روشهای برای بهتر زندگی کردن

[نارینه]

انسانهای ناپخته
همیشه میخواهند
که در مشاجرات پیروز شوند...
حتی اگر به قیمت
از دست دادن "رابـ ـطه" باشد...

اما انسانهای عاقل
درک میکنند که گاهی
بهتر است در مشاجره ای ببازند،
تا در رابـ ـطه ای که
برایشان با ارزش تر است
"پیروز" شوند ********************************

 

[نارینه]

#قانون_پل_طلایی
اگر کسی در مذاکره به شما دروغ گفت و شما متوجه شدید که او دروغ می‌گوید ، نباید این مسئله را مطرح کنید . به عبارتی ، ما اصلا حق نداریم طرف مقابلمان را ضایع کنیم . چرا که در مذاکره ، طرف مقابل ، یا همکار من است یا دوست یا یکی از اعضای خانواده من . باید به یاد داشته باشیم که به‌ هر حال ، می‌خواهم رابـ ـطه‌ام را با این فرد ادامه بدهم و اگر بخواهم دروغش را به رویش بیاورم ، برای خودم نامطلوب خواهد بود . چرا که حرمت‌ها از بین می‌رود و دیگر به‌ سختی می‌توان رابـ ـطه را ادامه داد .
به همین دلیل در مذاکره مفهومی داریم به نام « پل طلایی » .
این مفهوم که یک قانون خیلی قدیمی ‌چینی است ، می‌گوید اگر دشمن به شما حمله کرد و از پلی بر روی رودخانه‌ای گذشت ، پل پشت سرش را خراب نکنید ؛ چون وقتی دشمن بداند دیگر راه برگشتی ندارد ، انرژی و تلاشش برای شکست دادن شما مضاعف خواهد شد . در عوض بروید و پل پشت سرش را از طلا بسازید تا اگر خواست عقب‌نشینی کند ، احساس کند که روی این پل طلایی ، حتی عقب‌نشینی هم افتخار است .
پس ما ، نه تنها نباید طرف مذاکره‌مان را ضایع کنیم ، بلکه حتی موظف هستیم کمک کنیم که او خطایش را به شیوه آبرومندانه‌ای بپوشاند و عقب‌نشینی کند . در این صورت ، رابـ ـطه قابل‌ ترمیم خواهد بود . مطرح کردن دروغ و خــ ـیانـت دیگران ، تنها در حالتی معنا پیدا می‌کند که تصمیم گرفته باشیم دیگر تحت هیچ شرایطی به دوستی و همکاری با آنان ادامه ندهیم .
نه تنها مثالهای متعدد سیـاس*ـی و تجاری ، بلکه حتی مثالهای خانوادگی هم در این زمینه وجود دارد .
وقتی مادری از فرزندش می‌پرسد که تو سیگار می‌کشی؟ فرزند هم می‌گوید نه ؛ اصلا ! مادر ممکن است یک لحظه اشتباه کند و بخواهد ثابت کند که من گیج نیستم ! من زرنگم و واقعیت را می‌فهمم . با بیان واقعیت ، اولین اتفاقی که می‌افتد این است که قبح این ماجرا در خانواده می‌ریزد . ولی زمانی که قبح این قضیه ریخته نشده است حداقلش این است که در ساعتی که فرزندشان در خانه است ، به خاطر پنهان کردن از آنها سیگار نمی‌کشد . حتی اگر در خانه دیدند که ته سیگار افتاده ، می‌توانند پل طلایی بسازند : « آن مهمانی که سیگاری بود چرا ته سیگارش را اینجا انداخته » که فرزند احساس کند هنوز حرمتی وجود دارد و باید مواظب باشد .
سخت است که من چیزی را بفهمم و نگویم ؛ ولی من می‌خواهم بچه‌ام تربیت شود نه اینکه شعور خودم را ثابت کنم ! این خیلی خطرناک است که ما با اطرافیانمان به شکلی برخورد کنیم که چیزی برای از دست دادن باقی نماند .
اگر شما به من دروغ بگویید و من این دروغ را به روی شما بیاورم ، شما مسلما به من نمی‌گویید : « من نمی‌دانستم تو متوجه می‌شوی من دروغ می‌گویم ! پس از این به بعد من دیگر به تو دروغ نمی‌گویم ! » بلکه با خودتان می‌گویید باید به این آدم دروغ‌های پیچیده‌تری گفت ! پس شما با این کار آن فرد را تبدیل به یک آدم راستگو نمی‌کنید ، بلکه او را به یک دروغ‌گوی حرفه‌ای‌تر تبدیل می‌کنید . بنابراین منی که کیف بچه‌ام را می‌گردم ، در واقع امنیت ایجاد نمی‌کنم ، بلکه باعث می‌شوم فرزندم سوراخ‌های بهتر و امن‌تری برای قایم‌ کردن پیدا کند .

 

[نارینه]

در سال 1977 یك مرد 63 ساله، عقب یك بیوك را از روی زمین بلند كرد تا دست نوه اش را از زیر ان بیرون آورد. قبل از ان هیچ چیزی سنگین تر از كیسه بیست كیلویی بلند نكرده بود!
او بعدها كمی دچار افسردگی شد میدانید چرا؟

چون در 63 سالگی فهمیده بود چقدر توانایی داشته كه باورش نداشته و عمرش را با حداقلها گذرانده منتظر نشوید 63 ساله شوید.
توانایی انسان نامحدود است. ********************************

 

[نارینه]

آرام تر سکوت کن ... !
ساکت که می مانی می گذارند به حساب جواب نداشتنت !
عمرأ بفهمند داری جان می کنی تا حرمت ها را نگه داری !
این روزها خیلی از آدم ها به دست هم پیر می شوند نه به پای هم !! ********************************
رازهای روانشناسی

 

[نارینه]

تولید علم برای ملتی که شکم خالی دارد، بیشترشبیه یک طنز است.
زندگی با ارضاء نیازهای اولیه انسان آغاز می شود، با تولید ثروت ادامه پیدا می کند، با تولید علم توسعه پیدا می کند و با تکیه به معنویت، غنی می شود.
این ترتیب را نمی شود به سادگی تغییر داد.
اما امروز، بخش عمده ای از جامعه انسانی، از جمله ایران، قربانی تفکری است که می کوشد این مخروط را وارونه روی زمین قراردهد.
یعنی با معنویت آغاز کند، با علم معنویت را تثبیت کند، با ثروت از علم و معنویت دفاع کند و در نهایت پس از مرگ،

 

[نارینه]

گر می خواهید بچه ها با یکدیگر جنگ و دعوا نکنند به نکاتی که در ذیل اشاره می شود توجه کنید:

ـ طرز رفتار و نحوه گفتار والدین روی خلق و خوی کودکان تاثیر می گذارد. زیرا بچه ها شما را الگوی رفتاری خود قرار می دهند. دعوا و کشمکش پدر و مادر، گاهی باعث نزاع میان آنها می شود. وقتی بچه ها مشاهده می کنند که پدر و مادر دائما با یکدیگر بگو و مگو می کنند، از آنها یاد می گیرند و با خواهر و برادرشان مدام دعوا می کنند، اما اگر شما والدین آگاه با افراد خانواده با محبت برخورد کنید آن وقت بچه ها از شما می آموزند که با خواهر و برادر خود مهربان باشند و آنها را دوست بدارند.



ـ ممکن است گاهی اوقات در خانواده ها بویژه در خانواده های پرجمعیت بچه ها برای جلب توجه والدین، با خواهر یا برادرشان دعوا کنند. اما متاسفانه بیشتر والدین نسبت به جنگ و دعوای بچه ها بی توجه هستند یا آنها را به حال خودشان رها می کنند یا با عصبانیت و داد و فریاد آنها را از هم دور می کنند شاید نزاع میان بچه ها برای مدت کوتاهی تمام شود، اما بعد از مدتی دوباره شروع خواهند کرد. بنابراین پدر و مادر باید با عقل و تدبیر و صبر و حوصله عوامل اختلاف را بشناسند و برطرف سازند، بعد با پادرمیانی نزاع میان بچه ها را تمام کنند. چرا که ممکن است بچه های بزرگ تر به کوچک ترها آسیب برسانند و فاجعه ای جبران ناپذیر بوجود بیاورند.


ـ وقتی بچه ها با هم دعوا می کنند ممکن است یکی از آنها پشت سر خواهر یا برادرش، بدگویی یا سخن چینی کند، در این صورت شما نباید از کودکی که پشت سر خواهر یا برادرش بدگویی کرده است طرفداری کنید، زیرا ممکن است عادت به بدگویی یا سخن چینی کند و خواهر و برادر خود را مورد آزار و اذیت قرار بدهد. بنابراین بهتر است در نزاع های کوچکی که میان بچه ها صورت می گیرد، به طور مستقیم دخالت نکنید و به سخن چینی آنها اهمیت ندهید، بلکه اجازه بدهید خودشان مشکل شان را حل کنند. (البته از دور مراقب آنها باشید)



ـ در بیشتر مواقع نزاع بچه ها به خاطر بیکاری و بلاتکلیفی است، سعی کنید برای آنها کار یا سرگرمی ایجاد کنید تا نزاع میان آنها کمتر شود. بخصوص اگر آنها را به بازی های دسته جمعی یا کارهای گروهی مثل درست کردن کاردستی و... تشویق کنید، بسیار خوب خواهد بود.


ـ وقتی شما والدین آگاه و با تدبیر مشاهده کردید بچه ها مشغول بگو و مگو با یکدیگر هستند، پیش از این که این بگو و مگوها تبدیل به یک دعوای جدی شود، با یک پیشنهاد خوب دعوای میان آنها را تمام کنید. به عنوان مثال، وقتی که هر دوی آنها می خواهند با رایانه بازی کنند با لحن محبت آمیزی به آنها پیشنهاد بدهید، یک ربع شما بازی کن یک ربع هم شما.



ـ وقتی بچه ها بدون جنگ و دعوا ساعت ها با هم بازی می کنند آنها را تشویق و تحسین کنید. تشویق بهترین و موثرترین وسیله تربیت می باشد، در روح و روان آنها اثر می گذارد و آنها را برای انجام کارهای خوب ترغیب می کند. برای مثال، هنگامی که یکی از بچه ها، اسباب بازی هایش را به خواهر یا برادرش می دهد، او را به خاطر کار خوبی که انجام داده است، تشویق کنید و به او بگویید که چه کار ارزشمندی انجام داده است.


ـ همیشه سعی کنید محیط خانه را آرام نگه دارید. وقتی فضای خانه آشفته و در هم بر هم باشد، و پدر و مادر هم دائم با یکدیگر بگو و مگو و مشاجره کنند، بچه ها در این فضای نا آرام، دچار اضطراب می شوند، نق می زنند و غرغر می کنند و مدام با خواهر و برادرشان دعوا می کنند.


این نکته مهم است که ممکن است بچه ها بعد از مدتی به این داد و فریادها عادت کنند، اما به لحاظ روحی و روانی آسیب جدی می بینند، تندخو و بداخلاق می شوند و همیشه می خواهند با دیگران بجنگند. بنابراین شما پدر و مادر آگاه بهتر است جلوی بچه ها با یکدیگر دعوا و بگو و مگو نکنید و محیط خانه را همیشه آرام نگه دارید تا بچه ها احساس امنیت و آرامش کنند. ********************************

 

[نارینه]

♣️ما در زندگی آسایش را با کسانی داریم که با ما موافق هستند
اما
زمانی رشد میکنیم که با کسانی که با ما اختلاف نظر دارند هستيم. . .

♣️اگر شما یک غذای بد طعم را خورده باشید
میتوانید طعم یک غذای خوب را درک کنید
پس، از تلخیهای زندگی درس بگیرید تا بتوانید آنرا درک کنید.

♣️چیزهایی که از دست داده ای را بحساب نیاور
چون گذشته هرگز برنمیگردد.
اگر رنجی نمیبردیم
هرگزمهربان بودن را نمیآموختیم . . .

♣️به کسانی که به شما حسودی میکنند احترام بگذارید !
زیرا اینها کسانی هستند که از صمیم قلب معتقدند شما بهتر از آنانید . . .

باهم موفق شویم

 

[نارینه]

از دیدهای مختلف میشه زندگی رو توصیف کرد. برخی زندگی رو پر از سختی و استرس میبین. برخی غرق روزمرگی میشن و فقط کار و کارو کار میکن. افرادیم اونو فرصتی برای هیجان و اتفاقات خاص میبینن و ازش لـ*ـذت میبرن.

وقتی دقیقتر میشیم، میبینیم زندگی یه شهربازیه. کسایی هستن که کارشون فقط بلیط فروشی و تو نگاهشون میشه حسرت و دلزدگی رو دید. تعدادی از مهمونای شهربازی فقط مراقبن و فقط کارشون تذکر دادنه.
تعدادی ترس درونشون بشون اجازه خوشحالی کردن نمیده و فقط تماشاچین و با حسرت زمان می سوزونن.

تعدادی هم فقط دنبال دستگاههای شانسی هستن تا بتونن با یه سکه، یه عروسک ببرن و تو خیال خودشون به گنج دست پیدا کنن و خودشونو خوشبت ترین ببینن.

بعضیا در حال فریاد زدنن که "وایستید، بذارید ما پیاده شیم". اینا زمان و فضاشون پر از درد و ناراحتیه و تو دنیای خاکستریشون در حال تقلا و دست پا زدنن تا زودتر راحت شن.

دسته ایم، جیغ میزنن و شادی میکنن و منتظر جهش بعدی هستن و با تمام وجود از بالا و پایین رفتنها و بادی که به سرشون میخوره احساس لـ*ـذت و شادمانی و زنده بودن میکنن. اونا میدونن شرایط سخته ولی میدونن مقصد نزدیکه. پس از تمام لحظات لـ*ـذت میبرن و با امید، پیش میرن.

 

[نارینه]

#عشق_در_خانه

ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ؛
ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﯿ ﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻮﻧﺪ!
ﺷﺎﯾـﺪ ﻗﺪ ﺑﮑﺸﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ...!
ﻣﻴﺪﻭنید ﺧﻮﻧﻪ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟
ﺧﻮﻧﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻳﻪ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻰ ﺻﺪ ﻣﺘﺮﻯ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻛﻠﻰ ﺍﻣﻜﺎﻧﺎﺕ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ...

ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺩﺭﻙ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ»
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻰ ﺑﻬﺶ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻰ ﻳﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﻴﺎﺩ ﺭﻭ ﻟﺒﺎﺕ»
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺍﻣﻨﻴﺖ»
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﻳﻪ ﺍﺳﺘﻜﺎﻥ ﭼﺎﻯ ﮔﺮﻡ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﺴﺎﻧﯽ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﻯ»
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﻓﻀﺎﻳﻰ ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ،
ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﺩ، ﺧﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺮﺱ»
ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻌﻨﻰ«ﻭﻗﺘﻰ ﻭﺍﺭﺩﺵ ﻣﻴﺸﻰ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻰ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻰ»
ﻳﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﻮﺏ ﻣﺘﺮﺍﮊﺵ ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺴﺖ؛ ﻭﺳﻌﺖ ﻗﻠﺐ ﺁﺩﻣﺎﺵ ﺯﻳﺎﺩﻩ.
ﻫﻤﭽﻴﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺁﺭﺯو می‌کنیم...

 

[نارینه]

هیچکس را در زندگی مقصر نمیدانم…
از خوبان"خاطره"و از بدان"تجربه"میگیرم.
بدترین ها"عبرت"میشوند،و بهترین ها"دوست"…
حرف اشتباهی ست که می گویند با هر کس باید مثل خودش رفتار کرد.
اگر چنین بود از منیت و شخصیت هر کس چیزی باقی نمی ماند.
فقط خودت باش.
اگر جواب هر جفایی بدی بود، داستان زندگی ما خالی از آدم های خوب بود.
اگر همان اندک مهربانیت را از بر نشدند. اگر خوبی کردی و بدی دیدی.
مهم نیست با تو چه کردند. تو قهرمان زنـــدگی خودت بمان
سرت را پیش خدایت بالا بگیر. و بخاطر همه چیز شاکر باش…