نقد و بررسی فیلم خارجی معرفی و نقد مجموعه The Twilight Saga

[Angel of Fate]

​

حماسه گرگ‌ومیش (به انگلیسی: The Twilight Saga) مجموعه فیلم‌هایی عاشقانه و فانتزی از شرکت سامیت اینترتینمنت (به انگلیسی: Summit Entertainment) می‌باشد که براساس رمانی به همین نام توسط نویسنده آمریکایی استفانی میر نوشته شده‌است. در این فیلم بازیگرانی همچون کریستن استوارت، رابرت پتینسون و تیلور لاتنر ایفای نقش نموده‌اند. این سری بیش از ۱ میلیارد دلار در سرتاسر جهان فروش ناخالص داشته‌است و تا هم‌اکنون دارای پنج فیلم می‌باشد. اولین فیلم به نام گرگ و میش در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۸ اکران شد، و دومین فیلم آن با نام ماه نو در ۲۰ نوامبر ۲۰۰۹ اکران شد که توانست با فروش بیش از ۷۲٫۷ میلیون دلار در اولین روز عرضه رکورد بزرگترین نمایش نیمه شب و روز برگزاری را در تاریخ فیلم‌ها بشکند و از آن خود کند. سومین بخش این سری در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰ اکران شد.

ساخت این سری از سال ۲۰۰۴ در استدیوی پاراماونت آغاز شده بود که در همان اوقات تغییراتی سازگار با داستان برخلاف رمان در آن انجام داده شد. بعد از سه سال کمپانی فیلم‌سازی سامیت حقوق سری را به عهده گرفت و گرگ و میش در اولین روز اکران ۳۵٫۷ میلیون دلار فروش کرد. سامیت اعلام کرد که آن‌ها روی نسخه بعدی فیلم به نام ماه نو کار می‌کنند. بعد از آن توانستند که اجازه برای ساختن ادامه این رمان‌ها را نیز در همان ماه بگیرند که اعلام نمودند سپیده‌دم با دو قسمت جدا در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ و ۱۶ نوامبر ۲۰۱۲ اکران خواهد شد.

 

[Angel of Fate]

توسعه فیلم
گرگ و میش حدود سه سال در کمپانی پارامونت در حال ساختن بود که تغییرات زیادی در داستان فیلم برخلاف رمان آن به وجود آمده بود. استفانی میر نویسنده رمان اعلام کرد که مناقشه‌های زیادی برای داستان بود که ممکن به صورت مثبت یا منفی در مقایسه با کتاب در ان اثر بگذارد، او بیان کرد، «آن‌ها می‌توانستند آن فیلم را اکران کنند و اسمش را چیز دیگری بگذارند و هیچ‌کس آن فیلم را به عنوان گرگ و میش نخواهد شناخت!» ایده دیدن صحنه‌ای از فیلم که به صورت درست تغییر یافته بود، استفانی میر را قانع ساخت که حقوق فیلم را بفروشد. هنگام دیدن نمایشنامه او وحشت زده شد که تصمیم اشتباهی برای فروش رمان کرده بود. هنگامی که کمپانی سامیت در آوریل ۲۰۰۷ استدیوی خود را بازسازی نمودند توانستند حقوق این رمان را موفقانه بگیرند. اریک فیگ رئیس شرکت سامیت قول داد که داستانی مطابق با کتاب در مورد فیلم درست کند. همچنین حالا کمپانی سامیت می‌توانست از امتیاز فروش رمان به خوبی استفاده کند. استفانی میر احساس می‌کرد که سامیت دست بازی برای اجازه دادن او برای قسمتی از فیلم دارد. کاترین هاردویک برای کارگردانی فیلم استخدام شد و کمی بعد از آن ملیسا روزنبرگ که قسمتی کوتاه از داستان فیلم را در سال ۲۰۰۷ نوشته بود و خواهان تطابق فیلم با رمان آن را داشت برای نوشتن نمایشنامه‌های بنیادی فیلم مطابق با رمان استخدام شد. روزنبرگ طرحی را تا آخر ماه اوت برنامه‌ریزی کرد و همراه با هاردویک در نوشتن نمایشنامه در طول همان ماه همکاری کرد. هاردویک اینطور بیان کرد، «او واقعاً به ایده‌های نو پاسخ‌های خوب می‌داد و ایده‌های بسیار خوبی نیز همراه خود داشت... من صحنه‌ها را تمام می‌کنم و برای او می‌فرستم و منتظر برگشت آن‌ها هستم.» روزنبرگ به صورت تمام وقت روی پروژه کار می‌کرد تا آن را پیش از تاریخ ۳۱ اکتبر عرضه کند. او اینطور گفت که، «هدف اصلی ما تطابق دادن داستان به‌طور اصلی همراه با کتاب است و این کمتر با تطابق آن به صورت کلمه به کلمه با مثلث عاشقانه بین کاراکترهای فیلم است.» هاردویک پیشنهاد داد که چون داستان از دید بلا گفته می‌شود و او قسمتی از صحنه‌های فیلم را نیز قبل از تولید رسم نموده بود، حالت Voice Over (حرف زدن راوی در بین داستان) در فیلم علاوه برای دیالوگ‌ها اضافه شود.

میر و هاردویک رابـ ـطه بسیار نزدیکی در هنگام ساختن فیلم گرگ و میش داشتند. استفانی میر یک بدبین بود و انتظار بدترین را در مورد این رمان داشت، اما برخلاف آن، تجربه خود را در فیلم اینطور عنوان کرد، «بهترین چیزی که در مورد آن امیدوار بودم.»

در ژوئیه ۲۰۰۸، کمپانی Warner Brothers اعلام نمود که به خاطر موفقیت فیلم شوالیه تاریکی، آن‌ها فیلم هری پاتر و شاهزاده دورگه را از تاریخ عرضه اصلی اش ۲۱ نوامبر ۲۰۰۸، به ۲۱ ژوئیه ۲۰۰۹ برای تابستان انتقال می‌دهند. کمپانی سامیت نیز فیلم گرگ و میش را از تاریخ معین شده‌اش ۱۲ دسامبر ۲۰۰۸ به کمی جلوتر انتقال دادند که باعث شد هر دو فیلم یکجا عرضه شوند و برای هواداران هر دو فیلم خبر خوشی بود.

 

[Angel of Fate]

The Twilight Saga 2008 - اولین قسمت از مجموعه
منبع: site.cinemacenter.ir
در ابتدا به نظر می رسد با فیلمی رمانتیک مواجهیم که به عشقی غیر معمول بین یک خون آشام و یک انسان خواهد پرداخت، اما حوادث فیلم خیلی زود ما را درگیر معماها و دغدغه های دیگری می کند، فیلم از اتفاقات پی درپی که به شدت در راستای تفهیم جوّ فیلم برای بیننده است کم نمی گذارد، اگر فیلم برداشتی از نگـاه دانلـود نبود بی شک جای تحسین و تقدیر ویژه ای برای عوامل بود، در هر حال تهیه کنندگان و عوامل با توجه به این رمان، سنگ تمام گذاشته و به سادگی از کنار این تولید نگذشته اند تا شاهد فیلمی مبتنی بر اصول و قواعد سینما باشیم (مزیتی که 80 درصد سینمای ما با آن بیگانه است، با ذکر این مطلب که زمانه، زمانه است و تغییر نمی کند، اگر موجوداتش به قوانین احترام بگذارند. سینمای ما را هم می توان سینما نامید، اگر بشود آدمهای آن را از فیـلتـ*ـر رد کرد تا اگر هنوز نفسی برای این سینما باقی مانده بتوان آن را احیاء کرد)
خون آشامهای twilight آنهایی که بار فیلم را به دوش می کشند، به قول خودشان گیاه خوارند، دوستدار منطق و نسبت به بقیۀ همنوعانشان اجتماعی ترند. نباید فراموش کنیم یکی از پیامهای نهفته در این خصوصیات را، عطش بلعیدن چیزی که همیشه در دسترس است و خودداری از آن. بدون شک می توان همراه کالن ها تمرین خودداری کرد و به هدایت نفس پرداخت.
معما و گره در فیلم به آرامی و با طرح و برنامه پیدا می شود و با پیشبرد فیلم یکی یکی به آنها پرداخته می شود و جای سوال و چرا و چطور برای بیننده باقی نمی گذارد.
با دانستن این نکته که حادثه تنها برخورد وسایط نقلیه، قتل، و مسائل درشت نیست، twilight پر از حادثه است، حوادثی البته منطقی و در راستای اهداف فیلم و بدون صحنه های اضافی .

شخصیت های فرعی به قدر لزوم معرفی می شوند و از کاراکتر بی هویت (که دراکثر فیلمهای سینمای ما موج می زنند) خبری نیست. فیلم به خوبی روند تحول در شخصیت قهرمانها را هم دنبال می کند، برای مثال، با پیشرفت فیلم از تزلزلهای بلا که آن را در تردیدها و زمین خوردنها و حواس پرتیها دیده بودیم خبری نیست.

 

[Angel of Fate]

یکی از مسایلی که باعث همدردی و همراه شدن با خانوادۀ خون آشام در این فیلم برای ما می شود، اهمیت آنها به خانواده است، گویی احترام به اعضا و تلاش برای حفظ حریم خانواده یکی از اصلی ترین عناصر در تحـریـ*ک همذات پنداری بیننده با این اجتماعات است، بارزترین نمونۀ این نکته را در فیلم پدرخوانده و در خانوادۀ کورلئونه می بینیم، با اطلاعاتی که از این آدمهای مافیایی و کشتار آنها داریم، اما تاکید به حفظ خانواده، اینجا هم از سوی پدر خانواده، ما را به تحسین وا می دارد.
اولین جمله از زبان شخصیت اول فیلم بخشی از آرمان او را آشکار می کند و ما را به همراه او برای این رسیدن به آن لحظه به انتظار می گذارد و شهر فورکس، با توجهی که به مختصات، شرایط جوّی وجمعیت آن می شود ظاهراً مکانی است که بخش اعظم وقایع درآن خواهد گذشت.
از همان لحظات ابتدایی حضور بلا سوان در مدرسه و اکراه در بازی کردن والیبال نشان از متفاوت بودن، نوعی بی ثباتی و بی انگیزگی او دارد، حتی با شوخی در مورد بیرون انداختنش از آریزونا نشان می دهد که خود او هم دوست دارد اینگونه باشد.
با ورود کالن ها، گویی ویدئو کلیپی کوتاه را شاهدیم که به معرفی شخصیتهای تازه وارد می پردازد که بعدها محور اصلی فیلم را تشکیل خواهند داد، اما مسئلۀ اصلی این لحظات، معرفی کالن ها یا خندۀ معنی دار ادوارد نیست، بلکه نمایش یک چیز غیرمعمول در برخوردهای بلا و ادوارد است، کشمکش خیلی زود شروع می شود و کلیپ با فرار ادوارد ازکلاس به فیلم بازمی گردد.

روند منطقی و سریع فیلم با اولین جرقه های کنجکاوی در ذهن بلا استارت می خورد، شاید برای کسی درشرایط او این کنکاش برای مدت کوتاهی سرگرمش کند، اما غیبت ادوارد رسیدن به جوابها را به تاخیر می اندازد، اگر سوالی در زمینۀ این غیبت ما را درگیر کند بعدها به جواب آن خواهیم رسید که اصولاً کالن ها احتیاج چندانی به درس خواندن ندارند، شاید به خاطر اینکه مثل رفوزه ها، آنها یک دورۀ چند سالۀ تحصیلی را طیِّ چندین دهه در حال مرور کردن هستند.

قبل ازادامۀ پیوند دادن قهرمانان فیلم به همدیگر، شاهد فرار، محاصره و کشته شدن مردی توسط سه ناشناس هستیم، حالا با این گره درذهن پیش بلا و ادوارد برمی گردیم.
سکانس حضور دوبارۀ ادوارد در کلاس، با معرفی خود به بلا و نیم نگاه بسیار حرفه ای و زیبای معلم به آن دو که از حالتشان متوجه می شود نباید مزاحمشان بشود شروع می شود، بلا فرصت را از دست نمی دهد و بی مقدمه اولین سوال را در مورد غیبت ادوارد می پرسد. (موسیقی زمینۀ این سکانس، نه درمورد غیبت ادوارد و نه برای مشکلات بلا نواخته می شود، بلکه این موسیقی روی کلوزآپهای چهره و نماهای درشت چشمها و نوع نگاه آنها به هم، تنها پیش درآمدی است برای شروع یک اتفاق تازه)
درادامۀ این سکانس شاهد اعتراف ادوارد به تلاش برای شناخت شخصیت بلا هستیم، کاری که زودتر از آن بلا درمورد خود او شروع کرده، اما هنوز هیچکدام به سر نخ جالب توجهی نرسیده اند، بعدها و در ادامۀ فیلم وقتی از توانایی ادوارد در خواندن افکار دیگران مطلع می شویم، ذهنمان به بخشهایی از این سکانس فلاش بک می خورد، به یکی از سوالها و دو حدسی که ادوارد مطرح می کند و جوابهای بلا آن چیزی نیستند که او انتظارش را داشته و در هر سه مورد ادوارد به بن بست می خورد.

 

[Angel of Fate]

سوالهای بی جواب برای بلا ادامه دارد تا اینکه به اولین نقطۀ عطف فیلم می رسیم تا مسیری تازه را با قهرمانها طی کنیم، ادوارد بلا را از برخورد ماشین به او، و شاید از مرگ نجات می دهد و برخلاف پدر و مادرش (نارضایتی پدر و مادر هم سوالی برای ما به جای می گذارد) از نجات بلا که سوالهایش تمامی ندارند راضی به نظر می رسد، قضیۀ ادوراد هم برای بلا جدی تر می شود، روند فیلم مبنی بر ارتباط اولیه بین قهرمانها به خوبی برقرار شده و تحقیقات و شناخت طرفین وارد مرحلۀ جدیدی می شود .
ادوارد علی رغم میل باطنی سعی می کند بلا را از خود دور کند اما گویی این مسئلۀ ادوارد برای بلا حکم نفس کشیدن را پیدا کرده تا به آرامی و به واسطۀ این پیدایش انگیزه ای تازه، شاهد تحولاتی هم در بلا باشیم، حضور در تفریح کنار ساحل و در جمع دیگران، اولین نشانه های این تغییرات است.

بحث ادوارد در غیاب او در ساحل هم ادامه دارد و حالا هر کسی که اطلاعاتی درمورد ادوارد داشته باشد برای بلا مهم است، واقعیتی که جیکوب به شوخی و خنده برای بلا تعریف می کند، آن را تنها یک داستان می خواند، اما بلا آن را جدی می گیرد.
با کشته شدن ویلن قایقران از اهالی فورکس توسط سه خون آشام دریک سکانس کوتاه و دیالوگهای این بخش، ضمن یک شناخت کلی از این سه که فعلاً تا همین حد کفایت می کند، آنها، تهدیدی برای مردم، قهرمانهای فیلم وحتی کالن ها معرفی می شوند.
بحث ادوارد جدی تر از آن است که بلا لحظه ای آرام بنشیند، اطلاعات بچه ها، اینترنت، کتابخانه و در نهایت منبع تمام درگیری های ذهن یعنی ادوارد و اولین استخراج بلا از این منبع، خواندن ذهن دیگران جز در یک مورد است.

با اظهار همدردی بلا در مورد کشته شدن ویلن، دوست پدرش، رابطۀ آنها هم رنگی تازه به خود می گیرد، (از ابتدا، حضور بلا وپدرش در کنار هم، منهای علاقۀ ذاتی آنها به همدیگر گویی از سر اجبار است)
فلاش بک ذهنی بلا هنگام خارج شدن از ادارۀ پلیس فورکس و فرمولهایی که در این چند روز به دست آورده او را به سمت حلّ مسئلۀ ادوارد می برد و در نهایت موفقیت، او ادوارد را در یکی دیگر از نقاط عطف فیلم وادار به اعتراف موجودیت خود می کند، مراحل طی شده در فیلم حالا دیگر برای ما هم دلیل خاصی برای پنهانکاری از بلا باقی نمی گذارد تا ادوارد پایه و اساس شکل گیری خانواده را بیان کند و ما با بخشی از شخصیت کارلایل وبعد آلیس آشنا می شویم، ادوارد در مورد پایه گذار خانواده که از کارلایل شروع می شود قهرمانانه سخن می گوید که با توانایی اش درکنترل امیال و خودداری، برای ادوارد الگویی از یک قهرمان می نماید.
و بالاخره برای قهرمانهای فیلم، عشق نه چندان آسان حادث شد و این آغاز مشکلها.

 

[Angel of Fate]

حضور یک انسان در خانوادۀ خون آشامها به اندازه ای جالب هست که با دعوت ادوارد از بلا، برای این سکانس لحظه شماری کنیم، با وجود آگاهی ازعواقب خطرناک این ارتباط، با این حال تلاش خانواده برای درست کردن غذا، احترام آنها به تصمیم ادوارد است.​

ما هم نگران برخوردهای این آدمها با بلا هستیم، برخورد پدرو مادر ایده آل و سنجیده است، رزالی دیگر عضو خانواده اما درگیر و ناراحت و آلیس خیلی زود دوست بلا و همینطور دوست ما می شود.​

سکانس حضور بلا در جمع خانوادۀ خون آشامها، مسیری تازه معین می کند و از این لحظه به بعد بیشتر با این خانواده و زندگی آنها همراه خواهیم بود (باز هم لازم است به موسیقی در این فیلم اشاره کنیم که به خوبی و در تمام لحظات مکمل تصاویر در اهداف سکانسهاست) ​

​

تعقیب سه خون آشام بی قانون در فیلم توسط نیروهای پلیس پیش درآمد مهمترین اتفاقات فیلم در ادامه است.​

داخل رستوران، موقع صرف نهار بلا با پدرش، پی به گرمتر شدن روابط آنها می بریم و از تعصب اهالی نسبت به دستگیری قاتل دوستشان مطلع می شویم که این مطلب می تواند نوعی کمک برای درک فضای اطراف فیلم باشد.​

در ادامه، قبل از حضور ادوارد دراتاق بلا، از حال و هوای مادر بلا هم آگاه می شویم، در واقع فیلم این شخصیت را رها نمی کند و مطمئناً دلایلی برای برقرار بودن این ارتباط دارد، اگر غیر از این باشد این ارتباط باری اضافه بر فیلم می شود. ​

​

سکانس بعدی را باز هم می توان کلیپی زیبا دید با موضوع بازی بیسبال خانواده ای خون آشام، انتهای این سکانس نقطه عطفی دیگر برای فیلم است، رویارویی خون آشامان قانونمند و خون آشامان بی قانون، از این لحظه روند فیلم وارد مرحلۀ جدیدی می شود، تلاش برای حفاظت از بلا آغاز شده، مشاجرۀ ساختگی بلا با پدرش ما را با بخشی از واقعیت جدایی این پدر و مادر می رساند که اطلاعاتی هرچند اندک به پروندۀ هویت کاراکترها می افزاید.​

 

[Angel of Fate]

تعقیب و گریز برای محافظت از جان بلا و مقابله با مهاجمین ادامه دارد تا جایی که بلا برای نجات جان مادر، از محل امن خارج شده و با پای خود به استقبال مرگ می رود.
کُد آشنایی با این سکانس با دیالوگی در ابتدای فیلم به ما داده شده وحالا بعد ازگذشت بیش از نود دقیقه از فیلم به اصل این پیام می رسیم، مادر.
بلا قبل از داخل شدن به قتلگاه، با دست گرفتن یک اسپری که تنها نشانه از پدر است سعی می کند کمی به خود آرامش بدهد و فیلم می رود تا یکی از اصلهای هالیوودی که می گوید فیلمها برای 20 دقیقۀ آخرشان ساخته می شوند را به نمایش بگذارد، پردۀ آخر و نقطۀ اوج فیلم.
داخل سالن باله، جیمز، خون آشام مهاجم، شروع می کند با طعمه بازی کردن، قبلاً و در نیمۀ اول فیلم هنگام کشتن ویلن قایقران ازهالی فورکس، از زبان لورن دیگر مهاجم خون آشام می شنویم که خطاب به جیمز می گوید با طعمه بازی نکند، و این دلیل کافی برای تاخیر و در نهایت سر رسیدن منجی است، در واقع آن دیالوگ به این بازی با طعمه معنا می دهد.
بالاخره رویارویی اصلی بدمن فیلم با قهرمانها در پردۀ آخر و در اوج حساسیت قرار می گیرد، بلای زخم خورده توسط جیمز، با تلاش ادوارد به زندگی برمی گردد.
حضور مادر داخل بیمارستان همان رها نکردن و بیرون نیانداختن کاراکتر است که اینجا دیگر سوالی ذهن را درگیر و دور از اصل ماجرا نمی کند که به یکباره این مادر از کجا پیدایش شد؟ (اینها می تواند درس خوبی برای سینمای ما باشد که حضور شخصیتهای فرعی با شناسنامه و در راستای اهداف فیلم هستند)

و فیلم قبل از اتمام مثل اکثر فیلمهای دنباله دار، نشانه هایی هم برای ادامه باقی می گذارد، درخواست غیرمنتظرۀ جیکوب از بلا مبنی بر ترک ادوارد و رویارویی اش با ادوارد، پیدایش ذهنیت بلا بر همنوع شدن با ادوارد، وبالاخره حضور کاترین درمجلس رقـ*ـص انتهایی فیلم به نشانۀ ادامه دار بودن تهدید قهرمانان.

 

[Angel of Fate]

The Twilight Saga: New Moon 2009 - دومین قسمت از مجموعه
منبع: site.cinemacenter.ir


در کل، معمول است که قسمتهای دوم یا سوم فیلمها، خواه به صورت سریال و یا قسمتهای مستقل، تا حدودی به اندازۀ اولین آنها ازساختار منسجم یا کیفیت روایی برخوردار نیستند،twilight از این قضیه مستثنی نیست.
Twilight از تلفیق ژانرهایی مثل درام، رمانتیک، هیجان انگیز و فانتزی می آید، فیلمی که اتفاقاتش در چهارچوب داستانش قابل قبول و پذیرفتنی است، گرچه این منطق در قسمت اول، و در بخشهایی از قسمت دوم کمرنگ جلوه می کند.

جشن تولد بلا در خانۀ کالن های خون آشام، با اتفاقی همراه می شود تا ادوارد را مجاب کند که نمی تواند در دنیای خود از بلا محافظت کند، ادوارد و خانواده اش بدون بلا شهر فورکس را ترک می کنند.
بلا برای فرار از تنهایی آزاردهنده، دست به دامن جیکوب می شود اما با او هم به بن بست می خورد زیرا جیک هم بعد از رفتار مرموزش او را از خود می راند.
بلا به دنبال تجدید خاطراتش با ادوارد به جنگل می رود و توسط لورن یکی از خون آشام های مهاجم تهدید می شود اما تعدادی گرگ سررسیده و بلا موفق به فرار می شود.
کشمکشهای بلا و جیکوب منجر به آشکار شدن ماهیت گرگ نمایی جیکوب و دوستانش می شود.
در این میان، آینده نگری ناقص آلیس و دروغ جیکوب در مورد مردن بلا، ادوارد را مصصم می کند برای خودکشی نزد خانوادۀ ولتری ها برود...

درشروع قسمت دوم فیلم (تا قبل از برگزاری جشن تولد کالن ها برای بلا)، دیالوگها و سکانس های ابتدایی مشخص کنندۀ خط روایی داستان هستند.
بلا سرآسیمه در میان جمعیتی برای نجات جان ادوارد پیش می رود، دقت کنید به قابها و رنگها در این سکانس کوتاه، عبور بلا از میان جمعیتی با لباسهای قرمز خبر می دهد از راهی پر مخاطره برای کاراکتر فیلم که انتهای آن در این لحظه از فیلم، به نجات ادوارد ختم نمی شود بلکه به یک واقعیت پیوند می خورد که (با توجه به حال وهوای ترسیم شده از شخصیت بلا تا به اینجا) زنگ خطریا نوعی پیام رستگاری برای خود او خواهد بود، و این دو سکانس کوتاه هوشمندانه به هم چفت می شوند.
در فیلم به قابهایی که به تنهایی و بدون دیالوگهای اضافه، بار معنایی را منتقل می کنند نیز برمی خوریم، مثل تصویری که در آن جیکوب هدیه ای به بلا می دهد تا او را از شر کابوسهای بد دور کند (جیک سمت راست، بلا سمت چپ و هدیه ای که قرار است بلا را از شر کابوسهای بد دور کند، روی چهرۀ ادوارد که در پس زمینۀ این قاب ایستاده قرار می گیرد).

 

[Angel of Fate]

بلا کتاب رومئو و ژولیتی را می خواند که ادوارد متن آن را از حفظ است، با این نشانه ها بدون شک تا انتهای فیلم باید منتظر رومئو ژولیتی از جنس بلا و ادوارد باشیم و یا اینکه شباهتهایی بین ماجراهای شخصیتهای فیلم و داستان این کتاب پیدا خواهیم کرد.
منزل کالن ها هنوز هم یکی از کانونهای حادثه است، رزالی تا اینجا هم با حضور بلا در خانواده کنار نیامده، اتفاقی که برای بلا در جشن تولدش در این خانه می افتد باز هم نقطه عطفی می شود برای فیلم که منجربه تنهایی بلا و آشنایی بیشتر با جیکوب می شود.

دلایل کالن ها و ادوارد برای رفتن از شهر فورکس قانع کننده نیست و خوب به این موضوع که مسئلۀ کوچکی هم نیست پرداخته نشده است، یک مسئلۀ جزئی که از طرف جاسپر پیش می آید ما را که تا اینجا مشکلات بزرگتری را با آنها پشت سرگذاشته ایم قانع نمی کند تا ادوارد از زیر بار همنشینی و محافظت از بلا شانه خالی کند، او را با تهدید های ویکتوریا که می دانیم برای انتقام به دنبال بلاست تنها بگذارد و به یکباره دنیایی را که نقش به سزایی درساختن آن داشته برای بلا ویران کند، آنهم درست زمانی که بلا با قراردادن عکسی از ادوارد بر روی جلد یک آلبوم شروع یک زندگی را تصور میکرد.
کمی جلوتر و در ادامۀ فیلم متوجه می شویم که ادوارد حتی در کنار خانواده اش نیست که احیاناً تهدیدی متوجه بلا باشد، و منطق کمرنگتر از آن دلیل اینکه، بی مقدمه می شنویم مردم به جوان ماندن کارلایل شک کرده اند پس آنها باید نقل مکان کنند.

درست است که در فرم روایی داستان، باید مدتی از ادوارد و شاید خانواده اش دور بمانیم تا فصل آشنایی با قطب دیگر شکل بگیرد، اما بهتر بود با پرداخت بیشتری در زمینۀ این انفصال به سراغ جیکوب می رفتیم.
بلا به نقطۀ اول بازمی گردد با این تفاوت که حالا لـ*ـذت یک دوست و یک عشق را تجربه کرده و از دست رفتن اینها برای کسی در شرایط او در مقایسه با حال و هوایش در ابتدای فیلم، فضایی سنگین تر و بی اهمیت تر نسبت به فضای اطرافش بوجود آورده، نشستن سر میزکالن ها که گویی جایگاهی خاص است نشان میدهد که بلا دیگر به دنیای بیرون هیچ علاقه ای ندارد و البته همراه شدنش با جسیکا برای خرید یا دیدن فیلم ازسر اجبار و برای فرار از پیشنهاد پدر است که از او می خواهد فورکس را ترک کند و به جکسون ویل پیش مادرش برود .

 

[Angel of Fate]

همراهی با جسیکا، مَفصلی می شود برای شروع شیطنتهای بلا که دست به هرکاری بزند تا کوچکترین ارتباط خود را با ادوارد حفظ کند، و بالاخره زمینه برای همراه شدن با جیکوب فراهم می شود.
بخش تعمیر موتور بلا توسط جیک هم از سکانسهایی با پرداختی ساده و خلاقانه است که به خوبی گذشت زمان را با کارکترها به نمایش می گذارد.
از این لحظه به بعد گویی فیلم را از ابتدای قسمت اول دوباره مرور می کنیم، تنها کافی است که جیکوب را به جای شخصیت ادوارد قرار دهیم، مقایسۀ این دو ارتباط ، ما را به یک نتیجه گیری خواهد رساند.
بحث قتل پنج گردشگر توسط یک خرس در جمع بلا و دوستانش، قاتل جدیدی را در فیلم معرفی می کند.

همراهی بلا با جیک، او را دوباره به جمع برمی گرداند و به جای ساحل، این بار او را به سینما می کشاند، خیلی زود جیک هم با رفتار مرموزش، همچون ادوارد، بلا را تنها می گذارد، اما این بار این بلا ست که به سراغ جیکوب می رود.
مشاجره با جیک دلیلی می شود برای حضور بلا در جنگل و در یکی از مکانهای دیدار با ادوارد و البته بهترین وقت در روند داستان برای یک اتفاق و شروع پرده ای دیگر از فیلم.
حضور لورن از طرف ویکتوریا و تهدید بلا با سر رسیدن خرس قاتلی که در اصل یک گرگ است و دیگر گرگها همراه می شود.
جیکوب هم مثل ادوارد در شناساندن خود به بلا با جنگی درونی مواجه است و به دنبال بسترسازی و آماده کردن بلا برای درک حقیقت، او را رجعت می دهد به گفته هایش در ساحل تا باز هم بلا با فرمولهای موجود، اینبار شروع کند به حل مسئلۀ جیکوب.
بلا برای تکمیل معادلاتش نزد جیک می رود و با سَم و افرادش روبرو می شود، سیلی ای که او به پل یکی از افراد سم می زند او را به گرگ تبدیل می کند.