ولی نباید تعجب کرد اگر چندین و چند ماه بعد همین اثر ۱۰۹ دقیقهای تبدیل به یکی از بازوهای تقویتکنندهی فروش فیلم The Suicide Squad جیمز گان شود. Birds of Prey باتوجهبه فروش خود به احتمال بسیار زیاد هرگز اسپینآفی نخواهد داشت ولی کاراکتر اصلی آن یا همان هارلی کوئین لایو-اکشن DCEU با نقشآفرینی عالی صوتی و فیزیکی مارگو رابی تازه در این فیلم سینمایی فرصت و اجازهی تبدیل شدن به هارلی کوئین را یافت.
البته که حقایق بالا قرار نیست از «پرندگان شکاری: و رهایی شگفتانگیز یک هارلی کوئین» (Birds of Prey: And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) اثری بسازند که باید نقصهای آن را انکار کرد. این فیلم بدون درک حقایق جهان پیرامونی و وضعیت واقعی جوامع امروزی، درحالیکه خواه یا ناخواه و حتی قبل از روشن شدن دوربین فیلمبردارش برای ضبط اولین سکانس توسط عدهای بیش از اندازه فمنیستی و شعاری خطاب میشد، تلاشی هم برای رفع این اتهام نمیکند و در لحظاتی که میخواهد درون داستان به کانسپتهای ذاتا قابل احترام اینگونه بپردازد، بیش از اندازه همهچیز را پررنگ به نمایش میگذارد و باعث زدگی برخی از تماشاگران میشود.