داستان کشف یک جسم ستاره ای با طیفی که شبیه هیچ عنصری نبود...!

[baten kaitos]

در سال 1960 توماس ماتیوز و آلن سندیج در حال جستجوی یک همدم نوری برای چشمه رادیویی دیگر،3C48 ، بودند. آنها یک جسم ستاره مانند با قدر 16 که دارای طیف منحصر به فردی با خطوط نشری پهن بود و با طیف هیچ عنصر یا مولکول شناخته شده ای یکی نبود را یافتند. سندیج می نویسد:" چیز بسیار عجیب و غریبی بود!". در واقع آنها این جسم را نمی توانستند در هیچ کدام از دسته های قبلی قرار دهند.این مورد را بعنوان یک استثنا کنار گذاشتند.اما در سال 1963 یک طیف عجیب و غریب مشابه برای چشمه رادیویی دیگری با یک ظاهر ستاره ای دیده شد، یعنی 3C273 .ستاره شناسان فهمیدند که با دسته ای جدید از اجسام ستاره ای روبرو هستند و دیگر نمیتوان آنها را بعنوان استثنا کنار گذاشت و باید دسته ای جدید برای آنان تعریف کرد.بنا براین ،این دو جسم و چشمه های مشابه دیگر به عنوان چشمه های رادیویی اختروش دسته بندی شدند و به عنوان "اختروش ها" شناخته میشوند. درک اختروش ها بسیار دشوار است. یک سوال عجیب وجود داشت و آن اینکه چرا طیف اختروش ها شبیه هیچ کدام از طیف های شناخته شده نبود؟؟؟؟ اواخر همان سال این رمز و راز تا حدودی گشوده شد. زمانیکه منجم هلندی مارتن اشمیت متوجه شدکه الگوی خطوط نشری پهن، 3C273 شبیه به الگوی خطوط بالمر هیدروژن است. این خطوط آشنا به شدت به طول موج های ناآشنایی قرمز گرا شده بودند در نتیجه شناسایی آنها را مشکل ساخته بود. به طیف موجود در عکس دقت کنید.طیف بالایی طیف اختر وش و طیف پایین طیف واقعی هیدروژن است.ببینید که انتقال به قرمز چقدر ظاهر این طیف را دستخوش تغییر کرده و به همین جهت تا مدتها شناسایی آن را ناممکن کرده بود. این انتقال دوپلری بدین معنی است که 3C273 با حدود چهار و نیم درصد تندی نور در حال دور شدن از زمین می باشد!!با توجه به قانون هابل ،فاصله ی این جسم قابل مجاسبه است و بسیار بسیار دور تر از چیزی است که میتوان از درخشندگی آن انتظار داشت. همکاران اشمیت محاسبه کردند که 3C48 یک قرمز گرایی حتی بزرگتر دارد، و بنابراین دورتر است! منجمین فهمیدند که 3C48 یکی از دورترین اجسامی است که تا آن زمان در جهان کشف شده بود. بار دیگر به تصویر بالا و درخشندگی بسیار زیاد این اختروش نگاه کنید...این درخشندگی ،مهمترین شناسه ی اختروش هاست.اختروش ها برای آنکه از چنین فواصل زیادی مرئی باشند، باید فوق العاده قدرتمند باشند.نکته ی جالب دیگر اینکه اختروش ها به ندرت به یکدیگر نزدیک هستند. آنها اجسامی تنها و منزوی می باشند اما زمانی در بررسی ها دو اختر وش یافت شد که تنها 6 ثانیه قوسی باهم فاصله داشتند!جالبتر اینکه آنها تقریباً طیف یکسانی داشتند و قرمز گرایی آنها نیز یکی بود. پس از مدتی سردرگمی ،با بررسی های بعدی طبق اطلاعات موجود ثابت شد که این دو اختروش دوقلو نیستند! بلکه تصاویر نوری "یک اختروش" میباشند و توسط کهکشان میانی تهیه شده است.در واقع کهکشان، نقش یک عدسی گرانشی را بین ما و اختروش بازی میکند...