جالب و دانستنی با سمی‌ترین حیوان جهان بیشتر آشنا شوید

[BARANA.R]

حلزون مخروطی به عنوان یکی از مرگبارترین حیوانات جهان شناخته می شود که دارای نیزه ای سمی است که از آن برای شکار طعمه خود استفاده می کند. حلزون های مخروطی یک گروه از حلزون های دریایی هستند که در اقیانوس ها و دریاهای گرمسیری سراسر جهان یافت می شوند. برخی از این جانداران خطرناک در زیستگاه های معتدل‌تر مانند آب های اطراف کالیفرنیای جنوبی، دریای مدیترانه و اطراف دماغه جنوبی آفریقای جنوبی نیز ساکن هستند.

حلزون مخروطی دارای دندان هایی بسیار تخصصی به نام سوهانک (Radula) است که همانند ترکیب یک سوزن تزریق زیرپوستی و یک نیزه بوده و برای حمله و مسموم کردن شکار عمل می کند. سم این حلزون سیستم عصبی را هدف قرار می دهد و با فلج ساختن شکار این امکان را برای شکارچی کند فراهم می کند تا وعده غذایی خود را به راحتی بخورد. سوهانک حلزون مخروطی به طور مداوم رشد مجدد دارد و بر همین اساس این حیوان به ندرت فاقد نیزه کشنده خود است.

به گفته رونالد جنر از موزه تاریخ طبیعی لندن، برای گونه های حلزون مخروطی که ماهی شکار می کنند بهره‌مندی از سمی قدرتمند و تاثیر سریع از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا در غیر این صورت ماهی به راحتی از چنگ شکارچی کندرو خود فرار می کند. برخی حلزون های مخروطی در شکاف سنگ ها و صخره های مرجانی پناه می گیرند و برخی دیگر از آنها خود را در شن دفن می کنند و در انتظار شکار از همه جا بی خبر باقی می مانند.

شکل زیبای صدف حلزون مخروطی نیز همانند یک یادگاری جذاب به نظر می رسد که می تواند غواصان ناآگاه را در معرض خطر نیش این جاندار قرار دهد زیرا حلزون های مخروطی بزرگ دارای سوهانکی هستند که به اندازه کافی برا نفوذ به لباس غواصی بزرگ است.

ار لحاظ تاریخی، حدود 65 درصد از افرادی که مورد گزش حلزون مخروطی قرار گرفته اند در صورت عدم درمان به موقع جان خود را از دست می دهند. در حال حاضر، دارویی برای خنثی کردن سم کونوتوکسین این حلزون وجود ندارد. تنها کاری که می توان انجام داد به درمان علائم و تلاش برای زنده نگه داشتن قربانی تا زمان دفع سم محدود می شود.

اگرچه حلزون های مخروطی کند هستند و تنها تعداد اندکی از انسان ها با نیش این حیوان از پای در می آیند اما دلایلی وجود دارد که آن را به عنوان سمی‌ترین حیوان جهان در نظر می گیرند. دوز سم در یک حمله عاملی کلیدی محسوب می شود. برخی جانداران مانند شاه کبری مقدار زیادی سم را از طریق دندان های نیش توخالی خود وارد بدن شکار می کنند. برخی حیوانات دیگر مانند عقرب زرد بیابانی خاورمیانه (DeathStalker) به میزان اندکی سم برای ایجاد آسیبی مشابه نیاز دارند. اما تنها یک دهم از سم حلزون مخروطی می تواند آسیبی مشابه را ایجاد کند.

عامل کلیدی دیگر برای در نظر گرفتن خطرناک بودن به نوع رفتار حیوان باز می گردد. برخی مارهای بسیار سمی مانند تایپان خاکی به واسطه رفتار آرام و انزواطلب خود کمتر خطرناک هستند. در مقابل، تایپان ساحلی دارای سمی ضعیف‌تر است اما به واسطه تقابل بیشتر با انسان ها موجودی خطرناک‌تر محسوب می شود. طبیعت درنده‌خو حلزون مخروطی و تمایل این حیوان به حمله نیز خطر این حیوان را افزایش می دهد.

در شرایطی که حلزون مخروطی حیوانی ترسناک است اما سم آن می تواند از نظر پزشکی مفید باشد. صدها مولفه زهر این حیوان برای انسان بسیار سمی هستند اما یکی از آنها تاثیر فوق العاده ای به عنوان مسکن درد دارد. هنگامی که دانشمندان ساختاری مشابه را در آزمایشگاه کپی کردند دریافتند که هزار برابر قدرتمندتر از مرفین است و همچنین می تواند کمتر اعتیادآور باشد.

 

[Lady]

پرندگان گینه‌نو

2 گونه از تیره موسوم به پری شاهرخیان به نام‌های پیتوهوئی گونه‌گون و پیتوهوئی کلاه‌دار از مشهورترین پرندگان سمی دنیا هستند که سم آنها برای انسان خطرناک است. از این تیره خاص در ایران فقط یک گونه زیبا به نام پری شاهرخ مشاهده شده که البته سمی نیست. پری شاهرخ پرنده‌ای بسیار خجالتی است که جز هنگام مهاجرت بیشتر از آن‌که دیده شود، صدایش شنیده می‌شود. پیتوهوئی شکم سفید، عبوس و سیاه 3 گونه پرنده سمی دیگر بوده که البته از تیره‌ای مجزا هستند. نتایج تحقیقات نشان داده که پیتوهوئی‌‌های سمی که معمولا همه‌چیزخوار هستند، خودشان به تنهایی سم نئوروتوکسیک را تولید نمی‌کنند بلکه این سم از طریق سوسک‌هایی که در رژیم غذایی‌شان وجود دارد به آنها منتقل می‌شود. ایفریت کلاه آبی نام پرنده سمی و حشره‌خوار دیگری است که آن هم بومی گینه‌نو است. سم این پرنده تقریبا مشابه پیتوهوئی‌هاست و کسانی که پرها یا پوست این پرنده را لمس کنند بسرعت پوستشان بی‌حس می‌شود و به گزگز شدید و خارش می‌افتد. ریشه سم بدن ایفریت نیز سوسک‌های موجود در رژیم غذایی‌اش هستند.