هیچکدوم ... اون رمانایی که من خوندم همشون اهل عشق و حال نوشیدنی بودن و یه سری اعتقادات من درآوردی داشتن و عجیب هم اپن مایند بودن یا یه غرور خرکی داشتن که اگرچه رمان رو جذاب کرده بود اما توی زندگی واقعی آدمو میسوزونه ...
ولی حامی بانوی قصه فکر میکنم نسبت به بقیه نرمالتر بود
رمان درسته که یه سری اتفاقاتش برگرفته از دنیای واقعی ادم هاست ولی سیر عشقی رمان ها معمولا خلاف قوانین و قواعد حاکم بر جامعه است. داستان عشقی همراه با بزرگنمایی اتفاقات و حتی جاهایی بر خلاف دین و اعتقاد جاری در جامعه. این مشکل بزرگ رمان های مجازی است چون نظارتی بر اونها وجود نداره و هیچکدوم از شخصیت های تعریف شده در رمان ها وجود خارجی ندارن پس حتی یک فرد در خیال هم نمیتونه انتظار چنین فرد و چنین داستانی رو داشته باشه که اگر بخواد اینکار رو بکنه مطمعنا تو زندگی واقعیش تاثیر میگذاره و شاید حتی خودش هم متوجه این تاثیر نشه.ادم رویای هر چیزی رو داشته باشه برای رسیدن بهش تلاش میکنه و بعضی رویاها دست نیافتنی هستن.انسان خوب وبد رو باهم داره و هیچکس خوب مطلق نیست.
حامی در بانوی قصه*بابک در ناگفته ها*دیاکو در اسطوره*پاتریک در مومیایی*معین در این مرد امشب میمیرد*وحید در راز یک سناریو بنظر من اینها شخصیت های خیلی محکمی بودن.غرور بیخود نداشتن.غیرت خرکی نداشتن.تو برخورد با مسائل معمولا منطقی عمل میکردن.قابل اعتماد بودن و به عنوان یه مرد واقعی میشه بهشون تکیه کرد و از هیچی نترسید