*فریال*
کاربر نگاه دانلود
«میگوئل دو سروانتس» متولد 29 سپتامبر 1547، از بزرگترین و تأثیرگذارترین شخصیتهای دنیای ادبیات و از عوامل اصلی شکوفایی فرهنگی اسپانیای قرن شانزدهم بود. رمان «دن کیشوت» او را شالوده ادبیات غرب و اولین اثر داستانی مدرن اروپایی میدانند.
این رمان ماندگار به 65 زبان دنیا ترجمه شده است و همچنان به چاپ میرسد. نقدهای ادبی درباره این رمان از قرن هجدهم آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اولین ترجمه «دن کیشوت» در سال 1608 توسط «توماس شلتون» انجام شد که البته تا سال 1612 به چاپ نرسید. «ویلیام شکسپیر» مطمئنا «دن کیشوت» را خوانده بود؛ اما بعید است سروانتس نام شکسپیر را شنیده باشد.
سروانتس را «شاهزاده درایت» نامیدهاند. تاثیر او بر ادبیات اسپانیا در حدی بوده که زبان اسپانیولی را «زبان سروانتس» نیز لقب دادهاند. درباره دوران کودکی او اطلاعات زیادی در دسترس نیست. او چهارمین فرزند از یک خانواده هفتنفری بود که دائما از شهری به شهری دیگر مهاجرت میکردند. در سال 1584 ازدواج کرد و در سال 1585 اولین کار مهم خود را به نام «گالاتئا» که یک اثر عاشقانه دشتی بود، منتشر کرد، که البته با استقبال چشمگیری همراه نشد؛ این در حالی بود که برخی نمایشنامههای او در سالنهای تئاتر مادرید نمایش داده میشدند.
استقبال نکردن از کتاب او موجب شد تا برخلاف وعدههایش، از نوشتن ادامه آن صرفنظر کند. سروانتس سپس برای کسب درآمد به نوشتن نمایشنامه روی آورد؛ اما در این راه نیز توفیقی به دست نیاورد. صرفنظر از نمایشنامههایش، مهمترین اثر او در عرصه شعر، «سفر پارناسو» محسوب میشود.
وضعیت اقتصادی سروانتس تا سال 1605 که اولین بخش از «دن کیشوت» را به چاپ رساند، بسیار ضعیف بود. اگرچه این کتاب او را ثروتمند نکرد؛ اما توانست شهرت زیادی برایش به همراه آورد. او دومین قسمت «دن کیشوت» را در سال 1615 منتشر کرد. دایرةالمعارف «بریتانیکا» درباره این کتاب نوشته است: محبوبیت سریع «دن کیشوت» بیشتر برگرفته از تنوع حوادث آن، طنز عالی و شوخطبعی فراوانش بوده است. از دو قسمتی که سروانتس نوشته بود، بخش اول بیشتر در نظر مردم و به مذاق آنها خوش آمده بود.
در سطح جهانی، علاقهمندان فراوانی به لطف رمان «دن کیشوت» برای سروانتس پیدا شدند و این در حالی بود که او این رمان را تنها برای تمسخر عشق شوالیهها و خدشهدار کردن محبوبیت نوعی از ادبیات نوشته بود که برای یک قرن مورد محبوبیت عموم مردم بود.
در سال 1613، سروانتس مجموعهای از داستانها را به نام «رمانهای نمونه» منتشر کرد. در مجموع این اثر شایسته شهرت سروانتس بود و با همان نبوغ «دن کیشوت» نوشته شد. در 67 سالگی (1614) مجموعه شعر «سفر پارناسو» را نوشت و یک سال بعد از آن، «هشت کمدی» و «هشت میانپرده جدید» را منتشر کرد. در همین سال، او نوشتن رمانی مشتمل بر اتفاقات سفرهایش را به پایان رساند، که بعد از مرگش در سال 1617 منتشر شد.
سروانتس 23 آوریل 1616، در همان تاریخی که ویلیام شکسپیر درگذشت، از دنیا رفت؛ به همین دلیل، یونسکو به احترام درگذشت همزمان این دو شخصیت بزرگ دنیای ادبیات، روز 23 آوریل را «روز جهانی کتاب» نام نهاد.
نویسندگانی چون «چارلز دیکنز»، «گوستاو فلوبر»، «هرمن ملویل»، «فئودور داستایوفسکی»، «جیمز جویس» و «خورخه لوییس بورخس» از آثار و سبک ادبی سروانتس الهام گرفتهاند.
این رمان ماندگار به 65 زبان دنیا ترجمه شده است و همچنان به چاپ میرسد. نقدهای ادبی درباره این رمان از قرن هجدهم آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اولین ترجمه «دن کیشوت» در سال 1608 توسط «توماس شلتون» انجام شد که البته تا سال 1612 به چاپ نرسید. «ویلیام شکسپیر» مطمئنا «دن کیشوت» را خوانده بود؛ اما بعید است سروانتس نام شکسپیر را شنیده باشد.
سروانتس را «شاهزاده درایت» نامیدهاند. تاثیر او بر ادبیات اسپانیا در حدی بوده که زبان اسپانیولی را «زبان سروانتس» نیز لقب دادهاند. درباره دوران کودکی او اطلاعات زیادی در دسترس نیست. او چهارمین فرزند از یک خانواده هفتنفری بود که دائما از شهری به شهری دیگر مهاجرت میکردند. در سال 1584 ازدواج کرد و در سال 1585 اولین کار مهم خود را به نام «گالاتئا» که یک اثر عاشقانه دشتی بود، منتشر کرد، که البته با استقبال چشمگیری همراه نشد؛ این در حالی بود که برخی نمایشنامههای او در سالنهای تئاتر مادرید نمایش داده میشدند.
استقبال نکردن از کتاب او موجب شد تا برخلاف وعدههایش، از نوشتن ادامه آن صرفنظر کند. سروانتس سپس برای کسب درآمد به نوشتن نمایشنامه روی آورد؛ اما در این راه نیز توفیقی به دست نیاورد. صرفنظر از نمایشنامههایش، مهمترین اثر او در عرصه شعر، «سفر پارناسو» محسوب میشود.
وضعیت اقتصادی سروانتس تا سال 1605 که اولین بخش از «دن کیشوت» را به چاپ رساند، بسیار ضعیف بود. اگرچه این کتاب او را ثروتمند نکرد؛ اما توانست شهرت زیادی برایش به همراه آورد. او دومین قسمت «دن کیشوت» را در سال 1615 منتشر کرد. دایرةالمعارف «بریتانیکا» درباره این کتاب نوشته است: محبوبیت سریع «دن کیشوت» بیشتر برگرفته از تنوع حوادث آن، طنز عالی و شوخطبعی فراوانش بوده است. از دو قسمتی که سروانتس نوشته بود، بخش اول بیشتر در نظر مردم و به مذاق آنها خوش آمده بود.
در سطح جهانی، علاقهمندان فراوانی به لطف رمان «دن کیشوت» برای سروانتس پیدا شدند و این در حالی بود که او این رمان را تنها برای تمسخر عشق شوالیهها و خدشهدار کردن محبوبیت نوعی از ادبیات نوشته بود که برای یک قرن مورد محبوبیت عموم مردم بود.
در سال 1613، سروانتس مجموعهای از داستانها را به نام «رمانهای نمونه» منتشر کرد. در مجموع این اثر شایسته شهرت سروانتس بود و با همان نبوغ «دن کیشوت» نوشته شد. در 67 سالگی (1614) مجموعه شعر «سفر پارناسو» را نوشت و یک سال بعد از آن، «هشت کمدی» و «هشت میانپرده جدید» را منتشر کرد. در همین سال، او نوشتن رمانی مشتمل بر اتفاقات سفرهایش را به پایان رساند، که بعد از مرگش در سال 1617 منتشر شد.
سروانتس 23 آوریل 1616، در همان تاریخی که ویلیام شکسپیر درگذشت، از دنیا رفت؛ به همین دلیل، یونسکو به احترام درگذشت همزمان این دو شخصیت بزرگ دنیای ادبیات، روز 23 آوریل را «روز جهانی کتاب» نام نهاد.
نویسندگانی چون «چارلز دیکنز»، «گوستاو فلوبر»، «هرمن ملویل»، «فئودور داستایوفسکی»، «جیمز جویس» و «خورخه لوییس بورخس» از آثار و سبک ادبی سروانتس الهام گرفتهاند.
