Miss.aysoo
کاربر نگاه دانلود
کهکشان مسیه۹۰
یکشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۵
کهکشان مسیه ۹۰ (Messier 90) یا M90یا NGC 4569، یک کهکشان مارپیچی به شمار می رود و حدود ۶۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. این کهکشان در سال ۱۷۸۱ توسط «چارلز مسیه» کشف شد. یکی از اعضای خوشه سنبله و یکی از بزرگ ترین و نورانی ترین کهکشان های مارپیچی این خوشه به شمار می آید و از کهکشان آندرومدا نیز درخشندگی بیشتری دارد. به دلیل اثرات متقابلی که این کهکشان با محیط درون
خوشه ای، یعنی در حوزه خوشه سنبله داشت، بخش زیادی از فضای بین ستاره ای خود را از دست داده است. در نتیجه این پدیده در مقایسه با دیگر کهکشان های مشابه در خارج از خوشه سنبله، بسیاری از بخش های بین ستاره ای و نواحی که در آن ها زایش ستاره ای صورت می گیرد از این کهکشان بریده شده است.
همان طور که اشاره شد زایش ستاره ای در مسیه ۹۰ منقطع شده است. بنابراین بازوهای مارپیچی این کهکشان به جای این که مانند کهکشان هایی که در آن ها زایش ستاره ای فرایندی ممتد است دارای برآمدگی ها و خطوطی باشد صاف و بدون طرح و نقش است. به همین دلیل است که همراه کهکشان NGC 4921 در گروه کهکشان های آنِمیک (Anemic galaxy) طبقه بندی شده است. کهکشان آنِمیک به کهکشانی گفته می شود که تضاد ظاهری بین بازوهای مارپیچی و دیسک آن کم باشد. برخی دانشمندان حتی از این هم فراتر می روند و آن را یک کهکشان مارپیچی غیر فعال در نظر می گیرند، مانند آن دسته از کهکشان هایی که در خوشه های کهکشانی با انتقال به سرخ بالا دیده شده اند.
با این وجود، مرکز مسیه ۹۰ نقطه ای است که زایش ستاره ای در آن به طور چشمگیری صورت می گیرد.
چندین سوپرنوا (تا ۱۰۵) موجود در هسته کهکشان، بادهای فوق العاده قدرتمندی را ایجاد می کنند که قادر هستند فضای درون خوشه ای کهکشان را به بیرون، یعنی به سمت فضای بین خوشه ای برانند. این بادها به صورت دو جریان موازی حرکت می کنند، که یکی از آن ها در تماس با فضای بین‌خوشه‌ای خوشه سنبله طی حرکت کهکشان از تعادل خارج می‌شود.
طیف نوری مسیه ۹۰ آبی است و این نشان می دهد که این کهکشان در حال حرکت به سمت زمین است. برعکس، طیف نوری بیشتر کهکشان‌های دیگر قرمز است.مسیه ۹۰ مملو از خوشه های کروی است که تعداد آن ها به ۱۰۰۰ عدد می رسد. به علاوه دارای کهکشان اقماری
است که یک کهکشان بی شکل به شمار می رود. هر دوی آن ها در حال اثرگذاری بر یکدیگر هستند.
* منابع:
- universetoday
- Burnham’s Celestial Handbook
- messier-objects.com
- cosmotography.com
- messier.seds.org
- spacetelescope.org
- sci-news.com
*عکس ها از: Wikisky و skycenter.arizona.edu
code
یکشنبه ۳۱ مرداد ۱۳۹۵
کهکشان مسیه ۹۰ (Messier 90) یا M90یا NGC 4569، یک کهکشان مارپیچی به شمار می رود و حدود ۶۰ میلیون سال نوری با زمین فاصله دارد. این کهکشان در سال ۱۷۸۱ توسط «چارلز مسیه» کشف شد. یکی از اعضای خوشه سنبله و یکی از بزرگ ترین و نورانی ترین کهکشان های مارپیچی این خوشه به شمار می آید و از کهکشان آندرومدا نیز درخشندگی بیشتری دارد. به دلیل اثرات متقابلی که این کهکشان با محیط درون
خوشه ای، یعنی در حوزه خوشه سنبله داشت، بخش زیادی از فضای بین ستاره ای خود را از دست داده است. در نتیجه این پدیده در مقایسه با دیگر کهکشان های مشابه در خارج از خوشه سنبله، بسیاری از بخش های بین ستاره ای و نواحی که در آن ها زایش ستاره ای صورت می گیرد از این کهکشان بریده شده است.
همان طور که اشاره شد زایش ستاره ای در مسیه ۹۰ منقطع شده است. بنابراین بازوهای مارپیچی این کهکشان به جای این که مانند کهکشان هایی که در آن ها زایش ستاره ای فرایندی ممتد است دارای برآمدگی ها و خطوطی باشد صاف و بدون طرح و نقش است. به همین دلیل است که همراه کهکشان NGC 4921 در گروه کهکشان های آنِمیک (Anemic galaxy) طبقه بندی شده است. کهکشان آنِمیک به کهکشانی گفته می شود که تضاد ظاهری بین بازوهای مارپیچی و دیسک آن کم باشد. برخی دانشمندان حتی از این هم فراتر می روند و آن را یک کهکشان مارپیچی غیر فعال در نظر می گیرند، مانند آن دسته از کهکشان هایی که در خوشه های کهکشانی با انتقال به سرخ بالا دیده شده اند.
با این وجود، مرکز مسیه ۹۰ نقطه ای است که زایش ستاره ای در آن به طور چشمگیری صورت می گیرد.
چندین سوپرنوا (تا ۱۰۵) موجود در هسته کهکشان، بادهای فوق العاده قدرتمندی را ایجاد می کنند که قادر هستند فضای درون خوشه ای کهکشان را به بیرون، یعنی به سمت فضای بین خوشه ای برانند. این بادها به صورت دو جریان موازی حرکت می کنند، که یکی از آن ها در تماس با فضای بین‌خوشه‌ای خوشه سنبله طی حرکت کهکشان از تعادل خارج می‌شود.
طیف نوری مسیه ۹۰ آبی است و این نشان می دهد که این کهکشان در حال حرکت به سمت زمین است. برعکس، طیف نوری بیشتر کهکشان‌های دیگر قرمز است.مسیه ۹۰ مملو از خوشه های کروی است که تعداد آن ها به ۱۰۰۰ عدد می رسد. به علاوه دارای کهکشان اقماری
است که یک کهکشان بی شکل به شمار می رود. هر دوی آن ها در حال اثرگذاری بر یکدیگر هستند.
* منابع:
- universetoday
- Burnham’s Celestial Handbook
- messier-objects.com
- cosmotography.com
- messier.seds.org
- spacetelescope.org
- sci-news.com
*عکس ها از: Wikisky و skycenter.arizona.edu
code
