چین پس از سقوط امپراتوری هان
پس از سقوط امپراتوری هان در ۲۲۰ میلادی ، چین به سه بخش تقسیم شد : حکومتهای وِی در شمال ، هان شو در جنوب غربی و وو در جنوب شرقی. از آنجا که قدرت و توان هر سه پادشاهی تقریباً برابر بود ، تا چهل سال بعد جنگ های مداوم میان آنها به نتیجه نرسید.
تقسیم چین به سه پادشاهی
به نظر می رسید که شکوه عصر هان به زودی احیا می شود اما با شروع کشمکش های داخلی در بین خاندان سلطنتی و شورش های مداوم دهقانی ، جین غربی به سرعت در ۳۱۶ میلادی فروپاشید.
هجوم قبایل وحشی
به همراه این جنگ داخلی ، قبایل وحشی شمالی از دیوار بزرگ چین گذشتند و در شمال این کشور ، شانزده پادشاهی گوناگون را به وجود آوردند. دولت جین شرقی که بازمانده ی امپراتوری سابق جین بود ، در مقابل این حملات سر فرود آورد و در قرن ۵ میلادی از میان رفت.
مهاجرتهای گسترده
هجوم اقوام شمالی باعث مهاجرت وسیع میلیون ها نفر چینی به جنوب رود یانگ تسه شد که مانعی طبیعی در مقابل پیشروی قبایل شمالی به حساب می آمد. در جنوب نیز شکل حکومت ملوک الطوایفی به ایجاد پنج پادشاهی انجامید.
دوره ی ملوک الطوایفی چین (۵۶۰ میلادی)
طی این عصر طولانی ناامنی ، بسیاری از مردم راه نجات خود را در معنویت جستند و به این ترتیب ، مذاهب کنفوسیوس و تائوییسم رواج بسیاری یافتند. همچنین ، آیین بودیسم که از هند وارد چین شده بود ، دل های میلیون ها چینی را به خود جذب کرد.
یکپارچگی چین
پس از سال ها جنگ و ناآرامی ، عاقبت در سال ۵۸۱ میلادی سرداری به نام یانگ جیان تمام شمال چین را فتح کرد و امپراتوری سوئی را به وجود آورد. او پس از آن ، جنوب را نیز تصاحب کرد. دودمان سوئی تا ۵۸۹ میلادی بر بیش تر چین دست یافت و حتی تا ۶۱۰ بخشی از ویتنام و مناطق گسترده ای از آسیای مرکزی را تصرف کرد.
قلمرو سلسله سوئی در ۶۰۹ میلادی
یانگ جیان ؛ با نام درباری امپراتور وِن