Mårzï¥ē
کاربر نگاه دانلود
عشق چیست؟ از نگاه علم
همه ما در دوره ای از زندگی آن را احساس کرده ایم. شاعران درباره آن نوشته اند، خوانندگان در مورد آن خوانده اند و فیلم سازان آن را به تصویر کشیده اند. بگونه ای هر صنعت رو به رشدی به آن رسیده و بیانش کرده است. اما عشق چیست؟ کجا سکونت دارد؟ چه چیزی باعث آن می شود؟ چه اتفاقی در ذهن و بدن ما می افتد وقتی در آن فرو می رویم؟
مناطق متعددی از مغز، بخصوص آنهایی که با انگیزه و پاداش در عشق رمانتیک درگیر هستند با فکر یا حضور یک شریک رمانتیک فعال می شوند. این مناطق شامل هیپوکامپ، هیپوتالاموس، قشر مخ کمربندی پیشینی ( انتریز سینگولیت کورتکس) می شوند. فعال شدن این مناطق ممکن است باعث مهار رفتار دفاعی، کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به شریک زندگی عاشقانه شود.
علاوه بر این مناطقی مانند آمیگدال و قشر قدامی در پاسخ به عشق رمانتیک غیرفعال هستند. فرایندی که ممکن است باعث کاهش احتمال احساسات منفی و قضاوت شریک شود.
اکسی توسین و وازوپرسین هورمون هایی هستند که ارتباط نزدیکی با عشق رمانتیک دارد. آنها توسط هیپوتالاموس تولید و توسط غده هیپوفیز منتشر می شوند. در حالی که هر دو زنان و مردان توسط اکسی توسین و وازوپرسین تحت تاثیر قرار می گیرند، زنان حساسیت بیشتری نسبت به مردان به این هورمون ها دارند.
غلظت هر دو اکسی توسین و وازوپرسین در طول مراحل تشدید عشق رمانتیک افزایش می یابد. این هورمون ها بر روی سیستم های مختلفی در داخل مغز فعالیت انجام می دهند و گیرنده ها در مناطق مختلف مغز در ارتباط با عشق رمانتیک موجود هستند.
بطور ویژه، اکسی توسین و وازوپرسین با سیستم دوپامینرژیک پاداش تعامل دارد و می تواند ترشح دوپامین توسط هیپوتالاموس را تحـریـ*ک کند. مسیرهای دوپامینرژیک در طول عشق رمانتیک فعال می شوند و احساس پاداش لـ*ـذت بخش ایجاد می کند. این مسیرها همچنین با رفتار های اعتیاد آور، مطابق با رفتار وسواسی و وابستگی احساسی که اغلب در مراحل اولیه عشق رمانتیک مشاهده می شود در ارتباط است.
همه ما در دوره ای از زندگی آن را احساس کرده ایم. شاعران درباره آن نوشته اند، خوانندگان در مورد آن خوانده اند و فیلم سازان آن را به تصویر کشیده اند. بگونه ای هر صنعت رو به رشدی به آن رسیده و بیانش کرده است. اما عشق چیست؟ کجا سکونت دارد؟ چه چیزی باعث آن می شود؟ چه اتفاقی در ذهن و بدن ما می افتد وقتی در آن فرو می رویم؟
مناطق متعددی از مغز، بخصوص آنهایی که با انگیزه و پاداش در عشق رمانتیک درگیر هستند با فکر یا حضور یک شریک رمانتیک فعال می شوند. این مناطق شامل هیپوکامپ، هیپوتالاموس، قشر مخ کمربندی پیشینی ( انتریز سینگولیت کورتکس) می شوند. فعال شدن این مناطق ممکن است باعث مهار رفتار دفاعی، کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به شریک زندگی عاشقانه شود.
علاوه بر این مناطقی مانند آمیگدال و قشر قدامی در پاسخ به عشق رمانتیک غیرفعال هستند. فرایندی که ممکن است باعث کاهش احتمال احساسات منفی و قضاوت شریک شود.
اکسی توسین و وازوپرسین هورمون هایی هستند که ارتباط نزدیکی با عشق رمانتیک دارد. آنها توسط هیپوتالاموس تولید و توسط غده هیپوفیز منتشر می شوند. در حالی که هر دو زنان و مردان توسط اکسی توسین و وازوپرسین تحت تاثیر قرار می گیرند، زنان حساسیت بیشتری نسبت به مردان به این هورمون ها دارند.
غلظت هر دو اکسی توسین و وازوپرسین در طول مراحل تشدید عشق رمانتیک افزایش می یابد. این هورمون ها بر روی سیستم های مختلفی در داخل مغز فعالیت انجام می دهند و گیرنده ها در مناطق مختلف مغز در ارتباط با عشق رمانتیک موجود هستند.
بطور ویژه، اکسی توسین و وازوپرسین با سیستم دوپامینرژیک پاداش تعامل دارد و می تواند ترشح دوپامین توسط هیپوتالاموس را تحـریـ*ک کند. مسیرهای دوپامینرژیک در طول عشق رمانتیک فعال می شوند و احساس پاداش لـ*ـذت بخش ایجاد می کند. این مسیرها همچنین با رفتار های اعتیاد آور، مطابق با رفتار وسواسی و وابستگی احساسی که اغلب در مراحل اولیه عشق رمانتیک مشاهده می شود در ارتباط است.
