- عضویت
- 2016/08/30
- ارسالی ها
- 1,555
- امتیاز واکنش
- 29,224
- امتیاز
- 806
خوشحالم که شماره گذاری کردین و می تونم تک تک جواب بدم.
گرچه که از همین لحظه متوجه شدم هیچ یک از ما در این بحث قانع نخواهیم شد و نظراتمون از پای بست با هم تفاوت دارن!
منابع رو در پست بعدی براتون می فرستم.
1- در ادامه کامل توضیح دادین ولی بازم با هیچ مدرکی منو قانع نکردین که برای زن بهتره که توی آرامش باشه و اون هارو به شوهر خسته اش و بچه عزیزش انتقال بده! متاسفانه شما این همه خانواده های ایرانی رو نمی بینین که زن در اون خانواده کار می کنه و نه شوهر و نه بچه مشکلی ندارن و نگاهتون فقط متوجه غربِ که اونجا اصلا اهمیتی به خیلی مسائلی که برای ما مهمه، نمی دن! بله، منم موافقم که بچه در خونه ای که مادر نباشه، ضربه می خوره و شوهر پی خیلی چیزا می ره که مجازاتی براش نیست : صیغه!
خودم هم در قسمت دانش آموزان مدرسه معین که بهشون تجـ*ـاوز شده بود اشاره کردم که اینها عضو قشر ثروتمند بودن و چندتاییشون هم بچه ی طلاق! حالا می خوام اینو بهتون بگم که همه چی به اخلاق مادر وابسته است نه کارش! مادرانی ( برای مثال، قشر ثروتمند ) هستن که قبل از بچه، برای زیبایی خودشون اهمیت قائلن! این ها نمی تونن بیشتر ساعت رو بیرون از منزل بگذرونن و بچه هاشون از همه نظر ضربه بخوره؟ که البته، من تقصیر رو به گردن مادر نمی ندازم، تقصیر فرهنگی می اندازم که باعث به وجود اومدن چنین عقده ای در مادر شده! پس اینجا اون طور که خودم می دونم، ثابت کردم که زنان ایرانی هم کار می کنن و هم بچه هاشون اتفاقا موفق هستن! ( از نظر اقتصادی، فرهنگی، تربیت، منطق، محبت )
2- در پی وی عرض کردم که برای مثال دارم به آرومی هندونه می خورم که تموم نشه. چرا؟ چون از اینکه دوباره کِی توان خریدش رو پیدا کنیم، مطمئن نیستم! خودتون رو نبینین.. از وضعیت بقیه ی مردم خبر دارین؟ به اونایی نگاه کنین که توی سطل های آشغال دنبال وسایلی می گردن تا بفروشن و زندگیشونو بگذرونن. فکر می کنین توی چنین خانواده ای، اگه مادر نره سراغ تمیز کردن خونه ی مردم، یا مادر هم با شوهرش مشغول گشتن توی زباله ها بشه، بچه ها نمی تونن نون بیشتری برای شام داشته باشن؟! پس من از این نظر نگاه می کنم و می بینم، کار کردن خانم ها، اونقدری که شما میگین هم بیهوده نیست! بلکه تا جایی هم به لطف این قانون گذارایی که میگین الکی چیزی رو تصویب نمی کنن، ضروریه!
3- متوجه حرفتون نشدم! بنده می دونم که طبیعت مرد چیه. کتاب های اسلامی رو هم مطالعه کردم و می دونم مرد بی کار چه زجری می کشه. ولی تقصیر بیکاری مرد ها رو زن هایی که جاشونو اشغال کردن نمی دونم! کوتاهی از اونی هست که باید کار ایجاد کنه.. ولی تا اونجایی که من می بینم، نکرده!
4-متاسفانه منظورتون رو متوجه نشدم. کاش از علائم نوشتاری استفاده کنین /: من الان نمی دونم شما اینکه اقتصاد ایران بر پایه نفت هست رو خوب می دونین یا بد؟ و نمی دونم به نظرتون این مسئله تقصیر کیه. ولی می دونم، اگه اجازه می دادن زنان همون طور که داشتن وارد می شدن، وارد بازار کار بشن، به تدریج می تونیم تکیه اقتصاد ایران رو از نفت برداریم و روی صادرات خیلی از کالاهامون بذاریم که کار کشت و تولید اون ها هم اتفاقا با خانم هاست. ( بافت فرش، کشت زعفرون ) البته تا اونجایی که من می دونم! نتیجه ای که گرفتین، برای من حکم یه استدلال دیگه رو داره که عقیده من ردش می کنه. اگه شما اعتقاد دارین که طبق اسلام زن برای آرامش و آسایش مرد آفریده شده، دیگه نباید این بحث رو ادامه داد. چون از نظر من، زن فراتر از این حرف هاست که وظیفه اش پرستاری باشه! شما انگار زن رو موجودی می بینین که فقط توانایی یک کار رو داره ( و اگه درگیر کار دیگه ای نمیشه نمی تونه کار دیگه ای رو انجام بده ) اونم خونه نشینی و حفاظت از دیگر از اعضای خانواده! دریغ از این که این وظیفه ای مشترکه!
مشکل من اینِ که شما برای جامعه زن تصمیم می گیرین چه کاری براشون بهتره! شما یه زن نیستین! و صرفا چون مرد هستین، نمی تونین نظریه صادر کنین و بهش حکم شرع هم بخوره.
یه جوری میگین برای درس دیر نیست که انگار اینجا مردها دانشگاه رفتن و زن ها توی مقطع دبستان متوقف شدن! خیر، الان به خاطر وضعیتی که قانون گذارا برامون ایجاد کردن، دانشگاه های ایران رو اکثرا دختران دارن پر می کنن چون برای پسرها چه با مدرک و چه بی مدرک، شغلی نیست و ترجیح می دن وارد شغل آزاد بشن!
در مورد دادگاه هم، فقط می تونم بخندم. برای مثال چرا شمایی که مرد هستی، اگه واقعا پدر هستی بچه رو نمی دی به مادر و فقط از نظر مالی حمایتش کنی؟ مگه غیر از اینه که بچه بیش از پدر، نیازمنده مادره؟
لطفا، لطفا، لطفا... قبل از اینکه قضاوتی بکنین، خودتونو بذارین جای اون شخص.
من تمام حرفامو زدم و دیگه میلی به ادامه بحث ندارم چون همون طور که از قبل گفتم، نظرات ما کلا با هم تفاوت دارن و از نظر دیگه، این جا تاپیک بحث آزاد نیست و فقط باید نظر داد!
اگه حرف ناراحت کننده ای زدم، از صمیم دل ازتون معذرت خواهی می کنم. منابع رو هم براتون خواهم فرستاد. موفق باشید.
گرچه که از همین لحظه متوجه شدم هیچ یک از ما در این بحث قانع نخواهیم شد و نظراتمون از پای بست با هم تفاوت دارن!
منابع رو در پست بعدی براتون می فرستم.
1- در ادامه کامل توضیح دادین ولی بازم با هیچ مدرکی منو قانع نکردین که برای زن بهتره که توی آرامش باشه و اون هارو به شوهر خسته اش و بچه عزیزش انتقال بده! متاسفانه شما این همه خانواده های ایرانی رو نمی بینین که زن در اون خانواده کار می کنه و نه شوهر و نه بچه مشکلی ندارن و نگاهتون فقط متوجه غربِ که اونجا اصلا اهمیتی به خیلی مسائلی که برای ما مهمه، نمی دن! بله، منم موافقم که بچه در خونه ای که مادر نباشه، ضربه می خوره و شوهر پی خیلی چیزا می ره که مجازاتی براش نیست : صیغه!
خودم هم در قسمت دانش آموزان مدرسه معین که بهشون تجـ*ـاوز شده بود اشاره کردم که اینها عضو قشر ثروتمند بودن و چندتاییشون هم بچه ی طلاق! حالا می خوام اینو بهتون بگم که همه چی به اخلاق مادر وابسته است نه کارش! مادرانی ( برای مثال، قشر ثروتمند ) هستن که قبل از بچه، برای زیبایی خودشون اهمیت قائلن! این ها نمی تونن بیشتر ساعت رو بیرون از منزل بگذرونن و بچه هاشون از همه نظر ضربه بخوره؟ که البته، من تقصیر رو به گردن مادر نمی ندازم، تقصیر فرهنگی می اندازم که باعث به وجود اومدن چنین عقده ای در مادر شده! پس اینجا اون طور که خودم می دونم، ثابت کردم که زنان ایرانی هم کار می کنن و هم بچه هاشون اتفاقا موفق هستن! ( از نظر اقتصادی، فرهنگی، تربیت، منطق، محبت )
2- در پی وی عرض کردم که برای مثال دارم به آرومی هندونه می خورم که تموم نشه. چرا؟ چون از اینکه دوباره کِی توان خریدش رو پیدا کنیم، مطمئن نیستم! خودتون رو نبینین.. از وضعیت بقیه ی مردم خبر دارین؟ به اونایی نگاه کنین که توی سطل های آشغال دنبال وسایلی می گردن تا بفروشن و زندگیشونو بگذرونن. فکر می کنین توی چنین خانواده ای، اگه مادر نره سراغ تمیز کردن خونه ی مردم، یا مادر هم با شوهرش مشغول گشتن توی زباله ها بشه، بچه ها نمی تونن نون بیشتری برای شام داشته باشن؟! پس من از این نظر نگاه می کنم و می بینم، کار کردن خانم ها، اونقدری که شما میگین هم بیهوده نیست! بلکه تا جایی هم به لطف این قانون گذارایی که میگین الکی چیزی رو تصویب نمی کنن، ضروریه!
3- متوجه حرفتون نشدم! بنده می دونم که طبیعت مرد چیه. کتاب های اسلامی رو هم مطالعه کردم و می دونم مرد بی کار چه زجری می کشه. ولی تقصیر بیکاری مرد ها رو زن هایی که جاشونو اشغال کردن نمی دونم! کوتاهی از اونی هست که باید کار ایجاد کنه.. ولی تا اونجایی که من می بینم، نکرده!
4-متاسفانه منظورتون رو متوجه نشدم. کاش از علائم نوشتاری استفاده کنین /: من الان نمی دونم شما اینکه اقتصاد ایران بر پایه نفت هست رو خوب می دونین یا بد؟ و نمی دونم به نظرتون این مسئله تقصیر کیه. ولی می دونم، اگه اجازه می دادن زنان همون طور که داشتن وارد می شدن، وارد بازار کار بشن، به تدریج می تونیم تکیه اقتصاد ایران رو از نفت برداریم و روی صادرات خیلی از کالاهامون بذاریم که کار کشت و تولید اون ها هم اتفاقا با خانم هاست. ( بافت فرش، کشت زعفرون ) البته تا اونجایی که من می دونم! نتیجه ای که گرفتین، برای من حکم یه استدلال دیگه رو داره که عقیده من ردش می کنه. اگه شما اعتقاد دارین که طبق اسلام زن برای آرامش و آسایش مرد آفریده شده، دیگه نباید این بحث رو ادامه داد. چون از نظر من، زن فراتر از این حرف هاست که وظیفه اش پرستاری باشه! شما انگار زن رو موجودی می بینین که فقط توانایی یک کار رو داره ( و اگه درگیر کار دیگه ای نمیشه نمی تونه کار دیگه ای رو انجام بده ) اونم خونه نشینی و حفاظت از دیگر از اعضای خانواده! دریغ از این که این وظیفه ای مشترکه!
مشکل من اینِ که شما برای جامعه زن تصمیم می گیرین چه کاری براشون بهتره! شما یه زن نیستین! و صرفا چون مرد هستین، نمی تونین نظریه صادر کنین و بهش حکم شرع هم بخوره.
نمی خوام بگم اینقدر زن و مرد رو از هم جدا نکنین و نگین جامعه زن و جامعه مرد! دلیلش رو هم خودتون متوجه هستین.
یه جوری میگین برای درس دیر نیست که انگار اینجا مردها دانشگاه رفتن و زن ها توی مقطع دبستان متوقف شدن! خیر، الان به خاطر وضعیتی که قانون گذارا برامون ایجاد کردن، دانشگاه های ایران رو اکثرا دختران دارن پر می کنن چون برای پسرها چه با مدرک و چه بی مدرک، شغلی نیست و ترجیح می دن وارد شغل آزاد بشن!
در مورد دادگاه هم، فقط می تونم بخندم. برای مثال چرا شمایی که مرد هستی، اگه واقعا پدر هستی بچه رو نمی دی به مادر و فقط از نظر مالی حمایتش کنی؟ مگه غیر از اینه که بچه بیش از پدر، نیازمنده مادره؟
لطفا، لطفا، لطفا... قبل از اینکه قضاوتی بکنین، خودتونو بذارین جای اون شخص.
من تمام حرفامو زدم و دیگه میلی به ادامه بحث ندارم چون همون طور که از قبل گفتم، نظرات ما کلا با هم تفاوت دارن و از نظر دیگه، این جا تاپیک بحث آزاد نیست و فقط باید نظر داد!
اگه حرف ناراحت کننده ای زدم، از صمیم دل ازتون معذرت خواهی می کنم. منابع رو هم براتون خواهم فرستاد. موفق باشید.