گل و گیاه معرفی چند گیاه خود روی ایرانی

°º¸кยzɠยภº°

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2017/01/25
ارسالی ها
7,055
امتیاز واکنش
20,087
امتیاز
869
محل سکونت
ارومیه
معرفی گل های خود روی ایرانی:



X1374132109.jpg




نام فارسي: گل استكاني گيلاني
نام علمي: Campanula ghilanensis Pall
اين گياه يكي از گونه هاي سرده گل استكاني Campanula L بوده و به تيره گل استكاني (Campanulaceae) تعلق دارد؛ 40 گونه گياه علفي يکساله و چند ساله از اين سرده در ايران يافت مي شود.
مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
گياهي علفي و به ارتفاع 40 تا 70 سانتي متر. برگ ها واژتخم مرغي- سرنيزه اي، با حاشيه ي ساده تا کنگره اي. گل با کاسه ي کرک دار ،جام زنگوله اي- واژ مخروطي و مو دار، با رنگي متغير، نخودي چرک، اندکي متمايل به قهوه اي يا قرمز تيره. ميوه كپسول.
زمان گل و ميوه دهي: پاييز
پراكندگي جغرافيايي در كشور: محل زيست اين گياه ارتفاعات سرسبز استان گيلان است.
فوايد زيست محيطي:
توليد غذا (انرژي و مواد) با استفاده از آب، مواد معدني و انرژي نوراني خورشيد؛ تلطيف هوا با توليد رطوبت و تبديل دي اكسيد كربن به اكسيژن؛ پالايش هوا با تثبيت ذرات معلق در هوا مانند گرد و غبار، عوامل بيماريزا، گازهاي سمي و غيره؛ حفاظت از خاك در برابر فرسايش آبي و بادي و بالاخره زيبا سازي محيط. وجود پوشش گياهي در هر منطقه سبب تعديل شرايط اقليمي آن منطقه شده و موجب مي شود شرايط زيست براي ساير جانداران مناسب تر گردد.
خواص دارويي:
عصاره ريشه ي اين گياه داراي ذخاير فراوان اينولين بوده و از اين رو به عنوان نرم كننده پوست مصرف مي شود.
مصارف زينتي:
گل هاي گياهان تيره گل استكاني بسيار زيبا بوده و داراي رنگ هاي متنوعي هستند و به همين دليل اين گياهان از گذشته هاي دور به عنوان گياهان زينتي مطرح بوده و براي تزيين محيط پرورش داده مي شوند.
 
  • پیشنهادات
  • °º¸кยzɠยภº°

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/01/25
    ارسالی ها
    7,055
    امتیاز واکنش
    20,087
    امتیاز
    869
    محل سکونت
    ارومیه
    V1374132138.jpg



    نام فارسي: گونه اي گل آفتاب پرست
    نام علمي: Heliotropium mesinanum Bge
    اين گياه يكي از گونه هاي سرده آفتاب پرست (Heliotropium L) بوده و به تيره گل گاوزبان (Boraginaceae) تعلق دارد؛ 47 گونه گياه علفي يک ساله و چند ساله از اين سرده در ايران يافت مي شود.
    مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
    گياهي علفي، يک ساله, پوشيده از كرك و به ارتفاع 20 تا 50 سانتي متر. برگ بيضوي، با حاشيه ی مواج و دمبرگ دار. گل آذين خوشه اي، انتهايي، با گل هاي فراوان و به رنگ سفيد متمايل به زرد. ميوه متشكل از چهار فندقه و بدون كرك.
    زمان گل و ميوه دهي: تابستان.
    پراكندگي جغرافيايي در كشور: اين گياه تنها از بيابان هاي اطراف قم گزارش شده است.
    فوايد زيست محيطي:
    توليد غذا (انرژي و مواد) با استفاده از آب، مواد معدني و انرژي نوراني خورشيد؛ تلطيف هوا با توليد رطوبت و تبديل دي اكسيد كربن به اكسيژن؛ پالايش هوا با تثبيت ذرات معلق در هوا مانند گرد و غبار، عوامل بيماريزا، گازهاي سمي و غيره؛ حفاظت از خاك در برابر فرسايش آبي و بادي و بالاخره زيبا سازي محيط. وجود پوشش گياهي در هر منطقه سبب تعديل شرايط اقليمي آن منطقه شده و موجب مي شود شرايط زيست براي ساير جانداران مناسب تر گردد.
    تركيبات:
    آلكالوئيدي به نام سينوگلوسين دراندام هاي مختلف گياه، به ويژه برگ ها و سرشاخه هاي گل دار آن وجود دارد.
    خواص دارويي:
    دم کرده برگ و سرشاخه هاي جوان تب بر بوده و برای دفع سنگ هاي کليه و رفع آسم تجويز مي شود, همچنين استفاده جلدي از عصاره گياه سبب تسريع در التيام زخم ها و ضايعات پوستي مي گردد.
    مصارف زينتي:
    گل آذين در اين گياه خوشه اي و انتهايي بوده و به هنگام گل دهي بسيار زيبا و چشم نواز است و مي توان آن را براي تزيين در فضاهاي سبز کشت کرد .
     

    °º¸кยzɠยภº°

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/01/25
    ارسالی ها
    7,055
    امتیاز واکنش
    20,087
    امتیاز
    869
    محل سکونت
    ارومیه
    G1374132190.jpg


    نام هاي فارسي: داروما
    نام علمي: osyris daruma parsa - در معرض انقراض
    تنها گونه سرده داروما (osyrisl) در ايران و به تيره صندل (santalaceae) تعلق دارد.

    مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
    گياهي درختچه اي، هميشه سبز، پوشيده از كرك، با تاج پوشش وسيع، به ارتفاع 1 تا 2 متر. برگ‌ها با دمبرگ كوتاه يا بدون دمبرگ، بيضوي، پهن، با نوك كوتاه و به رنگ سبز متمايل به خاكستري. گل‌آذين خوشه‌اي و دراز، با گرزن‌هاي جانبي، حاوي گلهاي نر و ماده. هر گل با گلپوش سه قسمتي، سه پرچم، تخمدان گوشتي پوشيده از كرك‌هاي مخملي و سه كلاله‌ي زرد رنگ. ميوه شفت تخم‌مرغي و قرمز رنگ. دانه با آلبومن ( ذخيره غذايی دانه ) فراوان. گونه ای دارويی

    زمان گل و ميوه دهي: زمستان و بهار.

    پراكندگي جغرافيايي: در منطقه‌ي نگور واقع دراستان سيستان و بلوچستان، حد فاصل پسابندر و بريس
     

    °º¸кยzɠยภº°

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/01/25
    ارسالی ها
    7,055
    امتیاز واکنش
    20,087
    امتیاز
    869
    محل سکونت
    ارومیه
    C1374132234.jpg


    نام فارسي: گونه اي گل استكاني
    نام انگليسي: Bellflower, Bellwort, Hairbell
    نام علمي: Campanula candida DC
    اين گياه يكي از گونه هاي سرده گل استكاني Campanula L بوده و به تيره گل استكاني (Campanulaceae) تعلق دارد؛ 40 گونه گياه علفي از اين سرده در ايران يافت مي شود.
    مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
    گياهي علفي و به ارتفاع 10 تا 40 سانتي متر. برگ ها تخم مرغي- بيضوي، با حاشيه ي كنگره اي- دندانه دار. گل ها با آرايش خوشه اي. جام گل زنگوله اي- استكاني، با لبه هاي مثلثي، به رنگ آبي روشن - بنفش، گاهي سفيد متمايل به نيلي. ميوه كپسول.
    زمان گل و ميوه دهي:
    اواخر تابستان و اوايل پاييز.
    پراكندگي جغرافيايي در كشور:
    محل زيست اين گياه كوه هاي بيستون و پرو در اطراف كرمانشاه است.
    فوايد زيست محيطي:
    توليد غذا (انرژي و مواد) با استفاده از آب، مواد معدني و انرژي نوراني خورشيد؛ تلطيف هوا با توليد رطوبت و تبديل دي اكسيد كربن به اكسيژن؛ پالايش هوا با تثبيت ذرات معلق در هوا مانند گرد و غبار، عوامل بيماريزا، گازهاي سمي و غيره؛ حفاظت از خاك در برابر فرسايش آبي و بادي و بالاخره زيبا سازي محيط. وجود پوشش گياهي در هر منطقه سبب تعديل شرايط اقليمي آن منطقه شده و موجب مي شود شرايط زيست براي ساير جانداران مناسب تر گردد.
    خواص دارويي:
    ريشه ي اين گياه متورم بوده، داراي ذخاير اينولين است و به همين دليل عصاره آن به عنوان نرم كننده پوست مصرف مي شود.
    مصارف زينتي:
    گل هاي گياهان تيره گل استكاني بسيار زيبا بوده و داراي رنگ هاي متنوعي هستند و به همين دليل اين گياهان از گذشته هاي دور به عنوان گياهان زينتي مطرح بوده و براي تزيين محيط پرورش داده مي شوند.
     

    °º¸кยzɠยภº°

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/01/25
    ارسالی ها
    7,055
    امتیاز واکنش
    20,087
    امتیاز
    869
    محل سکونت
    ارومیه
    V1374132273.jpg


    نام فارسي: گونه اي گل چاك
    نام علمي: Asyneuma macrodon (Bioss. & Hausskn.) Bornm
    اين گياه يكي از گونه هاي سرده گل چاك (Asyneuma Grisebach & Schrenk) بوده و به تيره گل استكاني (Campanulaceae) تعلق دارد؛ 9 گونه علفي از اين سرده در ايران يافت مي شود.
    مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
    گياهي علفي، پايا و به ارتفاع تا 50 سانتي متر. برگ ها باريك و كشيده، بدون دمگل يا با دمگل كوتاه. گل ها منفرد، با جام لوله اي، سفيد، گاهي متمايل به آبي. ميوه كپسول.
    زمان گل و ميوه دهي: از ارديبهشت تا مرداد.
    پراكندگي جغرافيايي در كشور:
    اين گياه تنها از كوه الوند در استان همدان گزارش شده است.
    محيط زيست:
    توليد غذا (انرژي و مواد) به عنوان اولين حلقه زنجيره غذايي در زيست بوم ها ها، تلطيف هوا با توليد اكسيژن و رطوبت، حفاظت از خاك در برابر فرسايش آبي و بادي، ايجاد محيط زيست مناسب براي انسان و ساير جانداران مصرف كننده و زيبا سازي محيط.
    خواص درماني:
    اين گونه ارزش دارويي چنداني ندارد ولي قطعات ريشه آن داراي ذخاير قندي بوده و طعم شيرين دارند. مصرف ريشه با افت فشار خون همراه بوده، از يك سو سبب ازدياد گلبول هاي قرمز و هموگلوبين شده و از سوي ديگر موجب كاهش لكوسيت هاي خون مي گردد و به همين دليل براي درمان كم خوني تجويز مي شود .
     

    برخی موضوعات مشابه

    بالا