یک علامت عمده برای این سندرم وجود دارد: میل به حرکت پاها، چه واقعا حرکتشان بدهید یا ندهید این اتفاق اغلب موقع استراحت می افتد و با حرکت تسکین می یابد و بیشتر هم عصرها یا شب‌ها رخ می‌دهد تا صبح‌ها. برای بعضی از افراد، این درد در بازوها هم می‌تواند باشد.
این درد با بسیاری از انواع ناراحتی درپاها یا بازوها فرق می‌کند چون معمولا دردهای دیگر با استراحت دادن و حرکت ندادن بهتر می‌شوند نه با حرکت دادن‌شان.
با توجه به این علائم و رد کردن سایر دلایل بالقوه درد مانند آرتریت یا دردعضلانی ناشی از مصرف داروی استاتین، تشخیص این سندرم نسبتا راحت است. بررسی سوابق پزشکی برای رد کردن سایر علت‌ها، مهم است و می‌تواند اطلاعات مهمی را آشکار کند که احتمال داشتن این سندرم را فاش می‌کند.
حدود ۵۰ درصد موارد، این بیماری خانوادگی است و کاری نمی‌توانید درموردش بکنید چون آن را به ارث می‌برید. اما می‌تواند به بیماری‌های خاصی هم مربوط باشد، مخصوصا کمبود آهن یا نارسایی مزمن کلیه.
این درد با بسیاری از انواع ناراحتی درپاها یا بازوها فرق می‌کند چون معمولا دردهای دیگر با استراحت دادن و حرکت ندادن بهتر می‌شوند نه با حرکت دادن‌شان.
با توجه به این علائم و رد کردن سایر دلایل بالقوه درد مانند آرتریت یا دردعضلانی ناشی از مصرف داروی استاتین، تشخیص این سندرم نسبتا راحت است. بررسی سوابق پزشکی برای رد کردن سایر علت‌ها، مهم است و می‌تواند اطلاعات مهمی را آشکار کند که احتمال داشتن این سندرم را فاش می‌کند.
حدود ۵۰ درصد موارد، این بیماری خانوادگی است و کاری نمی‌توانید درموردش بکنید چون آن را به ارث می‌برید. اما می‌تواند به بیماری‌های خاصی هم مربوط باشد، مخصوصا کمبود آهن یا نارسایی مزمن کلیه.
