گل و گیاه معرفی درخت گوجه

[°º¸кยzɠยภº°]

معرفی درخت گوجه

نام انگلیسی
blackthorn

نام علمی
Prunus sp

فارسی رایج
آلو

فارسی اصیل
ندارد

معیار زیبایی

رنج قیمت

از خانواده
Rosaceae

خاستگاه
اروپا،غرب آسیا،شمال آفریقا

 

[°º¸кยzɠยภº°]

گوجه و نوع دیگر آن آلو، گونه‌های زیادی دارند و از گونه‌های مهم می‌توان به آلوی آمریکایی، آلوی اروپایی و آلوی شرقی اشاره کرد. میوه آلوهای آمریکای شمالی دارای گوشت زرد طلایی با پوست خشن بوده و مقاوم به سرما می‌باشند. آلوهای اروپایی از گونه‌های مهم آلو بشمار می‌آیند و برخی از ارقام آن برای مصرف خشکبار، کمپوت‌سازی و تازه‌خوری مورد مصرف قرار می‌گیرند. آلوهای شرقی که به آلوی ژاپنی نیز معروف هستند دارای میوه‌هایی با پوست خشن، مخروطی شکل و درختان این گونه آلوها سیخک فراوان تولید می‌کنند. انواع گوجه و آلو همچون سیب و آلبالو به سرمای شدید تا ۳۵- درجه سانتی‌گراد مقاوم بوده و از درختان مناطق معتدل سرد بشمار می‌آیند. اما ارقام آلوهای شرقی به سرما مقاومت کمتری نشان می‌دهند. گل‌های گوجه و آلو قبل از برگ‌ها ظاهر می شوند. جوانه‌های بارور گوجه به صورت ۳-۲ عددی در جانب سیخک‌ها و شاخه‌های یک‌ساله قرار می‌گیرند. گوجه و آلو نیز دارای شاخه‌های کاذب می‌باشند. هر جوانه گل بین ۱ الی ۳ عدد گل حاصل می‌کند. برخی از ارقام آسیایی، آمریکایی و اروپایی خودناسازگار بوده و به ارقام گرده‌دهنده نیاز دارند.

پوسیدگی قهوه‌ای در ارقام آلوهای آمریکایی و اروپایی در مرحله گلدهی و رسیدن میوه و برای ارقام آسیایی در حین رسیدن میوه مشکل جدی ایجاد می‌کند. نیاز سرمایی جوانه‌های آلو و گوجه‌ در حدود ۱۶۰۰-۱۰۰۰ ساعت بوده اما آلوهای شرقی نیاز سرمایی کمتر نسبت به گونه‌های دیگر دارند و تحت تأثیر سرماهای دیررس بهاره نیز قرار می‌گیرند.

فاصله کشت ارقام مختلف گوجه و آلو بر روی پایه‌های بذری در حدود ۶-۵ متر می‌باشد. گوجه، خاک‌های لومی‌شنی را دوست دارد و بیشتر از بقیه میوه‌های هسته‌دار، خاک‌های سنگین و مرطوب را تحمل می‌کند. از پایه‌های مختلف برای تکثیر آلو استفاده می‌شود. در خاک‌های سنگین و مرطوب از پایه‌های بذری آلو استفاده به عمل می‌آید. پایه‌های آلوی میروبالان نیز در خاک‌های مرطوب مقاوم می‌باشند. در خاک‌های آهکی از پایه‌های ‌GF557‌ (بادام×شلیل)‌ و GF677 (بادام×هلو) استفاده می‌شود. در خاک‌های زهکشی شده از پایه‌های بذری هلو بویژه از نماگارد استفاده می‌شود. در خاک‌های خشک می‌توان از پایه‌ بادام استفاده کرد اما احتمال ناسازگاری با گوجه را دارد. پایه زردآلو در خاک‌های آهکی و خشک که آلوده به نماتد هستند، قابل استفاده می‌باشد. اما در اکثر موارد پایه‌های زردآلو با گوجه ناسازگاری پیوندی نشان می‌دهند. شکل مناسب برای هدایت و پرورش گوجه و آلو جامی بوده و تا سن ۱۲ سالگی نیاز به هرس ندارند. اما بعد از آن به دلیل تولید شاخه و برگ بیشتر که موجب تراکم در تاج می‌شوند، عمل هرس ضروری می باشد.