خیلی اتفاق می افتد که تلفن خانه ای به صدادرآیدو پس از گرفتن آن ممکن است یا ارتباطی برقرارنشودیاممکن است استفاده شخص تلفن کننده ازالفاظ رکیک توام با فحاشی با تهدید منجر به آن گردد که ارتباط قطع گردددر این مقاله به بررسی جرم مزاحمت تلفنی از نظر قوانین کیفری و حقوقی می پردازیم و سخن می گوییم
مزاحمت در اصطلاح لغت آن است که لغتی است عربی مصدر متعدی به معنی زحمت دادن و رنج رسانیدن .معادل واژه لاتین Inconvenjence مصطلح آزارو اذیت رساندن .استفاده از این لغت همراه تلفن و ترکیبی با عنوان مزاحمت تلفنی به ان علت می باشد که مزاحم با آلت قراردادن تلفن یا هر وسیله مخابراتی دیگر کوشش دارد که به دیگری آزاررساند وآنچه در تطبیق این جرم به عمل مرتکب باید لحاظ شود این است که رفتار وی زمانی عنوان مجرمانه پیدا می کند که شخص یا اشخاص مورد آذار ودرمعنی خاص این لغت قرار گیرند.
مزاحمت تلفنی مثل هر جرم دیگری دارای سه عنصر مادی – قانونی ومعنوی است که در زیر درهر مورد توضیح خواهیم داد .
عنصر مادی آن فعل مرتکب می باشد و ترک فعل نمی تواند مصداق خارجی ایراد جرم مزاحمت تلفنی قرار گیرد .
ملاک در تشخیص فعل مثبت مادی نیز تایید شرکت مخابرات بر انجام فعل مرتکب یا به لحاظ کنترل خط مورد مزاحمت ، بنا به درخواست زیان دیده ویابا توجه به شکایت قضایی وی ودستور دادگاه مبنی بر کنترل خط می تواند باشد بنابراین صرف ادعا در ایراد مزاحمت از سوی شاکی به دلیل احتمال در خطاویا استفاده از سایرادله(مانند گواهی ،شهادت ،شهادت بر شهادت و غیره)و..
با توجه به عدم حصول علم به تعیین فرد مزاحم ازآن سوی خط و تشابهات صوتی ،فاقد وجاهت شرعی و قانونی می باشد .
عنصر قانونی مزاحمت تلفنی طبق ماده 641قانون مجازات اسلامی مستند قانونی ما در این جرم می باشد.
قانون گذار در این ماده آوده است که هرگاه کسی به وسیله تلفن یا سایر دستگاههای مخابراتی دیگر برای افراد ایجاد مزاحمت کند ،علاوه بر ایجاد مقررات خاص شرکت مخابرات مرتکب به حبس از 1 تا 6 ماه محکوم می شود.
استفاده از هر گونه تلفن و وسیله مخابراتی به منظور ایجاد مزاحمت برای اشخاص جرم بوده و مرتکب علاوه بر اجرای مقررات شرکت مخابرات ،مستوجب حبسس از 1 تا 6ماه بنا به مراکز و نحوه مزاحمت خواهد بود .
عنصر معنوی مزاحمت تلفنی از جمله جرائم بر سوء نیت فعال می باشد.
عنصر معنوی در این جرم از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و در واقع مبنای اصلی تخلف فاعل قرار م یگیرد. به همین منظور دادگاه می بایست در وهله اول پس از احراز ایراد مزاحمت به قصد فائل درایجاد مزاحمت ویا امکان اتفاقی فعل و یا افعال وی پی ببرد . چه بسیار اتفاق می افتد که با شماره ،ارتباط برقرارمی شود،ولی فاعل پس از شنیدن صدای مخاطب و تشخیص اشتباه در تماس ،بدون مبادل کلامی تماس را قطع می کند.جرم و در مقام مجازات مزاهم برآمد قصد فبلی فاعل (عنصر معنوی )در ارتکاب این جرم شرط بلا منازع است . آنچه دادرس را در تشخیص عنصر معنوی و قصد قبلی مرتکب می تواند راه گشا باشد عبارتند از :1- اقرار صریع وی نسبت به سوء نیت در ایجاد مزاحمت علیه زیان دیده .
2- عمارت موجود در قضیه درصورتیکه قابل انتصاب بودن جرم را به فاعل اثبات نماید .
3-متن مکالمه کنترل شده توسط شرکت مخابرات که بنا به تقاضای مقام قضایی ،محرمانه وصول شود (ماده 9 آیین نامه اجرایی قانون مجازات مزاهمین تلفنی).
4- دفعات و نحوه ایجاد مزاحمت در صورتیکه مکاله ای رد و بدل نشده باشد .
5-احرازقصد ایجاد مزاحمت ونه ارتکاب فعل مجرمانه ای دیگر به وسیله تلفن بطور مثال تهدید به قتل در بین مکالمات .
تکرار مادی فعل دلیل بر قصد مجرمانه بودن مزاحم نمی باشد بلکه بر عکس قصد قبلی مزاحم است که تکرار مادی را قوت بخشیده و تحقق فعل مجرمانه را ثابت می کند
