Marya 1381
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/02/15
- ارسالی ها
- 3,547
- امتیاز واکنش
- 22,065
- امتیاز
- 856
ایسنا: بسیاری از افراد، پایان داستان معروف «قلعه حیوانات» جورج اورول را به یاد دارند؛ حیوان های ستم دیده ای که با انقلاب خود، انسان ها را از مزرعه بیرون رانده و خود مالک مزرعه شده بودند، از بیرون پنجره، شش خوک و شش زارع را بر سر میزی می دیدند که همگی «فریاد می زدند، روی میز مشت می کوبیدند، به هم چپ چپ نگاه می کردند و حرف یکدیگر را تکذیب می کردند.»
خوک ها، رهبران خود آن ها در انقلابشان بودند که در آغاز، دوشادوش دیگر اهالی مزرعه برای انقلاب می کوشیدند اما به مرور، خود را از آن ها جدا کردند و برای خود حقوق ویژه ای در نظر گرفتند.
در پایان این داستان، حیواناتِ پشت پنجره، «از خوک به آدم و از آدم به خوک و بار دیگر از خوک به آدم نگاه کردند، ولی دیگر امکان نداشت که یکی را از دیگری تمیز دهند.» این پایان در نسخه کارتونی «قلعه حیوانات» که در سال 1955 در هالیوود ساخته شد، تغییر کرده بود. انسان ها از صحنه حذف شده و تنها خوک ها باقی مانده بودند.
شاید بپندارید که این هم نمونه ای دیگر از هنرهای هالیوود است؛ اما تهیه کننده مخفی این فیلم، سازمان نام آشنایی بود: سازمان اطلاعاتی آمریکا یا همان «سیا» .در این داستان، قلعه حیوانات نماد حکومت شوروی و خوک ها نماد رهبران آن هستند. مالکان سابق مزرعه هم، یعنی همان انسان ها، نماد رهبران سرمایه داری.
«سیا» که از این پایان بندی که به هر دو جبهه یورش بـرده بود، راضی نبود، حق فیلم سازی از روی این داستان را پس از مرگ اورول از همسر او خرید تا پیام آن را به طور کامل، به ضدکمونیسم تغییر دهد.
این تنها نمونه ای از کاربرد ابزارهای فرهنگی از جمله رسانه های دیداری، شنیداری و خواندنی برای ساختن واقعیت دلخواه یا تصور دلخواه از واقعیت در افکار عمومی است. بنا بر گزارش های نیویورک تایمز و ایندیپندنت، «سیا» و سازمان فوق محرمانه «تحقیق اطلاعات» بریتانیا که بین سال های 1948 تا 1977 فعالیت می کرد، در دوران جنگ سرد از نشریه ها، خبرگزاری ها و رادیوها، انتشارات، رمان نویس ها و حتی شاعران فراوانی برای پیشبرد اهداف خود حمایت مالی کرده اند.
این کار نه تنها در گذشته، بلکه امروز هم ابعاد گسترده ای دارد اما از آن جا که «اِشراف در فاصله است»، لازم است که چند دهه بگذرد تا حقایق جریان های رسانه ای امروز بر ما آشکار شود. به علت همین «فاصله گرفتن» (و البته افشای اسناد سازمان های اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا) است که اکنون می توانیم با چشمانی بازتر به قرن گذشته میلادی و دوران جنگ سرد بنگریم.
خوک ها، رهبران خود آن ها در انقلابشان بودند که در آغاز، دوشادوش دیگر اهالی مزرعه برای انقلاب می کوشیدند اما به مرور، خود را از آن ها جدا کردند و برای خود حقوق ویژه ای در نظر گرفتند.
در پایان این داستان، حیواناتِ پشت پنجره، «از خوک به آدم و از آدم به خوک و بار دیگر از خوک به آدم نگاه کردند، ولی دیگر امکان نداشت که یکی را از دیگری تمیز دهند.» این پایان در نسخه کارتونی «قلعه حیوانات» که در سال 1955 در هالیوود ساخته شد، تغییر کرده بود. انسان ها از صحنه حذف شده و تنها خوک ها باقی مانده بودند.
شاید بپندارید که این هم نمونه ای دیگر از هنرهای هالیوود است؛ اما تهیه کننده مخفی این فیلم، سازمان نام آشنایی بود: سازمان اطلاعاتی آمریکا یا همان «سیا» .در این داستان، قلعه حیوانات نماد حکومت شوروی و خوک ها نماد رهبران آن هستند. مالکان سابق مزرعه هم، یعنی همان انسان ها، نماد رهبران سرمایه داری.
«سیا» که از این پایان بندی که به هر دو جبهه یورش بـرده بود، راضی نبود، حق فیلم سازی از روی این داستان را پس از مرگ اورول از همسر او خرید تا پیام آن را به طور کامل، به ضدکمونیسم تغییر دهد.
این تنها نمونه ای از کاربرد ابزارهای فرهنگی از جمله رسانه های دیداری، شنیداری و خواندنی برای ساختن واقعیت دلخواه یا تصور دلخواه از واقعیت در افکار عمومی است. بنا بر گزارش های نیویورک تایمز و ایندیپندنت، «سیا» و سازمان فوق محرمانه «تحقیق اطلاعات» بریتانیا که بین سال های 1948 تا 1977 فعالیت می کرد، در دوران جنگ سرد از نشریه ها، خبرگزاری ها و رادیوها، انتشارات، رمان نویس ها و حتی شاعران فراوانی برای پیشبرد اهداف خود حمایت مالی کرده اند.
این کار نه تنها در گذشته، بلکه امروز هم ابعاد گسترده ای دارد اما از آن جا که «اِشراف در فاصله است»، لازم است که چند دهه بگذرد تا حقایق جریان های رسانه ای امروز بر ما آشکار شود. به علت همین «فاصله گرفتن» (و البته افشای اسناد سازمان های اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا) است که اکنون می توانیم با چشمانی بازتر به قرن گذشته میلادی و دوران جنگ سرد بنگریم.
