شعر تاسیان|امیرهوشنگ‌ ابتهاج(ه.ا.سایه)

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


اندوه

خسته و غمزده با زمزمه ای حزن آلود
شب فرو می خزد از بام ِ کبود
تازه بند آمده باران و نسیمی نمناک
می تراود ز دل ِ سرد ِ شبانگاه ِ خموش
شمع ِ افسرده ی ماه از پس ِ آن ابر ِ سیاه
گاه می خندد و می تابد از اندوهی سرد
خنده ای غمزده چون خنده ی درد
تابشی خسته و بی رنگ و تباه
چون نگاهی که در آن موج زند سایه ی مرگ
سوزناک از دل ِ ویران ِ درختان ِ خموش
می رسد گاه یکی نغمه ی آشفته به گوش
نغمه ای گم شده از سـ*ـینه ی نایی موهوم
بانگی آواره و شوم
می کشد مرغ ِ شباهنگ خروش
می رود ابر و یکی سایه ی انبوه و سیاه
نرم و خاموش فرو می خزد از گوشه ی بام
آه ، دردی ست در آن اختر ِ لرزنده که گاه
کورسو می زند و می شود از دیده نهان
وز نهیب ِ نفس ِ تیره ی شام
می کشد مرغ ِ شباهنگ فغان
آه ای مرغ ِ شباهنگ خموش!
بس کن این بانگ و خروش
بشکن این ناله ی پرسوز و گداز
بشکن این ناله که آن مایه ی ناز
تازه رفته ست به خواب
آری ای مرغک ِ اندوه پرست
بس کن این شور و شتاب
بس کن این زمزمه ... او بیمارست .

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


بر سنگ چشم او

بر سر ِ گوری که روزی بود آتشگاه ِ عشق ِ من
وز لهیب ِ آرزویی روشن و خوش تاب
شعله می افراشت
وینک از خاکستری پوشیده
کز وی جز خموشی چشم نتوان داشت
می چکئ اشک ِ نگاهم تلخ
می چکد اشک ِ نگاهم نیز در آن جام ِ زهرآگین
کز شرنگ ِ بـ..وسـ..ـه لبریزست
وز فسونی تازه می خواند مرا هر دم که :
" باز آ ، این چه پرهیزست ! "
وز نهیب ِ گور ِ سرد ِ چشم ِ او
کاندر آن هرگونه امّیدی فرو مرده ست
پای واپس می نهم
بی نیازی از بـ..وسـ..ـه ای پر شور
کز فریبی تازه می رقصد در آن لبخند
بی نیاز از خنده ای دلبند
کز فسونی تازه می جوشد در آن آواز
می چکد اشک ِ نگاهم باز
بر سر گوری که روزی بود آتشگاه ِ عشق ِ من
وینک از خاکستر ِ اندوه پوشیده ست
در میان ِ این خموش آباد ِ بی حاصل
در سکوت ِ چیره ی این شام ِ بی فرجام
می چکد اشک ِ نگاهم بر مزار ِ دل
می سراید قصه ی درد ِ مرا با سنگ ِ چشم ِ او
با غمی کاندر دلم زد چنگ
وز پلاس ِ هستی ام بگسیخت تار و پود
می روم ، می گویمش بدرود
وز نگاهی خسته و پژمرده ، چون مهتاب ِ پاییز ِ ملال انگیز
می گذارم بر مزار ِ آرزوهایم گلی ویران
یادگار ِ آن امید ِ گم شده ، آن عشق ِ یادآویز !

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


پرده افتاده

پرده افتاد
صحنه خاموش
آسمان و زمین مانده مدهوش
نقش ها ، رنگ ها چون مه و دود
رفته بر باد
مانده در پرده ی گوش
رقـ*ـص ِ خاموش ِ فریاد
پرده افتاد
صحنه خاموش
وز شگفتی ِ این رنگ و نیرنگ
خنده یخ بسته بر لب
گریه خشکیده در چشم
پرده افتاد
صحنه خاموش
وان نمایش
که همچون فریبنده خوابی شگفت
دل از من همکی برد ، پایان گرفت
و من
که بازیگر ِ مات ِ این صحنه بودمن
- چو مرد ِ فسون گشته ی خواب بند
که چشم از شکست ِ فسون بر گشاید -
به جای تماشاگران یافتم خویشتن را
شگفتا ! که را بخت ِ آن داده اند
که چون من
تماشاگر ِ بازی ِ خویش باشد ؟
وز این گونه چون من
تراشد
فریب ِ دل ِ خویشتن را
که آخر رگ ِ جان خراشد ؟ ...
بلی پرده افتاد و پایان گرفت
فسونکاری ِ این شب ِ بی درنگ
و من در شگفت :
که چون کودکان
بخندم بر این خواب ِ افسانه رنگ ؟
و یا در نهفت ِ دل ِ تنگ ِ خویش
بگریم بر اندوه ِ این سرگذشت ؟

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


آزار

دختری خوابیده در مهتاب
چون گل ِ نیلوفری بر آب
خواب می بیند
خواب می بیند که بیمارست دلدارش
وین سیه رؤیا ، شکیب از چشم ِ بیمارش
باز می چیند
می نشیند خسته دل در دامن ِ مهتاب
چون شکسته بادبان ِ زورقی بر آب
می کند اندیشه با خود :
از چه کوشیدم به آزارش ؟
وز پشیمانی سرشکی گرم
می درخشد در نگاه ِ چشم بیدارش
روز ِ دیگر
باز چون دلداده می ماند به راه ِ او
روی می تابد ز دیدارش
می گریزد از نگاه ِ او
باز می کوشد به آزارش

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


شبگیر

دیگر این پنجره بگشای که من
به ستوه آمدم از این شب ِ تنگ
دیرگاهی ست که در خانه ی همسایه ی من خوانده خروس
وین شب ِ تلخ ِ عبوس
می فشارد به دلم پای درنگ
دیرگاهی ست که من در دل ِ این شام ِ سیاه
پشت ِ این پنجره بیدار و خموش
مانده ام چشم به راه
همه چشم و همه گوش
مـسـ*ـت ِ آن بانگ ِ دلاویز که می آید نرم
محو ِ آن اختر ِ شب تاب که می سوزد گرم
مات ِ این پرده ی شبگیر که می بازد رنگ
آری ، این پنجرخ بگشای که صبح
می درخشد پس ِ این پرده ی تار
می رسد از دل ِ خونین ِ سحر بانگ ِ خروس
وز رخ ِ آینه ام می سترد زنگ ِ فسوس
بـ..وسـ..ـه ی مهر که در چشم ِ من افشانده شرار
خنده ی روز که با اشک ِ من آمیخته رنگ ...

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


ای فردا

می خوانم و می ستایمت پرشور
ای پرده ی دل فریب ِ رؤیا رنگ
می بوسمت ای سپیده ی گلگون
ای فردا ای امید ِ بی نیرنگ
دیری ست که من پی ِ تو می پویم
هر سو که نگاه می کنم ، آوخ !
غرق است در اشک و خون نگاه ِ من
هر گام که پیش می روم برپاست
سر نیزه ی خون فشان به راه ِ من
وین راه ِ یگانه ، راه ِ بی برگشت
ره می سپریک همره ِ امید
آگاه ز رنج و آشنا با درد
یک مرد اگر به خاک می افتد
بر می خیزد به جای او صد مرد
این است که کاروان نمی ماند
آری ز درون ِ این شب ِ تاریک
ای فردا من سوی تو می رانم
رنج است و درنگ نیست می تازم
مرگ است و شکست نیست می دانم
آبستن ِ فتح ِ ماست این پیکار
می دانمت ای سپیده ی نزدیک
ای چشمه ی تابناک ِ جان افروز
کز این شب ِ شوم بخت ِ بدفرجام
برمی آیی شکفته و پیروز
وز آمدن ِ تو زندگی خندان
می آیی و بر لب ِ تو صد لبخند
می آیی و در دل ِ تو صد امید
می آیی و از فروغ ِ شادی ها
تابنده به دامن ِ تو صد خورشید
وز بهر ِ تو بازگشته صد آغـ*ـوش
در سـ*ـینه ی گرم توست ای فردا
درمان ِ امید های غم فرسود
در دامن ِ پاک ِ توست ای فردا
پایان ِ شکنجه های خون آلود
ای فردا ای امید ِ بی نیرنگ

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


مهرگان نو

بگشاییم کفتران را بال
بفروزیم شعله بر سر ِ کوه
بسراییم شادمانه سرود
وین چنین با هزارگونه شکوه
مهرگان را به پیشباز رویم
رقـ*ـص ِ خوش پیچ و تاب ِ پرچم ها
زیر ِ پرواز ِ کفتران ِ سپید
شادی آرمیده گام ِ سپهر
خنده ی نو شکفته ی خورشید
مهرگان را درون می گویند
گرم ِ هر کار ، مـسـ*ـت ِ هر پندار
همره ِ هر پیام ، هر سوگند
در دل ِ هر نگاه ، هر آواز
توی هر بـ..وسـ..ـه ، روی هر لبخند
بسراییم :
مهرگان خوش باد

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


دید

کودک ِ من ، کودک ِ مسکین
از برای ِ تو
دردهایی کور
چشم می پاید
در شکیب ِ انتظار ِ سال های دور ....
وینک اینجا من
با تلاش ِ طاقت ِ رنج آزمای خویش
چشم می پایم برای تو
شادی ِ فردای خندان را
کودک ِ من ، کودک شیرین

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


دختر خورشید

در نهفت ِ پرده ی شب
دختر ِ خورشید
نرم می بافد
دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را
وز نهانگاه ِ سیاه ِ خویش
می سراید مرغ ِ مرگ اندیش :
- " چهره پرداز ِ سحر مرده ست !
چشمه ی خورشید افسرده ست ! "
می دواند در رگ ِ شب
خون ِ سرد ِ این فریب ِ شوم
وز نهفت ِ پرده ی شب
دختر ِ خورشید
همچنان آهسته می بافد
دامن ِ رقاصه ی صبح ِ طلایی را

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب

 

[فاطمه معصومی]

تاسیان / سایه


سرودِ رستاخیز

به پا برخاستم :
پر درد و خشم آلود
ز پا بگسیخته زنجیر
دست آزاد
نگاهم شعله خیز ِ کوره ی آتشفشان ِ خشم
و من لبریز ِ خشم ِ وحشی ِ فریاد
به پا برخاستم :
دستی نهاده بر دل خون بار
و دستی با درفش ِ خلق ِ رزم آهنگ
زبانم تشنه سوز ِ واژه ی دلخواه
سرودم شعله ور در چشم ِ آتش رنگ
سرود ِ آتش و خون :
شعله تاب ِ کوره ی بیداد
سرودی دادخواه ِ کینه های گم شده از یاد
سرود ِ تشنه ی لبریز
سرود ِ خشم رستاخیز
سرودی رنج زاد و زندگی پرورد
سرودی کِش شکنج ِ مرگ نتواند شکست آورد
و اینک من
که بر لب های رنگ افسرده ی خاموش
شکفت ِ غنچه های خنده تان را دوست می دارم
چو شیرین خنده های باغ
به دامان ِ بهار ِ شوخ گرم آغـ*ـوش
زمستان ِ سکوت ِ خویشتن را می گدازم در دل ِ پر داغ
و در ماتم سرای سـ*ـینه ها تان
شعله می آرایم از این بانگ ِ آتشگیر
فروگیرید اشک از گونه های زرد
و بردارید دست از ناله های سرد
و بسپارید با من گوش :
سرود ِ سـ*ـینه ی تنگ شما می جوشد از این بانگ ِ آتشناک
و از بهر ِ شما بر می گشاید این سرود آغـ*ـوش
و من در این سرود ِ پاک
گلوی ناله های خویش را افشرده ام خاموش
و اشک ِ دردهای خویش را افشانده ام بر خاک
چه شادی ها
که در خود می تپد پر شور
به شوق ِ این دلاور سـ*ـینه های ریش
چه بس خورشید
که در دل می پزد رژیای بام ِ زرنگار ِ صبح
درین جغد آشیان ِ شوم ِ مرگ اندیش
چه بس اختر
که می ریزد نگاه ِ انتظارش را
برین راه ِ غبار آلود
به بوی خنده ی خورشید ِ روشنگر
و من از دور
هم اکنون شوق ِ لبخند ِ ظفرمند ِ شما را می توانم دید
که پرپر می زند در آرزوی بـ..وسـ..ـه ی لبهایتان بی تاب
و پنهان ، چهره می آراید از خلوت سرای پرده ی امید
وی مخوانم ازین لبخند ِ بی آرام
که می آرد به من پیغام
- سرودی هم برای فتح باید ساخت !

دانلود رمان های عاشقانه

مهتاب