11 تلگراف سرنوشتساز که روند تاریخ را تغییر دادند

[*SAmirA]

- تلگرافهای رمینگتن- هرست

اگر شواهدی در دست بود که این تلگرافها واقعاً فرستاده شدهاند، تأثیر بسیار مهمی در تاریخ تلگرافها ایجاد میکردند، اما جعلی بودن این پیغامها، باورپذیرتر است. افسانههای تلگرافی، مبادلهی پیامهایی را میان هنرمند و روزنامهنگار عصر خود روایت میکند: «فردریک اس.

رمینگتون» ، هنرمندی شناختهشده، که در سال ۱۸۹۷ ساکن کوبا بود و «ویلیام رودولف هرست»، که در روزنامهای با شهرت نامناسب کار میکرد. ظاهراً رمینگتون چنین پیامی را به هرست در نیویورک فرستاده:

همهچیز آرام است. اینجا دردسری وجود ندارد. جنگی در نخواهد گرفت. دلم می خواهد برگردم.

و ادعا شده که هرست این پاسخ کوتاه را فرستاده:

لطفاً بمان. تو ترتیب عکسها را بده و من ترتیب جنگ را.

این تلگراف کوتاه، شخصیت مستبدی از هرست ارائه میدهد که با کمک امپراتوری رسانهای خود موفق شد بر طبل جنگ علیه اسپانیا بکوبد. منبع اصلی این تلگراف، خاطرات «جیمز کریلمن» است که این تلگراف را بهعنوان مدرک ارائه میدهد تا شاهدی بر اثبات قدرت روش روزنامهنگاری زرد در شکلدهی به تفکرات و شستوشوی مغزی مردم یک ملت باشد.

هرست فرستادن چنین تلگرافی را تکذیب کرد و البته این حکایت هم تعدادی مشکل برای فرض کردن به عنوان حقیقت دارد. در ژانویهی سال ۱۸۹۷، کریلمن از اروپا دور بود و جدول زمانیای که او برای ادعایش ارائه داده، با حقیقت مطابقت ندارد.

آمریکا تا ماه فوریهی سال ۱۸۹۷، به اسپانیا اعلام جنگ نداد، با این حال در ماه ژانویهی ان سال، روزنامهی New York Journal متعلق به هرست، وانمود میکرد که شورشیان کوبایی، اسپانیاییها را شکست خواهند داد و استقلال خود را به دست خواهند آورد. بنابراین، وجود چنین تلگرافهایی با این محتوا میان هرست و رمینگتون بعید است.

حتی با فرض فرستاده شدن پیامها، اینکه چنین محتوایی با وجود سیستم کنترل و سانسور اداری شدید در اسپانیا بتواند به مقصد برسد، بعید به نظر میرسد.