Ellery
کاربر نگاه دانلود
زیست شناسی سرطان ؛ سرطان یک بیماری منفرد نیست ، بلکه نامی است که برای توصیف اشکال بیماری زای نئوپلازی به کار می رود . نئوپلازی نوعی روند بیماری است که با تزاید کنترل نشده سلولی منجر شونده به یک تومور (نئوپلاسم) مشخص می شود . به هر حال برای اینکه نئوپلاسم را سرطان بنامیم باید بدخیم هم باشد ، یعنی رشد آن دیگر کنترل شده نیست و تومور قادر به تحاجم به بافت های مجاور یا گسترش (متاستازدهی) به نواحی دور تر یا هر دو می باشد . تومور هایی که متاستاز نمی دهد سرطان نمی باشد ، بلکه به آنها تومور های خوش خیم اطلاق می شود ، هر چند اندازه و محل آنها ممکن استبرای بیمار هر معنایی به جز خوش خیم بودن بدهد سه شکل از سرطان وجود دارد 1 سارتوم هاکه در آنها تومور از یک بافت مزاشیمی مانند استخوان ، ماهیچه یا بافت هم بند بوجود آمده است 2 کار لینوم هاکه از بافت اپی تلیال مانند سلول های مفروش کننده روه ، نایژه ها یا مجاری غدد پستانی ایجاد می شوند 3 بد خیمی های خونی و لنفاوی مانند لوکمی ها لنفوم ها که در سرتا سر مغز استخوان ، دستگاه لنفاوی و خون محیطی گسترش می یابند . در داخل هر یک از گروه های اصلی ، تومور ها را بر حسب مکان ، نوع بافت ، تظاهر بافت شناختی و درجه بد خیمی طبقه بندی می کنند .
نئوپلازی که نوعی تجمع غیر طبیعی سلول هاست ، به علت عدم تبادل بین تزاید و فرسایش سلولی ایجاد می شود . سلول ها با گذر از چرغه سلولی و انجام میتوز تزاید می یابند ، در حالی که فرسایش به علت مرگ برنامه ریزی شده سلولی ، از طریق نوعی روند طبیعی قطعه قطعه شدن (دی ان ای ) و خودکشی سلولی که در آن (آپوپتوز) اطلاق می شود ، سلول ها را از یک بافت خارج می کند
اساس ژنتیکی سرطان؛ روند های مستقیم و مرگ سلولی ، توسط ژن های متعددی تنظیم می شوند . تحقیقات وسیع در طی چند دهه گذشته آشکار ساخته است که جهش در ژنهای کنترل کننده تزاید و مرگ ، مسئول سرطان می باشد . در اکثر سرطان ها ، جهش هایی در یک سلول پیکری منفرد رخ می دهند و این سلول بعداٌ تقسیم شده ، به سمت سرطان پیش می رود . به طور نادر تر ، وقتی سرطان به صورت بخشی از یک سندرم سران ارثی بروز می کند جهش های اولیه بیماری زا ، از طریق رده زاینده به ارث می رسند لذا از پیش در هر سلل بدن وجود دارند . در مورد هر مکانیسمی ، پس از شروع ، سرطان از طریق صدمه ژنتیکی بیشتر بر اثر جهش در ژن هایی که ماشین سلول ترمیم کننده (دی ان ای) صدمه را ترمیم و در حالت طبیعی ژنتیک سلولی را حفظ می کنند تکامل می یابد . صدمه به این ژن ها ، آثار بد تر شونده ای از جهش را به طور فرآینده ای در ژن هایی که تزاید سلولی کنترل و صدمه ( دی ان ای) را ترمیم می کنند به وجو می آورند ، بدین طریق ، دو درمان اولیه سلولهای نئوپلاستیک می تواند به زیر رده های متعدد با میزان متغیر بد خیمی تکامل یابد که هر از آنها حامل گروهی از جهش هایمتفاوت با هش های زیر رده های دیگر امّا همپوشانه کننده آنها می باشد .
جدا کردن ژن های دخیل در سرطان در دو دسته مجزا مفید است :
انکوژن های سرکوبگر تومور .
انکوژن ها اکثراٌ الل های جهش یافته ( فعال شده رده ای از ژن های طبیعی سلولی به نام پروتوانکوژن ها می باشند اما همچنین می توانند ژن هایی مانند رمز گردانی کننده تلومر از یا ژن های مسدود کننده آپوپتوز نیز باشند )انکوژن ها معمولاٌ ناشی از جهش های کسب عملکرد می باشند که با مکانیس هایی مانند تحـریـ*ک تزاید، افزایش خون رسانی به تومور و مهار آپوپتوز ، تغییر شکل بدخیم را تسهیل می کنند . ژن های سرکوبگر تومور ، همان طور که از نام آنها بر می آید با تنظیم رشد سلولی ، جلوی پیدایش تومور را می گیرند . از دست رفتن عملکرد پروتئین های رمز گردانی شده توسط ژن های سرکوبگر تومور ، موجب تقسیم کنترل نشده سلولی و رشد غیر طبیعی سلول یا آپوپتوز معیوب می شود .
جهش ها به طور مداوم در طی تقسیم سلولی روی می دهند و انکوژن ها و ژن های سرکوبگر تومور عموماٌبه طور ذاتی ، جهش پذیر تر از ژن های دیگر نیستند . آنچه جهش ها در سرطان را متفاوت از سایر جهش ها می کند ، انتخاب مثبت قوی برای تزاید سلولی یا بقایا ناشی از جهش هاست . دقیقاٌ فنوتیپ یک سلول سرطانی یعنی تزاید کنترل نشده و بیش از حد است که سرانجام حتی به یک سلول جهش یافته اجازه می دهد به نوعی بیماری بالقوه کشنده تبدیل شود . در مقابل ، جهش هایی که باعث از دست رفتن عملکرد یا مرگ یک سلول در بین بسیاری از سلول ها می شوند ، هیچ اثر فنوتیپی ندارد ، زیرا از دست رفتن سلول ،توسط اکثریت سلول های سالم در یک عضو یا بافت پوشانیده می شود .
در آخر تعریف کلی که می توان از انکوژن داشت این است :انکوژن ، نوعی ژن جهش یافته است که عملکرد یا بروز تغییر یافته آن موجب تحـریـ*ک غیر طبیعی تقسیم و تزاید سلولی می شود . جهش فعال کننده می تواند در خود انکوژن ، در عناصر تنظیم کننده آن ، یا حتی در تعداد نسخه های ژنومی آن باشد و به عملکرد تنظیم نشده یا بروز مفرط فرآورده انکوژنی بینجامد . انکوژنها اثری غالب در سطح سلولی دارند ، یعنی وقتی یک الل جهش یافته منفرد فعال شود یا بروز مفرط پیدا کند ، برای تغییر دادن فنوتیپ سلول از طبیعی به بد خیم کافیست .
نئوپلازی که نوعی تجمع غیر طبیعی سلول هاست ، به علت عدم تبادل بین تزاید و فرسایش سلولی ایجاد می شود . سلول ها با گذر از چرغه سلولی و انجام میتوز تزاید می یابند ، در حالی که فرسایش به علت مرگ برنامه ریزی شده سلولی ، از طریق نوعی روند طبیعی قطعه قطعه شدن (دی ان ای ) و خودکشی سلولی که در آن (آپوپتوز) اطلاق می شود ، سلول ها را از یک بافت خارج می کند
اساس ژنتیکی سرطان؛ روند های مستقیم و مرگ سلولی ، توسط ژن های متعددی تنظیم می شوند . تحقیقات وسیع در طی چند دهه گذشته آشکار ساخته است که جهش در ژنهای کنترل کننده تزاید و مرگ ، مسئول سرطان می باشد . در اکثر سرطان ها ، جهش هایی در یک سلول پیکری منفرد رخ می دهند و این سلول بعداٌ تقسیم شده ، به سمت سرطان پیش می رود . به طور نادر تر ، وقتی سرطان به صورت بخشی از یک سندرم سران ارثی بروز می کند جهش های اولیه بیماری زا ، از طریق رده زاینده به ارث می رسند لذا از پیش در هر سلل بدن وجود دارند . در مورد هر مکانیسمی ، پس از شروع ، سرطان از طریق صدمه ژنتیکی بیشتر بر اثر جهش در ژن هایی که ماشین سلول ترمیم کننده (دی ان ای) صدمه را ترمیم و در حالت طبیعی ژنتیک سلولی را حفظ می کنند تکامل می یابد . صدمه به این ژن ها ، آثار بد تر شونده ای از جهش را به طور فرآینده ای در ژن هایی که تزاید سلولی کنترل و صدمه ( دی ان ای) را ترمیم می کنند به وجو می آورند ، بدین طریق ، دو درمان اولیه سلولهای نئوپلاستیک می تواند به زیر رده های متعدد با میزان متغیر بد خیمی تکامل یابد که هر از آنها حامل گروهی از جهش هایمتفاوت با هش های زیر رده های دیگر امّا همپوشانه کننده آنها می باشد .
جدا کردن ژن های دخیل در سرطان در دو دسته مجزا مفید است :
انکوژن های سرکوبگر تومور .
انکوژن ها اکثراٌ الل های جهش یافته ( فعال شده رده ای از ژن های طبیعی سلولی به نام پروتوانکوژن ها می باشند اما همچنین می توانند ژن هایی مانند رمز گردانی کننده تلومر از یا ژن های مسدود کننده آپوپتوز نیز باشند )انکوژن ها معمولاٌ ناشی از جهش های کسب عملکرد می باشند که با مکانیس هایی مانند تحـریـ*ک تزاید، افزایش خون رسانی به تومور و مهار آپوپتوز ، تغییر شکل بدخیم را تسهیل می کنند . ژن های سرکوبگر تومور ، همان طور که از نام آنها بر می آید با تنظیم رشد سلولی ، جلوی پیدایش تومور را می گیرند . از دست رفتن عملکرد پروتئین های رمز گردانی شده توسط ژن های سرکوبگر تومور ، موجب تقسیم کنترل نشده سلولی و رشد غیر طبیعی سلول یا آپوپتوز معیوب می شود .
جهش ها به طور مداوم در طی تقسیم سلولی روی می دهند و انکوژن ها و ژن های سرکوبگر تومور عموماٌبه طور ذاتی ، جهش پذیر تر از ژن های دیگر نیستند . آنچه جهش ها در سرطان را متفاوت از سایر جهش ها می کند ، انتخاب مثبت قوی برای تزاید سلولی یا بقایا ناشی از جهش هاست . دقیقاٌ فنوتیپ یک سلول سرطانی یعنی تزاید کنترل نشده و بیش از حد است که سرانجام حتی به یک سلول جهش یافته اجازه می دهد به نوعی بیماری بالقوه کشنده تبدیل شود . در مقابل ، جهش هایی که باعث از دست رفتن عملکرد یا مرگ یک سلول در بین بسیاری از سلول ها می شوند ، هیچ اثر فنوتیپی ندارد ، زیرا از دست رفتن سلول ،توسط اکثریت سلول های سالم در یک عضو یا بافت پوشانیده می شود .
در آخر تعریف کلی که می توان از انکوژن داشت این است :انکوژن ، نوعی ژن جهش یافته است که عملکرد یا بروز تغییر یافته آن موجب تحـریـ*ک غیر طبیعی تقسیم و تزاید سلولی می شود . جهش فعال کننده می تواند در خود انکوژن ، در عناصر تنظیم کننده آن ، یا حتی در تعداد نسخه های ژنومی آن باشد و به عملکرد تنظیم نشده یا بروز مفرط فرآورده انکوژنی بینجامد . انکوژنها اثری غالب در سطح سلولی دارند ، یعنی وقتی یک الل جهش یافته منفرد فعال شود یا بروز مفرط پیدا کند ، برای تغییر دادن فنوتیپ سلول از طبیعی به بد خیم کافیست .
