- عضویت
- 2017/01/17
- ارسالی ها
- 3,080
- امتیاز واکنش
- 4,193
- امتیاز
- 688
۱. مراقبت با شیوه کایروپراکتیک
براساس گزارش Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics، شصت درصد از افراد مبتلا به سیاتیک که با هیچ کدام از شیوههای درمانی وضعیت بهتری پیدا نمیکنند، از فواید شیوه کایروپراکتیک به اندازه جراحی بهرهمند میشوند. این مطالعه نشان میدهد که انجام دادن کایروپراکتیک به اندازه ۳ بار در هفته و در ۴ هفته متوالی، وضعیت این بیماران را بهتر میکند. بهگفته محققان، بیمارانی که نسبت به کایروپراکتیک واکنش مثبت نشان میدهند، حدود یک سال وضعیت بهتری پیدا میکنند.
در شیوه کایروپراکتیک که با مانیپولاسیون (حرکت دادن) ستون فقرات (Spinal manipulation) همراه است، واکنشی در سیستم عصبی برانگیخته میشود که درد را تسکین میدهد و تحرک عادی را به ناحیه آسیبدیده برمیگرداند. همچنین، التهاب نیز به این واسطه کمتر میشود و زمینهای را ایجاد میکند که مکانیسمهای التیامبخش بدن با کیفیت بهتری فعالیت کنند.
۲. سرما یا گرما
از آنجایی که عصب سیاتیک تا ناحیه باسـ ـن و رانها کشیده شده است، تماس سرما یا گرما با سطح بدن نمیتواند التهاب داخلی را تسکین بدهد. با این حال، این شیوه درمانی میتواند بهعنوان عامل ضدمحرک عمل کند و درد را به یک ناحیه مشخص انتقال بدهد. شما میتوانید از کیسههای یخ یا پدهای گرماساز برای این کار کمک بگیرید.
۳. مسکّنها و داروهای شلکننده عضلهها
مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و... میتواند درد و فشار را کاهش و تسکین بدهد. از آنجایی که اسپاسمهای عضلانی دردناک میتوانند با فتق دیسک همراه باشند، پزشکان گاهی اوقات استفاده از شلکنندههای عضلانی یا داروهای سه حلقهای کاهنده درد را برای بیماران تجویز میکنند. البته محققان میگویند که اگر درد به واسطه فشار بر خود عصب سیاتیک به وجود آمده باشد، مصرف این محصولات نمیتواند مشکلی را حل کند.
۴. تزریق استروئید اپیدورال
افرادی که دردشان با گذشت یک ماه بهبود پیدا نمیکند و از دیگر شیوههای درمانی نتیجه نمیگیرند، میتوانند از تزریق استروئیدی در ناحیه کمر و نزدیک به عصب سیاتیک بهرهمند شوند. این شیوه تزریقی میتواند التهاب را در داخل این شاخه عصبی کاهش بدهد. البته از آنجایی که نگرانیهایی درباره عوارض جانبی این شیوه وجود دارد (مانند کاهش تراکم استخوانی)، شاتهای تزریق اپیدورال به ۳ بار در سال محدود میشوند.
۵. ورزش و فیزیوتراپی
تحرک داشتن معمولا آخرین چیزی است که فرد مبتلا به درد سیاتیک بخواهد انجامش بدهد، اما تداوم فعالیتهای جسمی مناسب در این شرایط نیز اهمیت خودش را حفظ میکند. محققان میگویند که دراز کشیدن در رخت خواب، شانس طولانیتر شدن درد را افزایش میدهد. این در حالی است که فعالیتهای ورزشی مناسب و صحیح، جریان خون در دیسک و عصب را افزایش میدهند و در خلاص شدن از شر ترکیبات شیمیایی خاصی که باعث التهاب شدهاند، موثر هستند.
پیادهروی ۱۵ تا ۲۰ دقیقهای میتواند از این منظر برای افراد مبتلا به درد سیاتیک مفید باشد. رجوع به فیزیوتراپ نیز در این موارد مفید است، چون فیزیوتراپ میتواند ورزشهای مناسبی را برای شما در نظر بگیرد و درد شما را سریعتر تسکین بدهد.
براساس گزارش Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics، شصت درصد از افراد مبتلا به سیاتیک که با هیچ کدام از شیوههای درمانی وضعیت بهتری پیدا نمیکنند، از فواید شیوه کایروپراکتیک به اندازه جراحی بهرهمند میشوند. این مطالعه نشان میدهد که انجام دادن کایروپراکتیک به اندازه ۳ بار در هفته و در ۴ هفته متوالی، وضعیت این بیماران را بهتر میکند. بهگفته محققان، بیمارانی که نسبت به کایروپراکتیک واکنش مثبت نشان میدهند، حدود یک سال وضعیت بهتری پیدا میکنند.
در شیوه کایروپراکتیک که با مانیپولاسیون (حرکت دادن) ستون فقرات (Spinal manipulation) همراه است، واکنشی در سیستم عصبی برانگیخته میشود که درد را تسکین میدهد و تحرک عادی را به ناحیه آسیبدیده برمیگرداند. همچنین، التهاب نیز به این واسطه کمتر میشود و زمینهای را ایجاد میکند که مکانیسمهای التیامبخش بدن با کیفیت بهتری فعالیت کنند.
۲. سرما یا گرما
از آنجایی که عصب سیاتیک تا ناحیه باسـ ـن و رانها کشیده شده است، تماس سرما یا گرما با سطح بدن نمیتواند التهاب داخلی را تسکین بدهد. با این حال، این شیوه درمانی میتواند بهعنوان عامل ضدمحرک عمل کند و درد را به یک ناحیه مشخص انتقال بدهد. شما میتوانید از کیسههای یخ یا پدهای گرماساز برای این کار کمک بگیرید.
۳. مسکّنها و داروهای شلکننده عضلهها
مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و... میتواند درد و فشار را کاهش و تسکین بدهد. از آنجایی که اسپاسمهای عضلانی دردناک میتوانند با فتق دیسک همراه باشند، پزشکان گاهی اوقات استفاده از شلکنندههای عضلانی یا داروهای سه حلقهای کاهنده درد را برای بیماران تجویز میکنند. البته محققان میگویند که اگر درد به واسطه فشار بر خود عصب سیاتیک به وجود آمده باشد، مصرف این محصولات نمیتواند مشکلی را حل کند.
۴. تزریق استروئید اپیدورال
افرادی که دردشان با گذشت یک ماه بهبود پیدا نمیکند و از دیگر شیوههای درمانی نتیجه نمیگیرند، میتوانند از تزریق استروئیدی در ناحیه کمر و نزدیک به عصب سیاتیک بهرهمند شوند. این شیوه تزریقی میتواند التهاب را در داخل این شاخه عصبی کاهش بدهد. البته از آنجایی که نگرانیهایی درباره عوارض جانبی این شیوه وجود دارد (مانند کاهش تراکم استخوانی)، شاتهای تزریق اپیدورال به ۳ بار در سال محدود میشوند.
۵. ورزش و فیزیوتراپی
تحرک داشتن معمولا آخرین چیزی است که فرد مبتلا به درد سیاتیک بخواهد انجامش بدهد، اما تداوم فعالیتهای جسمی مناسب در این شرایط نیز اهمیت خودش را حفظ میکند. محققان میگویند که دراز کشیدن در رخت خواب، شانس طولانیتر شدن درد را افزایش میدهد. این در حالی است که فعالیتهای ورزشی مناسب و صحیح، جریان خون در دیسک و عصب را افزایش میدهند و در خلاص شدن از شر ترکیبات شیمیایی خاصی که باعث التهاب شدهاند، موثر هستند.
پیادهروی ۱۵ تا ۲۰ دقیقهای میتواند از این منظر برای افراد مبتلا به درد سیاتیک مفید باشد. رجوع به فیزیوتراپ نیز در این موارد مفید است، چون فیزیوتراپ میتواند ورزشهای مناسبی را برای شما در نظر بگیرد و درد شما را سریعتر تسکین بدهد.