گیلان معرفی شهر رضوان شهر

[ATENA_A]

مقاله‌های مرتبط:

• آبشار ویسادار؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
• راهنمای سفر به گیلان (قسمت دوم)

رضوانشهر در شمال‌غربی استان گیلان، میان سواحل دریای خزر و رشته‌کوه‌های سرسبز تالش واقع شده است و از دو قسمت جلگه‌ای و کوهستانی تشکیل می‌شود. این شهر از شمال به دریای خزر و شهر تالش، از غرب به شهر خلخال، از جنوب به شهر صومعه‌سرا و ماسال و از شرق با شهر بندر انزلی مرز مشترک دارد. در سفر به رضوانشهر منطقه‌ای رویایی و تاریخی را خواهید دید که از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی جذابی برخوردار است. در این مطلب با ما همراه باشید تا به برخی از جاذبه‌های دیدنی جذاب رضوانشهر اشاره‌ای کوتاه کنیم.

آبشار ویسادار

آبشار ویسادار یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین آبشارهای کشور ایران و سومین آبشار مرتفع در استان گیلان در شانزده کیلومتری پره‌سر در شهر رضوانشهر است. برای رسیدن به این آبشار باید از مسیری فوق‌العاده تماشایی و جنگلی بگذرید.

جالب است بدانید که روی آبشار بی‌نظیر ویسادار، پلی قرار دارد که با عبور از روی آن، نمای دل‌انگیز آبشار را می‌توانید زیر پاهای خود داشته باشید.

پل آجری پونل

قدمت پل آجری و تاریخی پونل به زمان صفویه باز می‌گردد و مانند دیگر پل‌های دوران حکومت «شاه عباس صفوی» از سنگ و آجر ساخته شده است. این پل که در چهارده کیلومتری جاده رضوانشهر به تالش قرار دارد، دارای سی‌متر طول و یک دهانه بزرگ با طاق جناقی و عرض دو و نیم متر و جان‌پناهی به ارتفاع چهل سانتی‌متر است. قابل ذکر است که کف گذرگاه پل آجری و تاریخی پونل، سنگفرش شده است.

مسجد اسپیه مزگت

مسجد اسپیه مزگت یکی از شگفت‌انگیزترین بناهای تاریخی استان گیلان در شهر رضوانشهر است که اهمیت تاریخی و مذهبی دارد. این بنایتاریخی که به «مسجد سفید» نیز معروف است، باقی‌مانده یک آتشکده زرتشتی قدیمی و بزرگ پیش از اسلام است که رواق چهار گوش داخلی آن محل نگهداری آتش مقدس بوده و مردم برای عبادت در دهلیزهای کناری آن می‌ایستادند. برخی بر این باورند که بنای این مسجد متعلق به دوران حکومت ساسانیان است. اسپیه مزگت در دوران پس از اسلام بدون هیچ تغییری به مسجدی که محراب ندارد، تبدیل شده است. «اسپیه» در زبان تالشی به معنای سفید و «مزگت» در زبان اوستا به معنای مسجد است. این بنای شگفت‌انگیز، سال‌ها در زیر یک درخت عظیم‌الجثه و زیر شاخ و برگ‌های آن پنهان بوده که بعدها به خاطر کاوش این مسجد، درخت را قطع می‌کنند تا بنا نمایان شود. امروزه به دلیل عدم رسیدگی، این بنای تاریخی و جذاب در حال ویران شدن است.

 

[ATENA_A]

پارک جنگلی گیسوم

پارک جنگلی گیسوم یا پارک جنگلی دکتر درستکار از دیدنی‌ترین نقاط استان گیلان در چهارده کیلومتری رضوانشهر در شهر تالش است. جاده این پارک جنگلی در مسیر رسیدن به دریای خزر، دالانی سبز و جنگلی اسرارآمیز، با همراهی درختان سر به فلک کشیده خود، پدید آورده است. این جاده رویایی به طول چهار کیلومتر از میان انبوهی از درختان تنومند و بلند عبور می‌کند و در انتها به ساحل گیسوم و دریای خزر می‌رسد. این پارک جنگلی از امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی، تاب و سرسره، باربکیو و چند سکو برای نشستن برخوردار است.

روستای بهشتی ارده

روستای بهشتی ارده یکی از مرتفع‌ترین روستاهای استان گیلان و از توابع شهر رضوانشهر است که در دره‌ای سرسبز قرار گرفته است. کوه‌های دنباله‌دار تالش در نوار شمال‌غربی دریای خزر، چشم‌اندازهای رویایی و بسیار زیبایی در این روستا خلق کرده است، به طوری که آن را می‌توان بهشت عکاسان نامید. هوای ییلاقی روستای بهشتی ارده، حتی اگر سن و سالی از شما گذشته باشد، شما را ده ساله، نرم نازک و چست و چابک می‌کند، طوری که از آن لـ*ـذت خواهید برد. اگر هـ*ـوس یک شب اقامت در منطقه‌ای سرسبز و خنک را کرده‌اید، کافی است شبی را دل جنگلی و زیر آسمان پر ستاره روستای ارده سر کنید.

قلعه امیر ساسان

قلعه امیر ساسان، قلعه‌ای نیمه مخروبه در حاشیه روستای ارده در شهر رضوانشهر است که در قدیم اقامتگاه ییلاقی حاکمان تالش بوده است.

امروزه شکلی اصلی این قلعه به دلیل بی‌توجهی از بین رفته است و تنها یک عکس قدیمی از نمای اصلی آن به جای مانده است.

گورستان تاریخی پرن پرن وسکه

گورستان پرن پرن وسکه یکی از آثار ملی ایران در روستای وسکه، شهر رضوانشهر است. این گورستان تاریخی را می‌توانید قبل از ورود به جاده روستای ارده مشاهده کنید.

پل تاریخی شفارود

پل تاریخی شفارود یکی از بناهای دوران حکومت قاجاریه است که روی رودخانه شفارود در کنار جاده رضوانشهر به تالش بنا شده است. این پل به سبک خاصی که کمتر در ساخت پل‌های ایرانی دیده می‌شود، ساخته شده است؛ بدین صورت که در دو طرف طاق و روی پاکان آن، دو ستون نمای مخروطی شکل و در بدنه کناری شمال پل، دو طاق نما کار کرده‌اند. مصالح به کار رفته در احداث پل شفارود، آجر و ساروج است.

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر رضوان شهر
رضوانشهر از شهرستانهای استان گیلان در شمال ایران است. مرکز این شهرستان شهر رضوانشهر است. اين شهرستان از موقعيت جغرافيايي ممتازي برخوردار مي باشد بدين معنا كه گلوگاه ارتباطي بخش هاي مركزي، غربي و شمالي استان محسوب شده و در مدخل شاهراه ارتباطي گيلان به استان اردبيل و كشورهاي قفقاز و روسيه واقع شده است.
​

​

نام: رضوانشهر
نام قدیمی: رَزوَند يا رزونده يا رزوندي، رضوان ‌ده
استان: گیلان
تاریخچه: نام اصلي رضوان‌ شهر، رَزوَند يا رزونده يا رزوندي (razvendi) بوده ‌است که بعداً به صورت رضوان ‌ده و رضوان‌ شهر درآمد. اين محل تا سال ‌هاي ۱۳۰۰ خورشيدي چندان رونقي نداشت. در این دوران جاده شاه عباسی با گذر از رضوان‌ ده، گسگرات را به آبادي ساحلي شفارود پيوند مي‌ داد.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

در این دوران جاده شاه عباسی با گذر از رضوان‌ ده، گسگرات را به آبادي ساحلي شفارود پيوند مي‌ داد. پيرامون سال ۱۳۱۵ نيز جاده بندر انزلي به آستارا ساخته شد و درست در محل کنوني رضوان‌ شهر جاده شاه‌ عباسي را قطع نمود. چهارراهي که به اين ‌صورت پديد آمد محلي شد براي ايست مسافران و حمل بار و بنه آنان. اين محل هم ‌اکنون نيز با نام چهارراه شهرت دارد. با گذر زمان چهارشنبه‌ بازار روستاي بيگ ‌زاد محله که در منطقه تالش‌ دولاب و در سه کيلومتري شمال رضوان شهر تشکيل مي ‌شد، به اين چهارراه منتقل گرديد و اين امر باعث شد اين محل به سرعت گسترش يافته به صورت شهر کنوني درآيد. ساکنين رضوان شهر متشکل از دو روستاي اسفيد واجان و اران هستند که در سال ۱۳۶۶ به يکديگر ملحق شده است. بر اساس روايتی اسفيدواجان را معرب واژه اسپيدواگان مي دانند که در متون قديمي زرتشتي به معني خاک سفيدميان دو رودخانه است. دو رودخانه فصلي از داخل بافت اين شهر مي گذرد که ساکنين به منظور استفاده از آب اين رودخانه ها دراين منطقه جمع شده اند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

اما به مرور زمان و به علت بروز سيل که موجب تخريب ابنيه شهر مي شده است به قسمت هاي مرتفع تر و تپه ها رو آورده و شهرک شمالي و جنوبي را پي ريزي نموده اند. بر طبق اظهار نظر معتمدين و ريش سفيدان محلي اسفيدواجان اول وري جان سپس (مندرجان) و در مرحله سوم به اسفيدواجان نامیده شده است و حدود دوهزار سال قدمت دارد. عده اي نيز معتقدند در زمان زرتشتيان نام اين محل اسفيدواجان به معني بازار سفيد جانان بوده است همچنين محله اران را به معني محل فرود آمدن مي دانند. اين روستا قدمت زيادي دارد و سابقه آن به قبل از اسلام و زمان ساسانيان برميگردد.
تقسیمات کشوری: این شهرستان شامل دو بخش پره سر و مرکزی و شهرهای رضوانشهر و پره سر، و دارای چهار دهستان به نام‌ های دیناچال، ییلاقی ارده، خوشابر و گیل دولاب می‌ باشد.
موقعیت جغرافیایی: این شهرستان در شمال غربی این استان، بین سواحل دریای خزر و رشته کوه ‌های تالش قرار دارد و از دو بخش جلگه‌ای و کوهستانی تشکیل شده‌ است.​

 

[مهربانوی ایرانی]

این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، از جنوب به شهرستان‌ های صومعه سرا و ماسال و از شرق با شهرستان بندر انزلی مرز مشترک دارد.
آب و هوا: آب و هواي اين شهرستان در بخش ساحلي و جلگه اي مرطوب و در قسمت كوهستانی نيمه مرطوب است.
مساحت: ۸۰۴ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا: ۱۵ متر
اقتصاد: اقتصاد شهرستان زیبای رضوانشهر بر پایه کشاورزی و دامداری است. از دیگر فعالیتهای رایج در منطقه می توان به باغداری، تکثیر گیاهان دارویی و زینتی و پرورش ماهیان سردآبی، گرم آبی و خاویاری، زنبور داری و پرورش کرم ابریشم و توتون کاری اشاره نمود. از نظر صنایع می توان کارخانه چوب و کاغذ ایران چوکا که مهمترین کارخانه چوب در سطح خاورمیانه است را نام برد.​

 

[مهربانوی ایرانی]

محصولات: مهم ترین محصولات کشاورزی رضوانشهر: برنج، گندم، جو و ذرت است که به صورت سنتی و نیمه سنتی کشت می شود.
فرهنگ و آداب و رسوم: شهرستان رضوانشهر علاوه بر تنوع مذهبی از تنوع قومی نیز برخوردار میباشد بطوریکه قوم تالش، گیلک و آذری زبان به ترتیب هر یک بیشترین درصد از جمعیت شهرستان را به خود اختصاص داده اند.
جمعیت: جمعیت شهرستان رضوانشهر بر پایهٔ آمار سال ۱۳۸۵، حدود ۷۰ هزار نفر برآورد می شود.
زبان محلی: زبانهاي رايج در اين شهرستان شامل زبان تالشي و گيلكي است كه زبان تالشي در منطقه كوهستاني تكلم مي شود و زبان منطقه جلگه، گيلكي مي باشد.
جاذبه های گردشگری: این شهرستان از نظر زیباییهای طبیعی غنی میباشد. آبشار ویسه ‌دار از گردشگاه ‌های زیبای منطقه ‌است. ​

 

[مهربانوی ایرانی]

سواحل زیبای دریای خزر در سیمبرخاله و تازه آباد، مناطق کوهستانی ارده و زندانه و برزکوه، بنای تاریخی اسپیه مزگت (مسجد سفید) دیناچال، خرابه های شهرگسگر در روستای هفت دغنان، گورستان باستانی مینه رو و وسکه، دژ زرین کول در ییلاق شوشل دشته دومن، گورستان باستانی رفیه رود میانرود، پل آجری پونل، خانه تاریخی سردار مقتدر در ییلاق آق مسجد رینه، آرامگاه سید شرف شاه و سید امین السلطان غریب بنده از جاذبه های معروف منطقه بشمار میروند.
سوغاتی و صنایع دستی: گلیم، بافتنی سنتی البسه محلی، کیف جاجیم، سفال و...
غذای محلی: انواع نان محلی و شیرینی از جمله سنگه نون، لمه نون، پنجه کش، شته نون و انواع شیرینی های محلی عسله شیرینی، شکر چرکی، تالشه حلوا دوشاب شیرینی و انواع غذاهای استان گیلان در این شهرستان رایج است.
بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان​