ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
[HIDE-THANKS]
رویای سفر کردن از آن رویاهاست که کوچک و بزرگ ندارد و فرقی نمی کند بیست ساله هستی یا سی ساله، یا پنجاه را هم گذرانده ای و می روی برای نیمه دوم زندگی آماده شوی. سفر کردن از آن رویاهای همه گیر است که به شغل هم کاری ندارد، راننده تاکسی باشی یا نقاش، کارمند یا مدیر؛ وسوسه همیشگی اش در گوشه ای از ذهن جایی برای خودش، خوش کرده و خیال بی خیال شدن هم ندارد!
حالا چیزی که آدم ها را در این مورد متمایز می کند، نحوه مواجه شدن با این رویاست. اغلب یاد گرفته ایم «نمی شود» و «نمی توانیم» و در خوش‌بینانه ترین حالت، منتظریم تا کسی بیاید و ما را به رویاهایمان نزدیک کند! اما در نهایت و با آه پُر رنگی، ضربدر قرمزی روی سفر کردن می کشیم و با هزار بهانه، عذرش را می خواهیم. در بهترین وضعیت، بهانه هایمان شبیه چیزهایی است چون «پولش را ندارم» و «وقتش را ندارم» و در ناراحت کننده ترین اوضاع، فکر می کنیم که سفر کردن برای از ما بهتران است و دست سرنوشت هیچ وقت نخواسته که رنگ های شاد از آنِ ما باشد و ما هم بتوانیم یکی از آن جهانگردان خوشحال و لبخند به لبی باشیم که با یک کوله به دور دنیا می گردند.
اگر بهانه هایتان جزو دسته اول است و مایلید کمی واقع بین باشید و بخشی از نیمه پر لیوان را هم ببینید، همراه باشید تا به شما نشان دهیم حتی بدون پول هم می توان سفر کرد و از یک جا نشینی دست کشید! اگر هم جزو دسته دومید، باز هم با ما باشید، شاید که این بار خواستید دنیا را جور دیگری ببینید.
[/HIDE-THANKS]
رویای سفر کردن از آن رویاهاست که کوچک و بزرگ ندارد و فرقی نمی کند بیست ساله هستی یا سی ساله، یا پنجاه را هم گذرانده ای و می روی برای نیمه دوم زندگی آماده شوی. سفر کردن از آن رویاهای همه گیر است که به شغل هم کاری ندارد، راننده تاکسی باشی یا نقاش، کارمند یا مدیر؛ وسوسه همیشگی اش در گوشه ای از ذهن جایی برای خودش، خوش کرده و خیال بی خیال شدن هم ندارد!
حالا چیزی که آدم ها را در این مورد متمایز می کند، نحوه مواجه شدن با این رویاست. اغلب یاد گرفته ایم «نمی شود» و «نمی توانیم» و در خوش‌بینانه ترین حالت، منتظریم تا کسی بیاید و ما را به رویاهایمان نزدیک کند! اما در نهایت و با آه پُر رنگی، ضربدر قرمزی روی سفر کردن می کشیم و با هزار بهانه، عذرش را می خواهیم. در بهترین وضعیت، بهانه هایمان شبیه چیزهایی است چون «پولش را ندارم» و «وقتش را ندارم» و در ناراحت کننده ترین اوضاع، فکر می کنیم که سفر کردن برای از ما بهتران است و دست سرنوشت هیچ وقت نخواسته که رنگ های شاد از آنِ ما باشد و ما هم بتوانیم یکی از آن جهانگردان خوشحال و لبخند به لبی باشیم که با یک کوله به دور دنیا می گردند.
اگر بهانه هایتان جزو دسته اول است و مایلید کمی واقع بین باشید و بخشی از نیمه پر لیوان را هم ببینید، همراه باشید تا به شما نشان دهیم حتی بدون پول هم می توان سفر کرد و از یک جا نشینی دست کشید! اگر هم جزو دسته دومید، باز هم با ما باشید، شاید که این بار خواستید دنیا را جور دیگری ببینید.
[/HIDE-THANKS]
