« «N¡lOo£aR» »
کاربر نگاه دانلود
نکاتی راجع به شیر
واژه «لَبَن» به معنای شیر است و «لبنیّات» یعنی فرآورده هایی که از شیر درست می شوند؛ مانند ماست، دوغ، پنیر، کشک و....
شیر کامل یک غذای به معنای واقعی کلمه است؛ چون حاوی گستره ای از انواع مواد مغذّی مورد نیاز بدن می باشد. از این جاست که خداوند متعال، انسان را در بدو تولّد با این غذا روزی رسانی می کند.
شیر، مُرَکّب القُوی است؛ یعنی حاوی اجزای گرم و سرد است. شیر بطور کلّی از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: دُهنیّت (چربی یا دسومت) که گرم و خشک در اوّل است، مائیّت (یا قسمت آبکی) که در درجه دوم سردی و تری است و جبنیّت (یا قسمت پنیری و به زبان امروزی پروتئین) که سرد و خشک در اوّل می باشد. طبیعت مطلق شیر، گرم در اوّل و تر در دوم است و البته برآیند این ترکیبات سه گانه است که طبیعت نهایی هر شیری را تعیین می کند.
برای نمونه، شیرهای چربی گرفته موجود در بازار، در واقع دهنیت خود را از دست داده اند و تمایل به سردی دارند. یا تفاوت شیر انسان و شیر گاو که شیر مادر، گرم و تر و برای تغذیه نوزاد، مناسب می باشد؛ ولی شیر گاو حدود 3 برابر شیر مادر پروتئین داشته و برای تغذیه نوزاد مناسب نیست. همچنین فسفر، کلسیم و فلوراید شیر گاو به ترتیب 6، 3 و 2 برابر شیر مادر است که درصورت مصرف توسط نوزاد می تواند بار اضافی بر کلیه ها تحمیل کند.
برای انسان، شیر آن حیوانی مناسب است که مدّت بارداری اش شبیه انسان باشد. با این اوصاف، شیر گاو بهتر از شیر سایر حیوانات است. البته عده ای اعتقاد دارند شیر الاغ به شیر انسان نزدیک تر است. (در روایت داریم که روغن گاو، شِفا، شیرش دوا و گوشتش مرض است.) بعد از آن شیر گوسفند و بز و سپس سایر حیوانات.
در کتب طب سنتی منظور از مطلق شیر، شیر گاو است و اعتقاد بر این است که در تغذیه انسان بعد از گوشت و تخم مرغ نیمبرشت (عسلی)، موافق ترین غذاها با مزاج انسانی است. (امروزه هم مشخص شده است که پروتئین این 3 غذا، کاملترین و باکیفیت ترین پروتئین ها می باشد، یعنی حاوی همه اسیدآمینه هایی است که برای ساخت پروتئین در بدن انسان به کار می رود. درحالی که منابع گیاهی پروتئین ها معمولاً فاقد یکی دو اسیدآمینه ضروری اند و اگر به تنهایی مصرف شوند، روند ساخت پروتئین ها در بدن با مشکل روبرو می شود و برای تکمیل آن ها باید با هم مصرف شوند. مثلاً می توان غلّات و حبوبات را با هم تکمیل کرد: لوبیاپلو، عدس پلو و.....)
خواص شیر حیوانات بر اثر تغذیه حیوان، سن حیوان و فصول مختلف سال، تغییر می کند. پرواضح است شیر حیوانی که در مراتع بطور آزادانه چریده باشد، متفاوت با شیر حیوان محصور در دامداری است!
شیر خوب، قوام معتدل داشته، سفید و صاف است، طعم آن به شیرینی می زند و بدون بوی بد می باشد.
واژه «لَبَن» به معنای شیر است و «لبنیّات» یعنی فرآورده هایی که از شیر درست می شوند؛ مانند ماست، دوغ، پنیر، کشک و....
شیر کامل یک غذای به معنای واقعی کلمه است؛ چون حاوی گستره ای از انواع مواد مغذّی مورد نیاز بدن می باشد. از این جاست که خداوند متعال، انسان را در بدو تولّد با این غذا روزی رسانی می کند.
شیر، مُرَکّب القُوی است؛ یعنی حاوی اجزای گرم و سرد است. شیر بطور کلّی از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: دُهنیّت (چربی یا دسومت) که گرم و خشک در اوّل است، مائیّت (یا قسمت آبکی) که در درجه دوم سردی و تری است و جبنیّت (یا قسمت پنیری و به زبان امروزی پروتئین) که سرد و خشک در اوّل می باشد. طبیعت مطلق شیر، گرم در اوّل و تر در دوم است و البته برآیند این ترکیبات سه گانه است که طبیعت نهایی هر شیری را تعیین می کند.
برای نمونه، شیرهای چربی گرفته موجود در بازار، در واقع دهنیت خود را از دست داده اند و تمایل به سردی دارند. یا تفاوت شیر انسان و شیر گاو که شیر مادر، گرم و تر و برای تغذیه نوزاد، مناسب می باشد؛ ولی شیر گاو حدود 3 برابر شیر مادر پروتئین داشته و برای تغذیه نوزاد مناسب نیست. همچنین فسفر، کلسیم و فلوراید شیر گاو به ترتیب 6، 3 و 2 برابر شیر مادر است که درصورت مصرف توسط نوزاد می تواند بار اضافی بر کلیه ها تحمیل کند.
برای انسان، شیر آن حیوانی مناسب است که مدّت بارداری اش شبیه انسان باشد. با این اوصاف، شیر گاو بهتر از شیر سایر حیوانات است. البته عده ای اعتقاد دارند شیر الاغ به شیر انسان نزدیک تر است. (در روایت داریم که روغن گاو، شِفا، شیرش دوا و گوشتش مرض است.) بعد از آن شیر گوسفند و بز و سپس سایر حیوانات.
در کتب طب سنتی منظور از مطلق شیر، شیر گاو است و اعتقاد بر این است که در تغذیه انسان بعد از گوشت و تخم مرغ نیمبرشت (عسلی)، موافق ترین غذاها با مزاج انسانی است. (امروزه هم مشخص شده است که پروتئین این 3 غذا، کاملترین و باکیفیت ترین پروتئین ها می باشد، یعنی حاوی همه اسیدآمینه هایی است که برای ساخت پروتئین در بدن انسان به کار می رود. درحالی که منابع گیاهی پروتئین ها معمولاً فاقد یکی دو اسیدآمینه ضروری اند و اگر به تنهایی مصرف شوند، روند ساخت پروتئین ها در بدن با مشکل روبرو می شود و برای تکمیل آن ها باید با هم مصرف شوند. مثلاً می توان غلّات و حبوبات را با هم تکمیل کرد: لوبیاپلو، عدس پلو و.....)
خواص شیر حیوانات بر اثر تغذیه حیوان، سن حیوان و فصول مختلف سال، تغییر می کند. پرواضح است شیر حیوانی که در مراتع بطور آزادانه چریده باشد، متفاوت با شیر حیوان محصور در دامداری است!
شیر خوب، قوام معتدل داشته، سفید و صاف است، طعم آن به شیرینی می زند و بدون بوی بد می باشد.
