ورزش رزمی کاراته

[ELHAM.KY]

مهمترین استادان وقت کاراته در جلسه‌ای در توکیو (دههٔ ۱۹۳۰)، از چپ: تویوما کانکن بنیان‌گذار شوتوکان کاراته، اوتسوکا هیرونوریبنیان‌گذار وادوریو کاراته، تاکشی شیمودا شاگرد اصلی فوناکوشی،گیچین فوناکوشی بنیان‌گذار کاراته مدرن و شوتوکان کاراته، موتوبو چوکی از مهمترین مبارزان کاراته، کنوا مابونی بنیان‌گذار شیتوریوکاراته، گنوا ناکازونه و تایرا شینکن استاد هنرهای رزمی سنتی اوکیناوا و شاگرد فوناکوشی و مابونی
کاراته
(به ژاپنی: 空手) نوعی هنر رزمی متعلق به جزایر ریوکیو است، جایی‌که امروز در اوکیناوای ژاپن قرار دارد. این رشته از ترکیب روش‌های جنگی بومی و محلی این منطقه معروف به ته (معنی تحت‌اللفظی: دست) با هنرهای رزمی چینی که در ژاپن به کنپو معروف است، پدید آمده‌است. کاراته یک هنر رزمی مبتنی بر ضربه زدن است که از ضربات مشت، لگد، زانو، آرنج و تکنیک‌های دست ِ باز مانند دست چاقویی تشکیل می‌شود. در برخی سبک‌ها فنون گلاویزی، قفل مفصل، مهاری، پرتابی و ضربه به نقاط حساس نیز آموزش داده می‌شود. هنرجویان این رشته کاراته‌کا نامیده می‌شوند.

تکامل کاراته تا سدهٔ نوزدهم در جزایر ریوکیو پیش از آن که به قلمرو ژاپن ملحق شود، اتفاق افتاد. در اوایل سدهٔ بیستم در پی دورانی از تبادلات فرهنگی بین ریوکیو و ژاپن به سرزمین اصلی ژاپن معرفی شد. در ۱۹۲۲ وزارت آموزش ژاپن گیچین فوناکوشی (بنیان‌گذار کاراته مدرن) را برای نمایش کاراته به توکیو دعوت کرد. در ۱۹۲۴ دانشگاه کیو نخستین باشگاه دانشگاهی کاراته را تأسیس کرد و تا سال ۱۹۳۲۲ در تمام دانشگاه‌های اصلی ژاپن باشگاه‌های کاراته بر پا شده بود. در این دوران که نظامی‌گرایی ژاپنی اوج گرفته بود، نام این رشته از واژه‌ای با معنی تحت‌اللفظی «دست چینی» به واژه‌ای هم‌نوا با معنی«دست خالی» تغییر کرد. البته هر دو کلمه کاراته تلفظ می‌شوند. این تغییر نشانگر اشتیاق ژاپنی‌ها به معرفی این رشته به عنوان یک هنر رزمی ژاپنی بود.پس از جنگ جهانی دوم اوکیناوا یک قرارگاه نظامی مهم ایالات متحده آمریکا شد و تمرین کاراته در میان نظامیان ساکن این جزیره محبوبیت یافت.

فیلم‌های سینمایی رزمی دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ کمک زیادی به افزایش محبوبیت کاراته کردند و به گشایش باشگاه‌های کاراته در بسیاری از نقاط دنیا منجر شدند. شیگارو اگامی مدرس ارشد شوتوکان معتقد است «اکثر هنرجویان کاراته در کشورهای دیگر کاراته را فقط برای تکنیک‌های مبارزه‌ای آن دنبال می‌کنند ... فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی، کاراته را به مثابهٔ روشی جادویی برای جنگیدن معرفی می‌کنند که قادر به کشتن یا مجروح کردن حریف در یک چشم بر هم زدن است ... رسانه‌های جمعی یک هنر ساختگی را معرفی می‌کنند که بسیار دور از واقعیت است.» شوشین ناگامینه نیز معتقد است «کاراته را می‌توان یک نبرد درونی یا ماراتونی توصیف کرد که تمام عمر طول می‌کشد و موفقیت در آن تنها از مسیر خویشتن‌داری، تمرین سخت و ابتکارات خلاقانه میسر است.»

یک مبارزهٔ قهرمانی جهان کاراته در سال ۲۰۰۶
برای بسیاری از هنرجویان، کاراته یک تمرین عمیق فلسفی است. کاراته-دو به آموزش اصول اخلاقی می‌پردازد و می‌تواند جنبهٔ معنوی برای پیروان آن داشته باشد. امروزه کاراته برای کمال شخصی، دفاع شخصی، و به عنوان یک ورزش آموخته می‌شود. کاراته در برنامه المپیک ، بازی‌های جهانی، و بازی‌های آسیایی قرار دارد. این رشته در جریان رأی‌گیری کمیته بین‌المللی المپیک در 4 آگوست 2016 در برزیل توانست اکثریت آراء برای ورود به المپیک را کسب کند و به عنوان یک رشته المپیکی به رسمیت شناخته شود و از بازی‌های المپیک 2020 ژاپن وارد بازیهای المپیک خواهی شد.

«وب ژاپن» وب‌گاه متعلق به وزارت خارجه ژاپن تعداد هنرجویان کاراته در سراسر جهان را حدود ۵۰ میلیون نفر برآورد کرده‌است.

سبک‌های کاراته
بطور کلی سبک‌های کاراته به سه دسته تقسیم می‌شود:

1. 
   
   
   • سبک‌های کنترلی
   • سبک‌های غیر کنترلی
   • سبک‌های رینگی

برخی از سبک‌های مهم در کاراته (چهار سبک اصلی یا سبک‌های مادر):

• 
  
  
  • شوتوکان، که توسط استاد فقید فوناکوشی که او را به عنوان پایه گذار کاراته امروزی می‌شناسند پایه‌گذاری شده‌است.
  • شیتوریو، (سیستم ناهاته، سیستم شوری‌ته) این سبک توسط کنوامابونی ایجاد شد.
  • وادوریو،
  • گوجوریو

سبک‌های کنترلی

• 
  
  
  • شوتوکان، (بنیان گذار: گیچین فونا کوشی) در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود.
  • شیتوریو، (بنیان گذار: کنوا مابونی) شیتوریو متشکل از دو سیستم ناهاته و شوری ته در کاراته می‌باشد.
  • گوجوریو، (بنیان گذار: چوجون میاگی) گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می‌باشد.
  • وادوریو، (بنیان گذار: اوتسوکا هیرونوری) وادوریو یعنی: راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.
  • کان ذن ریو، (بنیان گذار: فرهاد وارسته) کان ذن ریو یعنی: کامل ترین سبک کاراته.

سبک‌های غیر کنترلی

• 
  
  
  • کیوکوشین، (بنیان گذار: ماسوتاتسو اویاما) کیوکوشین‌کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما وسبک‌های دیگر است، به وجود آمد.
  • گوجوریو: در گوجوریو هر دو گونهٔ مبارزات کنترلی و غیرکنترلی وجود دارد.
  • جوکای دو : (بنیان گذار: کانچو دهنوی)ترکیبی از سه رشته رزمی جودو ، کاراته کیوکوشین ، بوکس است.
  • انشین
  • جیسن کاراته

قوانین
کاراته یک هنر رزمی است اما مانند خیلی دیگر از هنرهای رزمی بصوت یک ورزش هم تمرین می شود و مسابقات بین المللی دارد. این مسابقات زیر نظر فدراسیون جهانی کاراته WKF برگزار می شوند. فدراسیون جهانی سال ها است که برای راهیابی کاراته به بازیهای المپیک تلاش می کند. یکی از راههایی که به افزایش تماشاگران مسابقات کاراته منجر خواهد شد ساده و قابل فهم شدن قوانین مسابقات برای مخاطبین و تماشاگران عام است. چندی پیش فدراسیون جهانی یک راهنمای تصویری منتشر کرد که به زبان ساده قوانین اصلی مسابقات کاراته را شرح می دهد و می تواند یک راهنمای ساده برای علاقمندان مسابقات کاراته باشد.

 

[N.ka]

کیوکوشین یکی از سبک‌های کاراته غیرکنترلی است. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳0) استاد ژاپنی (کره‌ای تبار) هنرهای رزمی بنیان نهاده شد.[۱]

این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که از تجربیات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده‌ است. کیوکوشین از دو لغت کیوکو (بالاترین، نهایت) و شین (حقیقت، روح) ترکیب شده‌است. این رشته در ابتدا اویاما ریو و اویاما کاراته جوجوتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی در فاصله نزدیک و بدون عقب نشینی است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی و با حداکثر قدرت استفاده می‌شود.

این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از این‌ رو هنرجوی کیوکوشین پس از سال ها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده و روحیه ای آسیب ناپذیر می‌گردد. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی هم زمان جسم و روح است؛ در مبارزات کیوکوشین و اساساً در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل معنایی ندارد. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد چرا که اساسا خشونت و کیوکوشین در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ ‌منشی را در هنرجوی مبارز دارد. در مورد مؤثر بودن روش مبارزه و سطح روحی ویژه ای که در کیوکوشین کاراته بر روی آن تأکید می شود و تا اندازۀ زیادی آن را از دیگر هنرهای رزمی تن به تن متمایز می سازد باید به یکی از مفاهیم اساسی در روش مبارزاتی کیوکوشین اشاره کرد که برگرفته از مکاتب شمشیرزنی کهن ژاپن بوده و موسوم به "ایکّن هیساتسو" (Ikken Hissatsu) یا "هر یک ضربه، یک هلاکت (یا نابودی/پیروزی)" است. بر طبق این اصل هر تکنیک پا یا دست، هر نوع جابه جایی بدن، تنفس صحیح، حفظ تعادل، حفظ آرامش، نگاه پیوسته و هوشمندانه به چشمان حریف، هر فریاد کیای و روحیۀ جنگندگی مبارز باید با کیفیتی تمرین و اجرا شود که اولین ضربه در نبرد آخرین ضربه باشد و حریف را به کلی ناتوان، تسلیم یا نابود سازد. این فلسفه نه بر اساس نهایت خشونت بنا شده و نه نوعی کمال گرایی غیرواقعی یا خودنمایی است؛ بلکه تأکیدی بوده است که ماسوتاتسو اویاما روی برتری صلح و پایان سریع جنگ بر مبارزۀ بی معنی، بی هدف و غیرانسانی داشته و این را می توان در نام کیوکوشین به معنای نهایت حقیقت، به خوبی دریافت. حقیقتی که در آن اثری از ترس، حسادت، کینه، خستگی و غرور باقی نمی ماند.

ریشه اصول تنفس عمیق و قدرتی برای اجرای سنگین و نفوذی ضربات دست و پا و کم ترین جابه جایی بدن یا «تای ساباکی» به دور حریف در کیوکوشین به تجربه اویاما از سبک کاراته گوجوریو (از مکتب اصلی ناهاته در اوکیناوای ژاپن) بر می گردد که آن خود نیز تکاملی از مکتب شائولین جنوبی در چین است که تأکید آن بر استقرارهای کم ارتفاع بدن، تغییر پی در پی ضربات به سمت نقاط حساس بدن حریف مانند پهلوها، دنده ها، ساق و ران و قفسه سـ*ـینه و به طور کلی ریشه کن کردن حریف است. ضربات چرخشی و بلند پا، کوبشهای کشیده پا از پهلو یا مستقیم و ترکیب دفاع و حمله سریع با دست در کیوکوشین بیشتر برگرفته از سبک کاراته شوتوکان (از مکتب اصلی شوریته در اوکیناوای ژاپن) است که سرچشمه آن هنرهای جنگی شائولین شمالی در چین است. با این وجود استاد اویاما همراه با ترکیب فلسفه های سخت و نرم، سرعت و قدرت و نیز تنفس ایبوکی از شکم و منطقه انرژی حیاتی با تنفس نوگاره از قفسه سـ*ـینه، توانست یک نوع روحیه و فلسفه مخصوص به خود را نیز در کیوکوشین دمیده و آن را در زندگی شخصی خود و در سراسر عمرش اجرا کند. حالت بسیار ویژه و عمیقی از قرار گرفتن در یک وضعیت نهایی و بدون بازگشت. عبور از ترس از مرگ و پذیرش درد و رنج مبارزه واقعی با تمام وجود، درسی که استاد اویاما به گفته خود او، «از زندگی شمشیرزن سامورایی مشهور و بی شکست و استاد استراتژی جنگ ژاپنی، میاموتو موساشی در قرن هفدهم» الهام گرفت و یک باره باعث دگرگونی زندگیش شد. [۲]

دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشته‌های ورزشی ژاپن) هونبو نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط استاد اویاما در توکیو بنیان نهاده شد. بعد از درگذشت اویاما، کیوکوشین کاراته تقریباً بدون تغییر قابل توجهی در سازمان های مختلف و توسط شاگردان ارشد او راهبری گردیده و گسترش داده شده است.

 

[N.ka]

در کیوکوشین کاراته مراتب و رنگ کمربندها دارای فلسفه خاصی است که به ترتیب پس از کمربند سفید عبارت است از:

• نارنجی: آغاز طلوع خورشید کیوکوشین کاراته
• آبی: ورزشکار احساس می‌کند که در آسمان است و به آرامش و امید می رسد
• زرد: شروع تابش آفتاب کیوکوشین کاراته به روح و جسم کاراته کا
• سبز: آغاز رویش و جوانه زدن در قدرت روحی و بدنی
• قهوه‌ای: کاراته کا سر به زیرتر و خاکی تر از قبل شده، راز خالی شدن از غرور و سایر آلودگیهای روحی را در می یابد و آمادۀ سفر اصلی می گردد
• مشکی: آغاز تاریکی و ابتدای راه اصلی کاراته به سمت معبد وجود. روشن شدن مشعل مهربانی، عقل و جنگندگی در تاریکی مسیر. مبارز متوجه می شود چیز زیادی از کاراته نمی‌داند و در ابتدای راه است

 

[N.ka]

 

[N.ka]

سبک وادورویو
وادوریو یا مكتب صلح و آرامش با گوجوریو فرق زیادی ندارد. این مكتب همان مكتب كاراته دو است كه بودوكا-budoka-ی سنتی بوجود آورده (بودوكا یعنی كسی كه بودو را عمل می كند و بودو یكی از هنرهای رزمی ژاپن است) و این هنر را هیرونوری اوتسوكا رونق بخشیده است. این هنر خیلی سبك ولی سریع است كه با حمله و گریز سروكار داشته و به قدرت و زور اتكائی ندارد، كسی كه این هنر را دنبال می كند عقیده دارد كه اگر زور دو حریف در برابر هم قرار گیرد مسلماً آنكه زور و قدرت بیشتری دارد پیروز خواهد شد. بنابراین بهتر آنستكه بتوان از قدرت حریف بر علیه خودش بهره برداری نمود. در نتیجه مهارت اوتسوكا در جوجیتسو، روش (وادو) شامل چندین فن است كه با آن فنون می توان حریف را پرتاب كرد و یا او را روی زمین در اختیار گرفت. این نوع فنون در كاراته نادرند. روش جوجیتسوی اوتسوكا می آموزد كه چگونه بایستی در برابر حملات حریف حركت كرده و جاخالی داد و در نتیجه قدرت خود او را در راه شكست خودش بكار گرفت. برای نمایش این تكنیك اوتسوكا حركاتی را ابداع كرد كه بنام كیهون كومیته(KihonKumite) نام نهاد. این حركات شامل فنونی است كه حملات و گریزهای پیچیده ای را در برابر حریف به اجرا در می آورد و همه آنها حملات و یا ضدحملات كوتاه و سریعی هستند كه بسیار جالبند.
اجرای این ضربات بصورت شلاقی است بطوریكه ضربات با قدرت تمام پرتاب می شوند، ولی در هنگام برخورد به حریف تمام نیروی وارده به عقب كشیده می شود. (بدین ترتیب نیروی ضربه در یك نقطه از بدن حریف متمركز شده و ایجاد جراحت شدید می كند). در مقایسه با سایر روشها حركات این فنون خیلی سریع و كوتاهند و ضربات فاصله كوتاهتری را طی می كنند. از حركات لگن خاصره برای ازدیاد قدرت استفاده می شود. این یكی از مشخصات بارز تكنیكهای (وادوریو) است.
در این مكتب هیچگونه تمرینات خاصی برای بدن سازی وجود ندارد و تنها وسیله ای كه برای بدنسازی به كار می رود (گتا-geta) می باشد كه شبیه چكمه های پر از وزنه سنگین می باشند. این چكمه ها را باید پوشید و با آن به تمرین ضرباتی كه با پاها اجرا می شوند ادامه داد. این تمرینات موجب افزایش قدرت عضلات پاها می گردند.
كاتاهای مورد تمرین بر اساس تمرینات فوناكوشی شوتوكان (Funakoshi-Shotokan) شكل گرفته اند و این مكتب در واقع مكتب (وادو) را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار داده است. لیكن با این حال بسیاری از كاتاهای شوتوكان حذف شده و عجیب است كه (اوتسوكا) خیلی از اسامی این كاتاها را عوض كرده و همان الفاظ چینی را به جای آنها مورد استفاده قرار داده است. و لذا می بینیم كه كاتای (بی یان-beian kata) در شوتوكان در مكتب ریو بنام (پینان-Pinan) معروف شده است. همینطور كاتای (تكی) به (نای بانچی-naibanchi) و (كانگو-Kanko) به (كوشانكو-Kushanko) و (گانكاگو-gankaku) به (چینتو-Chinto) مبدل شدند. تغییرات دیگری هم انجام شدند كه از جمله (سی یسبان-Seisban) از نام اصلی (بونگتسو-bungetsu) و (وانچو-Wancho) از نام اصلی (ان پی-enpi) و (پاسائی-Passai) از نام اصلی (باسائی دائی-bassaidai) بوجود آمدند.
بر اساس عقاید (اوتسوكا) در مورد (وادوریو) بعنوان یك روش خاص بدون در نظر گرفتن یك مجموعه ای از تكنیكها، این مكتب تا حد زیادی با رقابت سروكار پیدا كرده است. (اوتسوكا) یكی از پیشگامان ورزش كاراته بود (كه آن هنر رزمی را از حالت یك مكتب سنتی آمادگی برای دفاع خارج كرده و بصورت یك ورزش قابل رقابت درآورد) او برای اولین بار در سال 1936 مسابقه ای را در این زمینه بنیان نهاد.





نوشته شده توسط :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[N.ka]

در اوكیناوا هنرهای رزمی اسرار آمیز و معجزه آسایی از گذشته ها به ما رسیده است . گفته می شود اگر كسی در تكنیكهای این هنر استاد شود می تواند با آمادگی كامل و بدون استفاده از اسلحه از خود دفاع نماید . می تواند چندین تخته ضخیم را با مشت بشكند . با تیغه دست می تواند یك گاو نر را تنها با یك ضربه بكشد و قادر است پهلوی یك اسب را با دستهای باز از هم بشكافد . می تواند طول یك اتاق را با قلاب كردن انگشتانش به تیرهای سقف بپیماید . با دستهای خود ساقه بامبو سبز را خرد كند . یك طناب كنفی را تنها با یك پیچ و تاب دادن ببرد و یا تخته سنگهای نه چندان سخت را با دستانش از جا بكند.
بعضی ها جنبه های این هنر رزمی معجزه مانند و اسرار آمیز را ماهیت و جوهر اصلی كاراته دو می دانند . اما چنین كارهای برجسته ای تنها جزیی كوچك از كاراته است …. مننظر باشید.

شوتوکان کاراته

شوتوکان یک هنر رزمی سنتی ژاپنی است. این هنر، سیستمی متشکل از انواع فنون دفاعی و حمله ای است و در آن همه اعضای بدن به عنوان اسلحه و سپر دفاعی مورد استفاده قرار می گیرند. بازوها و پاها برای سه هدف مهم کاربرد دارند و آموزش فنون در این سبک به سه مقوله تقسیم می شود: 1- کیهون Kihon (که در آن آموزش بدون استفاده از اسلحه انجام می شود). 2- Kata: ( که در آن فنون دفاع و حمله به صورت کامل و یک ترکیب کامل مورد استفاده قرار می گیرند). 3- Kumite: (که یک مقوله جداگانه محسوب می شود و مراحل مختلف دارد). محل تولد و شکل گیری این رشته رزمی، جزیره اوکیناوا است که در بین جزایر ریوکیو واقع در میان سواحل شمالی ژاپن و سواحل جنوبی چین می باشد. ورزش کاراته بعد از سال 1372 میلادی و همزمان با شکل گیری روابط بین چین و اوکیناوا آغاز گردید. بین قرنهای 15 و 16 میلادی، این هنر رزمی کم کم روبه فراموشی رفت زیرا تمرین و آموزش این رشته بسیار مشکل بود و افراد از یادگیری آن سرباز می زدند. در ضمن کسانی که این رشته را فرا می گرفتند، قدرت بی نظیری در مقابله با انواع حملات مسلحانه و یا غیرمسلحانه می یافتند و همچنین کشاورزانی هم بودند که از ابراز کشاورزی خود به عنوان سلاح های کشنده برای حمله به دشمنانشان استفاده می کردند. مهم ترین این سلاح ها، (Bo)، (Jo)، (Nunchacko)، (Tonfa) و (Sai) نام داشتند. پایه گذار رشته شوتوکان شخصی به نام گریچین فوناکشی بود. او یک شاعر، معلم و فیلسوف به شمار می رفت. وی اشعارش را با نام شوتوا معنا می کرد و اینگونه شد که نام شوتوکان متولد گردید. معنی شوتو یعنی کاج های لرزان و این به دلیل قرار داشتن منزل فوناکشی در کنار یک جنگل کاج بود و واژه کان نیز تداعی کننده معنای مدرسه خانه است. در حال حاضر شوتوکان را با عنوان نمودی از متد فوناکوشی می شناسند در سال 1936، این ورزش به توکیو نیز راه یافت و سپس در سال 1955 خود این رشته رزمی تأسیس گردید. او در سال 1957 در سن 88 سالگی درگذشت و تنها استاد بزرگ این هنر رزمی به شمار می آمد.

سبک های کاراته

شوتوکان

گیچین فانا کوشی

گوجیوریو

چو جون میاگی

شیتوریو

کن وا مابونی

وادوریو

هیرونوری اوتسکو

هر چند فرق زیادی بین سبک های مختلف کاراته وجود ندارد؛ ولی در روش تمرین ها

اختلافاتی وجود دارد .بنابراین مخلوط کردن این سبک ها با هم در تمرین ها زیاد مناسب نیست

چیزی به نام بهترین سبک در کاراته وجود ندلرد .هر سبک دارای فلسفه ای برای خود می باشد

که ممکن است برای افراد در سبک های دیگرمناسب نباشد ولی در کاراته ، در روش کومیته

( مبارزه کردن ) برای بدست آوردن بهترین مدال ها ، باید از قانون. W . K . F

استفاده شود . این قانون نوع ضربات ، شدت آنها و محل تماس را مشخص کرده و برای

سبک های کنترلی ، پیروی از این قانون لازم الاجرا می باشد .

کاتا

کاتا یک فرم پیشرفته تمرین است که به عنوان بالا ترین تجربه کاراته قبل از به وجود آمدن مبارزات آزاد می باشد. لغت کاتا به سادگی ترجمه نمی شود ؛ ولی تقریبا به معنی الگو یا فرم است .

بیشتر از 70 نوع کاتا در کاراته تمرین می شود که هر کدام شامل یک سری از تکنیک های ترکیبی تنظیم شده برای جهت ها و دستورات است.کاتا ها شامل تمرین هایی است که در آن تکنیکهای پایه تمرکز، استقامت، سرعت و تعادل تمرین می شود.

کاتا همچنین تمرینی برای اتصال ترکیبی به هم و ایجاد یک سری

حرکات پیوسته است . بعضی از استادها تلاش دارند که معنی تمام حرکات را توضیح بدهند ، که کار خیلی ساده ای نیست ؛ چرا

که خیلی از کاتا ها در مورد کاربرد بعضی از سلاح هایی است که اکنون استفاده نمی شود و بعضی از تکنیک ها هم معنی دقیقی ندارد . در بقیه موارد نیز نمی توان یک طرح را به سادگی بدست آورد ؛ چون برداشت های شخصی متفاوتی وجود دارد .

اکثر کاتا ها از یک نقطه شروع و در همان جا تمام می شوند. این موضوع به استاد کمک می کند تا درستی اجرای شما را چک کند.

شما در همان مراحل اولیه تمرین با کاتا ها آ شنا می شوید . اولین کاتایی را که یاد می گیرید پینان یا هیان نام دارد . پنچ پینان یا هیان در قرن گذشته به عنوان درس های مخصوص تدریس می شد که فرد باید هر کدام را برای درجات اولیه کمربند های رنگی یاد بگیرد

گیچن فونا کوشی

کاراته‌ روش مبارزه با دست خالی و شامل ضربه‌های سریع دست و پا است. در سال 1921 یکی از بزرگترین استادان کاراته اوکیناوا گیچن فوناکوشی (1868-1957)توانست با قدرت و ظرافت تمام کاراته را به ژاپن معرفی نماید گفته می‌‌شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است گیچین فونا کوشی توانست اولین روش کاراته را ابداع کند.

شوتوکان

شوتوکان یعنی : خانه شوتو، مکتب شوتو – لقب فوناکوشی، شوتو، و کان خانه و کتب وی بود. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از اساتید بزرگ جهان به نام استاد (گیکو آبه) به صورت مدرنتر و علمی تربا نام J.S.K.A به جهانیان معرفی شده که حتی با کمک از نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلی ها سخت یا غیرممکن مینماید را ممکن می‌کند در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو میشود .

کاتا چیست؟ کمیته چیست؟

کاتا

کاتا یک نوع فرم ویا مبارزه ی فرضی است که در آن ضربات مختلفی به جلو،عقب،راست،چپ و45 درجه زده می شود.

بیش از70 نوع کاتا (فرم) در کاراته وجود دارد که هر کدام دارای خصوصیات و قاعده ی خاصی است اولین کاتا در کاراته (هیان)،یا همان (پینان) است که دارای پنج قسمت است وپس از آن (تک)است که دارای

سه قسمت است . اغلب کاتاها از همان جایی که شروع می شوند در همان

جا نیز پایان می یابد . و یاد گیری کامل آن نیز کمی وقت می برد.

کمیته

کمیته مبارزه واقعی است که بر دو نوع است ایپان کومیته(مبارزه ی از

قبل تایین شده)وجیو کمیته(مبارزه آزاد).

تکنیک های بی نظیری در کمیته وجود دارند که انجام آنها بسیاربه تمرین

وتمرکزنیاز دارد به نقل از یکی از استادان بزرگ (کمیته روح جنگی میخواهد

کاراته

کاراته تکنیک عملی جنگیدن با دست خالی است . روش تمرینات مغزی و جسمانی می باشد . این

ورزش برای دفاع شخصی ابداع گردیده و قدرت استفاده از دستها و پاها در این روش حایز اهمیت است . کاراته یک ورزش رزمی رقابتی است که همانند جودو و تکواندو در رده بندی وزنهای مختلف صورت می گیرد . ماهیت اصلی تکنیک کاراته در (کومیته) خلاصه میشود . مفهوم کومیته عبارت است از حمله سریع و موثر به هدف که در آن از تکنیک مناسب و حد اکثر قدرت استفاده می شود . این عمل در کوتاهترین زمان ممکن صورت می گیرد . مسابقه کاراته ممکن استر بصورت مسابقات کومیته یا کاتا انجام شود .

مسابقات کومیته هم بصورت تیمی و هم انفرادی صورت می گیرد . مسابقات انفرادی در گروههای وزنی مختلف برگزار می شود و مسابقات تیمی بین گروههای مختلف انجام می شود . تعداد شرکت کنندگان در مسابقات تیمی باید فرد باشد . کاتا عبارت از یک سری تکنیک های دفاعی شامل مشت زدن ، ضربه زدن و لگد زدن منظم است که یکی پس از دیگریی اجرا می‌شود و دارای اهداف فیزیکی و غیر فیزیکی می باشد ، و در تمرینات آن هیچ حرکت زایدی هم وجود ندارد . شرکت کنندگان این رشته باید کاتای اجباری یا (شی تی ) و کاتای اختیاری یا (توکویی) را انجام دهند .

حرکات و مسابقه کاراته در سالن هایی که دارای تشک های مخصوص این ورزش است صورت می گیرد . محوطه مبارزه و انجام حرکات به شکل مربع و دارای ابعاد 8 × 8 متر می باشد . این محوطه می تواند حدود 1 متر بالاتر از سطح زمین قرار گیرد .

در داخل تاتامی که دارای ابعاد 8 × 8 می باشد ، باید تاتامی دومی با ابعاد 7 ×7 متر و با رنگ دیگری کشیده شود تا شرکت کنندگان را از رفتن به خارج تاتامی برحذر نماید . به منظور تعیین محل ایستادن شرکت کنندگان باید دو خط موازی هر کدام به طول 1 متر و عمود بر خط داوران و به فاصله 5/1 متر از مرکز محوطه رسم شود . همچنین برای مشخص نمودن محل داور وسط و کمک داور نیز باید دو خط موازی هر کدام به طول 5/0 متر به فاصله 2 متر از مرکز تاتامی ترسیم شود . در قسمت کاتا استانداری وجود ندارد ، ولی کلیه مسابقات کاتا در همان محوطه 8 ×8 متر انجام می پذیرد و داوران مسابقه در زوایای مربع برای قضاوت مستقر می‌شوند.

گنجایش ظرفیت سالنهای مسابقات کاراته ، متغیر بوده و به سطح عملکرد آن بستگی دارد . به طور معمول برای مسابقات در سطح شهری حد اقل 300 تا 500 نفر و در سطح استانی و منطقه ای حدود 2000 نفر تماشاچی در نظر گرفته می‌شود . این مقدار در مسابقات جهانی و بین المللی از 500 نفر تا حدود 10000 نفر منظور می گردد.

تجهیزات مورد نیاز :

– لباس : لباس کاراته که در زبان ژاپنی (گی ) نامیده می‌شود از یک شلوار ، یک پیراهن و یک کمربند تشکیل شده است . این لباس به گونه ای است که امکان فعالیت آسان و راحت با آن وجود دارد . آستین پیراهن مسابقه دهندگان باید حداقل تا نصف ساعد را بپوشاند و نباید بالا زده شود . طول کمربند باید به نحوی انتخاب شد که پس از دو بار بستن به دور کمر 15 سانتیمتر هم اضافه باشد . پهنای کمربند باید 5 سانتیمتر در نظر گرفته شود.

 

[N.ka]

کیوکوشین کاراته
Kyokushin kaikan
極真会館

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

نشان کیوکوشین کایکان
نام کیوکوشین کاراته
Kyokushin kaikan
極真会館
تاریخ تاسیس ۱۹۶۴ میلادی
کشور مبدا

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

بنیان‌گذار

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

سختی

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

؛ در مبارزات، ضربه پا به سر مجاز است اما ضربه دست به سر وجود ندارد.
هنر رزمی

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

هنرهای رزمی پدر بخش‌های زیادی را از

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

گرفته‌است؛ از

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

و

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

نیز بهره بـرده‌است.
افراد شناخته‌شده

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

،

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

و

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

ورودی هنبو در ژاپن
کیوکوشین یکی از سبک‌های

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

است. این رشته توسط

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

(۱۹۹۴-۱۹۲۳0) استاد ژاپنی (کره‌ای تبار) هنرهای رزمی بنیان نهاده شد.

این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که از تجربیات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده‌ است. کیوکوشین از دو لغت کیوکو (بالاترین، نهایت) و شین (حقیقت، روح) ترکیب شده‌است. این رشته در ابتدااویاما ریو و اویاما کاراته جوجوتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی در فاصله نزدیک و بدون عقب نشینی است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف از اصابت ضربات بطور متوالی و با حداکثر قدرت استفاده می‌شود.

این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از این‌ رو هنرجوی کیوکوشین پس از سال ها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده و روحیه ای آسیب ناپذیر می‌گردد. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی هم زمان جسم و روح است؛ در مبارزات کیوکوشین و اساساً در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل معنایی ندارد. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد چرا که اساسا خشونت و کیوکوشین در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ ‌منشی را در هنرجوی مبارز دارد. در مورد مؤثر بودن روش مبارزه و سطح روحی ویژه ای که در کیوکوشین کاراته بر روی آن تأکید می شود و تا اندازۀ زیادی آن را از دیگر هنرهای رزمی تن به تن متمایز می سازد باید به یکی از مفاهیم اساسی در روش مبارزاتی کیوکوشین اشاره کرد که برگرفته از مکاتب شمشیرزنی کهن ژاپن بوده و موسوم به "ایکّن هیساتسو" (Ikken Hissatsu) یا "هر یک ضربه، یک هلاکت (یا نابودی/پیروزی)" است. بر طبق این اصل هر تکنیک پا یا دست، هر نوع جابه جایی بدن، تنفس صحیح، حفظ تعادل، حفظ آرامش، نگاه پیوسته و هوشمندانه به چشمان حریف، هر فریاد کیای و روحیۀ جنگندگی مبارز باید با کیفیتی تمرین و اجرا شود که اولین ضربه در نبرد آخرین ضربه باشد و حریف را به کلی ناتوان، تسلیم یا نابود سازد. این فلسفه نه بر اساس نهایت خشونت بنا شده و نه نوعی کمال گرایی غیرواقعی یا خودنمایی است؛ بلکه تأکیدی بوده است که ماسوتاتسو اویاما روی برتری صلح و پایان سریع جنگ بر مبارزۀ بی معنی، بی هدف و غیرانسانی داشته و این را می توان در نام کیوکوشین به معنای نهایت حقیقت، به خوبی دریافت. حقیقتی که در آن اثری از ترس، حسادت، کینه، خستگی و غرور باقی نمی ماند.

ریشه اصول تنفس عمیق و قدرتی برای اجرای سنگین و نفوذی ضربات دست و پا و کم ترین جابه جایی بدن یا «تای ساباکی» به دور حریف در کیوکوشین به تجربه اویاما از سبک کاراته

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

(از مکتب اصلی ناهاته در اوکیناوای ژاپن) بر می گردد که آن خود نیز تکاملی از مکتب شائولین جنوبی در چین است که تأکید آن بر استقرارهای کم ارتفاع بدن، تغییر پی در پی ضربات به سمت نقاط حساس بدن حریف مانند پهلوها، دنده ها، ساق و ران و قفسه سـ*ـینه و به طور کلی ریشه کن کردن حریف است. ضربات چرخشی و بلند پا، کوبشهای کشیده پا از پهلو یا مستقیم و ترکیب دفاع و حمله سریع با دست در کیوکوشین بیشتر برگرفته از سبک کاراته

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

(از مکتب اصلی شوریته در اوکیناوای ژاپن) است که سرچشمه آن هنرهای جنگی شائولین شمالی در چین است. با این وجود استاد اویاما همراه با ترکیب فلسفه های سخت و نرم، سرعت و قدرت و نیز تنفس ایبوکی از شکم و منطقه انرژی حیاتی با تنفس نوگاره از قفسه سـ*ـینه، توانست یک نوع روحیه و فلسفه مخصوص به خود را نیز در کیوکوشین دمیده و آن را در زندگی شخصی خود و در سراسر عمرش اجرا کند. حالت بسیار ویژه و عمیقی از قرار گرفتن در یک وضعیت نهایی و بدون بازگشت. عبور از ترس از مرگ و پذیرش درد و رنج مبارزه واقعی با تمام وجود، درسی که استاد اویاما به گفته خود او، «از زندگی شمشیرزن سامورایی مشهور و بی شکست و استاد استراتژی جنگ ژاپنی، میاموتو موساشی در قرن هفدهم» الهام گرفت و یک باره باعث دگرگونی زندگیش شد.

دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشته‌های ورزشی ژاپن)

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط استاد اویاما در

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

بنیان نهاده شد. بعد از درگذشت اویاما، کیوکوشین کاراته تقریباً بدون تغییر قابل توجهی در سازمان های مختلف و توسط شاگردان ارشد او راهبری گردیده و گسترش داده شده است.