- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
سنجاب پرنده و مسئله روباه بالدار
رضا مرادی غیاث آبادی
ابوریحان بیرونی در فصل نهم از کتاب «آثارالباقیه» روایت عجیبی را به نقل از «ابوسعید مهندس» و «ابوالقاسم طاهری» بازگو میکند که بهرغم غرابت، شواهدی از پیشینه کهنتر آن در فرهنگ ایران در دست است.
بیرونی ضمن نقل حرکت مردی با ریش بلند که گِل قرمز به همراه داشته و مرد دیگرِ کوسه رو و خرسوار در گذرهای شهر شیراز، میگوید که “این روز «اَبسال وهار» نامیده میشود و پادشاهان کیانی آنرا «بهار جشن» مینامیدهاند”. بیرونی همچنین نقل میکند که “در آغاز این روز، «جرشانجره» ظهور میکند. آنان روباهان پرنده (در متن اصلی: «ثعالبٌ طیّارة») از زمان پادشاهان کیانی هستند و خوشبختی آن روزگاران و شادابی زمان آنان به وجود این روبهان بود. آنگاه که اینان منقرض شدند، آنان نیز منقرض شدند”.
نامها و عبارتهای «اَبسال وهار»، «بهار جشن» و «جرشانجره» به همین شکل در متن عربی آمده است. اما در ترجمه اکبر داناسرشت از آثارالباقیه (چاپ چهارم، ۱۳۷۷) به ترتیب به شکل «اسال و هاروگان»، «بهار جشن» و «شا بحیره» آمدهاند. تلفظ دقیق «جرشانجره» و ثبت حرکات آن با منابع فعلی ممکن نیست و حتی ممکن است محصول تصرف کاتبان در واژهای کهنتر و ناآشناتر بوده باشد. اما منظور از «اَبسال وهار» همان جشن معروف «آبسالان» است که این نیز در منابع و خوانشهای مختلف پهلوی، فارسی و عربی به شکلهای گوناگون (همچون: آوساران، آپسالان، آفسالان، آبسالالوهار آمده است. نگارنده ضبط زندهیاد دکتر احمد تفضلی را اختیار کرده است: مینوی خرد، ویرایش سوم، ۱۳۸۰، ص ۲۴٫
بیرونی در ادامه گوید: “شاید شنونده از نقل روباهان پرنده در شگفت شود، اما شخصی که برای من موثق است، یعنی ابوالقاسم علی بن احمد طاهری خبر آورده که فرماندار اسبیجاب در سال ۳۷۹ برای نوح بن منصور- صاحب خراسان (منظور پادشاه سامانی) روباهی فرستاد که بالهایی بر پهلوی خود داشت. وقتی کسی به او نزدیک میشد، بالهایش را میگشود و وقتی دور میشد، بالها را جمع میکرد. او گفت که از دیدار این روباه که در قفس بود، متبرک شده است.”
اسبیجاب/ اسپیجاب از شهرهای بزرگ و مهم ماوراءالنهر در خاور سیردریا (سیحون) و در نزدیکی فاراب (اُترار) که امروزه در جمهوری قزاقستان واقع است و سیرام نامیده میشود.
بنگرید به: بیرونی، ابوریحان، الآثارالباقیة عنالقرونالخالیه، متن عربی، تحقیق و تعلیق پرویز اذکائی، نشر میراث مکتوب، تهران، ۱۳۸۰، ص۲۷۶٫ ترجمه به مضمون از این نگارنده.
ادامه دارد ...
ویرایش توسط حامد محمدپور : 10-27-2013 در ساعت 11:51 PM
رضا مرادی غیاث آبادی
ابوریحان بیرونی در فصل نهم از کتاب «آثارالباقیه» روایت عجیبی را به نقل از «ابوسعید مهندس» و «ابوالقاسم طاهری» بازگو میکند که بهرغم غرابت، شواهدی از پیشینه کهنتر آن در فرهنگ ایران در دست است.
بیرونی ضمن نقل حرکت مردی با ریش بلند که گِل قرمز به همراه داشته و مرد دیگرِ کوسه رو و خرسوار در گذرهای شهر شیراز، میگوید که “این روز «اَبسال وهار» نامیده میشود و پادشاهان کیانی آنرا «بهار جشن» مینامیدهاند”. بیرونی همچنین نقل میکند که “در آغاز این روز، «جرشانجره» ظهور میکند. آنان روباهان پرنده (در متن اصلی: «ثعالبٌ طیّارة») از زمان پادشاهان کیانی هستند و خوشبختی آن روزگاران و شادابی زمان آنان به وجود این روبهان بود. آنگاه که اینان منقرض شدند، آنان نیز منقرض شدند”.
نامها و عبارتهای «اَبسال وهار»، «بهار جشن» و «جرشانجره» به همین شکل در متن عربی آمده است. اما در ترجمه اکبر داناسرشت از آثارالباقیه (چاپ چهارم، ۱۳۷۷) به ترتیب به شکل «اسال و هاروگان»، «بهار جشن» و «شا بحیره» آمدهاند. تلفظ دقیق «جرشانجره» و ثبت حرکات آن با منابع فعلی ممکن نیست و حتی ممکن است محصول تصرف کاتبان در واژهای کهنتر و ناآشناتر بوده باشد. اما منظور از «اَبسال وهار» همان جشن معروف «آبسالان» است که این نیز در منابع و خوانشهای مختلف پهلوی، فارسی و عربی به شکلهای گوناگون (همچون: آوساران، آپسالان، آفسالان، آبسالالوهار آمده است. نگارنده ضبط زندهیاد دکتر احمد تفضلی را اختیار کرده است: مینوی خرد، ویرایش سوم، ۱۳۸۰، ص ۲۴٫
بیرونی در ادامه گوید: “شاید شنونده از نقل روباهان پرنده در شگفت شود، اما شخصی که برای من موثق است، یعنی ابوالقاسم علی بن احمد طاهری خبر آورده که فرماندار اسبیجاب در سال ۳۷۹ برای نوح بن منصور- صاحب خراسان (منظور پادشاه سامانی) روباهی فرستاد که بالهایی بر پهلوی خود داشت. وقتی کسی به او نزدیک میشد، بالهایش را میگشود و وقتی دور میشد، بالها را جمع میکرد. او گفت که از دیدار این روباه که در قفس بود، متبرک شده است.”
اسبیجاب/ اسپیجاب از شهرهای بزرگ و مهم ماوراءالنهر در خاور سیردریا (سیحون) و در نزدیکی فاراب (اُترار) که امروزه در جمهوری قزاقستان واقع است و سیرام نامیده میشود.
بنگرید به: بیرونی، ابوریحان، الآثارالباقیة عنالقرونالخالیه، متن عربی، تحقیق و تعلیق پرویز اذکائی، نشر میراث مکتوب، تهران، ۱۳۸۰، ص۲۷۶٫ ترجمه به مضمون از این نگارنده.
ادامه دارد ...
ویرایش توسط حامد محمدپور : 10-27-2013 در ساعت 11:51 PM
دانلود رمان و کتاب های جدید