فارس معرفی شهر شیراز

[مهربانوی ایرانی]

فرهنگ و هنر: شیراز به شهر شعر، نوشید*نی، باغ و گل و بلبل معروف است. باغ در فرهنگ ایرانیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و شیراز از قدیم به داشتن باغ‌ های بسیار و زیبا مشهور بوده ‌است. شیراز از دوران باستان باغ‌ های انگور فراوانی داشته و همین باعث شهرت جهانی نوشید*نی شیراز در دنیا شده ‌است. تعدادی از باغ‌ های شیراز از لحاظ تاریخی بسیار حایز اهمیت هستند و به‌عنوان مراکز مهم گردشگری به ‌شمار می ‌آیند. ظهور دو شاعر بزرگ فارسی نو، حافظ و سعدی، باعث تأثیر پذیری تمام جنبه‌ های زندگی مردم شیراز از عصر مغول به پس از آثار این شاعران شد. بگونه ‌ای که باعث افول گویش پیشین مردمان این شهر و حکمفرما شدن فارسی نو در این شهر شد. چند دانشگاه مهم ایران در شیراز قرار دارند. مهم‌ ترین دانشگاه آن دانشگاه شیراز می ‌باشد. قدمت دانشگاه علوم پزشکی شیراز به ۶۰ سال می‌ رسد. شیراز چندین دانشگاه دیگر نیز دارد.

جمعیت: جمعیت شیراز در سال ۱۳۹۰ خورشیدی بالغ بر ۱٬۴۶۰٬۶۶۵ تن بوده است.

زبان محلی: مردم شیراز زبان فارسی را با لهجه شیرازی تکلم می‌ کنند.

معماری: شیراز از نظر معماری جزو شهرهای مهم ایران بشمار میرود که دارای آثار بی نظیر معماری و تاریخی است. این مکانها در جای جای این شهرستان دیده میشوند. خانه های زیبای تاریخی از جمله نارنجستان قوام شاهکار بی نظیر هنر و معماری ایران است. اما متاسفانه دیگر جای این نوع معماری و هنر در این شهر و دیگر شهرهای ایران خالی بوده و تمام سازه های جدید دیگر هیچ شباهتی به هنر معماری ایران ندارند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

صنایع دستی در معماری شیراز: نوعی دیگر از هنرهای دستی در معماری ساختمان‌ ها کاربرد دارد. از جمله آنها نقاشی پرندگان، گل، شاخه درختان و فرشتگان بر سقف ‌های بسیاری از عمارت ‌های قدیمی نظیر نارنجستان قوام، خانه زینت‌الملوک دیده می‌ شوند و همچنین کاشی‌ های هفت رنگی که در عمارت‌ های باغ عفیف‌آباد و باغ ارم وجود دارند. آینه ‌کاری و گچ‌ بری و منبت‌ کاری که در امامزاده ‌هایی مانند شاهچراغ به چشم می ‌خورند و درب و پنجره‌ های چوبی در ساختمان ‌های قدیمی مانند مسجد نصیرالملک و کارهای دستی در عمارت کلاه ‌فرنگی آباده و طرح مسجد کبیر نیریز هم از این دست هستند.

خیابان ها٬ میدان ها و محلات قدیمی: محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت (بالا کفد)، محله قصرالدشت، محله میدان شاه، دروازه اصفهان، محله بازار مرغ (قدیمی‌ ترین محله شیراز قدیم)، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب، محله ارمنی‌ها، محله کلیمی ها

جاذبه های گردشگری: از جاذبه‌ های تاریخی شهر شیراز می‌ توان به آتشکدهٔ صمیکان، آرامگاه حافظ، آرامگاه خواجوی کرمانی، آرامگاه سعدی، ارگ کریم‌ خان، نارنجستان قوام، خانه زینت الملوک، مسجد نصیرالملک، قصر ابونصر، قلعهٔ کک‌ ها، مدرسهٔ آقاباباخان، مدرسهٔ خان، موزهٔ پارس، موزهٔ هفت ‌تنان، نقش برجسته بهرام در برم دلک، موزه های دوران مختلف ایران اعم از هخامنشی، ساسانی و قاجار و... اشاره کرد. برخی باغهای شیراز شهرت جهانی یافته اند. معروف ‌ترین این باغ‌ ها عبارتند از باغ ارم، باغ عفیف‌آباد، باغ دلگشا و باغ جهان‌نما. از جاذبه‌ های طبیعی شهر شیراز می‌ توان به آبشار کوهمره سرخی، برم‌ دلک، پارک قلعه‌ بندر، پارک ملی بمو، باغ پرندگان شیراز، پیربناب، چشمهٔ جوشک، چشمهٔ خارگان، چشمهٔ ریچی، دریاچهٔ دشت ارژن، دریاچهٔ مهارلو، رکن‌آباد، رودخانهٔ قره‌آغاج، روستای قلات، کوه سبزپوشان، گردشگاه آتشکده، گردشگاه چاه‌ مسکی، گردشگاه چشمه سلمانی و گردشگاه هفت ‌برم اشاره نمود. چشمه ‌های طبیعی موجود در اطراف شیراز از جهت آب ‌درمانی و گردشگری اهمیت دارند. مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف (دارای دومین پیست بزرگ بین المللی ایران) نیز در۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز فعالیت دارد. شاهچراغ شیراز برای مسلمانان از اهمیت خاص برخوردار است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

آداب و رسوم و رویدادهای مهم: با تصویب شورای شهر شیراز و تأیید مجلس شورای اسلامی روز میانی بهار، ۱۵ اردیبهشت به نام روز شیراز نامگذاری شده ‌است. به همین مناسبت، همه ساله برنامه‌ های ویژه‌ ای از طرف شهرداری شیراز در این روز برگزار می‌ گردد. به عنوان مثال در سال ۱۳۸۹ هجری خورشیدی برای اولین بار در ایران ۱۲ بالون هوای داغ به طور هم ‌زمان بر فراز آسمان شیراز به پرواز درآمدند. به مناسبت هفته شیراز بالن ‌هایی از کشورهای مختلف اروپایی توسط بالن سواران حرفه‌ ای با حضور شهروندان شیرازی در آسمان شیراز پرواز کردند.

افراد سرشناس: سعدی، حافظ، قطب‌الدین شیرازی، فیروز نادری، محمد نمازی، ابراهیم گلستان، سیبویه، سیمین دانشور و...

محصولات: تولیدات کشاورزی این شهرستان عبارتند از: انگور، نارنج، خرمالو، ازگیل، شلیل، انار و گندم.

سوغاتی: از سوغات عمدهٔ شیراز می ‌توان به آبلیمو، انار، انجیر، ترشی‌ جات، چرم، حصیر، حنا، خاتم‌ کاری، خراطی، خرما، ریسندگی، زعفران، سفیداب، سنگ‌ تراشی، شیشه ‌گری، بهار نارنج، ظروف سفالی، عرقیات، فلز کاری، قالی، کنده کاری، کیسه حمام، گبه، گلیم، کلوچه و مسقطی، نان یوخه، نان شیری، منبت ‌کاری و نمد اشاره نمود.

غذای محلی: آش سبزی شیرازی، شیرازی پلو، کلم پلو شیرازی، کوفته گشنیز، لوبیا پلو شیرازی (چشم‌بلبلی)، شکر‌پلو شیرازی، پاچه پلو شیرازی، دوپیازه آلوی شیراز، رب پلو، قنبر پلو، دمپخت، و...

صنایع دستی: از صنایع دستی این شهر می‌ توان به خاتم کاری، معرق ‌کاری، قالی ‌بافی و منبت ‌کاری اشاره کرد. فرشبافی و تولید گل نیز در این شهر رایج است.

بهترین زمان بازدید: بهار

مدت زمان لازم برای بازدید از این شهر: پنج روز​

 

[مهربانوی ایرانی]

شیراز

کشور
ایران
جمعیت
1,700,687
منطقه
6049
موقعیت زمانی
IRDT

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

منبع:ویزیت ایران​

 

[مهربانوی ایرانی]

شیراز

30​

کمی ابری​

28°c

21%

05:10

17:10

شیراز از شهرهای بزرگ ایران است و در بخش مرکزی استان فارس و در ارتفاع 1486 متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر در منطقه کوهستانی زاگرس، که از لحاظ سوق الجیشی و حفظ شهر اهمیت ویژه ای دارد، واقع شده و آب و هوای آن معتدل است.
شهرستان شیراز دارای سه بخش«ارژن»، «زرقان» و «مرکزی»، شش شهر و دوازده دهستان است..
نام شیراز در کتیبه های هخامنشی تخت جمشید آورده شده است. این شهر به عنوان یکی از مهم ترین مراکز گردشگری و توریستی ایران شناخته می شود. شیراز ششمین شهر پرجمعیت ایران، پایتخت فرهنگی ایران، دومین شهر ادبی جهان و سومین شهر مذهبی ایران به واسطه وجود حرم اهل بیت (ع) است. این شهر به عنوان شهر شعر، نوشید*نی و گل شناخته شده است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

هم چنین این شهر آرامگاه شاعرانی هم چون حافظ و سعدی را در خود جای داده و به سبب جاذبه های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان بخش مهمی از تاریخ تمدن کهن و بزرگ ایران را دربرگرفته و همواره گردشگران زیادی را به سوی خود فرا می خواند.
ساختار اجتماعی و اقتصادی این شهر به واسطه مرکزیت نسبی آن در منطقه زاگرس جنوبی و واقع بودن در یک منطقه به نسبت حاصلخیز به محلی برای مبادلات محلی کالا بین کشاورزان، یکجانشینان و عشایران هم چون عشایر ایل قشقایی تبدیل شده است. همچنین این شهر در مسیر راه های تجاری به بنادر جنوب ایران مانند بوشهر بوده که البته این نقش با احداث شبکه راه آهن به بنادر دیگر ایران کم رنگ شده است. مرکزیت ادارای و نظامی این شهر نیز باعث رونق آن شده است. وجود صنایع و کارخانجات مهم و متعدد، کشاورزی و صنایع دستی نفیس همواره بخش مهمی از اقتصاد شیراز و حومه آن را تشکیل می دهد.
مردم شیراز به زبان فارسی با لهجه شیرازی سخن می گویند و بیشتر آنان دارای مذهب شیعه هستند.​

 

[Reyhanehghassemii]

یک شعر معروف است که می گوید که شیراز و می‌ گن نازِ واسی آُفتو جِنگِش! شیراز، شهری زیبا و تاریخی و حتی افسانه ای در ایران و یکی از معروف ترین مناطق کشور است که از دیرباز تا کنون مهد فرهنگ و زیبایی بوده است. این شهر زیبا که در استان فارس و در جنوب کشور قرار گرفته است گویی تکه ای از بهشت خداست که بر روی زمین به انسان ها ودیعه داده شده است.

 

[Reyhanehghassemii]

بر اساس افسانه ‌ها، شیراز فرزند تهمورس از پادشاهان سلسله ی پیشدادیان شهر شیراز را تأسیس کرد و نام خود را به آن داد. از آن طرف بر اساس بررسی کتب تاریخی، شهر شیراز در قرن ۱ هجری پایه گذاری شد. اگر برایتان سوال است که چرا بر روی این شهر اسم شیراز را نهادند، باید به خدمت شما عارض شویم که کسانی که بنیان گذار این شهر بودند، نامش را از قلعه ای در اطراف این شهر که قبل از اسلام ساخته شده بود و به همین نام بود، عاریت گرفتند.

البته این ها به این معنی نیستند که شیراز قبل از ورود اسلام اصلا وجود نداشته بلکه بر عکس، این شهر از تاریخ پیچیده ای برخوردار است. در لوح های یافت شده در تخت جمشید از شیراز با نام های ish-si-ra-Ti (ایش-سی-را-تی) و یا نام هایی از این قبیل یاد شده است. درباره ی ریشه ی نام شیراز باید این را بدانید که بر اساس بررسی های تاریخ شناسان، شر به معنای خوب و راز که هم ریشه ی رز است می دانند اما، درباره ی راز خیلی ها هنوز اتفاق نظر ندارند. بنا به نوشته ی کتاب صورالاقالیم، از جهت وجود دام‌ های بسیار در دشت شیراز آنجا را شیرساز نامیده‌ اند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Reyhanehghassemii]

شیراز همیشه در طول تاریخ خود مرکز استان فارس نبوده ‌است. جان لیمبرت، که یک ایران شناس و مدرس سابق دانشگاه شیراز بوده درباره ی شهر شیراز می گوید که: کتیبه ‌ای ایلامی در تخت جمشید موجود است که حاوی نام قلعه ‌ای بنام تیرازیس یا شیرازیس(بالاتر اشاره کردیم) است. بر اساس یافته های او و همچنین با توجه با اشارات موجود در منابع اسلامی و سایر اسناد و شواهد باستان ‌شناسی با توجه به مهرهایی مربوط به اواخر ساسانی و اوایل اسلام است، نام شیراز در این لوح ها یافت شده است.
در کتب تاریخی پس از اسلام آمده است که شهر شیراز در زمان قدیم ی دایره ی نامنظم بوده است که در اطراف آن حصار و برج های مختلفی وجود داشته و بخش های داخلی آن به ۱۱ بخش مختلف تقسیم می شده است. شهر شیراز هیچ زمانی از بزرگان و اولیا خالی نبوده و به همین دلیل به آن برج اولیا نیز می گفتند. در قرن ۴ و ۵ هجری قمری سلسله ی آل بویه در فارس، شهر شیراز را به عنوان پایتخت انتخاب کردند و در این شهر مساجد، قصرها، کتابخانه و حصاری در آن بنا نمودند.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[Reyhanehghassemii]

در هنگام حمله ی چنگیز خان مغول، شیراز از تخریب و قتل عام در امان ماند زیرا حکمرانان محلی به پرداخت مالیات به مغولان راضی شدند. در قرن ۱۳ میلادی نیز شهر شیراز به دلیل رونق علم، فرهنگ و هنر به دارالعلم مشهور شد. همانطور هم که مستحضر هستید، تعداد زیادی از شاعران، صوفیان و فیلسوفان مشهور ایرانی در شیراز متولد شده ‌اند که سهم مهمی در به شهرت رسانیدن شهر شیراز داشته ‌اند که از بین آن ‌ها می ‌توان به سعدی، حافظ و ملاصدرا اشاره کرد.

دانلود رمان و کتاب های جدید