اشعار خواب درخت

[гคђค1737]

زمستونُ دوست دارم

وقتی که برف می باره

روی زمین یه فرشِ

سرد و سفید می ذاره

درختا بی برگ و بار

در انتظار بهار

شاید میگن خدایا

بازم بهارُ بیار

میگن پس از زمستون

بهارمیاد دوباره

شکوفه،سبزه و گل

همراه خود میاره

تو سـ*ـینه ی درختا

پر از نور امیده

درخت تو فصل سرما

خواب بهارُ دیده