قطار و سیستم حمل و نقل با استفاده از ریل راه آهن یکی از روش های خوب برای جابجایی در نقاط مختلف کشور است. بسیاری از کشورهای دنیا از قطارهای بزرگ و سریع استفاده می کنند اما در کامبوج راه آهن طور دیگری استفاده می شود.
کامبوج سیستم راه آهن بسیار تمیز و خوبی دارد زیرا در گذشته که فرانسوی ها این کشور را استعمار کرده بودند راه آهن خوبی را در آن ساحته بودند ولی پس از خروج آن ها دیگر استفاده از این ریل ها نیز برای کامبوجی ها روشی دیگر به خود گرفت.
این روزها کامبوجی ها برای خود ترن های خاصی می سازند تا بتوانند در این سیستم ریلی سفر کنند. این ترن ها از جنس بامبو ساخته شده و همگی دست ساز هستند و بومی ها خودشان آن ها را می سازند و تقریبا بیشتر خانواده ها یکی از این ترن ها دارد.
این ترن های دست ساز به نام "نوریس" شناخته می شوند و عده ای از آن ها خرج روزانه خود را با این ترن ها در می آورند. هر مسافرت با استفاده از این ترن های دست ساز هزینه ای 50 سنتی دارد و به خاطر آن است که از پذیرایی های لوکس هم خبری نیست.
به گفته افرادی که کنار این خط آهن زندگی می کنند اولین نوریس را فردی به نام "پت اون" که کشاورزی 73 ساله بود در سال 1980 ساخت. برای استفاده از این ترن ها باید فرد روی آن ایستاده و پدال خاصی بزند و ممکن است مجبور به طی مسافت 20 تا 30 کیلومتر شود.
کامبوج سیستم راه آهن بسیار تمیز و خوبی دارد زیرا در گذشته که فرانسوی ها این کشور را استعمار کرده بودند راه آهن خوبی را در آن ساحته بودند ولی پس از خروج آن ها دیگر استفاده از این ریل ها نیز برای کامبوجی ها روشی دیگر به خود گرفت.
این روزها کامبوجی ها برای خود ترن های خاصی می سازند تا بتوانند در این سیستم ریلی سفر کنند. این ترن ها از جنس بامبو ساخته شده و همگی دست ساز هستند و بومی ها خودشان آن ها را می سازند و تقریبا بیشتر خانواده ها یکی از این ترن ها دارد.
این ترن های دست ساز به نام "نوریس" شناخته می شوند و عده ای از آن ها خرج روزانه خود را با این ترن ها در می آورند. هر مسافرت با استفاده از این ترن های دست ساز هزینه ای 50 سنتی دارد و به خاطر آن است که از پذیرایی های لوکس هم خبری نیست.
به گفته افرادی که کنار این خط آهن زندگی می کنند اولین نوریس را فردی به نام "پت اون" که کشاورزی 73 ساله بود در سال 1980 ساخت. برای استفاده از این ترن ها باید فرد روی آن ایستاده و پدال خاصی بزند و ممکن است مجبور به طی مسافت 20 تا 30 کیلومتر شود.
