گلستان معرفی شهر مینودشت

[❤ASAL_M❤]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مينودشت يکي از شهر‌هاي استان گلستان در شمال ايران است. اين شهر مرکز شهرستان مينودشت است.
نام قديم مينودشت حاجيلر بوده است. گفته مي‌شود در گذشته گروهي از ايلات آذربايجان در زمان صفويان، هم زمان با مهاجرت گروهي از مردم استان فارس به اين سامان کوچ داده شده اند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]بخشي از پارک ملي گلستان در محدوده اين شهرستان قرار دارد و داراي جنگلهاي انبوه و متراکمي است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]جغرافيا
مينودشت از جنوب به استان سمنان و خراسان، از شرق به استان خراسان، از غرب به گنبد کاووس و از شمال به شهرستان کلاله محدود مي‌شود. اين شهرستان در سال 1369 از گنبد کاووس جدا شد و به صورت شهرستان مستقل درآمد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ناهمواريهاي اين شهرستان از دو قسمت کوهستاني و جلگه‌اي تشکيل شده است. قسمت کوهستاني آن دنباله کوههاي البرز شرقي است. نقاط کوهستاني آن از سوي شرق از طريق ارتفاعات پارک ملي گلستان به ارتفاعات بجنورد متصل مي‌گردد. قسمت جلگه‌اي تنها در مرکز و ضلع غربي، وسعت کمي دارند که بسيار حاصلخيز هستند.از روستاههاي مهم مينودشت دهستان القجر مي‌باشد. اين روستا خود از اجتماع چند روستا (محله) بوجود آمده است. يکي از محله‌هاي اصلي و قديمي آن محله ممشتي (ممشلي) مي‌باشد. اکثريت مردم القجر را مردم ترک زبان قزلباش تشکيل مي‌دهند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]يکي ديگر از مهمترين دهستانهاي شهرستان مينودشت ، دهستان دوزين مي‌باشد که در حدود 40 کيلومتري شهر مينودشت واقع شده است! اهالي دهستان دوزين اکثرا به زبان فارسي محلي صحبت مي‌کنند و شغل اغلب آنها کشت توتون و گندم مي‌باشد. يکي از روستاههاي مهم مينودشت از ديرباز، روستاي قلمي مي‌باشد که در 6 کيلومتري اين شهر در مسير جاده مينودشت – آزادشهر قرار گرفته است. در کنار اين روستا شهرک صنعتي مينودشت قراردارد. در اين روستا امامزاده اسحاق نيز وجود دارد که زايران از اطراف براي زيارت آن مي‌آيند. اين روستا داراي قو ميت هاي قزلباش (بومي ساکنين اصلي روستا)و از مهم‌ترين خانواده‌هاي قزلباش ممشلي هستند. از جمله خانواده‌هاي اصلي و مهم اين روستا حاج عباس ممشلي و حاج موسي و جعفر ممشلي(ماله ها) مي‌باشند که در اين روستا سکني گزيدند. دليل نام گذاري قلمي در گذشته وجود ني زار در اين منطقه بوده است در مجاور اين روستا بلوچ ها (گرگيج آباد) و سيستاني ها (سنچولي آباد) وجود دارند.



[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]​

 

[آدم برفی]

مینودشت یكى از شهرهاى شرقى استان گلستان واقع در شمال ایران است كه به جهت طبیعت بكر و چشم اندازهاى بسیار زیبایش از گذشته ها به نام هاى دشت سبز، دشت بهشت، دشت مینو و نهایتاً مینودشت معروف بوده است.

شهر مینودشت، مركز شهرستان مینودشت، در فاصله 98 كیلومترى گرگان و در مجاورت جاده تهران ـ مشهد قرار دارد. وسعت این شهر 98كیلومترمربع و جمعیت آن در حدود 32هزار نفر است. این شهر از جنوب، به استان سمنان و خراسان، از شرق به شهر گالیكش، از غرب به شهرستان آزادشهر و از شمال به شهرستان گنبدكاووس متصل است. ارتفاع این شهر از سطح دریا حدود 901 متر مى باشد.

قسمت كوهستانى آن دنباله كوه هاى البرز شرقى است. ناهموارى هاى این شهرستان از دو قسمت كوهستانى و جلگه اى تشكیل شده است. نقاط كوهستانى شهر مینودشت، از سوى شرق از طریق ارتفاعات پارك ملى گلستان به ارتفاعات بجنورد متصل مى گردد.

قسمت جلگه اى تنها در مركز و ضلع غربى واقع شده كه وسعت كمى دارد و بسیار حاصلخیز مى باشد. بیشتر جمعیت شهر مینودشت در بخش جلگه اى سكونت دارند. به سبب وجود ارتفاعات در شرق و جنوب و وزش بادهاى سرد شمالى و مرطوب شمال غرب، در نقاط كوهستانى تا ارتفاعات متوسط، ریزش باران بیشتر است، ولى در نواحى كم ارتفاع كوهپایه اى و جلگه اى از میزان بارش كاسته مى شود و داراى آب و هواى معتدل و نیمه مرطوب است.آب این شهر از رودخانه هاى چهل چاى و نرم آب تأمین مى شود.

مكان هاى تاریخى مینودشت


آرامگاه مختوم قلى

شاعر پرآوازه تركمن در روستاى آق تقاى در فاصله 60 كیلومترى مرز پل قرار دارد كه مهمترین جاذبه گردشگرى این شهرستان و كلاله است. مختوم قلى یكى از شخصیت هاى ادبى و حماسى تركمن به شمار مى آید و به ویژه در ادب و هنر جمهورى تركمنستان از جایگاه ویژه اى برخوردار است.


قلعه ماران

یكى دیگر از مهمترین دیدنى هاى این منطقه است. بنا به یك روایت تاریخى قلعه ماران همان پایتخت دوم پارت ها (اشكانیان) است كه تیرداد آن را ساخت و به دارا موسوم شد و گفته مى شود همان «داریون» یونانى هاست.


قلعه سلیمان بوقه

قلعه سلیمان بوقه در حدود3کیلومترى ضلع شرقى روستاى ترسه از توابع دهستان دوزین در بخش گالیكش شهرستان مینودشت قرار دارد .از نظر موقعیت طبیعى و جغرافیایى در ناحیه كوهستانى ـ جنگلى بر بالاى كوهى به نام «بوقوتو» كه در حدود2000 متر از سطح دریاى آزاد بالاتر است جاى دارد. تنها راه دسترسى و صعود آسان به قلعه به دلیل قرار گرفتن در صخره هاى سنگى، پرتگاه هاى بلند و عمیق و شیب تند دیواره هاى سنگى از روستاى ترسه و جبهه غربى قلعه مى باشد. قلعه در بالاى كوه و مشرف پرتگاه ها و دره هاى سهمناك اطراف قرار دارد.


مجموعه تاریخى ـ فرهنگى خالدنبى

در منطقه اى كوهستانى و در فاصله 90 كیلومترى شمال شرق گنبد كاووس و 55 كیلومترى شمال شرق كلاله و6 كیلومترى روستاى گچى سو، بر فراز قله كوه گوگجه داغ واقع شده است. مجموعه تاریخى خالد نبى شامل سه زیارتگاه خالدنبى، عالم بابا و چوپان عطا و یك مجموعه گورستان عظیم و درختان نذر كرده و در دره اى به نام پنج شیر و چشمه خضر دندان است.


شهر تاریخى دشت حلقه

محوطه تاریخى ـ فرهنگى دشت حلقه در واقع شهرى مربوط به دوره اشكانیان است كه در دوره ساسانى و اسلامى بازسازى گردیده است. این شهر تاریخى در 12 كیلومترى غرب شهر مینودشت و در حاشیه روستایى به همین نام قرار گرفته است.

عمده فعالیت مردمان این شهرستان كشاورزى و دامپرورى است ولى نوغاندارى دامنه وسیعى در این شهرستان دارد. صنایع دستى عمده آن شامل كارگاه هاى بافت قالى، قالیچه تركمنى ، نمدمالى و پارچه هاى ابریشمى و سوزن دوزى است.

از مراكز مهم تولیدى و صنعتى مینودشت مى توان كارخانجات آرد، شالیكوبى، كارخانه پنبه پاك كنى، سردخانه و شهرك صنعتى و غذایى را نام برد. عمده محصولات كشاورزى این شهرستان، باغ هاى میوه، برنج، غلات، گندم، جو، بادام زمینى و دانه هاى روغنى نظیر (كلزا و سویا)، توتون، حبوبات و صیفى جات است.



آشنایى با امامزاده و زیارتگاه هاى شهرستان مینودشت

شهرستان مینودشت افزون بر آن كه یك شهرستان تاریخى و كهن مى باشد، یك سرزمین مذهبى با مردمانى بسیار متدین و مؤمن است، كه داراى امامزاده ها و زیارتگاه هاى بسیارى مى باشد، كه همگى آنها مورد احترام و تكریم عموم مردم منطقه و محل رجوع و زیارت شیفتگان اهل بیت است.

(زیارتگاه امامزاده جعفر - زیارتگاه امام عبدالله روستاى ده عبدالله - امامزاده اسحاق روستاى قلمى- امامزاده موسى روستاى بازگیر- بقعه متبركه بابا تكیه - زیارتگاه بى بى حلیمه- بقعه متبركه سیدحسن نبى)


پارك ملى گلستان

از مهمترین گردشگاه هاى این شهرستان مى توان به پارك ملى گلستان كه نخستین پارك ملى ایران محسوب مى شود اشاره كرد. این پارك كه در مسیر جاده مشهد قرار گرفته باعث شده كه تمام مسافران را براى استراحت به اینجا بكشاند.

آبشار لوه، مینودشت

این آبشار یكى از زیباترین آبشارهاى ایران است كه در 20كیلومترى گالیكش و در 5 كیلومترى جاده اصلى (مشهد - گلستان) در كنار روستایى به همین نام واقع شده است. همجوارى این آبشار با پارك جنگلى گلستان ارزش توریستى ویژه اى به آن بخشیده است.


جنگل باقرآباد

در فاصله 10كیلومترى شهرستان مینودشت قرار گرفته كه روزانه پذیراى مهمانان زیادى از داخل و خارج شهرستان مى باشد كه در این جنگل شاهد طبیعت بكر و دست نخورده اى هستیم.


چراغ تپه

یكى از تپه هاى بلندى است كه برروى شهر مشرف مى باشد و هر روز مردمان زیادى براى ورزش و تفریح به این محل مى آیند و از بالاى این تپه مخصوصاً هنگام غروب آفتاب خیلى دیدنى است. هر ساله برروى چراغ تپه جشنواره پارگلایدر و چتربازى برگزار مى شود و باعث شده كه گردشگران داخلى و خارجى در ایام نوروز به این شهر مسافرت نمایند و این موضوع زیبایى شهر را در این ایام صدچندان مى كند





منبع:پرتال فرهنگی اطلاع رسانی نور

 

[مهربانوی ایرانی]

معرفی شهر مینودشت
شهرستان مینودشت یکی از شهرستانهای استان گلستان است. شهر مینودشت مرکز این شهرستان است. شهرستان مینودشت در سال ۱۳۶۹ از شهرستان گنبد کاووس جدا و بصورت یک شهرستان مستقل در آمد.
​

​

نام: مینودشت
نام قدیمی: کبودجامه، حاجیلر، سنگر
استان: گلستان
تاریخچه: این شهرستان در ابتدا به صورت یک روستا حیات خود را آغاز کرد. قدیمی ترین نامی که به شهر مینودشت نسبت داده شده «کبود جامه» است. مردم کبود جامه پس از استیلای مغولان بر خوارزم به این منطقه آمده و مستقر می شوند. پس از انحطاط دولت و تمدن جرجان (گرگان امروزی) که توسط حملات مغول صورت گرفت، منطقه جرجان زیر سیطره حکومت کبود جامه ها قرار گرفت. بعد از کلمه کبود جامه نام «حاجیلر» به این منطقه اطلاق شد که بنا برموثق حاجیلرها، طایفه ای از گرایلوها می باشند، که آنها هم بخشی از کبود جامه ها بوده اند. درحقیقت گرایلوها و حاجیلرها گروهی ازایلات مهاجر آذربایجان بودند که در زمان صفویه، همزمان با مهاجرت گروهی از مردم استان فارس به این سامان کوچانده شده اند.

منبع:تریپ یار​

 

[مهربانوی ایرانی]

استفاده از نام «سنگر» بعد ازحاجیلر بوده است. سنگر، محله محدودی دربخش پسرک (از محلات شهرمینودشت) می باشد. علت نامگذاری آن این بوده که در یک مقطع زمانی خاص بین مردم حاجیلر و مهدی شاه (یکی ازخوانین فندرسک) جنگی صورت گرفت که مردم حاجیلر به دفاع از حریم شهر پرداختند و کلمه سنگر پسرک نیز به نوعی به این شهراطلاق شد. این منطقه از حدود سا ل ۱۳۱۶به بعد به جهت طبیعت بکر و چشم اندازهای بسیار زیبا که داشته است، دشت سبز، دشت بهشت، دشت مینو و نهایتاً مینودشت نامگذاری شد.

تقسیمات کشوری: شهرستان مینودشت شامل دو شهر مینودشت و گالیکش ، دو بخش مرکزی و گالیکش و شش دهستان (چهل چای، قلعه قافه، کوهسارات، قراولان، نیلکوه، ینقاق) و ۱۳۲ روستا می باشد.

موقعیت جغرافیایی: مینودشت در ناحیه شرقی استان گلستان و در دنباله دامنه کوههای البرز شرقی واقع شده است و با گرگان مرکز استان گلستان 116 کیلومتر فاصله دارد. ​

 

[مهربانوی ایرانی]

این شهرستان از جنوب به استان های سمنان و خراسان و از شرق به استان خراسان، از غرب به شهرستان گنبد کاووس و از شمال به شهرستان گالیکش محدود است. مینودشت بین 55 درجه و 13 دقیقه و 30 ثانیه تا 56 درجه و یک دقیقه طول شرقی و 37 درجه و 29 دقیقه عرض شمالی از نصف النهار گرینویچ واقع شده است.

آب و هوا: آب و هوای مينودشت معتدل و مرطوب بوده و بيشترين و كمترين درجه گرما، به ترتيب 45 درجه بالای صفر و 2 درجه زير صفر گزارش شده است. این شهرستان از لحاظ اقلیمی از دو قسمت کوهستانی و جلگه ای تشکیل شده و آب و هوای آن در ارتفاعات معتدل و کوهستانی و در نواحی کم ارتفاع و جلگه ای به آب و هوای معتدل نیمه گرمسیری تبدیل می شود. بادهای گرم پاییزی، زمستانهای سرد، تابستانهای گرم و مرطوب و هوای دلچسب و مطبوع بهار از ویژگیهای منحصر به فرد شهرستان مینودشت است.

مساحت: حدود ۱۵۷۶ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: حدود 901 متر​

 

[مهربانوی ایرانی]

ارتفاعات و ناهمواریها: ناهمواری های این شهرستان از دو قسمت کوهستانی و جلگه ای تشکیل شده است. قسمت کوهستانی آن دنباله کوههای البرز شرقی است. نقاط کوهستانی شهرستان مینودشت از سوی شرق از طریق ارتفاعات پارک ملی گلستان به ارتفاعات بجنورد متصل می گردد.

منابع آب و رودخانه ها: مینودشت بدلیل شرایط جغرافیایی منابع آبی متنوعی دارد که (دارای چهار رودخانه و بیست چشمه) رودخانه های نرمآب و چهل چای در بخش مرکزی و چشمه های گرو در دوزین، ارویس در ده چناشک، آق چشمه در تفرجگاه چهل چای و مینو در مبارک آباد از معروفترین آنها بشمار می روند. ضمن اینکه سد نرمآب نیز بروی رودخانه نرمآب در دهنه روستاهای جنگلده در حال احداث است و رودخانه های چهل چای و خرمالو از آزادشهر نیز به این سد از طریق تونل هدایت میشوند.​

 

[مهربانوی ایرانی]

فرهنگ و آداب و رسوم: ترکیب جمعیتی این شهرستان متنوع است و شامل اقوام قزلباش ،فارس (بیشتر خراسانی، شاهرودی و سیستانی)، آذری، ترکمن و بلوچ هستند. از اقوام اولیه که در سالیان دور بعنوان اولین مردم حاضر در این منطقه بودند می ‌توان به قوم‌ های قزل سفلو، مصطفی لو، قره سفلو، سرای لو، بشارتلو، قره جانلو، پسرکلو، سنجه ونلی، شیخی، قره محمودلو، کرامتلو، ممشلی، ساسانی، میرشاهی و فرامرزی اشاره کرد.
در شهرستان مينودشت از اوايل اسفند، در برخي از نواحي آن افرادي اشعاري را به مناسبت فرارسيدن عيد نوروز مي سرودند و از صاحبان منازل مژدگاني مي گرفتند. مردم مژدگاني را شگون دانسته و مقدم آنها را به عنوان پيام آوران بهار گرامي مي داشتند. در آخرين چهارشنبه هر سال هم با شادي به استقبال نوروز رفته و با روشن كردن آتش در چند نقطه و پريدن از روي آن جشن مي گيرند. در مينودشت همه قوميتها با پوشيدن لبا سهاي نو و پهن كردن سفره هفت سين در تعطيلات نوروز به ديدار يكديگر مي روند. ​

 

[مهربانوی ایرانی]

در روز سيزدهم نيز همه مردم به دامن طبيعت رفته ونحسي سيزده را با سير طبيعت از بين مي برند. نان یا شیرینی تاتاری معمولاً در اکثر مراسم و جشنهای سنتی خصوصاً عید باستانی و اخیراً بعضی از اولین سفره هایی که برای درگذشتگان برقرار میشود بر سر سفره حاضر است. علت نام گذاری آن هم تهیه آن توسط طایفه ای به همین نام (تاتارها) در مینودشت است.

جمعیت: ۱۴۵۲۰۱ نفر

زبان محلی: فارسی و ترکی و زبان اقوام ساکن در این شهرستان

جاذبه های گردشگری: تنگه چهل چای و آبشارهای باقرآباد، حسينا، کرنگ کفتر، یکه سور، ساسنگ، لولوم از زیباییهای طبیعت این شهرستان هستند. قلعه قافه، قلعه سلیمان بوقه، مین تپه و ... نیز از مکانهای تاریخی مینودشت بشمار میروند.

سوغاتی و صنایع دستی: شهرستان مینودشت از گذشته مهاجرپذیر بوده وازاین رو قومیت های مختلفی دراین شهرستان زندگی می کنند، که مهمترین آنها قزلباش، فارس، سیستانی و بلوچ و.... می باشد و هر کدام از این اقوام صنایع دستی مخصوص به خود را دارند. مهمترین صنایع دستی در شهرستان مینودشت عبارتند از : نوغانداری و ابریشم بافی، نمد مالی، سوزن دوزی، حصیر بافی و گلیم بافی و بافت قالی وقالیچه. شیرینی تاتاری نیز از سوغات این شهرستان بشمار میرود.

غذای محلی: خورش جرجرم (گیاهی محلی) و...

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان​