*meliika*
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2019/04/07
- ارسالی ها
- 341
- امتیاز واکنش
- 814
- امتیاز
- 291
به گزارش شریان نیوز،آیدین آغداشلو خاطره جالبی از جمشید مشایخی در فیلم «کمال الملک» تعریف کرد و درگذشت او را اینطور توصیف کرد: «پشتم خالی مانده است.»
آیدین آغداشلو با انتشار تصویری از خود و جمشید مشایخی در اینستاگرام، درباره این بازیگر باسابقه نوشت: «دوام رفاقتمان با جمشید مشایخی به سال‌های دراز _ به پنجاه سال _ رسید و حالا که رفته، پشتم خالی مانده است. هر کدام که می‌روند خالی‌تر و بی‌پناه‌تر می‌مانیم و حلقه رذالت اطرافمان تنگ‌تر می‌شود و چون دیر یا زود _ و هر چه زودتر _ ما هم می‌رویم. حلقه رذالت هم ماندگار نمی‌شود. مانند انگلی که با مرگ میزبانش، او هم می‌میرد.
جمشید مشایخی هنرمند نازنینی بود. بازیگر کم‌نظیری بود، کمال‌الملکش را خیلی دوست داشتم. خودش بود. جمشید مشایخی آقای به تمام معنا بود، اما دل‌شکسته بود و دل‌شکسته ماند که شأن جایگاهش به جا نیامد و شاید هم حق با او بود.
تا جایی که توانست احترام خودش را نگاه داشت و کمتر به کمتر تن داد. مهربان و خوش‌خلق بود و مرا دوست داشت. شاید هم من بیشتر دوستش داشتم. وقتی قرار شد نقش کمال‌الملک را بازی کند، علی حاتمی از من خواست نقاشانه قلمو در دست گرفتن را یادش بدهم، اما وقتی شروع کرد دیدم خودش نقاش تمام و کمال است! و به خودش گفتم.
حیف که هر روز داریم از اسطوره‌های معاصرمان خالی می‌شویم. حیف که تنها می‌مانیم. تنهاتر می‌مانیم و چه سخت است.»
آیدین آغداشلو با انتشار تصویری از خود و جمشید مشایخی در اینستاگرام، درباره این بازیگر باسابقه نوشت: «دوام رفاقتمان با جمشید مشایخی به سال‌های دراز _ به پنجاه سال _ رسید و حالا که رفته، پشتم خالی مانده است. هر کدام که می‌روند خالی‌تر و بی‌پناه‌تر می‌مانیم و حلقه رذالت اطرافمان تنگ‌تر می‌شود و چون دیر یا زود _ و هر چه زودتر _ ما هم می‌رویم. حلقه رذالت هم ماندگار نمی‌شود. مانند انگلی که با مرگ میزبانش، او هم می‌میرد.
جمشید مشایخی هنرمند نازنینی بود. بازیگر کم‌نظیری بود، کمال‌الملکش را خیلی دوست داشتم. خودش بود. جمشید مشایخی آقای به تمام معنا بود، اما دل‌شکسته بود و دل‌شکسته ماند که شأن جایگاهش به جا نیامد و شاید هم حق با او بود.
تا جایی که توانست احترام خودش را نگاه داشت و کمتر به کمتر تن داد. مهربان و خوش‌خلق بود و مرا دوست داشت. شاید هم من بیشتر دوستش داشتم. وقتی قرار شد نقش کمال‌الملک را بازی کند، علی حاتمی از من خواست نقاشانه قلمو در دست گرفتن را یادش بدهم، اما وقتی شروع کرد دیدم خودش نقاش تمام و کمال است! و به خودش گفتم.
حیف که هر روز داریم از اسطوره‌های معاصرمان خالی می‌شویم. حیف که تنها می‌مانیم. تنهاتر می‌مانیم و چه سخت است.»
