌بندی جدیدی را در آن دوران ساخت. پس از بازگشت به لایپزیگ، باخ قطعه را اصلاح کرد و مجموعه‌ای از فوگ ها را به نام “پیشنهاد موزیکال” به فردریک کبیر ارائه کرد.

    در سال ۱۷۴۹ باخ شروع به ساخت آهنگی جدید به نام “هنر فوگ” کرد، اما آن را کامل نکرد. او تلاش کرد که با انجام جراحی در سال بعد، بینایی خود را بهبود بخشد، اما این جراحی سبب شد تا او به طور کامل بینایی خود را از دست دهد و کور شود. بعد از آن سال، باخ سکته کرد و در ۲۸ ژوییه ۱۷۵۰ در لایپزیگ درگذشت.

    در طول زندگی او، باخ بیشتر به عنوان نوازنده ارگ شناخته می‌شد تا یک آهنگساز. تعداد کمی از آثار او در طول زندگی او منتشر شدند. با این حال، ساخته‌های موسیقی باخ از سوی کسانی چون آمادئوس موتزارت و لودویگ ون بتهوون، که پیرو او بودند مورد تحسین قرار گرفتند. شهرت باخ در سال ۱۸۲۹ زمانی که آهنگساز آلمانی فلیکس مندلسون با شور و شوق و با توجه به سنت متی “Passion According to St. Matthew” را دوباره منتشر کرد، به شکل قابل توجهی بیشتر و بیشتر شد.

    از نظر موسیقایی​

    باخ، در احضار و حفظ احساسات گوناگون استاد بود. او یک نقال متخصص بود، و اغلب از ملودی برای بیان اقدامات یا رویدادها استفاده می‌کرد. در آثار او، باخ از سبک‌های مختلف موسیقی از سراسر اروپا، از جمله فرانسه و ایتالیا، استفاده کرده است. او با استفاده از کنترپوان، چندین ملودی را به طور همزمان می‌نواخت، و همچنین فوگ ها را، و تکرار ملودی با تغییرات جزیی برای خلق آثاری بسیار دقیق از مهارت ها و تکینیک های او بود. او بهترین آهنگساز عصر باروک و یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های موسیقی کلاسیک در همه دوران ها به شمار می‌رود.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    Johann-Christian-Bach-3-min.jpg


    زندگی شخصی​

    مکاتبات خصوصی و جزئی باخ سبب شده اند تا در تمام دوران ها از او شخصیتی زنده بر جایی بماند. باخ به خانواده خود وفادار بود. در سال ۱۷۰۶، او با دختر عمویش ماریا باربارا باخ ازدواج کرد. این زوج هفت فرزند داشتند که برخی از آن‌ها در دوران نوزادی جان خود را از دست دادند. در سال ۱۷۲۰، در حالی که باخ با شاهزاده لئوپولد سفر می‌کرد، همسرش ماریا از دنیا رفت. در سال بعد، باخ با خواننده ای به نام آنا مگدالا ولکن ازدواج کرد. آن‌ها سیزده فرزند داشتند و بیش از نیمی از آن‌ها در دوران کودکی مردند.

    به طور واضح باخ عشق خود را به موسیقی با فرزندانش به اشتراک می‌گذاشت. از اولین ازدواج او، ویلهلم فریدمان باخ و کارل فیلیپ امانوئل باخ به آهنگسازان و نوازندگانی عالی تبدیل شدند. یوهان کریستوف فریدریش باخ و یوهان کریستیان باخ، که پسران ازدواج دوم او بودند، موفقیت های دنیای موسیقی را دنبال می‌کردند.

    منتظر شاهکار بعدی باشید.


    آثار​

    نوشتار اصلی: آثار یوهان سباستیان باخ
    آثار یوهان سباستیان باخ به‌وسیلهٔ حروف BWV (سرواژهٔ عبارت آلمانی: Bach Werke Verzeichnis) به معنای نمایهٔ آثار باخ نمایه‌گذاری شده‌اند. این فهرست که در سال ۱۹۵۰ منتشر شد، به‌وسیلهٔ ولفگانگ اشمایدر تهیه شده‌است. به عنوان مثال، از BWV 846 تا BWV 893 ویژهٔ پرلود و فوگای باخ است. فهرست یادشده به جای تقسیم‌بندی بر حسبِ زمان تصنیف اثر، بر حسبِ نوعِ اثر تقسیم‌بندی شده‌است. در گردآوری این فهرست، شمایدر عمدتاً از فهرست ویراست انجمن باخ (لاتین:Bach Gesellschaft Ausgabe)، فهرستی از آثار آهنگساز که بین سال‌های ۱۸۵۰ و ۱۹۰۵ جمع‌آوری شده‌است، پیروی کرده‌است.

    وی در طی دوران حیاتش به‌عنوان ارگ‌نواز، مشاور ساختِ ارگ و آهنگساز، آثاری برای ارگ – چه در انواع آزاد آلمانی مانند پرلودها، فانتازیاها و توکاتاها و شکل‌های بسته‌تری مانند پرلود کوراله‌ها و فوگ‌ها - مشهور بود. به دلیل خلاقیت فراوان و توانایی ادغام سبک‌های ملّی متفاوت و متنوع در آثارش برای ارگ، توانست در سنین جوانی شهرت و اعتبار کسب نماید. پرحاصل‌ترین دوران وی (از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۴) نه تنها با تصنیف چندین جفت از پرلودها و فوگ‌ها و توکاتاها و فوگ‌ها همراه بود، بلکه تألیف «کتابچهٔ اُرگ» را نیز در پی داشت. این کتاب ناتمام مجموعه‌ای از چهل و نه پرلود کورالهٔ کوتاه را شامل می‌شد که هدف آن‌ها نمایش فنون ترکیبی بود که می‌توانست در کاربرد ملودی‌های کوراله استفاده شود.

    همچنین، باخ آثار فراوانی برای هارپسیکورد نوشته‌است که بعضی از آن‌ها بر روی کلاویکورد نیز اجرا شده‌اند. بسیاری از آثار او برای کلاویه‌ها مجموعه‌هایی هستند که سعی می‌کنند به شکلی دانشنامه‌ای احاطه‌ای جامع و کامل بر تمام سیستم‌های تئوریک داشته باشند و این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نیز بوده‌است
     
    آخرین ویرایش:

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    باخ برای سازهای تک، دو ساز و دسته‌های موسیقی کوچک آثاری نوشته‌است. او همچنین تعداد زیادی کانُن و ریچرکاره نوشته‌است که بیشتر آن‌ها سازبندی مشخصی ندارند. پراهمیت‌ترین مثال‌های این نوع آثار را می‌توان در «هنر فوگ» و «پیشکش موسیقایی» یافت. مشهورترین اثر باخ برای ارکستر کنسرتوهای براندنبورگ هستند. آثار باقی‌ماندهٔ دیگر باخ در شکل کنسرتو، دو ویولن کنسرتو، یک کنسرتو برای دو ویولن (مشهور به کنسرتوهای «دوتایی» یا «double concertos») و کنسرتوهایی برای یک، دو، سه و حتی چهار هارپسیکورد هستند. علاوه بر کنسرتوها، باخ همچنین چهار سوئیت ارکستری نیز نوشته‌است که مجموعه‌ای از موسیقی سبک‌گرایانهٔ رقـ*ـص برای ارکستر است.

    باخ در کلیسای سنت توماس هر یک‌شنبه یک کانتات بر مبنای تم مربوط به منتخب آیات کتاب مقدس که در همان هفته خوانده می‌شد، اجرا می‌کرده‌است. دست‌کم سه مجموعهٔ کامل از این کانتات‌ها مذهبی را تصنیف کرده‌است که در مجموع، تعداد آن‌ها به بیش از ۳۰۰ کانتات می‌رسد که از میان آن‌ها تنها حدود ۱۹۵ اثر برجای مانده‌است. او همچنین تعدادی کانتات غیرمذهبی نیز تصنیف نموده‌است که معمولاً در مراسم اجتماعی چون جشن‌های ازدواج اجرا می‌شده‌اند. آثار باخ برای ارکستر و دستهٔ آواز بزرگ شامل قطعهٔ مشهور «پاسیون به روایت متای قدیس» (به آلمانی: «Matthäuspassion») و «پاسیون به روایت یوحنای قدیس» (به آلمانی: Johannespassion) است که هر دو اثر برای اجرا در هفتهٔ مقدس در کلیسای سنت توماس تصنیف شده‌اند. دیگر اثر بزرگ باخ، «مس در سی مینور»، نزدیک پایان عمر وی با استفاده از قطعات دیگری که پیش‌تر تصنیف شده بودند (مانند کانتات شماره ۱۹۱ و کانتات شمارهٔ ۱۲) گردآوری گشت. در تمام این آثار، برخلاف موتت‌ها، در کنار همسرایی‌ها بخش‌های تکخوانی قدرتمندی نیز دیده می‌شود.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    شهرت باخ در سال‌های پایان زندگی و پس از مرگ، اُفول کرد و آثار وی در مقایسه با آثار نوپدید سبک کلاسیک، کهنه تلقّی گشت. با وجود این، وی هیچگاه فراموش نشد چرا که همواره از او به‌عنوان یک نوازنده، معلّم (و البته آهنگساز) و پدر فرزندانش (بخصوص ک.ف. ا باخ) یاد می‌شد. در این دوران آثاری از وی که بیش از دیگر آثار از آن‌ها قدردانی گردید و به آن‌ها توجه شد، آثار برای سازهای کلاویه‌ای بود که در این حوزه دیگر آهنگسازان همواره استادی وی را تصدیق کرده‌اند. موتزارت، بتهوون و شوپن در میان مهم‌ترین ستایندگان وی بودند. در ملاقاتی از کلیسای سنت توماس در لایپزیک، موتزارت اجرایی از یکی از موتتها (BWV 225) را شنید و از تعجب بانگ برآورد: «اینک چیزی که بتوان از آن آموخت». زمانی که بخشی از موتت را برای مطالعه به وی دادند، «موتزارت روی نزدیک‌ترین صندلی نشست، در حالی که بخش‌های اثر در اطرافش پخش بود، [برخی از] آن‌ها را در دو دست وی و [برخی] روی زانوانش قرار داشت. او همه چیز را فراموش کرده بود و تا زمانی که تمام اثر سباستیان باخ را بررسی نکرد، برنخاست». بتهوون نیز از علاقه‌مندان باخ بوده‌است. وی در کودکی «کلاویهٔ خوش‌کوک» را آموخت و بعد‌ها باخ را «نیا و طلایه‌دار هارمونی» (به آلمانی: Urvater der Harmonie) و «نه یک جویبار، بلکه یک دریا» (به آلمانی: nicht Bach, sondern Meer)، بازی کلامی با "Bach" که به معنای «جویبار» است) خواند.[۹] همچنین، شوپن پیش از کنسرت‌هایش خود را در اتاقی محبوس می‌کرد و آثار باخ را می‌نواخت. در نهایت به نظر می‌رسد بسیاری از آهنگسازان پیش‌گفته و دیگرانی چون رابرت شومان و فلیکس مندلسون پس از شنیدن آثار باخ به سبکی کنترپوآنی‌تر در تصنیف موسیقی روی آوردند.[۱۰] احیای شهرت باخ نزد بخش وسیع‌تری از افراد، تا حدودی به دلیل زندگی‌نامه‌ای بود که یوهان نیکلاس فورکل در سال ۱۸۰۲ نگاشت. بتهوون نیز این کتاب را خوانده بود. گوته به نسبت دیگران دیر با آثار باخ آشنا گردید. این آشنایی از طریق مجموعه‌ای از آثار برای کلاویه و آثار آوازی اجراشده در شهر باد برکا در تورین‌گن به سال ۱۸۱۴ و ۱۸۱۵، روی داد. در سال ۱۸۲۷ وی در نامه‌ای تجربهٔ شنیدن موسیقی باخ را «هارمونی جاودانی در گفتگو با خود» توصیف کرده‌است.[۱۱] اما بیشترین تلاش‌ها برای زنده نمودن شهرت فراموش‌شدهٔ باخ توسط فلیکس مندلسون انجام گرفته‌است. وی در سال ۱۸۲۹، پاسیون به روایت متای قدیس را در برلین اجرا نمود. هگل که در میان شنوندگان این اجرا حضور داشته‌است، بعد‌ها باخ را چنین توصیف می‌کند؛ «باشکوه، یک پروتستان واقعی، قوی و می‌توان گفت نابغه‌ای فرزانه که تنها تازگی‌ها قدردانی از ارزش واقعی او را بازآموخته‌ایم»[۱۲][پیوند مرده]​. ترویج آثار باخ توسط مندلسون و رشد مجدد قَدر و قیمت این آهنگساز در سال‌های بعدی ادامه یافت. انجمن باخ (Bach Gesellschaft) در سال ۱۸۵۰ با هدف معرفی و ترویج آثار وی بنیان نهاده شد. این انجمن در طول نیم‌قرنِ پس از تأسیس، مجموعه‌ای جامع از آثار آهنگساز را منتشر نمود.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    پس از این دوران، باخ و آثار او مشهور باقی‌ماندند. طی قرن بیستم، فرایند شناخت ارزش‌های موسیقایی و آموزشی برخی از آثار وی ادامه یافت. به احتمال، نمود بارز این فرایند را می‌توان در معرفی‌ای که پابلو کاسالس از «سوئیت‌های ویولن سل» انجام داد، دانست. پیشرفت دیگری که در این راه حاصل گردید، رشد اجراهای اصیل بود که سعی می‌نمودند موسیقی را به شکلی که مورد نظر آهنگساز بوده‌است، ارائه دهند. نمونه‌ای از ویژگی‌های اجراهای اصیل را می‌توان در انتخاب هارپسیکورد به جای پیانوی بزرگ امروزی برای اجرای آثار کلاویه‌ای و همچنین استفاده از دستهٔ آواز کوچک یا خوانندگان تک به جای دسته‌های آواز بزرگ که محبوب اجراهای قرن نوزدهم و بیستم بوده‌اند، مشاهده نمود.

    سهم یوهان سباستیان باخ از موسیقی یا - اگر بخواهیم مفهومی که توسط شاگرد وی لورنز کریستف میزلر باب گردید را به عاریت بگیریم، «دانش موسیقایی» وی هماره با «نبوغ اصیل» ویلیام شکسپیر در ادبیات انگلیسی و ایزاک نیوتن در فیزیک مقایسه شده‌است.

    190px-Bachscross.svg.png

    صلیب باخ، امضای آهنگساز شامل یک نُت واحد با استفاده از چهار کلید مجزا
    آثار باخ به عنوان نمونه‌ای از بهترین‌هایی که بشریّت می‌تواند ارائه نماید، برای قرار گرفتن در صفحه موسیقی زرین وویجر و ارسال به فضا، برگزیده شده‌اند. دانشمند و نویسنده لوئیس توماس دربارهٔ چگونگی ارتباط برقرار کردن مردم کرهٔ زمین با ساکنان احتمالی سراسر گیتی چنین پیشنهاد کرده‌است: «رای من به باخ است. تمام آثار وی باید به‌طور مداوم به فضا مخابره شوند. با این که این کار متکبرانه خواهد بود اما با هدف به نمایش گذاشتن بهترین چهرهٔ ممکن [از زمین] در ابتدای آشنایی، قابل بخشش است. پس از آن می‌توان حقایق نامطبوع‌تر را بیان نمود.»

    بعضی از آهنگسازان با استفاده از نت‌های سی بِمُل (B-flat)، لا (A)، دو (C) و سی عادی (نت سی ساده که در آلمانی H است) که موتیف BACH را تشکیل می‌دهند یا مشتقات کنترپوانی آن در آثار خود به باخ ادای احترام نموده‌اند. البته شخص باخ در این سرواژه‌نگاری موسیقایی پیش‌قدم بوده‌است که به ویژه در کنتراپونکتوس چهاردهم (Contrapunctus XIV) از هنر فوگ به چشم می‌خورد. با وجود اینکه این ملودی صلیب‌گون در چشم باخ نوعی ادای موسیقایی از سرسپاری به عیسی مسیح و صلیب وی بوده‌است، بعد‌ها آهنگسازان این موتیف را در تجلیل از مقام آهنگساز بکار بردند. وفاداری صمیمانهٔ باخ به عیسی مسیح در سراسر پیشهٔ معنوی وی، با کشف انجیل کالو در سال ۱۹۳۲ در فرانکنموث میشیگان، کاملاً اثبات گردید.
     

    *SAmiN

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2020/03/24
    ارسالی ها
    5,054
    امتیاز واکنش
    6,772
    امتیاز
    691
    دو کتاب آنا ماگدالنا باخ که آلبوم‌های موسیقی خاص خانوادهٔ یوهان سباستیان باخ را تشکیل داده‌اند، قطعاتی با کاراکترهای گوناگون برای ساز و آواز را شامل می‌شوند. این قطعات هم آثاری از آهنگسازان و هم آثار دیگر آهنگسازان را دربرمی‌گیرند و در این دو کتاب همگی به دست خود یوهان سباستیان باخ و گاه همسر او آنا ماگدالنا باخ نوشته شده‌اند. همچنین برخی از صفحات به دست یک کودک نوشته شده‌اند، که می‌توانند دست‌نوشت یکی از اعضای خردسال خانوادهٔ باخ باشند.

    نامگذاری‌ها​

    • فلات یخی باخ از شبه‌جزیره بتهوون در جزیرهٔ الکساندر در قطب جنوب.
    • آتشفشان باخ در عطارد.

    نام شناسنامه‌اییوهان سباستیان باخ
    زاده۲۱ مارس ۱۶۸۵
    آیزناخ، تورینگن، آلمان
    تاریخ مرگ۲۸ ژوئیهٔ ۱۷۵۰ (۶۵ سال)
    لایپزیگ، زاکسن، آلمان
    ساز(ها)ارگ، پیانو، هارپسیکورد
    لطافت قوی موسیقی باخ و گستردگی حاصل از هنر وی، او را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگ‌سازان غرب در سنت تُنال مشهور ساخته‌است. با توجه به عمق معنایی، قوّت فنی و زیبایی هنرمندانه، آثاری چون کنسرتوهای براندنبورگ، سوئیت‌ها و پارتیتاها برای ساز شستی‌دار، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، پیشکش موسیقایی، هنر فوگ و تعداد فراوانی کانتات که ۲۲۰تا از آن‌ها برجا مانده‌است را می‌توان نام برد.
    Johann Sebastian Bach.jpg

    نقاشی چهرهٔ آهنگ‌ساز به سال ۱۷۴۸، اثر هوسمان
     

    برخی موضوعات مشابه

    پاسخ ها
    0
    بازدیدها
    122
    پاسخ ها
    0
    بازدیدها
    310
    پاسخ ها
    10
    بازدیدها
    302
    پاسخ ها
    1
    بازدیدها
    185
    پاسخ ها
    22
    بازدیدها
    355
    پاسخ ها
    3
    بازدیدها
    429
    پاسخ ها
    14
    بازدیدها
    292
    بالا