- عضویت
- 2015/11/08
- ارسالی ها
- 22,523
- امتیاز واکنش
- 65,135
- امتیاز
- 1,290
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]روزنامه ایران - وصال روحانـی: در میان خیل فیلمهای کارتونی موفق که طی سالهای اخیر اکران شدهاند. لفظ «ابتکاری» و واژگان «خلاق بودن» به کمتر فیلمی اطلاق شده و الگوهای تکراری در بین آنها زیاد بوده اما «بچه رئیس» که دو ماه و اندی از اکران آن میگذرد و 169 میلیون دلار در امریکای شمالی و 282 میلیون دلار در سایر مناطق و قارهها فروش داشته، سزاوار این توصیف و کلمات تحسینآمیز و به مثابه پرواز در آسمان نامتناهی افکار و ذهن کودکان است.«The Boss Baby» براساس یک کتاب کمیک بوک کودکانه 36 برگی نوشته مارلا فریزی و با بهرهگیری از صدای الک بالدوین معروف برای یکی از کاراکترهای اصلی (که پسری خردسال اما سرشار از آرزوها و نیکاندیشی است) دارای ابتکارهای متعدد و ایدههای جدید است و چنان فراگیر عمل میکند که میتواند هر فردی از هر طبقه سنی را راضی سازد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[/BCOLOR][BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شاید ساختار اصلی فیلم شبیه به یکی از کارتونهای موفق سال 2016 یعنی «استورکز» نشان بدهد و سازندگان این کار جدید را متهم به تقلید از آن فیلم کنند، اما تفاوتها بین دو فیلم متعدد و آشکار است و یکی از موارد آن معرفی یک پسر بچه 7 ساله به نام تیم تمپلتون (با صدای مایلز باکشی) بهعنوان محور حوادث و چیدن سایر کاراکترها دورادور وی است حال آنکه در «Storks» کاراکتر مرکزی متمایزی وجود نداشت. «تیم» که ذهن بیش از اندازه پیشرفته و جستوجوگری دارد و به دسته آدمهای بیشفعال متعلق است، به هر دلیل موجه و غیر موجه اعتقاد دارد که در کنار پدر و مادرش (کاراکترهایی با صداهای جیمی کیمل و لیزا کودرو) زندگی ایدهآلی را شکل داده و خانواده کوچک او نمونه یک خانواده بینقص است.
یک رئیس کامل[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
مادر و پدر «تیم» اعتقاد دیگری دارند و روزی یک بچه و بهتر بگوییم چیزی بهعنوان برادر کوچک را برای او بهخانه میآورند ولی او نه هر بچهای بلکه کودکی است که شبیه آدمهای بزرگسال صاحب شغل و حرفه نشان میدهد و لباس پوشیدنش مانند آنها است و یک کیف کاری و شغلی محصول چنین فرآیندی را در دست دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]یک ویژگی عجیب این بچه این است که وقتی کسی اطراف وی نیست با صدای آدمهای بزرگسال حرف میزند و یک رئیس کامل نشان میدهد و صدای او همان صدای الک بالدوین است که پس از فزونتر از 35 سال بازیگری برای چنین فیلمها و مواردی ایدهآل نشان میدهد و حتی هوش او را نیز در زمان ارائه این صدا و ترسیم این کاراکتر به راحتی میتوان حس کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
ایستادن مقابل شیطان[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
متفاوت و ویژه بودن این بچه به آرایهها و وسایل او منحصر نمیشود. و به آرامی بر بینندگان مشخص میشود که وی مأموریتی مهم دارد و شرکت تولید بچه (!) کشور او را موظف ساخته با اتخاذ تدابیر لازم جلوی اقدامات کمپانی پاپیکو را بگیرد که از رقبای اصلی شرکت تولید بچه به حساب میآید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سران پاپیکو با نیاتی شیطانی میخواهند کاری کنند که پدر و مادرها در سطح جهان از بذل توجه به بچههای خود غافل شوند و حتی بچههای پوشک پوش را تنها بگذارند و آواره سازند تا ریشه مهر و محبت در جهان خشک شود! برای «تیم» چارهای نمیماند جز اینکه با برادر کوچکی که تازه وارد زندگی او شده، دست به ائتلاف بزند و در راه دفع اقدامات پاپیکو و نظایر آن با وی همکاری کند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)][BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شاید ساختار اصلی فیلم شبیه به یکی از کارتونهای موفق سال 2016 یعنی «استورکز» نشان بدهد و سازندگان این کار جدید را متهم به تقلید از آن فیلم کنند، اما تفاوتها بین دو فیلم متعدد و آشکار است و یکی از موارد آن معرفی یک پسر بچه 7 ساله به نام تیم تمپلتون (با صدای مایلز باکشی) بهعنوان محور حوادث و چیدن سایر کاراکترها دورادور وی است حال آنکه در «Storks» کاراکتر مرکزی متمایزی وجود نداشت. «تیم» که ذهن بیش از اندازه پیشرفته و جستوجوگری دارد و به دسته آدمهای بیشفعال متعلق است، به هر دلیل موجه و غیر موجه اعتقاد دارد که در کنار پدر و مادرش (کاراکترهایی با صداهای جیمی کیمل و لیزا کودرو) زندگی ایدهآلی را شکل داده و خانواده کوچک او نمونه یک خانواده بینقص است.
یک رئیس کامل[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
مادر و پدر «تیم» اعتقاد دیگری دارند و روزی یک بچه و بهتر بگوییم چیزی بهعنوان برادر کوچک را برای او بهخانه میآورند ولی او نه هر بچهای بلکه کودکی است که شبیه آدمهای بزرگسال صاحب شغل و حرفه نشان میدهد و لباس پوشیدنش مانند آنها است و یک کیف کاری و شغلی محصول چنین فرآیندی را در دست دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]یک ویژگی عجیب این بچه این است که وقتی کسی اطراف وی نیست با صدای آدمهای بزرگسال حرف میزند و یک رئیس کامل نشان میدهد و صدای او همان صدای الک بالدوین است که پس از فزونتر از 35 سال بازیگری برای چنین فیلمها و مواردی ایدهآل نشان میدهد و حتی هوش او را نیز در زمان ارائه این صدا و ترسیم این کاراکتر به راحتی میتوان حس کرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
ایستادن مقابل شیطان[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
متفاوت و ویژه بودن این بچه به آرایهها و وسایل او منحصر نمیشود. و به آرامی بر بینندگان مشخص میشود که وی مأموریتی مهم دارد و شرکت تولید بچه (!) کشور او را موظف ساخته با اتخاذ تدابیر لازم جلوی اقدامات کمپانی پاپیکو را بگیرد که از رقبای اصلی شرکت تولید بچه به حساب میآید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]سران پاپیکو با نیاتی شیطانی میخواهند کاری کنند که پدر و مادرها در سطح جهان از بذل توجه به بچههای خود غافل شوند و حتی بچههای پوشک پوش را تنها بگذارند و آواره سازند تا ریشه مهر و محبت در جهان خشک شود! برای «تیم» چارهای نمیماند جز اینکه با برادر کوچکی که تازه وارد زندگی او شده، دست به ائتلاف بزند و در راه دفع اقدامات پاپیکو و نظایر آن با وی همکاری کند.[/BCOLOR]
[/BCOLOR][BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
در دست یک کارکشته[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
شاید گفته شود ایده ترسیم کودکانی که آنقدرها هم کودک نیستند، در دنیای سینما و فیلمهای کارتونی چیزه تازهای نیست و ما در گذشته دور و نزدیک این روال را در فیلمهای «مرد خانواده دوست» و «ببین چه کسی حرف میزند» نیز دیده بودیم. با این حال تیم مک گراس در مقام کارگردان «بچه رئیس» چنان باابتکار کار میکند که جای تحسین دارد و او و فیلم تازهاش را از موارد مشابه قبلی تفکیک میکند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مک گراس البته فردی تازه وارد به سلسله معادلات کارتونی نیست و مردی کارکشته و یکی از کارگردانان هر سه نسخه «ماداگاسکار» بود و فیلمنامه نویس «بچه رئیس» نیز مایکل مک کالرز بوده که روی دومین و سومین فیلم از مجموعه پلیسی اما مسخره و خندهدار «استین پاورز» با مایک مایرز همکاری کرده است و این عوامل سبب شده «The Boss Baby» باوجود تمامی تشابههای ظاهری و ساختاریاش از اکثر نمونههای قبلی بالاتر باشد و دلیل موفقیتش در گیشهها و از دیدگاه منتقدان نیز همین مسأله بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
حفظ ارزشهای خانوادگی[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
«بچه رئیس» در عین حفظ خط سرگرم کنندگی آموزنده هم هست و بر ارزش خانه و خانواده و لزوم متحد و همپا بودن اعضای خانوادهها پای میفشرد و همسو با آن از قوت وسیع فکر کودکان و دامنه وسیع آن سخن میگوید و از این منظر شبیه به سری کارتونهای «داستان عروسک» است که در آن حس و برداشت کاراکترهای عروسکی برای رسیدن به یک زندگی مسالمتآمیز و مفید به سطوحی بالا میرسد و صداقت این کاراکترها حرف اول را میزند و در کنار این اصول قوی، شوخیهای کلامی و رفتاری فیلم نیز که بههرحال از نیازهای اصلی کارهایی از این دست است، بخوبی رعایت و اجرا شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
اوجگیری بیشتر الک بالروین[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
همانطور که پیشتر آمد، انتخاب الک بالدوین برای صدا پیشگی یکی از دو کاراکتر اصلی از دلایل عمده موفقیت «بچه رئیس» بوده و حتی اگر مدیران برنامههای وی به او گوشزد کرده باشند از این کاراکترهای کودک- بزرگسال پرهیز جوید تا بهکاراکتر جدی و سنگینش در اکثر فیلمها لطمهای وارد نشود او با نپذیرفتن آن کار درستی را انجام داده و زمینههای کاری خویش را وسعت بخشیده است.
مشخصات فیلم[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
عنوان: «بچه رئیس»[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
محصول: شرکتهای دریم وورکز و فاکس[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
تهیه کنندگان: رمزی نایتو و لسلی فلدمن[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
سناریست: مایکل مک کالرز[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
کارگردان: تام مک گراس[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
تدوینگر: جیمز رایان[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
موسیقی متن: هانس زیمر و استیو ماتزارو[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
طول مدت: 109 دقیقه[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
صدا پیشهها: الک بالدوین، استیو بوسکمی، جیمی کیمل، لیزا کودرو، مایلز باکشی، توبی مگوایر و جیمز مک گراس[/BCOLOR]
در دست یک کارکشته[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
شاید گفته شود ایده ترسیم کودکانی که آنقدرها هم کودک نیستند، در دنیای سینما و فیلمهای کارتونی چیزه تازهای نیست و ما در گذشته دور و نزدیک این روال را در فیلمهای «مرد خانواده دوست» و «ببین چه کسی حرف میزند» نیز دیده بودیم. با این حال تیم مک گراس در مقام کارگردان «بچه رئیس» چنان باابتکار کار میکند که جای تحسین دارد و او و فیلم تازهاش را از موارد مشابه قبلی تفکیک میکند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مک گراس البته فردی تازه وارد به سلسله معادلات کارتونی نیست و مردی کارکشته و یکی از کارگردانان هر سه نسخه «ماداگاسکار» بود و فیلمنامه نویس «بچه رئیس» نیز مایکل مک کالرز بوده که روی دومین و سومین فیلم از مجموعه پلیسی اما مسخره و خندهدار «استین پاورز» با مایک مایرز همکاری کرده است و این عوامل سبب شده «The Boss Baby» باوجود تمامی تشابههای ظاهری و ساختاریاش از اکثر نمونههای قبلی بالاتر باشد و دلیل موفقیتش در گیشهها و از دیدگاه منتقدان نیز همین مسأله بوده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
حفظ ارزشهای خانوادگی[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
«بچه رئیس» در عین حفظ خط سرگرم کنندگی آموزنده هم هست و بر ارزش خانه و خانواده و لزوم متحد و همپا بودن اعضای خانوادهها پای میفشرد و همسو با آن از قوت وسیع فکر کودکان و دامنه وسیع آن سخن میگوید و از این منظر شبیه به سری کارتونهای «داستان عروسک» است که در آن حس و برداشت کاراکترهای عروسکی برای رسیدن به یک زندگی مسالمتآمیز و مفید به سطوحی بالا میرسد و صداقت این کاراکترها حرف اول را میزند و در کنار این اصول قوی، شوخیهای کلامی و رفتاری فیلم نیز که بههرحال از نیازهای اصلی کارهایی از این دست است، بخوبی رعایت و اجرا شده است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
اوجگیری بیشتر الک بالروین[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
همانطور که پیشتر آمد، انتخاب الک بالدوین برای صدا پیشگی یکی از دو کاراکتر اصلی از دلایل عمده موفقیت «بچه رئیس» بوده و حتی اگر مدیران برنامههای وی به او گوشزد کرده باشند از این کاراکترهای کودک- بزرگسال پرهیز جوید تا بهکاراکتر جدی و سنگینش در اکثر فیلمها لطمهای وارد نشود او با نپذیرفتن آن کار درستی را انجام داده و زمینههای کاری خویش را وسعت بخشیده است.
مشخصات فیلم[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)] [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
عنوان: «بچه رئیس»[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
محصول: شرکتهای دریم وورکز و فاکس[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
تهیه کنندگان: رمزی نایتو و لسلی فلدمن[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
سناریست: مایکل مک کالرز[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
کارگردان: تام مک گراس[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
تدوینگر: جیمز رایان[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
موسیقی متن: هانس زیمر و استیو ماتزارو[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
طول مدت: 109 دقیقه[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
صدا پیشهها: الک بالدوین، استیو بوسکمی، جیمی کیمل، لیزا کودرو، مایلز باکشی، توبی مگوایر و جیمز مک گراس[/BCOLOR]