darya asli
کاربر نگاه دانلود
بیگ بنگ: هنگامی که یک ستاره پیر می‌شود، واکنش‌های هسته‌ای که باعث درخشان شدنش می‌شوند، به تزلزل می افتند. تولید این انرژی متزلزل باعث می‌شود ستاره‌ها در مسیری نامعین تکان بخورند، و لایه های بیرونی خود را در فضا به بیرون پرتاب کنند. هنگامی که ستاره پوست اندازی می‌کند و گاز‌های بیرونی خود را دور میریزد، هسته‌ی بسیار داغ آن آشکار می‌شود. این امر باعث خروج مقدار زیادی نور فرابنفش می‌شود، و این اشعه‌های نور سبب می‌شوند که قشر گاز‌ها بدرخشد و بدین ترتیب، زیبایی شکننده‌ی یک سحابی خلق می‌شود.
این تصویر هابل، آخرین فعالیت های این زیبای آسمانی را قبل از محو شدن در تاریخ کیهان می بینید. ستاره‌ی در حال مرگی به اندازه ی خورشید، درون این گاز‌های رنگارنگ چرخان دفن شده است.
به گزارش بیگ بنگ، این سحابی با نام “کوهوتک ۴-۵۵” شناخته می‌شود که از روی اسم کاشفش، آقای “لوبُس کوهوتک” اخترشناس اهل چک، نامگذاری شده و در فاصله ۴۶۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی “دجاجه” (Cygnus) واقع شده است. این تصویر، آخرین عکس زیبای گرفته شده توسط دوربین شماره ۲ تلسکوپ فضایی هابل است. این دوربین در سال ۱۹۹۳ روی تلسکوپ نصب شد و تا سال ۲۰۰۹ کار کرد و یک رصد بی نظیر ۱۶ ساله را ارائه داد. بسیاری از تصاویر مربوط به هابل را دوربین شماره ۲ آن تهیه کرده و این تصاویر کمک کردند تا تلسکوپ هابل، به نامی آشنا در جهان تبدیل شود.
این تصویر خاص، ترکیبی از سه عکس است، که هر عکس در طول موجی خاص گرفته شده تا نوری که از اتم‌های مشخصی از گاز ستاره می‌آیند را مجزا کند. طول موج‌های مختلف بر اساس رنگ کدگذاری شده اند تا به تشخیص کمک کنند. قرمز نشان دهنده گاز نیتروژن، سبز هیدروژن، و آبی نشان دهنده اکسیژن است. کل این ترتیب، طی دو ساعت در چهارم می ۲۰۰۹ تهیه شد. این چرخش های پیچیده ی گاز، آینده‌ی دور خورشید را به صورت اجمالی برای ما آشکار می‌کند. در ۵ میلیارد سال دیگر، ستاره ی ما (خورشید) در حال مرگ خواهد بود.
انتظار می‌رود همین رفتاری که در اینجا مشاهده می شود برای خورشید نیز پیش بیاید، ستاره ی ما لایه های بیرونی خود را به بیرون پرتاب می کند تا هسته سوزانش را آشکار سازد، در نهایت به خاکستری که به آرامی در حال سرد شدن است تبدیل می‌شود و به عنوان “کوتوله سفید” شناخته می‌شود. در آن زمان، زمین مدت هاست که از بین رفته، وقتی که خورشید میمیرد، مثل چیزی برشته سوخته است، اما در این حین زیبایی ستاره ی ما، جهان را درخشان می سازد.
این تصویر هابل، آخرین فعالیت های این زیبای آسمانی را قبل از محو شدن در تاریخ کیهان می بینید. ستاره‌ی در حال مرگی به اندازه ی خورشید، درون این گاز‌های رنگارنگ چرخان دفن شده است.
به گزارش بیگ بنگ، این سحابی با نام “کوهوتک ۴-۵۵” شناخته می‌شود که از روی اسم کاشفش، آقای “لوبُس کوهوتک” اخترشناس اهل چک، نامگذاری شده و در فاصله ۴۶۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی “دجاجه” (Cygnus) واقع شده است. این تصویر، آخرین عکس زیبای گرفته شده توسط دوربین شماره ۲ تلسکوپ فضایی هابل است. این دوربین در سال ۱۹۹۳ روی تلسکوپ نصب شد و تا سال ۲۰۰۹ کار کرد و یک رصد بی نظیر ۱۶ ساله را ارائه داد. بسیاری از تصاویر مربوط به هابل را دوربین شماره ۲ آن تهیه کرده و این تصاویر کمک کردند تا تلسکوپ هابل، به نامی آشنا در جهان تبدیل شود.
این تصویر خاص، ترکیبی از سه عکس است، که هر عکس در طول موجی خاص گرفته شده تا نوری که از اتم‌های مشخصی از گاز ستاره می‌آیند را مجزا کند. طول موج‌های مختلف بر اساس رنگ کدگذاری شده اند تا به تشخیص کمک کنند. قرمز نشان دهنده گاز نیتروژن، سبز هیدروژن، و آبی نشان دهنده اکسیژن است. کل این ترتیب، طی دو ساعت در چهارم می ۲۰۰۹ تهیه شد. این چرخش های پیچیده ی گاز، آینده‌ی دور خورشید را به صورت اجمالی برای ما آشکار می‌کند. در ۵ میلیارد سال دیگر، ستاره ی ما (خورشید) در حال مرگ خواهد بود.
انتظار می‌رود همین رفتاری که در اینجا مشاهده می شود برای خورشید نیز پیش بیاید، ستاره ی ما لایه های بیرونی خود را به بیرون پرتاب می کند تا هسته سوزانش را آشکار سازد، در نهایت به خاکستری که به آرامی در حال سرد شدن است تبدیل می‌شود و به عنوان “کوتوله سفید” شناخته می‌شود. در آن زمان، زمین مدت هاست که از بین رفته، وقتی که خورشید میمیرد، مثل چیزی برشته سوخته است، اما در این حین زیبایی ستاره ی ما، جهان را درخشان می سازد.
