اشعار ◀گنجینه بهترین شعرهای کودکانه▶

[کوکیッ]

ما کودکانیم
شیرین زبانیم

تنها و با هم
کتاب می‌خوانیم

ما در دبستان
شادیم و خندان

چون گل که دارد
جا در گلستان

گفتار ما خوب
هر کار ما خوب

با هر کسی هست
رفتار ما خوب

# عباس یمینی شریف​

 

[کوکیッ]

یک دوست دارم
که مهربان است

جایش همیشه
در آسمان است

او صورتم را هی می‌کند ناز
یا توی گوشم می‌خواند آواز

اسمش نسیم است
آرام و شاد است

بابای خوبش
آقای باد است​

 

[کوکیッ]

خبر خبر خبردار
گل آمده به بازار​

​

یکی، دو تا، نَه، ده تا
نَه ده، نَه صد، چه بسیار

به برف و سرما گفته
برو خدانگهدار​

​

خبر خبر شبانه
درخت زده جوانه

دوباره بر سرش بست
شکوفه دانه دانه​

​

به روی شاخه ای ساخت
پرستو آشیانه​

​

خبر خبر خبرهاست
میان باغ غوغاست​

​

کدام را بگویم
که هر چه هست، زیباست​

​

خلاصه خبرها
بهار خوب و زیباست​

​

# مصطفی رحماندوست​

 

[کوکیッ]

روی دیوار حیاط
می‌نشیند شاپرک

بال‌های نازکش
طفلکی خورده ترک

ساکت و بی‌حرکت است
شاید او سردش شده

نه گمانم زخم او
باعث دردش شده

شاپرک جان تشنه‌ای؟
چیزی آیا خورده‌ای؟

ساکتی حرفی بزن
خانه را گم کرده‌ای؟

زیر نور آفتاب
شاپرک خوابیده است

حتماً او در خواب خود
باغ گل را دیده است

می‌کشد خمیازه ای
می‌روم نزدیک‌تر

حال او بهتر شده
شاپرک جانم بپر

# سعیده موسوی زاده​

 

[کوکیッ]

کفشای مامان
پاشنه بلنده

وقتی می‌پوشه
نی نی می‌خنده

حالا پوشیده
کفشا رو نی نی

میگه مامان جون
منو می‌بینی؟

بزرگ شدم من
قدم بلنده

چرا باباجون
به من می‌خنده؟

مامان میگه جان!
چه کاری کردی!

پاهاتو توی
کفش من کردی؟

# مهری طهماسبی دهکردی​

 

[کوکیッ]

وقتی که من مامان بشم
چادر مشکی می‌پوشم

کفش زرشکی می‌پوشم
دامن چین‌دار

روسری می‌ندازم سرم
یک کیف گنده می‌خرم

می‌رم به بازار
شلوار و مانتو می‌پوشم

مقنعه‌ی نو می‌پوشم
می‌رم سر کار

می‌گم مامانِ گل من
عروسک خوشگل من

خدانگهدار

# مریم اسلامی​

 

[کوکیッ]

روی انگشت بهار
شاپرک می‌خندد

بال‌هایش را، باز
می‌کند، می‌بندد

شاپرک می‌داند
که بهار آمده است

بر سرِ کوه، نسیم
باز چادُر زده است

از هوا انگاری
بوی گل می‌بارد

شاپرک در چشمش
آسمانی دارد

چشمه می‌جوشد باز
مثل آوازِ بهار

شاپرک می‌داند
هست آغاز بهار

شاپرک بالش را
لحظه‌ای می‌بندد

عکس او در چشمه
مثلِ گل می‌خندد

# جعفر ابراهیمی​

 

[کوکیッ]

توی ده ما
لولوخورخوره!

نشسته تنها
روی سُرسُره

شده با غصه
دلش رو به رو!

آخر همبازی اش
قهر کرده با او!

می روم پیشش
با شعر و لبخند

می دهم او را
با شادی پیوند

# احمد خدادوست​

 

[کوکیッ]

یه روز بابای نی نی
وقتی اومد به خونه

آورد برای نی نی
یه چتر بچه گونه

حالا نی نی به چترش
خیلی علاقمنده

گاهی اونو می‌بـ..وسـ..ـه
باز می‌کنه می‌بنده

گاهی توی حیاطه
می‌گیره چترو بالا

ولی هنوز یه بارون
نیومده تا حالا

هر روز به ابرها می‌گـه:
بارون بشین ببارین

فکر می‌کنم که اصلا
چترمو دوست ندارین!​

 

[کوکیッ]

خروسه کجاست؟ رو پرچین
چی داره ؟ تاج چین چین

بالش رو هی تکون می‌ده
به این و اون نشون می‌ده

می گـه که خوش به حال من
رنگین کمونه بال من

هم قوی، هم قشنگم
هیچ کس نیاد به جنگم

بعد چی می‌شه؟
می‌خونه تا خسته می‌شه

وقتی می‌آد به لونه
نمونده آب و دونه​