نقد و بررسی فیلم خارجی موج کره‌ای در جهان، نقد و معرفی سریال‌ها

[*Adonis*]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

What is wrong with secretary kim

اطلاعات سریال
عنوان فارسی “منشی کیم چشه”

عنوان انگلیسی “What’s Wrong With Secretary Kim”

عنوان کره ای “김비서가 왜 그럴까”

ژانر “عاشقانه” – “بیزینس” – “درام”

تعداد قسمت ها “۱۶ قسمت”

زمان هر قسمت “۹۰ دقیقه”

روز های پخش “چهارشنبه” – “پنجشنبه”

شبکه پخش کننده “tvN”

کشور سازنده ” کره جنوبی”

نویسنده “Jung Kyung Yoon”

کارگردان “Park Joon Hwa”

| خلاصه داستان |

خانواده “لی یونگ جون” (پارک سو جون) صاحب یک شرکت بزرگ هست و لی یونگ جون به عنوان معاون رئیس در این شرکت کار میکنه. اون باهوش، پولدار و خوشتیپه ولی خیلی مغروره. “کیم می سو” (پارک مین یانگ) منشی لی یونگ جون هست، که سال ها برای اون کار کرده و حالا تصمیم گرفته که استعفا بده …​

 

[*Adonis*]

نقد و بررسی سریال منشی کیم چشه:​

راستش همه سریالا ژانر عاشقانه رو توی خودشون دارن و این یک چیز همه گیر شده ولی سریالهایی که ژانر عاشقان شون ژانر اصلی سریاله یک چیز دیگس. طبیعیه روی بخشای عاشقانه این جور سریالا خیلی بیشتر کار شده ولی اگه داستان مهیج و جذابی داشته باشه که دیگه میشه نور علی نور. ​

منشی کیم چشه از اون دست سریالاییه که با یک بلر دیدنش سیر نمیشین. عاشقانه خوب، موضوع جذاب و البته پررنگ ترین ویژگی ها کمدی بسیار عالی و بازی بسی حرفه ای بازیگراست. ​

پارک سوجون نقش اول مرد سریال بنظرم درخشان‌ترین شخصیته (حتی از مین یانگ بیشتر) و خب این بسیار طبیعیه چون سوجون توی کاهار کمدی حرف اولو میزنه. کمدی سوجون رو میتونیم توی سریال‌های هوارانگ، مبارزه برای هدفم و منشی کیم چشه ببینیم ولی بین این سریالا منشی کیم چشه از همه سرتره. ​

خب اگه بخوایم به دنبال دلیل جذابیت سریال بگردیم باید بریم سراغ هنر نویسنده. موضوع داستان یک‌جورهایی کلیشه ای و تکراری بود اما هنر نویسنده توی بخش های کمدی کاستی های موضوع اصلی رو تا حدودی می پوشوند. درسته که هیچ وقت نمیشه داستان اصلی رو بیخیال شد اما میشه یکم ذهنو بیشتر سمت بخشای فرعی مثل کمدیش برد. ​

در کنار بازی عالی پارک سو جون و همراهی مین یانگ بعنوان زوج اصلی سریال میتونیم به یکی از کیوت ترین زوج های فرعی اشاره کنیم. خانم بونگ و آقای یانگ. این دو نفر با بازی درخشان بازیگرانشون تونستن خودشونو به عنوان بهترین کاپل فرعی این سریال جا بدن (باید بدونین سریال پر از کاپلای فرعیه و این بخاطر روابط بین کارمنداست که آخر داستان همشون مزدوج میشن:/) گفتم روابط کارمندی؛ خب یکی از نکات مثبت سریال بودن تعداد زیادی نقش فرعی بعنوان کارمنداست که فضای دوستانه ای رو بهمون نشون میده و یکی از نکات قوت سریاله. ​

در کنار کاپل اصلی و کاپل های کارمندی فرعی طبق معمول همیشه باید یک مثلث عشقی ایجاد بشه و اونم بین دو برادر خوش تیپ و پارک مین یانگ خوشگلمونه. چرا همیشه نویسنده ها میخوان ما فوبیای نقش دوم داشته باشیم:(​

لی ته هوان در نقش برادر پارک سوجون نقش مثلث عشقی را کامل می‌کند که خب بنظرم یک مقدار نقطه ضعفی برای سریال بود. ​

از نقطه ضعف های سریال هم میشد به مثلث عشقی سریال اشاره کرد که بخش اعظم کلیشه داستان همینجا بود. و هم میشه گفت که قانونی در سریال سازی میگه هر کسی توی دوران بچگی کسی رو ببیند باید در بزرگسالی با او ازدواج کند://///​

در کل سریالیه که در کنار نکات منفیش میتونه لحظات خوشی رو براتون رقم بزنه و واقعا ارزش دیدن داره. ​

 

[~Nina]

نقد و بررسی سریال «منشی کیم چشه؟»:

معمولا تو سریالا جدا از موضوع و خط داستانی، بازیگرا و فضای کلی داستان مخاطبارو به خودش جذب می‌کنه. بنظرم یکی از دلایل پرطرفدار بودن سریال منشی کیم چشه بازیه پارک مین یانگ و پارک سئو جون و شروع ماجرا بود...
جدا از اینا خط داستانی جالب و پرماجرایی که مخاطبو جذب میکرد هم بیشترین تاثیرو داشته.
این سریال با ژانر عاشقانه و کمدی های خاص خودش چالش هایی رو هم به همراه داشت که به شخصه خودم انتظار روبه رو شدن با چنین معماهایی رو نداشتم.
اوایل فکر میکردم که این فقط یه سریال عاشقانس که تهش قراره دونفر به هم برسن! ( همیشه میگن زود قضاوت نکنین|: واسه همینه) اما با بیشتر جلو رفتن ماجرا کنجکاوی منم نسبت به ادامه بیشتر شد. از تلاش های پارک سئو جون برای ابراز عشقش به منشی همیشه در صحنش ونگرانی هاش گرفته تا ورود برادر مرموز پارک سئوجون! از ذوق کردنا و شروع احساسات پارک مین یانگم که نگم دیگه ^_^ ناخداگاه خنده میاره رو لباتون.
در ادامه روبه رو میشیم با اتفاقاتی که در کودکی افتاده و تو زندگی آینده افراد تاثیر قابل توجهی می‌زاره و چقدر سخته که تو تنها کسی باشی که از همه چیز باخبری ): !
داستان یجورایی جنبه روانی هم داشت که خب با دیدن سریال متوجه میشید.
از داستان اصلی که بگذریم میرسیم به ماجرای فان کارمندای شرکت که من خودم یکی از طرفدارای قسمتای فرعیه سریالم:). ماجرای عاشقایی که مدام در حال ضایع شدن جلوی طرف مقابلوشنن قطعا طنز ماجرارو زیاد می‌کنه.

نقد های داستان:
بنظرم اینکه نقش اول سریالا همیشه یه گذشته ای با هم داشتن و حالا تو آینده باهم روبه رو شدن تا گذشترو به یاد بیارن زیادی کلیشه ای شده •_• .
نقد دیگه اینکه همه میدونیم کاپل اصلیه داستان کیه اما اینکه این وسط یهو یه نفر سومی پیدا میشه و داستانو به یه مثلث عشقی تبدیل میکنه هم دیگه قدیمی شده و فقط میخواد حساسیت یا به قول معروف غیرتی شدن پسر داستان رو روی عشقش نشون بده /: (بابا ما از اول سریال میدونیم دوسش داری)

 

[*Adonis*]

ممنون از دوست خوبم نینا خانم که همراهمون هستن ​

​

خب بخش دوم نقد و بررسی دوستان (باران جان):​

سریال منشی کیم جزو سریال های کلیشه ای و عادی ای بود ک دوست داشتم.بعضی از سریال ها با وجود اینکه موضوع آنچنانی ندارند بازم به دلت میشینند من ک میگم بخاطر زوج دوست داشتنی اون سریال هست.خلاصه اینکه من عاشق این رئیس خودشیفته و خوشگل بودم.بنظرم زوج سریال خیلی خوب بودند و خداروشکر مثلث عشقی خیلی داخلش پیش نیومد ک ادم بخواد عصبانی بشه هههه.موضوع انچنانی نداره اما ارزش دیدن داره.قسمت های طنز باعث شده این سریال،سریال بدی نباشه.مخصوصا طنز ها و داستان های مربوط به بازیگرهای فرعی.از یک قسمتی ب بعد هم فقط صحنه محنه داخلشه ک دیگه از حد میگذره هههه.خلاصه پیشنهاد میکنم این سریال رو از دست ندید.سریال دوست داشتنی ای هست...​

باران (کرین دراما) ​

 

[*Adonis*]

و باز هم بخش دوم نقد و بررسی دوستان(کیدراما کی دی اس) :​

(چقدر این سریال طرفدار داره:) ​

یکی از سریالهای محبوب این چند وقتمه، صرفا هم به خاطر بازیگرها و عاشقانه قشنگش.​

بعضی ها ممکنه خوششون نیاد دلیلش هم انتظاراتشونه... "منشی کیم چشه" از روی وبتونی به همین نام ساخته شده و تا حدود زیادی به داستان اصلی وفادار مونده، خیلی از جزئیات و حتی داستان شخصیت های فرعی هم از روی وبتون ساخته شده.​

خب حالا سریالی که از روی یک کمیک ساخته بشه چی از آب در میاد؟! قطعا شاهکار نمیشه ولی مطمئنا با بازیگرهای خوب میتونه یه کار خوب بشه؛ خوشبختانه این سریال تو بحث بازیگر چیزی کم نداشت. پس نتیجه می‌گیرم اونایی که از این سریال خوششون نیومده احتمالا دنبال یه داستان خاص و متفاوت بودن... ولی اینجا چنین خبری نیست چون همه کلیشه ها رو جمع کردن و ریختن تو سریال، با این وجود هنوز هم سریالی شیرین و دوست داشتنیه.​

درباره پارک سو جون نمیخوام زیاد صحبت کنم، بازیگر خوب و محبوبیه، شخصیتش هم تو سریال خوب از آب در آورده بود، یه پسر ثروتمند و خود شیفته البته دوست داشتنی نه از اون نوع اعصاب خرد کن.​

بازیگری که بیشتر تو این سریال چشمم رو گرفت و از همون ثانیه اول بیشتر از همه می درخشید پارک مین یانگ عزیز هست در نقش منشی کیم​

تو معرفی سریالای قبلش هم گفتم، مین یانگ بازیگریه که خیلی خوب با نقشش ارتباط می‌گیره و رو بازی نقش مقابلش هم تاثیر مثبت میذاره! سریالهای عاشقانه ای که این دختر بازی کرده رو حتما باید دید.​

تو این سریال بیشتر از بازیگر مرد حواسم به خنده ها و چهره ی زیبای کیم می سو بود! از نظر شخصیت هم چیزی کم نداشت. مثل رئیسش نابغه و خیلی باهوش نبود. یه دختر عادی که با پشتکار، کم کم خودش رو به سطحی رسونده بود که رئیس سخت گیرش بهش تکیه کنه و منشی دیگه ای رو قبول نداشته باشه!​

سریال با یک سوال بزرگ شروع میشه! منشی کیم میخواد از کارش استعفا بده و رئیسش میخواد بدونه آخه چرا؟ منشی کیم چش شده؟! ولی شما همون یکی دو قسمت اول رو ببینید متوجه میشید که منشی کیم خیلی هم طبیعیه وباید پرسید آقای رئیس چشه؟! اونایی که دوست دارن تو سریال یه پسر ثروتمند، باهوش و مغرور رو ببینن بشتابند که اینجا یه نوع خاص و کمیابش رو مشاهده می‌کنید!​

سریال جلو رفت، عاشقانه شد و من منتظر بودم اون قسمت های خسته کننده که همه جا هست شروع بشه. شنیدم بعضی ها هم میگفت آره از یه جایی به بعد فلان و بهمان میشه اما...​

اما از نظر من اینطور نبود و بخش خسته کننده اش خیلی خیلی ناچیز بود! چرا که شخصیت های فرعی از اول همون اول داستان های با نمک خودشون رو داشتن، معمولابا این جور حاشیه ها مخالفم ولی انصافا شخصیت های فرعی این سریال یه چیز دیگه بودن و کلی باهاشون خندیدم خصوصا بونگ سه را و حرکات و حرف زدنش​

انتظار داشتم هر لحظه کارهای شرکت و دفتری بیاد وسط و کارو خراب کنه، یه چند جایی هم داشت به این سمت می‌رفت ولی زود جمعش کردن و کار به قسمت های کسل کننده نرسید.​

خلاصه اینکه اگه دنبال یه سریال هستید که کلیشه های سریال کره ای رو داشته باشه در عین حال یه داستان عشقولانه فوق جذاب رو روایت کنه، از دستش ندید✌​

 

[*Adonis*]

Goo family book

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

کتاب خانوادگی گو

عنوان انگلیسی : Gu Family Book | Ancient Medical Book | Book of the House of Gu

عنوان کره ای : 구가의서

امتیاز : 8.5 از 10

ژانر : عاشقانه | تاریخی | ملودرام | فانتزی

شبکه پخش کننده : MBC

تعداد قسمت ها : 24

سال انتشار : 2013

زمان هر قسمت : 60 دقیقه

بازیگران : Lee Seung Gi | Bae Suzy | Lee Sung Jae

خلاصه داستان:

یک ملودرام حماسی که مشکل بزرگ چوی کاگ چی ( لی سئونگ کی ) را روایت می کند. او به صورت موجودی متولد شد که نیمی انسان و نیمی از موجود افسانه ای است. و میخواهد یک انسان باشد، و همچنین داستانیست درباره ی سفر سخت چوی کانگ چیکه بیشتر از هر کسی می خواهد مثل انسان زندگی کند در حالی که انسان بودن برایش غیر ممکن است. یون سئو هووا ( لی یئون هی ) و سرپرست نگهبانان کوه جیری، گو وال ریون ( چوی جین هیوک ) عاشق هم هستند اما با دامی که دشمنانشان انداخته بودند، وضع خانواده ی یون بحرانی شد. هووا در حالی که با خدمتکارش فرار می کرد، باخبر شد که وال ریونگ به خاطر یک اتفاق ناگوار ناپدید شده است. احساس کرد که نمی تواند در حال فرار پسرش را بزرگ کند. برای همین به امید اینکه کسی او را پیدا می کند پسرش را داخل یک سبد در رودخانه ای گذاشت. چوی کانگ چی ( لی سئون کی ) بعد از اینکه در رودخانه پیدا شد توسط خانواده ی چوی بزرگ شد. دام یئو وول ( بائه سوزی ) استاد هنرهای رزمی و تیر اندازی با کمان است. یئو وول یک شخصیت درستکار است و برای پیوند سه گانه وروابط پنجگانه ی مذهب کنفسیوس احترام زیادی قائل است، او با سن و سال کمش در مرکز هنرهای رزمی مربیگری می کند …​

 

[~Nina]

نقد و بررسی سریال کتاب خانوادگی گو:

خب این سریال یکی از قشنگ ترین سریالای فانتزی ایه که تاحالا دیدم.
موضوع متفاوت و شخصیت های متفاوت در کنار بازی فوق‌العاده بازیگرانش اونو به یه سریال تاریخی تخیلی و عاشقانه تبدیل کرده که هیجان زیادی به مخاطب میده.
ماجرای داستان عشق بین موجودات افسانه ای و انسان هاست. موجوداتی قدرتمند که محافظ جنگلن اما بخاطر متفاوت بودنشون نمیتونن خودشونو به انسان ها نشون بدن :)
همون‌طور که هممون میدونیم جوامع بشری هیچوقت نمیتونن موجودات متفاوت تر از خودشونو بپذیرن! چه بسا این تفاوت قدرتمند بودن و جاودان بودن این موجودات باشه.
ماجرای داستان در گذشته اتفاق میوفته(زمان پادشاهی کره) پس قابل انتظاره که نقش منفی داستان وزیری طمع کاره که با پاپوش درست کردن برای وزرای درست کار اونهارو به پایین می‌کشه تا قدرت خودش رو افزایش بده.
در این بین دختر یکی از وزرای سقوط کرده به دلیل خــ ـیانـت پدر محکوم به رفتن به گیشا خانه میشه. اما عزت، حیا، و عفت اون دختر اجازه نمیده که خودش رو آلوده کنه پس فرار می‌کنه و در جنگل با موجودی افسانه ای مواجه میشه و ...
راستش خیلی از مخاطب های این سریال انتظار داشتن که داستان سریال ماجرای این دو نفر باشه اما کاملا در اشتباه بودن. درسته زوج فوقوالعاده بودن اما سریال همیشه اونجوری که ما میخواییم پیش نمیره و شگفتی های دیگه ای رو بهمون نشون میده.
فرزندی نیمه افسانه ای...
پسری که هیچی راجب پیشینه و جایگاهش، راجب قدرتش، پدر مادرش و... نمی‌دونه و ناگهان با نیرویی مواجه میشه که اونو از انسان ها دور می‌کنه.

قسمت عاشقانه داستان تاثیر خیلی زیادی تو روند داستان داره اما یک چیز متفاوت که در این سریال نظرمو جلب کرد این بود که دو مثلث عشقی وجود داشت یکی بین دو دختر و یک پسر و دیگری بین دو پسر و یک دختر. معمولا تو مثلث های عشقی که دو پسر عاشق یه نفرن، نفر سوم ماجرا مظلوم واقع میشه. کسی که مدام حواسش به عشقش هست و در خفا به احساساتش فکر می‌کنه اما دختر داستان سراغ همون آدم اصلی می‌ره که می‌تونه باعث آسیب زدن بهش بشه.
اما بریم سراغ نقد مثلث عشقی دو دختر و یک پسر: تو اینجور مثلثا هیچکس طرف نقش سومو نمیگیره. چرا؟چون نقشی که به اون دختر میدن نقش یک آدم حسوده که همه چیز رو برای خودش میخواد و نقش اول دختر یه آدم نسبتا مظلومه که رویی برای ابراز احساساتش نداره.
واقعا چرا اینجوریه؟ تو ناخداگاهمونم که که شده همیشه طرف اون پسر مظلومو میگیریم که به عشقش نمیرسه و از طرفی هم از اون دختری که به عشقش نمی‌رسه متنفریم و آخر داستان دلمون خنک میشه |:

ناگفته نماند که کاپل اصلیه داستان یعنی بائه سوزی و لی سونگ گی بسیار محبوبن. و انقدر در کنار هم خوش درخشیدند که در سریال واگابوند(بی خانمان) هم در کنار هم ایفای نقش کردند.
کلیت داستان اون کششی که برای جذب مخاطب لازمه رو داره و هیجان کافی برای ادامه دادن به شما میده.
پس اگه سریال های فانتزی و تخیلی و موجودات افسانه ای رو دوست دارین دیدن این سریال رو از دست ندین.

 

[*Adonis*]

نقد و بررسی سریال کتاب خانوادگی گو:​

خب میرسیم سراغ یک سریال تخیلی تاریخی اونم از نوع گومیهو. چویی کانگ چی با بازی لی سونگ گی موجودی نیمه افسانه ای نیمه ادمیزاده که برای رسیدن به خواسته اش(تبدیل شدن به انسان) تلاش فراوان میکنه.​

زمانی که این سریالو دیدم اصلا توی حال خودم نبودم مهم ترین دلیلش هم جذابیت بسیار بالای سریال بود. داستان خوب، تخیل بالا، عاشقانه حرفه ای و بازی فوق العاده بازیگران. یادمه روزای اول اونقدر محو تماشای سریال بودم که هیچی از دور و اطرافم نمیفمیدم. به شخصه عاشق داستان های مامان و بابای کانگ چی بودم؛ با خنده هاشون میخندیدم با گریه هاشون گریه میکردم و با وحشت اتفاقات اطرافشون منم مترسیدم. زوج مامان و بابای کانگ چی بنظرم از زوج کانگ چی و یووول درخشان تر بودند و عاشقانه های میون مامان و باباش خیلی دلنشین تر بود. حتی بعد از مرگ مامان و باباش هنگ کرده بودم و واقعا نمیدونستم چطور باید به سریال ادامه بدم (خطر اسپویل) اما بعد که فهمیدم زنده ان با دوبرابر انرژی سریالو ادامه دادم.​

خب از بحث مامان و بابای کانگ چی خارج بشیم و بریم سراغ خودش؛کانگ چی پسر سرزنده و شیطونی بود که همه اطرافیانش از دستش عاصی شده بودن و به عنوان شخصیت اصلی سریال زیادی شاد و خنگ بود. شاید واسه همین ویژگیش بود که تصور منو توی بخشای عاشقانه تغییر داد. البته باید بگم بخشای عاشقانه کانگ چی و یووول به اندازه عاشقانه مامان و بابای کانگ قوی نبودن.​

جدا از اینکه عاشقانه شون رو دوست نداشتم اما بخشای دوستانه بین کانگ چی و دوستاش از جمله یوول معرکه بود. کلا از سریالایی که تعداد زیادی نقش فرعی به عنوان دوست و همکار داره خوشم میاد. داستانا و دعواهای بین اعضای مدرسه رزمی که دیگه نور علی نور بود. پیرمرد آشپزخونه و بادیگارد یوول که دیگه محشر بودن(خطر اسپویل) مخصوصا جاهایی که کانگ چی میفهمید اونا جزو چهار استادن.​

در کنار همه این شادی ها و دلنشینی ها شخصیت منفی سریال تونسته بود به طور خیلی عجیبی به دلم بشینه. اون تنها بازیگر نقش منفی ای بود که با دیدنش میترسیدم و این قبلا اصلا بین سریالهای دیگه رایج نبود. همیشه با دیدن نقش منفی سریالها یا باهاشون همراه میشدم (و معمولا با خنده های دختر کش شون میمردم و تا اخر عاشق نقش منفی بودم) و قسمتهای اخر که نقش منفی میمرد بغض میکردم؛ اما این سریال فرق داشت. واقعا از شخصیت منفیش میترسیدم. دست خودمم نبود بازیگرش نه جوون بود که روش کراش بزنم نه لبخندهای کشنده داشت. فقط ترس بود (اونم بخش های "بوووق..."دختران جوان). البته سانسوری نداشت و بیشتر صداهای جیغ بود که ادمو به لرزه وا میداشت. واسه همین فکر میکنم بهترین نقش منفی ای بود که تابحال دیدم.​

از ایرادات سریال که اول اشاره کردم عاشقانه ضعیف کانگ چی و یوول بود. و دومین ایرادی که میتونم بگیرم باز هم مسئله تناسخه:// نمیدونم چرا انقدر به این تناسخ گیر میدن. اما همین تناسخه باعث شد بفهمم توی سئول مجسمه ای به اسم دریاسالار یی سون شین هست که توی سریالهای دیگه دیدیمش.(مثل پادشاه ابدی)​

گفتم دریاسالار یی سون شین؛ بازیگر دریاسالار بخوبی تونسته بود نقش یک ادم متفکر و همه چی تمومو بازی کنه و دریاسالار توی سریال بیشتر نقش استاد عالم و عاقل رو داشت که همه ازش مشورت میگرفتند( تنها ایراد دریاسالار این بود که این بنده خدا بجای اینکه توی دریاباشه همش توی خشکی بود و هر اتفاق کوچیکی برای مدرسه میوفتاد سروکله اش پیدا میشد.​

در کل سریال خوبی بود و اگه بخواین ایرادات کوچیکشو چشم پوشی کنین حتما با دیدن اتفاقاتش لـ*ـذت میبرین و لحظه لحظه غم و شادی هاشو درک میکنین.​

راستی یکی از او اس تی های (اهنگ سریال) این سریال به اپرای کره ای معروف شده بس که قشنگه:) اهنگ my EDEN از ایزابل​

 

[*Adonis*]

پارت دوم نقد و بررسی دوستان(رز عزیزم)

سیر تکاملی ای که کانگ چی طی کرد تا بتونه با نیروی خودش به نیمه ی افسانه ایش غلبه کنه و به میل خودش انسان بشه و تمام سختی هایی که در این راه کشید زیباترین لحظات این درام رو رقم زد. عشق یوول در کنار دوستان جدیدی که پیدا کرده بود و راهنمایی های استادان بزرگی که اون رو رها نکردن کانگ چی رو ارام ارام پخته و بالغ کرد و حالا از دل این اتشی که روح و جسم اون رو با هم سوزاند ققنوسی بلند شد که تونست کابوسی که 20 سال به طول انجامیده بود را پایان دهد. لحظاتی که کانگ چی با نیروی درونی خودش درگیر بود و سعی می کرد به اراده ی خودش مسلط بشه به واقع تحسین برانگیز بود.​

چقدر خوب زشتی ظاهر بینی رو نشون دادند. ادم هایی مثل رئیس بی جو با ظاهری انسانی در واقع یه هیولای به تمام معنا بودن و کسایی مثل کانگ چی و وول ریونگ که برچسب هیولا بودن روی سـ*ـینه شون سنگینی می کرد از هزاران ادم انسان تر بودن. گواهی این ادعا حرف دریا سالار بود که در اخرین دیدارش با کانگ چی گفت: مهم نیست که بقیه چی میگن. تو در بین همه ی ادم هایی که دیدم مهربون ترین، وفادارترین و بهترین فردی.​

ماجراهای عشقی این سریال قابلیت این رو داشت که دو تا درام جداگانه ازش ساخته بشه. این قدر این عشق ها زیبا به تصویر کشیده شدن و این قدر فراز و فرودها و شوک های جذابی رو به همراه داشتن که جای هیچ حرفی باقی نمی مونه.​

جلوه های ویژه ی کار خوب بود. در بیشتر مواقع عالی ولی در یکی دو جا مصنوعی و غیر قابل باور بود. ولی در مجموع نمره ی قابل قبولی از این جهت میگیره. طراحی لوکیشن ها و صحنه های طبیعت عالی بود. لباس ها جالب و جدا از عرف های همیشگی سریال های تاریخی بود. خبری از شاه و درباریان و ضد و خوردهای همیشگی نبود بلکه همین مردم کوچه و بازار بودن که زندگی در بینشون جریان داشت.و در نهایت گریم کار که به عنوان نقطه ی قوت این درام به حق جای قدردانی داشت.​

از بازی بازیگرها به شدت راضی هستم. لی سونگی که معرف حضور همه هست و لازم نیست که در مورد مهارت هاش چیزی بگم فقط میگم که نقش کانگ چی رو به بهترین شکل ممکن به تصویر کشید. سوزی که در نقش یوول یک از بهترین کارهای رزومه اش رو به نمایش گذاشت . من واقعا این کارکتر رو از صمیم قلب دوست داشتم. و چویی جین هیوک که یا نقش وول ریونگ اونم به دو شکل کاملا متفاوت غوغا کرد. کسی که بیشترین اشک رو از من گرفت و به حدی قابل باور بود که به خاطر مرگش از ته قلب زار زدم. همه ی شخصیت های فرعی هم به درستی کارشون رو انجام دادن و هیچ نقطه ی منفی خاصی به ذهنم نمیرسه.​

همه چیز به جای خودش بود. هر لحظه بار احساسی خاص خودش رو داشت و می تونست بیننده رو به وجد بیاره. گاهی با هیجانش، گاهی با شادی، گاهی درد ، گاهی رنج ، گاهی عشق ، گاهی نفرت و گاهی شوک. شما هر چیزی رو می تونید در این درام تجربه کنید. تمام این ها مثل یک ابفشان بالا و بالاتر میره تا در نقطه ای همه چیز فرو میریزه و با یک پایان جالب توجه تموم میشه. اگه فن فیلم های تاریخی و مخصوصا فانتزی باشید قطعا در این درام بهتون خوش میگذره.​

اهنگ های سریال: عالی بود. هر سه نقش اصلی موسیقی متنی رو برای این کار خونده بودن . هم سوزی ، هم لی سونگی و هم چویی جین هیوک. یه اهنگ قشنگ برای گروه کارا هم بود که عجیب به سکانس ها می خورد.​

 

[*Adonis*]

پارت دوم ادامه نقد و بررسی رز جون

بهترین سکانس ها : (اسپویل)​

​

_ وقتی کانگ چی با ظاهری اشفته و چشم های سبز و چنگال هایی وحشتناک در حیاط مدرسه پیداش میشه و تمام دوستان و حتی استاد مدرسه به روش شمشیر میکشن ولی یوول میره کنارش می ایسته و دستش رو در چنگال های خون الودش قفل می کنه و جلوی همه رو میگیره تا کسی بهش اسیبی نزنه. این جاست که برای اولین بار کانگ چی بدون دستبند به شکل اولش برمی گرده و به یوول لبخند میزنه.​

_ صحنه ی مبارزه ی کانگ چی و پدرش و تلاشی که برای نجات یوول می کنه و اون جاست که بعد از اون همه ترس و تردید فریاد میزنه این دختر برای منه، حق نداری بهش صدمه بزنی .​

_ جایی که وول ریونگ تمام حافظه اش رو از دست داده و کاملا تبدیل به یه موجود سرد و خشمگین شده ولی وقتی گلوی سوهوا رو گرفته اشک اون روی دستش می چکه . وول ریونگ قلبش می لرزه و دوباره به خاطر میاره که کی بوده و با عشق سوهوا رو به اغوش می کشه.​

_ لحظه ای که کلانتر به وول ریونگ شمشیر میزنه و اون با اشک و خون رو به سوهوا میگه: چرا این کار رو کردی؟ من دوستت داشتم. خیلی دوستت داشتم.(چه عر هایی که سر این سکانس زده نشده .خخخ)​

_ تمام صحنه های مبارزه عالی بود . اشک ها، لبخند ها ، غم ها ، شادی ها و تمام ثانیه های پر شر و شور کانگ چی و یوول سکانس های زیبایی بود که می تونست به عنوان سکانس برتر باشه.​

​

بهترین دیالوگ ها: (اسپویل)​

​

_ وول ریونگ رو به سوهوای در حال مرگ: من ازت متنفر نبودم فقط خیلی دلم برات تنگ شده بود. من هیچ وقت سرزنشت نکردم فقط خیلی عاشقت بودم.​

_ یوول هنگام مرگش: نمی خوام از من تو ذهنت خاطره ی تلخی بمونه. می خوام فقط خاطرات خوب رو به یاد بیاری. نمی خوام به خاطرم اشک بریزی. می خوام همیشه با به یاد اوردن من لبخند بزنی. ارزو می کنم هر وقت بهم فکر می کنی شاد باشی​

_ کانگ چی: به نظرت چونگ جو با ماهیت جدید من کنار میاد؟​

یوول: اون حتما میدونه که ظاهرت مهم نیست. چیزی که درون تو هنوز بدون تغییر مونده چویی کانگ چیه.. اگه اون ادم واقعا عاشقت باشه درونت رو میبینه و ظاهرت براش بی اهمیت میشه . عشق واقعی اینه. (چیزی که خودش به خوبی ثابتش کرد ولی چونگ جو خلاف اینو نشون داد.)​

هر چی از این درام بگم کم گفتم. بعد از مدت ها از عمق وجود به وجد اومدم و قلبم به هیجان افتاد. چقدر خوب بود و چقدر مفاهیم قشنگی رو بیان کرد. بزرگ ترها ، جوون هاشون و حتی کارکترهای منفی این سریال هر کدوم قدر یک کتاب بزرگ درس های زندگی برای یادگرفتن داشتن. از محبتشون تا حرص و طمع و ظلمشون میشد چیزهای مفید یاد گرفت.​

درامی تاریخی باشه، فانتزی باشه، بازیگرهای عالی داشته باشه، سناریوی فوق العاده باشه، اهنگ های گوش نواز باشه، رومنس و برومنس های جذاب داشته باشه ...دیگه برای عاشقی کردن چی می خواهید؟ دیگه چی باید باشه تا یه کی درامر رو به وجد بیاره؟​

راستی یه مژده بدم به دلسوختگان عاشقان ماه . اگه می خواهید تلافی پایان غم انگیز و رها شدن همه چیز به همون شکل غم زده رو در بیارید به هیچ وجه کتاب خانوادگی گو و پایان خوبش رو از دست ندید . بعد از مدت ها حس کردم قلبم سبک شد.​