H@niyeh
کاربر نگاه دانلود
در عهد هخامنشيان نوشيدن خمر و باده در دربار و ميان عموم مردم عملى حرام و كریه محسوب نميشده اما از آنجايى كه فرهنگ پارسيان از مـسـ*ـت ومدهوش بودن انسان و آثار مخربى كه يك فرد پس از نوشيدن نوشید*نی به حد زياد ميتوانست به بار بياورد آگاه بودند براى نوشيدن نوشید*نی حد و مرز هايى را تعيين كردند و بر طبق قانون افراط گران و حرمت شكنان مجازات ميشدند...
.
بنا به منابع کهن چون هرودوت و استرابو آمده است در جشن ها و شادى ها عهد هخامنشيان چه در ميان عموم مردم و چه در دربار و ميان بزرگان وقتى مجلس بزم و شادى با نوشيدن نوشید*نی همراه ميشده بانوان مجلس لب به باده در ميان مردان نميزدند و مردان مجلس نيز نوشید*نی را به اندازه و تا حد مستى مينوشيدند اما گاهى اگر مردان مجلس از خود بيخود شده و درنوشيدن نوشید*نی افراط ميكردند و بدمست ميشدند بانوان سريعأ مجلس را ترك كرده و مردان را تنها ميگذاشتند.
گفتنيست اگر مجلس بزم و شادى در دربار هخامنشيان با حضور شخص شاه بوده و مردان به همراه شاه افراط ميكردند همه بانوان به دستور ملكه مجلس بزم را ترك ميكردند. به نوعى شخص ملكه پارسى به اين اتفاق هشيار و آگاه بود...
.
همچنين نكته بسيار جالب و تامل برانگيزى كه درباره نقش نوشید*نی در اين زمينه وجود دارد و در منابع کهن امده، از اين قرار است كه:
در زمان هخامنشيان وقتى شاه پارسى به همراه بزرگان و نجبا ميخواستند تصميم مهم كشورى يا لشكرى را بگيرند امشب جلسه اى تشكيل داده و با انديشه و مشورت تصميم مورد نظر را اتخاذ ميكردند ، اما تصميم گرفته شده را به حالت معلق گذاشته تا شب بعد همگى آنها مـسـ*ـت كرده و تصميم مورد نظر را در حالت مستى برانداز ميكردند...
گویا هخامنشیان به مـسـ*ـتی و راستی ایمان داشتند.
.
.
( آيين مغان ، بخش آداب پارسيان، پژوهش هاشم رضى)
(زرتشت در گاثاها ،، پژوهش هاشم رضی)
.
بنا به منابع کهن چون هرودوت و استرابو آمده است در جشن ها و شادى ها عهد هخامنشيان چه در ميان عموم مردم و چه در دربار و ميان بزرگان وقتى مجلس بزم و شادى با نوشيدن نوشید*نی همراه ميشده بانوان مجلس لب به باده در ميان مردان نميزدند و مردان مجلس نيز نوشید*نی را به اندازه و تا حد مستى مينوشيدند اما گاهى اگر مردان مجلس از خود بيخود شده و درنوشيدن نوشید*نی افراط ميكردند و بدمست ميشدند بانوان سريعأ مجلس را ترك كرده و مردان را تنها ميگذاشتند.
گفتنيست اگر مجلس بزم و شادى در دربار هخامنشيان با حضور شخص شاه بوده و مردان به همراه شاه افراط ميكردند همه بانوان به دستور ملكه مجلس بزم را ترك ميكردند. به نوعى شخص ملكه پارسى به اين اتفاق هشيار و آگاه بود...
.
همچنين نكته بسيار جالب و تامل برانگيزى كه درباره نقش نوشید*نی در اين زمينه وجود دارد و در منابع کهن امده، از اين قرار است كه:
در زمان هخامنشيان وقتى شاه پارسى به همراه بزرگان و نجبا ميخواستند تصميم مهم كشورى يا لشكرى را بگيرند امشب جلسه اى تشكيل داده و با انديشه و مشورت تصميم مورد نظر را اتخاذ ميكردند ، اما تصميم گرفته شده را به حالت معلق گذاشته تا شب بعد همگى آنها مـسـ*ـت كرده و تصميم مورد نظر را در حالت مستى برانداز ميكردند...
گویا هخامنشیان به مـسـ*ـتی و راستی ایمان داشتند.
.
.
( آيين مغان ، بخش آداب پارسيان، پژوهش هاشم رضى)
(زرتشت در گاثاها ،، پژوهش هاشم رضی)
