در اواخر سال 60 با مشاهده یوزپلنگ در منطقه نای بندان، با انجام بررسیهای لازم، حفاظت از گونه ارزشمند یوزپلنگ در دستور کار مسئولان و کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان قرار گرفت و سرانجام به مطرح شدن اولین فاز حفاظت بین المللی یوزپلنگ آسیایی در سال 1375 انجامید. سپس با پیگیری دفاتر امور حیات وحش سازمان و اداره کل مذکور در سال 1377 و با کمک سازمان های بین المللی “پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی و زیست بوم های مرتبط” با استفاده از کمک های مالی سازمان تسهیلات جهانی (GEF) و سازمان حفاظت محیط زیست در شهریور ماه سال 1380 تصویب گردید.
طی 12 سال گذشته پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی فعالیت های زیادی را در زیستگاههای یوز آسیایی در کشور انجام داده است که این فعالیت ها در بخش های حفاظتی،علمی و آموزشی بوده است.
وضعیت یوزپلنگ پیش از اجرای پروژه
اطلاعاتی درباره اکولوژی یوزپلنگ وجود نداشت!
مردم ایران چیزی درباره یوزپلنگ نمی دانستند!
تنها می دانستیم که 5 لکه زیستگاهی در کویر ایران احتمالا سنگرگاه یوزپلنگ است!
کمتر از 45 محیط بان وظیفه حفاظت از 3/8 میلیون هکتار عرصه یوزخیز را برعهده داشتند!
حدودا 2 قلاده یوزپلنگ هر ساله به دلیل ناآگاهی عموم مردم توسط انسان کشته می شد!
هیچ تجربه ای از اجرای پروژه های حفاظتی در سطح کشور وجود نداشت!
اکثر کارشناسان بر این باور بودند که کمتر از 15-10 قلاده یوزپلنگ در کشور وجود دارد و حتی برخی آنرا کاملا منقرض شده می پنداشتند.