به نظر می رسد حیات پس از وخیم ترین انقراض بزرگ در تاریخ سیاره ما که “مرگ بزرگ” نامیده می شود، سریعتر از آنچه فکر می کردیم بهبود یافته است.
حیات پس از وخیم ترین انقراض بزرگ در سیاره ما، سریعتر از آنچه فکر می کردیم بهبود یافته است
شواهد جدید نشانگر این هستند که هنگامی که انقراض پرمین-تریاسه در ۲۵۲ میلیون سال پیش در زمین رخ داد، حیات در یک میلیون سال دوباره به جای اول خود بازگشت – که با ۱۰ تا ۲۰ میلیون سالی که تحقیقات قبلی نشان می دادند فاصله بسیاری دارد. این رویداد انقراض به ترکیبی از فعالیت های آتشفشانی و اثر گلخانه ای فراری (فرایندی که در آن بازخورد مثبت خالص بین دمای سطح و تاری اتمسفر قدرت اثر گلخانهای روی سیاره را افزایش داده تا اینکه آب اقیانوس ها به جوش می آید) ارتباط داده می شود، و مسئول محو ۹ از ۱۰ گونه های دریایی، و ۷ از ۱۰ گونه های خاکی میباشد.
چیزی که تفکر دوباره درباره اینکه چگونه زندگی پس از همه اینها به جای اول خود بازگشت را برانگیخته کرد، جاذبه فسیل های متنوع یافت شده در جنوب شرق آیداهو است، که به دلیل نزدیکی به شهر پاریس، پاریس بیوتا نامیده می شود. این فسیل ها به ۲۵۰٫۶ میلیون سال پیش- تنها ۱٫۳ میلیون سال پس از مرگ بزرگ برمیگردند. یک تیم که به وسیله دنیل استفان دیرین شناس از دانشگاه یوتا رهبری می شود ۳۰ نوع از گونه های سایت پاریس بیوتا، از جمله کوسه، ماهی مرکب، ستاره دریایی، و چند نوع حیوان دیگر که هیچ شباهتی به آنچه امروزه در زمین می بینیم نداشتند را شناسایی کردهاند.
موجودات دیگری که در این جستجو پیدا شدهاند برخی انواع اسفنج های اولیه که تصور می شد صدها میلیون سال قبل از “مرگ بزرگ” منقرض شدهاند را شامل می شد. اگرچه این تنها یک محدوده جغرافیایی است، تعداد فسیل ها و تنوع آنها نشانگر این است که حیات هنگام بهبود سیاره- حداقل در زیر دریا غنی بوده است. محققان هم اکنون در حال ارزیابی سایت های دیگری هستند تا در صورت وجود فسیل های دیگری از همان دوره زمانی، آنها را بیابند.
حیات پس از وخیم ترین انقراض بزرگ در سیاره ما، سریعتر از آنچه فکر می کردیم بهبود یافته است
شواهد جدید نشانگر این هستند که هنگامی که انقراض پرمین-تریاسه در ۲۵۲ میلیون سال پیش در زمین رخ داد، حیات در یک میلیون سال دوباره به جای اول خود بازگشت – که با ۱۰ تا ۲۰ میلیون سالی که تحقیقات قبلی نشان می دادند فاصله بسیاری دارد. این رویداد انقراض به ترکیبی از فعالیت های آتشفشانی و اثر گلخانه ای فراری (فرایندی که در آن بازخورد مثبت خالص بین دمای سطح و تاری اتمسفر قدرت اثر گلخانهای روی سیاره را افزایش داده تا اینکه آب اقیانوس ها به جوش می آید) ارتباط داده می شود، و مسئول محو ۹ از ۱۰ گونه های دریایی، و ۷ از ۱۰ گونه های خاکی میباشد.
چیزی که تفکر دوباره درباره اینکه چگونه زندگی پس از همه اینها به جای اول خود بازگشت را برانگیخته کرد، جاذبه فسیل های متنوع یافت شده در جنوب شرق آیداهو است، که به دلیل نزدیکی به شهر پاریس، پاریس بیوتا نامیده می شود. این فسیل ها به ۲۵۰٫۶ میلیون سال پیش- تنها ۱٫۳ میلیون سال پس از مرگ بزرگ برمیگردند. یک تیم که به وسیله دنیل استفان دیرین شناس از دانشگاه یوتا رهبری می شود ۳۰ نوع از گونه های سایت پاریس بیوتا، از جمله کوسه، ماهی مرکب، ستاره دریایی، و چند نوع حیوان دیگر که هیچ شباهتی به آنچه امروزه در زمین می بینیم نداشتند را شناسایی کردهاند.
موجودات دیگری که در این جستجو پیدا شدهاند برخی انواع اسفنج های اولیه که تصور می شد صدها میلیون سال قبل از “مرگ بزرگ” منقرض شدهاند را شامل می شد. اگرچه این تنها یک محدوده جغرافیایی است، تعداد فسیل ها و تنوع آنها نشانگر این است که حیات هنگام بهبود سیاره- حداقل در زیر دریا غنی بوده است. محققان هم اکنون در حال ارزیابی سایت های دیگری هستند تا در صورت وجود فسیل های دیگری از همان دوره زمانی، آنها را بیابند.