خب سلام دوستان تو این تاپیک میخوام یکی از بهترین فیلم های ترسناک سال ۲۰۱۶ میلادی رو معرفی کنم که دیدنش واقعا می ارزه!
train to busan
فیلم زامبیمحور Train to Busan، محصول کرهی جنوبی، یکی از مفرحترین و هیجانانگیزترین بلاکباسترهای ۲۰۱۶ است.
هیچوقت فکر نمیکردم در دوره و زمانهای که فیلمهای فاجعهای/زامبیمحور خوب منقرض شدهاند، یکی از آنها به یکی از بهترین فیلمهایی که در سال ۲۰۱۶ تماشا کردهام تبدیل شود، اما باید بگویم «قطار بوسان» نه تنها یکی از پنج فیلم ترسناک برتر ۲۰۱۶ است، که به خاطر دستیابی به چنین کیفیتی در چنین ژانری باید یکی از غافلگیرکنندهترین شگفتیهای ۲۰۱۶ هم نام بگیرد. این روزها زامبیها دیگر اُبهت و شکوه گذشتهشان را از دست دادهاند. این موضوع به چنان درجهی افتضاحی رسیده که با هرکسی صحبت میکنید، باور دارند که زامبیها کهنه شدهاند. که زامبیها دیگر تاثیرگذاری قبلشان را از دست دادهاند. در اینکه زامبیها دیگر به عنوان عنصر غافلگیرکننده و جاذبهی اصلی یک فیلم شناخته نمیشوند، شکی نیست. اما تمام اینها تقصیر زامبیهای بختبرگشته نیست، بلکه از گور کسانی بلند میشود که آنها را به چنین هیولاهای بیخاصیتی تبدیل کردهاند. وقتی «مردگان متحرک»، پربینندهترین سریال دنیا این موجودات وحشی را به یک سری مانع اضافه برای تمرین هفتگی مبارزهی کاراکترهایش تبدیل کرده باشد، از دیگران چه انتظاری میرود! آخرین فیلم قابلتوجهی زامبیمحوری هم که داشتیم «جنگ جهانی زی» بود؛ یک بلاکباستر هالیوودی با درجهبندی سنی ۱۳ که به سختی میتوانستید رنگ سرخِ خون را در آن ببینید. فیلمی که فقط از زامبیهای پرتعدادش به عنوان وسیلهای برای ساخت صحنههای بزرگ استفاده میکرد که به جای ترس و وحشت، به خندهی تماشاگر میانجامید.
چنین محصولاتِ زامبیمحورِ درجهپایینی کاری کردهاند که جای وحشتی که از شیوع یک بیماری ناشناخته نشات میگیرد با سرگرمی تماشای مبارزهی عدهای با یک سری مبتلاشدهی بیعقل عوض شود. یک فیلم فاجعهای/زامبیمحور یعنی تکان دادن مخاطب. یعنی دست گذاشتن روی یکی از وحشتهای عمیق آنها که فرو ریختن نظم دنیای اطرافشان است. یعنی نفوذ به زیر پوست مخاطب و به فکر فرو بردن آنها. «قطار بوسان» به عنوان چنین فیلمی در این ژانر تمام این ویژگیهای لازم را دارد. بسیاری از محصولات زامبیمحور و آخرالزمانی این روزها آنقدر از بخش وحشت و تهدید کاستهاند و به بخش جذابیِت زندگی در کنار زامبیها اضافه کردهاند که زندگی کردن در یک دنیای آخرالزمانی زامبیزده به یکی از آرزوهای نِردهای سینمارو تبدیل شده است. همهی اینها به خاطر این است که مخاطب براساس این فیلمها فکر میکند که زندگی کردن در چنین دنیای بینظمی، لـ*ـذتبخش است و میتوان با کشتن زامبیهای بیچاره خوش گذراند.
train to busan
فیلم زامبیمحور Train to Busan، محصول کرهی جنوبی، یکی از مفرحترین و هیجانانگیزترین بلاکباسترهای ۲۰۱۶ است.
هیچوقت فکر نمیکردم در دوره و زمانهای که فیلمهای فاجعهای/زامبیمحور خوب منقرض شدهاند، یکی از آنها به یکی از بهترین فیلمهایی که در سال ۲۰۱۶ تماشا کردهام تبدیل شود، اما باید بگویم «قطار بوسان» نه تنها یکی از پنج فیلم ترسناک برتر ۲۰۱۶ است، که به خاطر دستیابی به چنین کیفیتی در چنین ژانری باید یکی از غافلگیرکنندهترین شگفتیهای ۲۰۱۶ هم نام بگیرد. این روزها زامبیها دیگر اُبهت و شکوه گذشتهشان را از دست دادهاند. این موضوع به چنان درجهی افتضاحی رسیده که با هرکسی صحبت میکنید، باور دارند که زامبیها کهنه شدهاند. که زامبیها دیگر تاثیرگذاری قبلشان را از دست دادهاند. در اینکه زامبیها دیگر به عنوان عنصر غافلگیرکننده و جاذبهی اصلی یک فیلم شناخته نمیشوند، شکی نیست. اما تمام اینها تقصیر زامبیهای بختبرگشته نیست، بلکه از گور کسانی بلند میشود که آنها را به چنین هیولاهای بیخاصیتی تبدیل کردهاند. وقتی «مردگان متحرک»، پربینندهترین سریال دنیا این موجودات وحشی را به یک سری مانع اضافه برای تمرین هفتگی مبارزهی کاراکترهایش تبدیل کرده باشد، از دیگران چه انتظاری میرود! آخرین فیلم قابلتوجهی زامبیمحوری هم که داشتیم «جنگ جهانی زی» بود؛ یک بلاکباستر هالیوودی با درجهبندی سنی ۱۳ که به سختی میتوانستید رنگ سرخِ خون را در آن ببینید. فیلمی که فقط از زامبیهای پرتعدادش به عنوان وسیلهای برای ساخت صحنههای بزرگ استفاده میکرد که به جای ترس و وحشت، به خندهی تماشاگر میانجامید.
چنین محصولاتِ زامبیمحورِ درجهپایینی کاری کردهاند که جای وحشتی که از شیوع یک بیماری ناشناخته نشات میگیرد با سرگرمی تماشای مبارزهی عدهای با یک سری مبتلاشدهی بیعقل عوض شود. یک فیلم فاجعهای/زامبیمحور یعنی تکان دادن مخاطب. یعنی دست گذاشتن روی یکی از وحشتهای عمیق آنها که فرو ریختن نظم دنیای اطرافشان است. یعنی نفوذ به زیر پوست مخاطب و به فکر فرو بردن آنها. «قطار بوسان» به عنوان چنین فیلمی در این ژانر تمام این ویژگیهای لازم را دارد. بسیاری از محصولات زامبیمحور و آخرالزمانی این روزها آنقدر از بخش وحشت و تهدید کاستهاند و به بخش جذابیِت زندگی در کنار زامبیها اضافه کردهاند که زندگی کردن در یک دنیای آخرالزمانی زامبیزده به یکی از آرزوهای نِردهای سینمارو تبدیل شده است. همهی اینها به خاطر این است که مخاطب براساس این فیلمها فکر میکند که زندگی کردن در چنین دنیای بینظمی، لـ*ـذتبخش است و میتوان با کشتن زامبیهای بیچاره خوش گذراند.