"خدا هست و خدا هست و خدا هست."
یکی دو هفته پیش، خواهر کوچک ترم وارد اتاقم شد و از مشکلات کودکانه اش برام گفت، از دعوا کردن با همکلاسی ها، از پاره شدن دفترش، از گم شدن پاک کنش
و...
گفتم: خب الان تو به اینا می گی بدبختی؟
گفت "آره، می دونی فاطمه اگه خدا وجود داشت من هیج وقت با سما قهر نمی کردم!!"
کودک است دیگر، گاهی دلش می خواهد کسی را که همه قبولش دارند، انکار کند.
یه لحظه بی خیال خواهر بودنم شدم و برق اتاق رو خاموش کردم و در رو بستم. از پشت در صداش رو می شنیدم : تو رو "خدا" در رو باز کن... اگه باز نکنی خدا دوست نداره ها !
حکایت خیلی از ما هاست، تا وقتی نوجوانیم می گیم " به خدا نیاز نداریم" یا " اصلا خدا هست؟ اگه هست چرا من نمی بینمش!" یه ذره بزرگ تر که می شیم، کافیه به یه مشکل بر بخوریم سریع می گیم: "خدایا دیدی تنهام گذاشتی، دیدی بی خیال من شدی،دیدی فراموشم کردی!"
جالب این جاست اونایی که خدا رو "انکار" می کنند؛ تا به مشکل می خورند، خدا رو "مقصر" می دونند !
یکی نیست بگه برادر من تا دیروز که خوش بودی می گفتی خدا نیست حالا هم به جای مقصر دونستن، انکار کن! تو که دست به انکار کردنت خوبه!
یه سوال، اونایی که خدا رو قبول ندارند، وقتی دلشون می گیره با کی درد و دل می کنند؟ با خلق راز دار خدا؟!
یکی دو هفته پیش، خواهر کوچک ترم وارد اتاقم شد و از مشکلات کودکانه اش برام گفت، از دعوا کردن با همکلاسی ها، از پاره شدن دفترش، از گم شدن پاک کنش
و...
گفتم: خب الان تو به اینا می گی بدبختی؟
گفت "آره، می دونی فاطمه اگه خدا وجود داشت من هیج وقت با سما قهر نمی کردم!!"
کودک است دیگر، گاهی دلش می خواهد کسی را که همه قبولش دارند، انکار کند.
یه لحظه بی خیال خواهر بودنم شدم و برق اتاق رو خاموش کردم و در رو بستم. از پشت در صداش رو می شنیدم : تو رو "خدا" در رو باز کن... اگه باز نکنی خدا دوست نداره ها !
حکایت خیلی از ما هاست، تا وقتی نوجوانیم می گیم " به خدا نیاز نداریم" یا " اصلا خدا هست؟ اگه هست چرا من نمی بینمش!" یه ذره بزرگ تر که می شیم، کافیه به یه مشکل بر بخوریم سریع می گیم: "خدایا دیدی تنهام گذاشتی، دیدی بی خیال من شدی،دیدی فراموشم کردی!"
جالب این جاست اونایی که خدا رو "انکار" می کنند؛ تا به مشکل می خورند، خدا رو "مقصر" می دونند !
یکی نیست بگه برادر من تا دیروز که خوش بودی می گفتی خدا نیست حالا هم به جای مقصر دونستن، انکار کن! تو که دست به انکار کردنت خوبه!
یه سوال، اونایی که خدا رو قبول ندارند، وقتی دلشون می گیره با کی درد و دل می کنند؟ با خلق راز دار خدا؟!