آذربایجان غربی روستاهای آذربایجان غربی

[ATENA_A]

اين روستا در استان آذربايجان غربي واقع شده وجزء روستاههاي شهرستان بوكان مي باشد كه در 50 كيلومتري بوكان،20 كيلومتري مياندوآب و45 كيلومتري شهرستان مهاباد واقع شده است. جمعيت روستا بالغ بر600نفر مي باشد.ساكنان روستا كرد زبان وسني مذهب مي باشند. شغل مردم روستا كشاورزي ودامداري بوده و بدليل واقع شدن روستا در منطقه “چومي مجيد خان”زمين هاي روستا بسيار حاصلخيز بوده همچنين اين روستا علاوه بر كشت آبي داراي زمين هاي كشت ديمي نيز مي باشد.محصولات روستا شامل :چغندر قند،گندم،جو،كلزا،هندوانه وخربزه، خيار،باغات سيب وهلوو…،تخمه،يونجه مي باشد سيستم كشاورزي روستا در حال تبديل شدن به كشاورزي مدرن مي باشد بطوري كه در چند سال اخير اكثر كشاورزان ماشين آلات پيشرفته را جايگزين ماشين آلات قديمي خود كرده اند.آب مورد نياز كشاورزي روستا با وجود حوزه هاي آبخيز اطراف از طريق حفر چاههاي با عمق 25-40تامين مي گردد.

روستاي قره گل داراي دو مدرسه در مقاطع ابتدايي وراهنمايي مي باشد كه مدرسه ابتدايي آن تازه ساخت وسه كلاسه مي باشد همچنين مدرسه راهنمايي روستا كه به همت مردم روستا وخيرين در سال89 ساخته شد داري 4 كلاس مي باشد.

اما ورزش وبخصوص فوتبال در اين روستا حرف اول را ميزند بطوري كه تيم فوتبال دهياري قره گل به طور پياپي سه سال(88-89-90) قهرمان جام نوروزي روستاههاي شهرستان بوكان را كسب نموده است وهمچنين بعنوان يكي از تيم هاي فعال در استان شناخته شده مي باشد.اين روستا داراي زمين فوتبال استاندارد به همت مردم روستا مي باشد كه متاسفانه باكم كاري مسئولين تا كنون هيچ گونه حركتي در جهت نگهداري وتوسعه اين مكان ورزشي نادر انجام نشده است .كه اميدواريم در سال 1390نسبت به اين امر اقدامات مثبتي انجام گيرد.

تالاب قره گل:

در كنار روستاي قره گل تالاب قره گل واقع شده است كه جزء تالاب هاي شناخته شده استان وكشوري مي باشد كه مساحت آن چيزي در حدود 350 هكتار مي باشد ودر فصل زمستان وبهار با سرازير شدن آبها ي رودخانه هاي اطراف وبارش هاي آسماني، پرندگان نادري همچون قو وقاز،مرغابي و…در آن يافت مي شوند متاسفانه بعلت خشكساليهاي اخيروعدم تامين آب تالاب در فصل تابستان،اين تالاب همه ساله در فصل تابستان خشك مي گردد كه در حال حاضر با تامين بودجه ملي واحداث ديوار خاكي به طول حدود يك كيلومتر وارتفاع 4.5 متر بر روي ورودي تالاب واحداث كانال از سيمينه به تالاب ،اين مشكل در حال مرتفع شدن است كه اين پروژه به همت نماينده محترم شهرستان آقاي دكتر قصيم عثماني نزديك به 75 درصد پيشرفت داشته است.بديهي است كه اين روستا در آينده اي بسيار نزديك جزء يكي از بهترين تفرجگاههاي استان خواهد شد.

 

[ATENA_A]

روستای خرنج در نگاه جغرافیای و تاریخی

روستای خرنج در تقسیم بندی کشوری از توابع استان آذربایجان غربی شهرستان پیرانشهر بخش لاجان محسوب می شود.
خرنج یکی از یکصدو چند روستای شهرستان پیرانشهر است که در شمال غرب ایرن واقع شده است

شرح حال روستای خرنج

خرنج در معنای لغتی ( منطقه به رداوی ) یعنی پر از سنگ که اسم و مسمی با هم مطابقت دارد در واقع خرنج پر از سنگهای زینتی و افسانه ی به تمام معنا می باشد . به گفته کهنسالانی که در این روستا زندگی کرده اند اینطور وانمود می دارند که خرنج یک منطقه جنگلی بوده وبا گذشت زمان و سیر وسفرعشایرین به یک راه ارتباطی بین پیرانشهر و مهاباد تبدیل شده است که این نقطه به دلیل وجود چشمه های آب محل استراحت این سیاحان بوده و با گذشت زمان به یک روستای کوچکی تبدیل شده است و کم کم توسعه داشته و به این روستای مذکور در آمده است .
خرنج دارای بافت معماری قدیمی است و در دامنه سنگها مشرف بر کوه روبرو جای دارد .
سنگهای افسانه ی این روستا که در پشت روستا (شمال روستا ) به طول چهار هزار متر وبه عرض چهار صد متر قرار دارند زینت بخش روستای خرنج است . در میان این سنگهای زینتی نعمتها ومیوه های متنوعی وجود دارد که عبارتند از : 1 – انجیر در چهار رنگ و طعم متفاوت (زرد –قرمز- سیاه-آبی ) 2- تمشک (قرمز وسیاه ) 3- آلبالو (زرد – قرمز – سیاه ) و غیره وجود دارد ومهمتر از همه در مرتفع ترین نقطه سنگها آب صاف و زلالی وجود دارد که آب شرب تمام روستائیان از این آبها تهیه می شود و نقطه به نقطه این سنگها نام و نشان خاصی را به خود اختصاص داده اند که هر انسان وبیننده ی را متحیر می کند.

1- ( سی کیل ) که سه نوع سنگ هستند مانند سنگ قبر و مزار 2- (به رده ملا) یعنی سنگ روحانی که میان سنگها مانند یک روحانی مقاوم ایستاده است 3- ( به رده سوران ) سنگهای هستند که از نظر رنگی قرمز بوده و با دیگر سنگها متفاوتند 4- (هه ندو ره شان ) سنگهای هستند سیاه و بسیار محکم و بزرگ و به گفته روستائیان در طول فصل سال محل امنی برای حیواناتی مانند گرگ – روباه –خرگوش –گربه وحشی و غیره می باشند 5- (به رد به ران ) دو سنگی هستند که کمی از رشته سنگهای دیگر فاصله گرفته اند مانند دو قوچ که از گله گوسفند فاصله می گیرد .6- (به رد سابات ) از قدیم الایام و به گفته ساکنین این محل برای استراحت و نشیمن بوده و الان هم نشیمنگاه اهالی است چون کاملا بر روستا تسلط دارد . 7- ( خری میوان ) دره ی است معروف از میان سنگها که انگور وحشی دارد و بدان معروف شده است .8- ـ(خه و خوش ) یعنی خواب خوش : سنگی است به شکل یک ساختمان کوچک برای استراحت که دارای پله و یک پنجره مخصوص به خود دارد . 9- (به رد کوره ) سنگی است تو خالی در کنار جاده ورود به روستا 10- ( به رد حاجیله ) سنگهای هستند یکه تاز وایستاده که محل امن و جای مناسبی برای ساختن لانه لک لکها می باشند 11- (کانی گولان) سنگهای بزرگی هستند که در خود یک چشمه جای داده اند و یک درخت توت بلند قامتی کنار چشمه روئیده که عمر این درخت به فکر ساکنین روستا نمی رسد . 12 – (کلکه ی میرزا خان ) به گفته ساکنین این( کلکه) منطقه ی بوده که یک نفر در آن بنام میرزا خان حکومت می کرده و آثارش نیز به چشم می خورد 13- (جینگ جینگه ) منطقه ی است انتهای سنگهای خرنج و ابتدای روستای کانی ملا میباشد به گفته ساکنین در آن قبرستانی وجود دارد که مربوط به اوایل و صدر اسلام می باشد که خصوصا زنان برای زیارت به آن مکان می روند .

در نقطه مقابل روستارشته کوهای بزرگی وجود دارد که هر نقطه آن نام معتبر خاصی دارد 1- به ردی گویزی) قسمتی از کوه است معروف و به این نام که بلندای خاصی دارد و مسلط بر دشت لاجان می باشد 2-( قلاتی کتکان ) مرتفع ترین نقطه این کوهاست که جای حکومت حاکمان بوده و آثارش نیز به چشم می خورد . 3- (سپیلکان ) این نقطه از نظر ظاهری رنگ سفیدی به خود گرفته که با بقیه رشته کوها فرق دارد . 4- (خوله ونه و کونه ورچ) که انتهای کوههای روستای خرنج و ابتدای کوههای روستای لیکبن می باشد و غاری در آن وجود دارد که معروف است به لانه خرس 5 – ( کانی برایم ره شک ) چشمه ی است که در تابستان محل زندگی عشایران است 6 – (کونه پیست) غار کوچکی است که ورود به آن سخت ولی در زمان قدیم و به گفته حاضرین عشایرین آن زمان برای نگهداری لبنیات و پوست دباغی نشده حیوانات و غیره استفاده می کردند چون مهمترین خصوصیات این غار این است که در وسط تابستان یخ دارد 7- (غه لی کا نه بی) یک حصاری است که فردی به نام کانبی در آن سکونت داشته و دارای ثروت بوده و محل امنی برای نگهداری اموال و احشام بوده و آثارش نیز به چشم می خورد و در پایین این حصار که ورودی به ( دولی کونه پیست ) می باشد معروف به (ده راوی روبیان ) است 8-(گویزان) تعدادی اصله درخت گردوی وحشی است که طبیعت خاصی هم دارد که محل استراحت کوهنوردان وسیاحان می باشد . 9- (احمد دولت ) نقطه ی است معروف به این نام که دارای یک چشمه ی آب صاف و زلال که هفت سال قبل آب آشامیدنی و لوله کشی روستا از این آب تامین وظاهراً در قدیم الایام محل سکونت بوده است .

لازم به ذکر است در پشت رشته کوههای مشروحه نقطه ی است به نام (زندان ) که این دخمه ی است همسطح زمین با عمق نا معلوم که صدای آب و باد شنیده می شود که ورود به آن بسیار سخت و غیر ممکن است .

در دامنه این موارد ذکر شده دشت پهناوری هست به نام (په لا سا وی ) که به گفته ساکنین و کهنسالان این دشت شهر بوده و اطرافش با توصیفات مذکوره روستای خرنج از نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی این شهرستان قدمتی چند هزار ساله دارد ودارای چهار تپه باستانی می باشد که به ثبت سازمان مربوطه رسیده است عبارتند از 1- (گرده زیوه ) 2- ( گردی پلاساوی ) 3- ـ ( گرد خه زینه ) 4- ( تپه ی که در پشت روستا قرار گرفته و مربوط به عصر اسلام است .

 

[ATENA_A]

روستای شیخ علی یکی ازروستاهای شهرستان بوکان واقع دراستان آذربایجان غربی میباشد.

مسیرروستای شیخ علی جاده بوکان مهاباد ودر۳۵کیلومتری شهرستان یاد شده است.وتقریباْ وسط بوکان به مهاباد میباشد.مردمان این روستا به کشاورزی ودامداری مشغول هستند.وبیشتر زمینهای کشاورزی این روستا به صورت دیمی میباشد.آب کشاورزی این روستا که حالا بسیار کم شده به صورت چشمه میباشد که به صورت قنات بیرون آورده شده است این روستا ازنظر امکانات رفاهی به این شرح است:برق،تلفن ثابت ویک جاده خاکی واز امکانات بهداشتی ورفاهی دیگر محروم میباشد آب آشامیدنی سالم ندارد.واکثرمردم ازچشمه ای که روستا دارد واسم چشمه هم حمه سنه میباشد استفاده میکنند.یک مدرسه ابتدایی هم دارد که تعداد دانش آموزان آن از۲۵نفر تجـ*ـاوز نمیکند درضمن روستای ما حدود۳۰۰نفر جمعیت دارد.روستای ما امسال صاحب دفتر پست وپست بانک شده .وکارمردم را آسان کرده ازنظرپرداخت قبوض آب وبرق وتلفن.ازنظرسطح تحصیل هم تا حدی خوب است چون ازبی سواد گرفته تا دکترا وشاعردارد.

 

[ATENA_A]

روستای تپه ترکمان از توابع بخش مرکزی ارومیه و در محال باراندوز چای در جنوب شهرستان ارومیه واقع شده است

این روستا در کیلومتر 15 جاده مهاباد (سنتو) واقع شده و از روستا های پر جمعیت منطقه محسوب میشود

روستای تپه ترکمان طبق آخرین آمار گیری که توسط سیستم پلاک دهی اداره پست انجام شده است بیش از 135 خانوار میباشد

این روستا با روستاهای القیان,حصار,اوزان اسکندری,ترکمان,حسن آباد ,تازه کند و اردو شاهی همجوار میباشد

نامگذاری این روستا به نام تپه به خاطر وجود یک تپه باستانی در روستا هست که به دلیل قرار گرفتن منطقه در جلگه های اطراف دریاچه ارومیه تنها ناهمواری منطقه محسوب و شده و از اطرف کاملا مشهود است

این تپه از طرف سازمان میراث فرهنگی ثبت ملی شده است. تاریخ ثبت این اثر سال 1344 میباشد که به شماره ثبت459 و بنا بر فصل اول قانون عتیقات مصوبه 12 آبان 1309 شمسی وبنا به در خواست مدیر کل باستانشناسی وقت کشور ثبت شده است

 

[ATENA_A]

زمزیران روستایی است با جنگلهای پوشیده از درخت در منطقه کوهستانی بخش وزینه شهرستان سردشت با جمعیتی نزدیک به 400 نفر و چشم‌اندازهای زیبای طبیعی, اکثر مردم روستا به دامداری و کشاورزی مشغول هستند و انگور سیاه یکی از سوغات‌های این روستاست.

 

[ATENA_A]

روستای رند در ۱۵ کیلومتری منطقه آزاد تجاری، صنعتی ماکو قرار دارد. این روستا سرسبز در دامنه کوه قرار دارد و وجود چشمه های جوشان آب معدنی ، این روستا را در منطقه از شهرت فراوانی برخوردار ساخته است. جمعیت آن طبق سرشماری سال 1390 بالغ بر ۴۵۰نفر بوده است. چشمه هایی همچون کند بولاغی ، قمیشلی بولاغ ، جیللی بولاغ، گول اویز و کربلایی نظر بولاغی واقع در ارتفاعات شمال روستا از چشمه های این روستای سرسبز میباشند. در طی سالهای حكمرانی اورارتوها روستای رند بعنوان منطقه ای سوق الجیشی نقشی مهم در حفظ قلمرو آنان داشته است چنانكه پتروفسكی در كتاب تاریخ اورارتو و در ذكر قلعه های آنان از قلعه ای بنام رنت نام می برد قلعه ای كه به قول او در نه كیلومتری ماكو واقع شده است قلعه ای كه اینك جز خرابه های پی های آن چیزی از آن برجای نمانده است و تنها رد پای پدران اورارتویی ما را در این سرزمین به یادگار نهاده است. روستای رند دارای زمستانی سرد و تابستانی معتدل است. وجود روخانه ساری سو و جوی بار های کوچک آب باعث شده تا همیشه هوای مرطوبی داشته باشد.اهالی رند روزگارشان را بیشتر با باغداری و دامداری و کشاورزی می‌گذرانند و روستا با باغ‌هایی پر از درختان گیلاس، آلبالو، هلو، سیب ، زرد آلو و گردو احاطه شده است.پوشش گیاهی ارتفاعات و کف این روستا گل گاوزبان، آویشن، گل بنفشه، گل ختمی، چای کوهی، ترشک کوهی، کاک اوتی ، گزنه ، خار شتر ، شیرین بیان و… است. وجود درختان کوتاه جنگلی در ارتفاعات این روستا به زیبایی های آن افزوده است.
این روستای سرسبز در سال 1393 از سوی مسئولین محترم منطقه آزاد ماکو به عنوان روستای نمونه گردشگری منطقه آزاد تجاری و صنعتی ماکو انتخاب شد.
احداث کاشانه مهمان برای مسافران و گردشگران ، احیاء آسیاب آبی روستای رند ، احداث خیابان قدم برای پیاده روی گردشگران ، احداث هتل های سنتی برای گردشگران ،احداث باغ پرندگان ، احداث غذاخوری هایی با غذاهای سنتی و بومی ، احداث پیست اسکی و صخره نوردی ، از جمله برنامه های سازمان منطقه آزاد ماکو برای این روستای سرسبز می باشد.

شورای اسلامی و دهیاری رند با تشکیل ستاد استقبال از مهمانان نوروزی 15 ویلا را تعیین کرده اند که به صورت رایگان در اختیار مهمانان نوروزی قرار میگرد.

 

[ATENA_A]

روستاي بدلبو در حدود ۱۵ کیلومتری شهر اورمیه و در محال نازلوچای واقع گردیده روستای بدلبو داراي دو باب مسجد آب و برق ، تلفن ، داراي لوله كشي گاز (ناتمام) يك باب كليسا، تفرجگاه كنار رودخانه نازلوچاي ، داراي يك باب مدرسه مخروبه ‏‏‏‏،خانه بهداشت روستايي ‏، دهياري ، داراي چهار نهر كه از داخل روستا مي گذشته و اين دهكده را به عنوان يكي تفرجگاه هاي زيباي منطقه تبديل نموده است روستا همچنین دارای يك باب حمام تاريخي که در اصل متعلق به قلعه ی روستاست می باشد گرچه امروزه کاربری خود را از دست داده و يك قلعه تاريخي كه آنهم هم اكنون به دو قسمت تفكيك شده است. روستا داراي يك جاده آسفالته مي باشد از جاده اصلي اورميه به نازلو ۱.۵ كيلومتر فاصله دارد.
جمعیت و سکنه و قومیت

این روستا در دهستان نازلو چای قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیّت آن ۳۲۸ نفر (۷۴ خانوار) بوده است. ترکیب قومی ،مذهبی روستا درسال۱۳۲۴ شمسی شامل :شیعه و مسیحی- ترکی وکلدانی(آسوری).

بعد از انقلاب با کوچ آشوریان (مسیحیان) به خارج کشور و فروش زمینهایشان به اکراد جای خود را به آنان داده اند. هم اکنون سکنه روستا شامل ۴۳ خانه متعلق به ترکهای آذربایجانی ۲۰ خانه متعلق به کردها و ۵ خانه هم متعلق به مسحیان می باشد که امروزه به صورت دائم فقط یک مسیحی در روستا زندگی می کند.

وجه تسمیه بدلبو
کلمه بدلبو که بین عامه مردم به صورت بدربو هم تلفظ می شود کلمه است که به اتفاق کتاب های :اورمیه در گذر زمان نوشته حسن انزلی صفحه 308 – و سرزمین زردشت – علی دهقان صفحه984 در اصل به صورت بدیرلو و بدرلو آمده اما بدیرلو و بدرلو چیست؟ کلمه بدرلو نام یکی از طایفه های افشار و یا نام روستایی است که این طایفه ساکن آن می باشند.افشار در استان آذربایجان غربی که در حدود چهار شهرستان متعلق به این ایل می باشد ساکن هستند شهر اورمیه به تنهایی بزرگترین سکونت گاه طایفه افشار است که ساکنان اصیل آن را افشار اورمی می نامند، ونیز از طایفه های افشار امروزه در شهرستان های: تکاب که در اصل تیکان تپه افشار نامیده می شود و نیز شاهین دژ که قبلا صائین قلعه افشار خوانده می شده و نیز در شهرستان سلماس ساکن هستند.که یکی از بزرگترین محور سکونتگاهی این ایل را تشکیل می دهند همچنین استان زنجان نیز از سکونتگاه های ایل افشار است. به هر حال افشار ها در شهرستان تکاب وشاهین دژ از لحاظ قرابت با افشار اورمی به یکدیکر نزدیکتر اند تا سایر نقاط برای مثال می توان به بیشتر طایفه های افشار اورمی که از گروه های مختلف تشکیل یافته اند در شهر تکاب هم دید مانند قره گوزلو و… تعدادی از این ایل در زمان نادر شاه و توسط وی از شهر اورمیه به مناطق دیگر ایران جابه جا شده اند.که بدیرلو هم از این قاعده مستثنی نیست که (امروزه می توان در بخش مرکزی شهر تکاب روستایی به نام بدیرلو را دید که اکثریت آن قریب به اتفاق از ایل و طایفه افشار هستند).هفته نامه آغری شماره110 صفحه 6 تکاب غول گردشگری آذربایجان با این حساب روستای بدیرلو یا همان بدلبو اورمیه نیز چنین شرایطی را دارا است. واصالتا ساکنین آن قبلا از طایفه افشار بوده روستای بدیرلو ملک طلق امام قلی خان بیگلربیگی افشار حکمران اورمیه در دوره زندیه است که در تاریخ افشار در صفحه 495 آمده است بعدها این روستا بدست یوسف خان شجاع الدوله افشار نوه امام قلی خان که سازنده قلعه بدلبو است آبادانی خاصی می یابد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

جورنی، روستایی است از توابع بخش مرکزی و در شهرستان ارومیه استان آذربایجان غربی ایران.
جمعیت

این روستا در دهستان باراندوز قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیّت آن ۳۶۶ نفر (۶۲ خانوار) بوده است.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

شعبان کندی، روستایی است از توابع بخش مرکزی و در شهرستان ارومیه استان آذربایجان غربی ایران.

جمعیت : این روستا در دهستان باراندوزچای جنوبی قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیّت آن ۵۷ نفر (۱۵ خانوار) بوده است.

روستای شعبان کندی از توابع بخش مرکزی شهرستان ارومیه در 30 کیلومتری جنوب غرب ارومیه در دشت وسیع و حاصلخیز باراندوز قرار گرفته و از شرق وشمال مشرف به رودخانه باراندوزچای و از جنوب و شمال غرب مشرف به باغات سیب و کوهستانهای سربه فلک کشیده می باشد.با توجه به موقعیت جغرافیایی محل روستای شعبانکندی از آب و هوای معتدل در تابستان و سرد در زمستان برخوردار می باشد. باتوجه به اینکه آّب شرب و برق در روستای ما نبود در فصل زمستان دچار مشکلات عدیده ای برای تهیه آب و سایرمایحتاج می شدیم که این امر باعث کوچ اهالی روستا به شهر شد . تقریبا در زمستان روستا خالی از سکنه می شد و همه به خاطر فرار از مشکلات خانه های خود را ترک می کردند و دوبار با شروع فصل بهار مجددا به روستا بر میگشتند.مشکل به اینجا ختم نمیشد چون رودخانه باراندوز چای در فصل بهار پرآب می شد و گاها سیلابهای ویرانگر آن دامن روستای ما رو میگرفت و مشکلات عمده ای در زمینه تردد و عبور و مرور بوجود میامد چون روی رودخانه پل ارتباطی نداشتیم مجبور میشدیم کیلومترها مسیر انحرافی بریم تا بتونیم از روی رودخانه عبور بکنیم در مواقعی که رود آروم می شد با تراکتور و سایر وسایل نقلیه از بستر رود عبور میکردیم یادش بخیر چه روزهایی داشتیم! الان دلم برای آن روزها خیلی تنگ شده !بعدازاحداث یک دهنه پل روی رودخانه و سیل بند این مشکلات به لطف خدا حل شد و روستا دوباره جون گرفت.اکثر محصولات کشاورزی تقریبا تا قبل از سال 1370 گندم و نخود و جو بود که به دو صورت دیم بهاره و پائیزه کشت می شد بعدا به مرور زمان با توجه به هزینه های بالای تولید این محصولات که عمدتا به صورت سنتی کشت میشد و کاهش نزولات جوی از سوی دیگر باعث تحول در سیستم کشاورزی منطقه شد و بیشتر اهالی روستا به کاشت انواع نهال در زمینهای اطراف روستا روی آوردند و در مدت زمانی کمی زمینهای اطراف روستا که با آب رودخانه و نهر آبیاری میشدند تبدیل به باغات انگور، سیب (سفید و قرمز)، زردآلو، گیلاس، هلو ،…. شدند که مثل یک کمربند سبز دورتا دور روستا را دربرگرفته است.

با توجه به رونق اقتصادی حاصل از این سیستم کم کم مردم روستا به فکربازسازی خانههای قدیمی خود پرداختند که در این میان مرحوم پدرم در سال 73 یا 74 اولین فردی بود که در روستا شروع به ساخت وساز خونه آجری با سیستم جدید کرد وبه تبع آن سایر ساکنین نیز بعد از 5 سال کم کم شروع به تخریب خانههای کاهگلی خود پرداختند و نمای روستای از حالت قدیمی خود درآمد و شکل جدید بخود گرفت.

حالا دیگه از شور وهیجان قبلی روستا خبری نیست و اکثرا شهرنشین شدند!!!!!!!!!!!!

الان خیلی از پدران ومادران ما در این روستا و در بین ما نیستند که یاد و نام همه آنها جاودان باد.

روستای ما آب و برق و جاده و تلفن ثابت و سیار شورا، داره که جای خیلی ها این وسط خالیه کاش میشد آنهایی که این همه سختی و مشکلات به خاطر بزرگ کردن ما تحمل کردند بودند و از این همه رفاه و آسایش بهرهمند می شدند واقعا حیف! روحشان شاد و یادشان گرامی…….باد.

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[ATENA_A]

زيوه در 45 کیلومتری شهر ارومیه قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۱۷۸۷ نفر (۳۲۵ خانوار) بوده است.

مهمانشهر زیوه

در جریان جنگ هشت ساله ی ایران و عراق که از سوی عراق و سایر متحدان غربی اش به ایران تحمیل شده بود ،ملت مظلوم کرد ،در دو سوی مرز ، هم در کردستان ایران و هم در کردستان عراق ، از صدمات این جنگ بزرگ بی بهره نماندند.سیل عظیم کردهای عراقی از سمت غرب وارد کردستان ایران می شدند و سازمان ملل ناگزیر بود که به کمک ایران ،اردوگاه های عظیمی را در مرز دو کشور ایجاد کند.تلفات ناشی از این کوچ اجباری ،بسیار فاجعه آمیز بود ، چراکه زنان و کودکان زیادی طی این چند سال جنگ و بعد از آن جان خود را بر اثر بیماری های واگیردار و انگلی از دست دادند.شدت شیوع این بیماری ها به حدی بود که کمک های بهداشتی گسترده نیز نمی توانست جلوی مرگ و میرهای گسترده را بگیرد. قبرستان های زیادی از این رخداد تاریخی در مرگور بجای مانده است.از جمله ی کمپ های میزبان این پناهندگان بی چاره ، مهمانشهر زیوه بود، که صدام جنایتکار به پاس این مهمان نوازی کردهای ایرانی، آن را نیز از حملات هوایی خود بی بهره نگذاشت. طی این حملات شمار زیادی از کردهای ایرانی به همراه هزاران کرد عراقی در این مهمانشهر شهید شدند.علاوه بر زیوه سایر روستاها نیز میزبان هزاران کرد عراقی بودند. جمعیت طایفه ی بزرگ بارزانی به مراتب از بومیان منطقه بیشتر است .مردم خون گرم مرگور، با کمال گشاده دستی بارزانیان و سایرکردها را در خانه و زمین های خود جای دادند و زندگی شان را با آنها تقسیم کردند.یکی دیگر از کمپ های گسترده در مرگور که میزبان این پناهندگان بود ، کمپ صحرایی ما بین دو روستای هاشم آباد و سه گرکان بود، که سرپرستی آن بر عهده ی سازمان ملل بود. در آن سال ها کردهای ایرانی از امکانات بهداشتی این کمپ ها بی بهره نماندند . بسیاری از اهالی منطقه که به بیماری های واگیردار پناهندگان یا سایر امراض مبتلا شده بودند ، در این کمپ ها مداوا یا جراحی شدند. کلیه ی دکتران حاضر در این کمپ ها غیر ایرانی بودند، با وجود اینکه بسیاری تنها برای کمک های بشر دوستانه به مرگور آمده بودند، شماری نیز به منظور جهانگردی به منطقه می آمدند در تمام این سال ها مرحوم ملا مصطفی بارزانی به همراه فرزندانش ، ادریس و مسعود (رهبر کنونی کردستان فدرال) در کنار مردم ستمدیده اش در زیوه و سیلوانا زندگی می کرد .هنوز در اردوگاه زیوه شماری از خانواده های بارزانی مانده اند و علاقه ای به بازگشت به کردستان ندارند.

دانلود رمان و کتاب های جدید