Miss.aysoo
کاربر نگاه دانلود
کهکشان GN-108036
یکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵
این کهکشان که در فاصله ۱۲٫۹ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، درخشان ترین کهکشانی محسوب می شود که تاکنون در فاصله ای تا به این اندازه دور شناسایی شده است. همچنین یکی از دورترین کهکشان های شناخته شده ای است که با ریتم به طور شگفت انگیز بالایی ستاره تولید می کند. در این توده کیهانی سالی ۱۰۰ ستاره تولید می شود. با استفاده از تلسکوپ های زمینی کشف و حضور این کهکشان تأیید شده بود و پس از آن تیم ستاره شناسان بین المللی از اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ های فضایی اسپیتزر و هابل برای اندازه‌گیری نرخ بالای تولید ستارگان در این کهکشان استفاده کردند. این اندازه گیری ها نشان می دهد که تنها در مدت یک سال در حدود ۱۰۰ ستاره در این کهکشان تولید می‌شود. برای درک بهتر این نرخ بالای تولید ستاره می توان گفت که کهکشان راه شیری حدود پنج برابر بزرگ تر و ۱۰۰ برابر حجیم تر از کهکشان GN-108036است اما در هر سال ۳۰ برابر کم‌تر از آن ستاره تولید می کند.
گروه ستاره شناسان بین المللی به سرپرستی «ماسامی اوچی» از دانشگاه توکیو برای نخستین بار این کهکشان دور را پس از اسکن منطقه وسیعی از آسمان با لسکوپ «سوبارو» در قله کوه «مائونا کئا» واقع در جزایر هاوایی شناسایی کرد. سپس رصدخانه «دبلیو. ام کک» در هاوایی با دقت بالایی توانست فاصله این کهکشان از زمین را تأیید کند. آن ها نتایج خود را در مدت دو سال در سه موقعیت مختلف کنترل کرده و هر بار اندازه قبلی را تایید کردند.
بر پایه این اطلاعات،GN-108036 تنها ۷۵۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ و تشکیل جهان به دنیا آمده و بنابراین برای رسیدن نور این کهکشان به زمین ۱۲٫۹ میلیارد سال زمان صرف شده است. در حقیقت، آن چه اکنون دیده می شود مربوط به یک گذشته بسیار دور است. ستاره شناسان برای تعیین فاصله یک جرم کیهانی از «انتقال سرخ» آن استفاده می کنند. انتقال سرخ، نوعی جابجایی داپلر است که وقتی ستارگان و کهکشان ها از ما دور می شوند و جهان را گسترش می دهند به سمت سرخی پرتوهایی که از سوی این اجرام آسمانی ساطع می شوند میل می کند.
اجرام با انتقال سرخ بزرگ تر، دورتر هستند و بنابراین در زمان عقب تری دیده می شوند. انتقال سرخ GN-108036 برابر با ۷٫۲ است. تاکنون تنها تعداد کمی از کهکشان ها با انتقال سرخ بالاتر از ۷ شناسایی و تأیید شده اند. رصدهای تلسکوپ های اسپیتزر و هابل برای اندازه گیری های فعالیت شکل گیری ستاره ای بسیار اساسی هستند.
ستاره شناسان این تیم بین المللی با دیدن یک انفجار بزرگ تشکیل ستاره ای در این کهکشان بسیار شگفت زده شدند چرا که این کهکشان بسیار کوچک است و در اعصار ابتدایی تاریخ جهان قرار دارد.
این کهکشان مربوط به دوران هایی است که در آن کهکشان‌ها در صد میلیون سال های اولیه پس از بیگ بنگ در حال شکل گیری بودند و ابعاد بسیار کوچکی داشتند. در مدت این عصر، همان طور که جهان پس از انفجار آغازین، گسترده و سرد شد، اتم های هیدروژن که به کیهان نفوذ می کنند یک مه ضخیم را به وجود آوردند که در نور ماوراء بنفش تیره بود.این دوره، پیش از این که ستارگان اولیه و کهکشان ها تشکیل شوند و جهان را نورانی کنند، «قرون تاریک» نامیده می شود. «قرون تاریک» زمانی به پایان رسید که نور کهکشان های اولیه از این گاز تیره عبور کرد. کهکشان های مشابهGN-108036 می توانند نقش مهمی در این حادثه ایفا کنند.
نرخ بالای تشکیل ستاره در کهکشان GN-108036 نشان می دهد که جرم این کهکشان حدود ۷۵۰ میلیون سال بعد از بیگ بنگ به سرعت در حال ساخت است. زمانی که جهان فقط حدود پنج درصد از سن فعلی خود را داشت. بنابراین GN-108036 می تواند یک جد احتمالی کهکشان های عظیم باشد و بعد به همان شکلی که امروز آن را می بینیم تکامل یافته است.
*عکس از: phys.org
code
یکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۵
این کهکشان که در فاصله ۱۲٫۹ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، درخشان ترین کهکشانی محسوب می شود که تاکنون در فاصله ای تا به این اندازه دور شناسایی شده است. همچنین یکی از دورترین کهکشان های شناخته شده ای است که با ریتم به طور شگفت انگیز بالایی ستاره تولید می کند. در این توده کیهانی سالی ۱۰۰ ستاره تولید می شود. با استفاده از تلسکوپ های زمینی کشف و حضور این کهکشان تأیید شده بود و پس از آن تیم ستاره شناسان بین المللی از اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ های فضایی اسپیتزر و هابل برای اندازه‌گیری نرخ بالای تولید ستارگان در این کهکشان استفاده کردند. این اندازه گیری ها نشان می دهد که تنها در مدت یک سال در حدود ۱۰۰ ستاره در این کهکشان تولید می‌شود. برای درک بهتر این نرخ بالای تولید ستاره می توان گفت که کهکشان راه شیری حدود پنج برابر بزرگ تر و ۱۰۰ برابر حجیم تر از کهکشان GN-108036است اما در هر سال ۳۰ برابر کم‌تر از آن ستاره تولید می کند.
گروه ستاره شناسان بین المللی به سرپرستی «ماسامی اوچی» از دانشگاه توکیو برای نخستین بار این کهکشان دور را پس از اسکن منطقه وسیعی از آسمان با لسکوپ «سوبارو» در قله کوه «مائونا کئا» واقع در جزایر هاوایی شناسایی کرد. سپس رصدخانه «دبلیو. ام کک» در هاوایی با دقت بالایی توانست فاصله این کهکشان از زمین را تأیید کند. آن ها نتایج خود را در مدت دو سال در سه موقعیت مختلف کنترل کرده و هر بار اندازه قبلی را تایید کردند.
بر پایه این اطلاعات،GN-108036 تنها ۷۵۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ و تشکیل جهان به دنیا آمده و بنابراین برای رسیدن نور این کهکشان به زمین ۱۲٫۹ میلیارد سال زمان صرف شده است. در حقیقت، آن چه اکنون دیده می شود مربوط به یک گذشته بسیار دور است. ستاره شناسان برای تعیین فاصله یک جرم کیهانی از «انتقال سرخ» آن استفاده می کنند. انتقال سرخ، نوعی جابجایی داپلر است که وقتی ستارگان و کهکشان ها از ما دور می شوند و جهان را گسترش می دهند به سمت سرخی پرتوهایی که از سوی این اجرام آسمانی ساطع می شوند میل می کند.
اجرام با انتقال سرخ بزرگ تر، دورتر هستند و بنابراین در زمان عقب تری دیده می شوند. انتقال سرخ GN-108036 برابر با ۷٫۲ است. تاکنون تنها تعداد کمی از کهکشان ها با انتقال سرخ بالاتر از ۷ شناسایی و تأیید شده اند. رصدهای تلسکوپ های اسپیتزر و هابل برای اندازه گیری های فعالیت شکل گیری ستاره ای بسیار اساسی هستند.
ستاره شناسان این تیم بین المللی با دیدن یک انفجار بزرگ تشکیل ستاره ای در این کهکشان بسیار شگفت زده شدند چرا که این کهکشان بسیار کوچک است و در اعصار ابتدایی تاریخ جهان قرار دارد.
این کهکشان مربوط به دوران هایی است که در آن کهکشان‌ها در صد میلیون سال های اولیه پس از بیگ بنگ در حال شکل گیری بودند و ابعاد بسیار کوچکی داشتند. در مدت این عصر، همان طور که جهان پس از انفجار آغازین، گسترده و سرد شد، اتم های هیدروژن که به کیهان نفوذ می کنند یک مه ضخیم را به وجود آوردند که در نور ماوراء بنفش تیره بود.این دوره، پیش از این که ستارگان اولیه و کهکشان ها تشکیل شوند و جهان را نورانی کنند، «قرون تاریک» نامیده می شود. «قرون تاریک» زمانی به پایان رسید که نور کهکشان های اولیه از این گاز تیره عبور کرد. کهکشان های مشابهGN-108036 می توانند نقش مهمی در این حادثه ایفا کنند.
نرخ بالای تشکیل ستاره در کهکشان GN-108036 نشان می دهد که جرم این کهکشان حدود ۷۵۰ میلیون سال بعد از بیگ بنگ به سرعت در حال ساخت است. زمانی که جهان فقط حدود پنج درصد از سن فعلی خود را داشت. بنابراین GN-108036 می تواند یک جد احتمالی کهکشان های عظیم باشد و بعد به همان شکلی که امروز آن را می بینیم تکامل یافته است.
*عکس از: phys.org
code
