سوبارو کهکشان جدیدی را کشف کرد

[Miss.aysoo]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

سوبارو کهکشان جدیدی را کشف کرد
تیمی بین‌المللی از محققان به رهبری دانشگاه توکیو موفق به کشف یک کهکشهان قمری فوق‌العاده کم‌نور در کهکشان به مجموعه ستارگان ، گاز و غبار گفته می شود که با نیروی جاذبه کنار هم نگاه داشته شده‌اند. کوچکترین کهکشانها دارای عرضی برابر با چند صد سال نوری ، شامل حدود 100000 میلیارد سال ستاره هستند. بزرگترین کهکشانها تا 3 میلیون سال نوری عرض دارند و شامل بیش از 1000 میلیارد ستاره هستند. اشکال کهکشانها بر اساس شیوه‌ای طبقه بندی می‌شود که طبق شیوه طبقه بندی ستاره شناس آمریکایی ، ادوین هابل (1953- 1986) ، شکل یافته است. در مورد تکامل کهکشانها اطلاعات قطعی کمی در دست است. تنها مطلب مورد اطمینان این است که کهکشانها میلیاردها سال پیش به شکل توده‌ای از ابرهای گازی و غباری بوجود آمدند. نام کهکشان به انگلیسی: Galaxy برگرفته شده از ریشه یونانی آن Galaxias به معنی شیری است و کهکشان راه شیری به انگلیسی: Milky Way galaxy ریشه این نام می‌باشد.

" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">کهکشان راه شیری شده‌اند.





کشف دانشمندان بخشی از بررسی استراتژیک با استفاده از دوربین Hyper Suprime-Cam تِلِسکوپ(به انگلیسی: Telescope) وسیله‌ای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس (به انگلیسی: Electromagnetic radiation) (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است. اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشه‌ای در هلند اختراع شد. در درازای چند دهه، تلسکوپ‌بازتابی که از آینه استفاده می‌کند اختراع شد، بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپ‌ها در قرن ۲۰ام زاده شدند، رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰ از جملهٔ این اختراعات بودند. واژه تلسکوپ می‌تواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد. واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تله(به یونانی: τῆλε) به معنی دور و اسکوپین (به یونانی: σκοπεῖν) به معنی دیدن، گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضی‌دان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی (به ایتالیایی: Giovanni Demisiani) که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که درآکادمی‌ دلینچی (به ایتالیایی: Accademia dei Lincei) به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد.

" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">تلسکوپ سوبارو است.

این کهکشان که Virgo I نام دارد، در مسیر صورت‌فلکی سنبله قرار گرفته است.

کهکشان Virgo I در قدر مطلق منفی 0.8 باند موج نوری قرار دارد و کم‌نورترین کهکشان قمری شناخته‌ شده تاکنون است. کشف این کهکشان نشان‌دهنده وجود تعداد زیادی کهکشان قمری کوتوله در دامنه کهکشان راه شیری بوده و درک مهمی در مورد شکل‌گیری کهکشان از طریق تجمع سلسله مراتبی از ماده تاریک ارائه می‌کند.

تاکنون حدود 50 کهکشان قمری در کهکشان راه شیری شناسایی شده‌اند که حدود 40 مورد از آنها کم‌نور و پراکنده بوده و به گروهی موسوم به کهکشان‌های کروی کوتوله تعلق دارند. بسیاری از کهکشان‌های کوتوله تازه کشف شده بویژه نمونه‌های قابل مشاهده در بررسی‌های فتومتریک سیستماتیک مانند بررسی دیجیتال آسمان اسلوآن و بررسی انرژی تاریک بسیار کم‌نور و دارای درخشندگی مطلق در باند موج نوری زیر قدر مطلق منفی 8 هستند.

این‌ها همان کهکشان‌های کوتوله فوق کم‌نور هستند که با تلسکوپ‌های با قطر 2.5 تا چهار متر سابق دیده نمی‌شدند. کم‌نورترین کهکشان‌های قمری کشف شده تا پیش از اینSegue I و Cetus II بودند که دومی هنوز تایید نشده است.

کهکشان قمری که Virgo I در فاصله 280 هزار سال نوری از خورشید قرار دارد و کهکشان به این دوری با درخشش بسیار کم تا پیش از این شناخته نشده بود.