شعر شاه بیت ♚

[Mojtaba]

شمعی ندارد تا شبی پروانه باشد
باید برای گریه هایش شانه باشد

دنیا جهنم درّه ای ، ماقبل مرگ است
وقتی نخواهد لحظه ای دیوانه باشد

حالش شبیه پنجم دی ماه ، وقتی
باور نمی کرد ارگ بم ویرانه باشد

با هر ترانه عاشقی می کرد ، حالا
باید شبیه آدمی بیگانه باشد

یک خاطره از روزها رفته فهماند
لیلی و مجنون بهتر است افسانه باشد

حتی خدا هم طاقت خواندن ندارد
شعری که اوجش هق هقی مردانه باشد

روزی خبر آمد جهان دیگری هست
تا دردهای این جهان بیعانه باشد

- پویا جمشیدی
​

 

[Mojtaba]

به خداحافظی تلخ تو سوگند ، نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ، ولی لب هایم
هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند ، نشد

با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ کس ! هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هرکسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سـ*ـینه خداوند نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعر ها
عاقبت با قلم شرم نوشتند ، نشد !

- فاضل نظری
​

 

[Mojtaba]

مثل همون شاهای قاجاری
مثل همون اسکندر مغرور
با تلخی عطری که جامونده
از دور میبوسم تو رو از دور

تو رفتنی بودی ولی بازم
ترحیج دادم عاشقت باشم
ترجیح دادم بعد یه مدت
ازخواب این دیوونگی پاشم

من سال ها قبل از تو جا موندم
این فاصله تقصیر رفتن نیست
مردی که حتی توی آغوشت
اسم منو داره ولی من نیست

میبینمت از دور یا نزدیک
میبینمت با چشمای پر غم
میبینمت اما نمی دونی
میبینمت تا رد بشیم از هم

چشمامو میبندم ولی دوریت
از من به من نزدیک تر میشه
هر جا که تو چشماتو میبندی
دنیای من تاریک تر میشه !

- ستار مشایخی​

 

[Mojtaba]

غرق یک خاطره باشی و به آخر برسی
به غم انگیز ترین صفحه ی دفتر برسی

به سرت هی بزند تا بروی رو به عقب
که به یک حادثه یا یک غم بهتر برسی

از غزل کام بگیری و بسوزی هر شب
سر این رابـ ـطه این بار به باور برسی

عشق یعنی که بخواهی و بمیری ، ای وای !
آنقَدَر دیر ، دم رفتن او سر برسی

با خدا عهد ببندی و بگوید باشد
دست آخر که به یک شانه ی دیگر برسی

آرزوهای محال دلِ بی تو یعنی
لحظه ای چشم ببندم ، تو هم از در برسی

- پویا جمشیدی​

 

[Mojtaba]

وقتی نباشی جبهه ی قلبم
هر لحظه بی تو زیر آتیشه
این مرد تنها متحد روزی
از شوروی پاشیده تر میشه

مثل چریکی سمت یک باور
پیشامده روزای آزادم
تو ماتم ابری ترین آغـ*ـوش
غمگین تر از روزای بغدادم

تو دیکتاتور واره ترین عشقی
با عشـ*ـوه هایی از دموکراسی
با خنده های شورش انگیزت
رد میشی از اسطوره ای عاصی

من بغض سنگین شبیه خونم
از آخرین روزی که تعطیله
روزنامه ای با تیتر آزادی
زیر عصای سرخ چرچیله !

- رهام خجسته
​

 

[Mojtaba]

به خواب رفتمت از خواب های پُر دردم
تو را به سـ*ـینه گشودم که گریه ات کردم

گریستی و کنارت برای من جا بود
و اشک های کسی پشت خنده پیدا بود

گریستی و جهان توی دست من جان داد
گریستی و غمت روی شانه ام افتاد

بغـ*ـل بگیر و مرا لای گریه ات گم کن
به سال های نبودن ، به من ترحم کن

دلم به وسعت حجم نبودنت تنگ است
و شب سیاه و جهان تا ابد همین رنگ است

به هر چه از تو ندارم که دوستت دارم
که دست های تو را به خودم بدهکارم

پس از تو در تب دوری اگرچه خواهم سوخت
نگاهِ غم زده ام را به کوچه خواهم دوخت

کنار پنجره از انتظار خواهم مُرد
« امید آمدنت را به گور خواهم برد »

- پویا جمشیدی​

 

[Mojtaba]

من یک دهن خسته که آواز ندارد
یک پنجره ی بسته که پرواز ندارد

من بی تو یکی مثل خودت ؛ آینه ی دق
یک آخرِ بیهوده که آغاز ندارد

اینقدر نگو از من و از هر چه تو بنویس
هر حس پدرمرده که ابراز ندارد

دستی که قلم را به تعفن نکشاند
مانند رسولی است که اعجاز ندارد

یا ما خبر از خانه ی همسایه نداریم
یا اینکه کسی در ده ما غاز ندارد

بگذار همانند تو دیوار بمانیم
این خانه نیازی به درِ باز ندارد

- علی اکبر یاغی تبار
​

 

[Mojtaba]

درد یعنی بزنی دست به انکار خودت
عاشقش باشی و افسوس گرفتار خودت

به خدا درد کمی نیست که با پای خودت
بدنت را بکشانی به سر دار خودت

کاروان رد بشود، قصه به آخر نرسد
بشوی گوشه ای از چاه خریدار خودت

درد یعنی که نماندن به صلاحش باشد
بگذاری برود! آه... به اصرار خودت!

بگذاری برود در پی خوشبختی خود
و تو لـ*ـذت ببری از غم و آزار خودت

اینکه سهم تو نشد درد کمی نیست ولی
درد یعنی بزنی دست به انکار خودت ...

- علی صفری​

 

[Mojtaba]

من رفتنت را با دو چشم بسته ام دیدم
از بـ..وسـ..ـه هایت لا به لای گریه فهمیدم

قد زمستانی ترین روز خدا سردی
تا گریه کردم ، گریه کردی ... بر نمی گردی ؟

اسم تو را در شعرهایم خط خطی کردم
وقتی نباشی من به دنیا بر نمی گردم

باران ببارد آسمان عطر تو را دارد
بغضت گریبان می دَرَد تا صبح می بارد

لبخند دارم می زنم با اینکه دلتنگم
دارم برای زندگی با مرگ می جنگم

- پویا جمشیدی​

 

[Mojtaba]

حالا من و تنها من و تنها دو چشم تر
از بی قراری های عصر جمعه تنها تر

لعنت به پایانی ترین ساعاتِ هر هفته
لعنت به رویایی که دیگر یادمان رفته

لعنت به آغوشت ، به آغوشش ، به تنهایی
لعنت به من وقتی که با هر بغض می آیی

لعنت به من وقتی هنوز از عطر تو مستم
لعنت اگر در انتظار دیدنت هستم

اصلا مگر راهی برای دیدنت هم هست ؟
اصلا مگر حرفی به جز بوسیدنت هم هست ؟

اصلا همین حال و همین روز و همین ساعت
اصلا به شب های بدون بودنت لعنت

- پویا جمشیدی​