همـــرآز
ماه دلها
- عضویت
- 2019/08/06
- ارسالی ها
- 814
- امتیاز واکنش
- 5,810
- امتیاز
- 685
نقد و بررسی انیمیشن Frozen II: به اندازه کافی سرگرم کننده اما بدون جادو
وقتی انیمیشن «یخ‌زده» سال ۲۰۱۳ اکران شد آن را تحسین کردم، اما فیلمی بود که بعد از چند بار تماشا جذابیت خودش را از دست می‌دهد. نکاتی در آن هستند که با یکدیگر تناسب ندارند یا به نظر می‌آید از فیلم‌های دیگر در آن کپی شده‌اند، مثل شروع کردن فیلم با چیزی که به نظر آواز خواندن مردمی بومی به نظر می‌آید و سپس نشان دادن فضای قطبی و شمالی فیلم. Frozen با وجود این مشکلات هنوز هم آن جادوی دیزنی را دارد که به آن اجازه می‌دهد به این مشکلات غلبه کرده و شما را غرق داستان، شخصیت‌ها و ترانه‌ها کند. فیلم «یخ‌زده ۲» ساخته جنیفر لی (Jennifer Lee) و کریس باک (Chris Buck) به نظر تلاشی برای مهندسی معکوس فیلم اول است، اما تلاشی که نتایج خوبی در پی ندارد. این فیلمی است که به نظر زمان کافی برای روایت داستانش پیدا نکرده، بنابراین امیدوار است جذابیت شخصیت‌ها و زیبایی ترانه‌ها داستان را پیش ببرند. نکته اینجاست که شخصیت‌ها و ترانه‌ها به علاوه مناظر خیره‌کننده آن‌قدر خوب هستند تا Frozen II را به فیلم بامزه‌ای تبدیل کنند، حتی با اینکه قدرت جادویی نسخه قبلی خودش را ندارد.
پس از مقدمه‌ای که در آن شاهد نبرد بین مردم آرندل و قبیله نورث الدرا هستیم که قصد دارند زندگی متناسبی با طبیعت داشته باشند، فیلم با ترانه‌ای شروع می‌شود که قصد دارد بگوید: “ما سنمون بالا رفته، چیز زیادی تغییر نکرده اما احتمالا با تحولات زیادی روبرو بشیم.” السا (با صدای ایدینا منزل (Idina Menzel)) صدایی از دوردست می‌شنود که او را صدا می‌زند و تصمیم می‌گیرد منشا این صدا را بررسی کند. آنا (با صدای کریستن بل (Kristen Bell)) اصرار می‌کند همراه السا برود، که این یعنی اولاف (با صدای جاش گد (Josh Gad))، کریستوف (با صدای جاناتان گراف (Jonathan Groff)) و اسون هم با آن‌ها همراه خواهند شد. وقتی آن‌ها به نورث الدرا می‌رسند، با حقایق عجیبی درباره والدین آنا و السا روبرو شده و وفاداری آن‌ها به یکدیگر مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
بهترین نکات درباره Frozen II هم منتهی به بدترین لحظاتش می‌شوند. این فیلم خیلی نسبت به گناهان گذشتگان نگران است، بنابراین درگیری بین نورث الدرا و آرندل شامل افشاگری‌هایی است که منجر به ایجاد سوالات جالبی درباره این می‌شود که ما به دلیل اشتباهات گذشتگان چه چیزی به یکدیگر مدیون هستیم. متاسفانه راه‌حل فیلم به این سوال بی‌خیالی، بغـ*ـل کردن و ادامه دادن داستان است. استودیوی انیمیشنی دیزنی از تاریک شدن داستان فیلم‌هایش ترسی ندارد. سال گذشته این نکته را با رویکرد «رالف اینترنت را خراب می‌کند» نسبت به تاکید زیاد روی مردانگی و رویکرد Big Hero 6 «شش قهرمان بزرگ» نسبت به آسیب روحی و از دست دادن دیگران شاهد بودیم. اما Frozen II نمی‌داند چه رویکردی نسبت به گذشته داشته باشد، که این باعث می‌شود این فیلم فقط ابزاری برای سرکیسه کردن مردم باشد تا اینکه بخواهد داستان مناسبی روایت کند.
اما Frozen II به خودی خود فیلم خوبی است. شخصیت‌های فیلم مثل نسخه قبلی همچنان جذاب هستند. اولاف هنوز احمقی است که یک لحظه احساسی جالب را به خودش اختصاص داده است. فیلم اصلا نمی‌داند با کریستوف چکار کند، اما ترانه‌ای با سبک دهه ۸۰ به او اختصاص داده شده است. فیلم بار دیگر شدیدا روی اهمیت خواهرانگی آنا و السا تاکید می‌کند، که مثل همیشه خوب و جالب و دوست داشتنی است. اما هیچ چیزی در Frozen II واقعا داستان را به روش درستی پیش نمی‌برد چون به نظر می‌آید فیلمنامه هنوز از آن چیزی که برای ساخت یک فیلم لازم است فاصله دارد. Frozen تاکید زیادی روی رابـ ـطه بین آنا و السا داشت، و اینکه آنا نمی‌دانست چرا السا او را از خودش دور کرده است. در داستانی که السا خیلی راحت می‌توانست شرور داستان باشد، Frozen مسیر اصلاح را پیش گرفت. Frozen II به این دلیل که انگیزه واقعی خودش را نمی‌داند، واقعا درباره موضوع خاصی نیست.
حتی ترانه‌ها هم در این دنباله به اندازه فیلم قبلی جذابیت ندارند. ترانه‌هایی مثل Into the Unknown و Lost in the Woods جالب هستند، اما آن جذابیتی را ندارند که ترانه Let It Go را جهانی کرد. ترانه‌سرایان کریستن اندرسون لوپز (Kristen Anderson-Lopez) و رابرت لوپز (Robert Lopez) در اینجا با ترانه‌ای که برای آنا در نظر گرفته‌اند یکی از بدترین آثار خود را ارائه می‌دهند. خوشبختانه این فقط یک ترانه است، اما در کل با فیلمی طرف هستیم که در آن هیچکس قصد ریسک کردن ندارد.
نتیجه این کار یک فیلم ساده و قابل پیش‌بینی است که بچه‌ها از آن لـ*ـذت بـرده و والدین آن‌ها هم به اندازه کافی از آن راضی خواهند بود. نمی‌توان نکته خیلی بدی درباره Frozen II بیان کرد، اما این فیلمی است که کاملا زیر سایه فیلم قبلی خودش قرار می‌گیرد. شاید Frozen خیلی انیمیشن خاص و ویژه‌ای بود؛ حتی دیزنی هم فکر نمی‌کرد آن فیلم به چنین موفقیت بزرگی دست پیدا کند. شاید علاقه مخاطبان به فیلم اول در مورد Frozen II هم ادامه پیدا کند. اما Frozen II با استانداردهای خودش هیچ جادوی خاصی ندارد. این فیلمی پر از ترانه و شوخی است که در نهایت می‌توانید آن را خیلی راحت رها کنید.
وقتی انیمیشن «یخ‌زده» سال ۲۰۱۳ اکران شد آن را تحسین کردم، اما فیلمی بود که بعد از چند بار تماشا جذابیت خودش را از دست می‌دهد. نکاتی در آن هستند که با یکدیگر تناسب ندارند یا به نظر می‌آید از فیلم‌های دیگر در آن کپی شده‌اند، مثل شروع کردن فیلم با چیزی که به نظر آواز خواندن مردمی بومی به نظر می‌آید و سپس نشان دادن فضای قطبی و شمالی فیلم. Frozen با وجود این مشکلات هنوز هم آن جادوی دیزنی را دارد که به آن اجازه می‌دهد به این مشکلات غلبه کرده و شما را غرق داستان، شخصیت‌ها و ترانه‌ها کند. فیلم «یخ‌زده ۲» ساخته جنیفر لی (Jennifer Lee) و کریس باک (Chris Buck) به نظر تلاشی برای مهندسی معکوس فیلم اول است، اما تلاشی که نتایج خوبی در پی ندارد. این فیلمی است که به نظر زمان کافی برای روایت داستانش پیدا نکرده، بنابراین امیدوار است جذابیت شخصیت‌ها و زیبایی ترانه‌ها داستان را پیش ببرند. نکته اینجاست که شخصیت‌ها و ترانه‌ها به علاوه مناظر خیره‌کننده آن‌قدر خوب هستند تا Frozen II را به فیلم بامزه‌ای تبدیل کنند، حتی با اینکه قدرت جادویی نسخه قبلی خودش را ندارد.
پس از مقدمه‌ای که در آن شاهد نبرد بین مردم آرندل و قبیله نورث الدرا هستیم که قصد دارند زندگی متناسبی با طبیعت داشته باشند، فیلم با ترانه‌ای شروع می‌شود که قصد دارد بگوید: “ما سنمون بالا رفته، چیز زیادی تغییر نکرده اما احتمالا با تحولات زیادی روبرو بشیم.” السا (با صدای ایدینا منزل (Idina Menzel)) صدایی از دوردست می‌شنود که او را صدا می‌زند و تصمیم می‌گیرد منشا این صدا را بررسی کند. آنا (با صدای کریستن بل (Kristen Bell)) اصرار می‌کند همراه السا برود، که این یعنی اولاف (با صدای جاش گد (Josh Gad))، کریستوف (با صدای جاناتان گراف (Jonathan Groff)) و اسون هم با آن‌ها همراه خواهند شد. وقتی آن‌ها به نورث الدرا می‌رسند، با حقایق عجیبی درباره والدین آنا و السا روبرو شده و وفاداری آن‌ها به یکدیگر مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
بهترین نکات درباره Frozen II هم منتهی به بدترین لحظاتش می‌شوند. این فیلم خیلی نسبت به گناهان گذشتگان نگران است، بنابراین درگیری بین نورث الدرا و آرندل شامل افشاگری‌هایی است که منجر به ایجاد سوالات جالبی درباره این می‌شود که ما به دلیل اشتباهات گذشتگان چه چیزی به یکدیگر مدیون هستیم. متاسفانه راه‌حل فیلم به این سوال بی‌خیالی، بغـ*ـل کردن و ادامه دادن داستان است. استودیوی انیمیشنی دیزنی از تاریک شدن داستان فیلم‌هایش ترسی ندارد. سال گذشته این نکته را با رویکرد «رالف اینترنت را خراب می‌کند» نسبت به تاکید زیاد روی مردانگی و رویکرد Big Hero 6 «شش قهرمان بزرگ» نسبت به آسیب روحی و از دست دادن دیگران شاهد بودیم. اما Frozen II نمی‌داند چه رویکردی نسبت به گذشته داشته باشد، که این باعث می‌شود این فیلم فقط ابزاری برای سرکیسه کردن مردم باشد تا اینکه بخواهد داستان مناسبی روایت کند.
اما Frozen II به خودی خود فیلم خوبی است. شخصیت‌های فیلم مثل نسخه قبلی همچنان جذاب هستند. اولاف هنوز احمقی است که یک لحظه احساسی جالب را به خودش اختصاص داده است. فیلم اصلا نمی‌داند با کریستوف چکار کند، اما ترانه‌ای با سبک دهه ۸۰ به او اختصاص داده شده است. فیلم بار دیگر شدیدا روی اهمیت خواهرانگی آنا و السا تاکید می‌کند، که مثل همیشه خوب و جالب و دوست داشتنی است. اما هیچ چیزی در Frozen II واقعا داستان را به روش درستی پیش نمی‌برد چون به نظر می‌آید فیلمنامه هنوز از آن چیزی که برای ساخت یک فیلم لازم است فاصله دارد. Frozen تاکید زیادی روی رابـ ـطه بین آنا و السا داشت، و اینکه آنا نمی‌دانست چرا السا او را از خودش دور کرده است. در داستانی که السا خیلی راحت می‌توانست شرور داستان باشد، Frozen مسیر اصلاح را پیش گرفت. Frozen II به این دلیل که انگیزه واقعی خودش را نمی‌داند، واقعا درباره موضوع خاصی نیست.
حتی ترانه‌ها هم در این دنباله به اندازه فیلم قبلی جذابیت ندارند. ترانه‌هایی مثل Into the Unknown و Lost in the Woods جالب هستند، اما آن جذابیتی را ندارند که ترانه Let It Go را جهانی کرد. ترانه‌سرایان کریستن اندرسون لوپز (Kristen Anderson-Lopez) و رابرت لوپز (Robert Lopez) در اینجا با ترانه‌ای که برای آنا در نظر گرفته‌اند یکی از بدترین آثار خود را ارائه می‌دهند. خوشبختانه این فقط یک ترانه است، اما در کل با فیلمی طرف هستیم که در آن هیچکس قصد ریسک کردن ندارد.
نتیجه این کار یک فیلم ساده و قابل پیش‌بینی است که بچه‌ها از آن لـ*ـذت بـرده و والدین آن‌ها هم به اندازه کافی از آن راضی خواهند بود. نمی‌توان نکته خیلی بدی درباره Frozen II بیان کرد، اما این فیلمی است که کاملا زیر سایه فیلم قبلی خودش قرار می‌گیرد. شاید Frozen خیلی انیمیشن خاص و ویژه‌ای بود؛ حتی دیزنی هم فکر نمی‌کرد آن فیلم به چنین موفقیت بزرگی دست پیدا کند. شاید علاقه مخاطبان به فیلم اول در مورد Frozen II هم ادامه پیدا کند. اما Frozen II با استانداردهای خودش هیچ جادوی خاصی ندارد. این فیلمی پر از ترانه و شوخی است که در نهایت می‌توانید آن را خیلی راحت رها کنید.
