جایگاه مردم در تاریخ سیـاس*ـی قدیم و جدید ایران براساس رو یکرد«دوران»محور

[Elka Shine]

تاریخ سیـاس*ـی هر کشوری جلوه گاه عملی آن است. این حوزه سرشار از اطلاعاتی است که می تواند روشمند مورد شناسایی قرارگیرد. یکی از موضوعات مهم آن، تبلور مردم در عرصه سیاست است. تبلور مردم یعنی نوع نگاه سیاست و سیاستمداران به مردم و نوع نگاه و رویکرد مردم به سیاست و اصحاب قدرت که خود را در نحو ه فعالیت و تعامل آن ها با یکدیگر در حوزه قدرت سیـاس*ـی نشان می دهد.
امروزه، موضوع تعامل مردم با قدرت سیـاس*ـی از تنوع بسیاری برخوردار شده و به حساب می آید؛ یعنی، روزبه روز بر ابعاد جدید « در حال شدن » یکی از موضوعات با نگاهی به « دوران محور » آن افزوده و تعمیق و تکمیل می شود. با توجه به رویکرد منابع تاریخی می توان به نمود مردم در تاریخ سیـاس*ـی پرداخت. شناسایی جایگاه مردم در تاریخ سیـاس*ـی در حوزه دانش تاریخ از پیچیدگی و ظرافت خاصی برخوردار است که بحث روش از الزامات مهم آن است. پرداختن به روش و بررسی موردی آن در این مقاله صورت می گیرد. از یافته های این پژوهش آن است که در منابع تاریخی و دیگر منابع اندیشه ای اجتماعی و سیـاس*ـی، در یک تقسیم بندی ، دو دوران متفاوت قدیم و جدید در تاریخ سیـاس*ـی و اجتماعی مطرح است که مردم در دو جایگاه متفاوت با یکدیگر قرار دارند. جلوه ها و نمودهای اجتماعی و سیـاس*ـی آن ها با در دوران جدید نسبت به « کنشگری» و « اراده » « آگاهی » توجه به ویژگی هایی چون دوران قدیم، از گستردگی، عمق و تنوع بیشتری برخوردار است.