•°•⁂⟇پیشا تاریخ⟑⁂•°•

[^Fatemeh.R80]

هسته نخستین پیدایش ادیان•°•


شواهد و مدارک مبنی بر عقاید دینی به چند صد هزار سال پیش یعنی دوران انتهایی و میانه پارینه سنگی بازمی‌گردد.
باستان‌شناسان بر این باورند هسته نخستین اعتقاد و تفکر دینی در گروه انسانسانان از آن هنگام تشکیل شد که انسان‌ها ۳۰۰٬۰۰۰ سال پیش مردگان خود را طبق رسوم و تفکراتشان خاکسپاری می‌کردند.

 

[^Fatemeh.R80]

نظریات در خصوص پیدایش و تحول ادیان •°•


به‌طور کلی در مورد پیدایش و تحول ادیان می‌توان به دو نظریه اشاره کرد.
نظریه اول بر پایه نظریه تکامل و تکامل اجتماعی است؛ که اساس آن بر نظریات چارلز داروین استوار می‌باشد.
گروهی ازجامعه‌شناسان و مردم شناسان می‌گویند که دین هم مانند اقسام موجودات یا سایر دانش‌ها و گروه‌های اجتماعی تدریجاً به وجود آمده، دچار تغییر و تحول شده و پا به پای اجتماعات حرکت و توسعه یافته و سرانجام به شکل امروزی خود ظاهر گردیده است.
بر اساس نظرات این گروه، در آغاز پیدایش آدمی، آنان فاقد دین بوده‌اند.
به عبارت دیگر از دید آنان نخستین مرحله پیدایش انسان مرحله بی خدایی است.
به مرور زمان گروه‌های اجتماعی بشری شکل گرفته و انسان‌ها وارد دوران دیگریی می‌شوند که به لحاظ دینی دوران پرستش قوای طبیعت یا جانداران خاصی است که بشر به آن‌ها جنبه تقدس داده است.
در مرحله سوم بشر به سوی روح پرستی رفته واعتقاد یافته که عناصر قدرتمند و قابل پرستش چهره مادی نداشته، بلکه در قالب ارواح وجود دارد. پس از این دوران انسان به دوران شرک و چند خدایی وارد می‌شود.
پس از آن اعتقاد به وجود خدای واحد و یگانه می‌یابد و ادیان توحیدی در جوامع بشری ظاهر می‌گردد.
نظریه دوم منطبق به آراء ادیان توحیدی است. پیروان این ادیان معتقدند که اساساً مبحث فرگشت نظریه صحیحی نیست.
به این دلیل انسان اولیه یا حضرات آدم و حوا، از همان آغاز خلقت خدا را می‌شناخته و او را می‌پرستیدند.
در این نظریه، دین امری ذاتی و فطری است؛ و پیدایش آن ربطی به تجربه و تحولات اجتماعی ندارد. خداوند تمام جهان و تمام موجودات را آفریده است. در ابتدا از هر موجودی یک جفت آفریده شده و آنان زاد و ولد کرده‌اند؛ و در طول تاریخ مدون بشری هیچ نشانه‌ای از تحول و تغییر انواع دیده نشده‌است.

 

[^Fatemeh.R80]

دوره ما قبل تاریخ•°•


دین دوره ماقبل تاریخ یک اصطلاح کلی برای عقاید دینی و مجموع اعمال، آداب و رسوم دینی بشر ماقبل تاریخ می‌باشد.
این دوره شامل دین دوره پارینه سنگی، میانسنگی، نوسنگی و عصر برنز می‌باشد.

گروهی از باستان شناسان تصور می‌کنند در میان اجتماع انسان‌های دوره میانه پارینه سنگی مثل نئاندرتالها ممکن است اندیشه‌هایی نظیر حیوان پرستی و توتم باوری بوده باشد.

 

[^Fatemeh.R80]

الی ۱۰۰٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

دیرینه‌ترین شواهد کشف شده از انسانسایان از جملهنئاندرتالها و حتی انسان‌های هایدلبرگی نشانگر این است که این گونه انسان‌ها عمداً" طبق سنن خود، مردگان را در گورهای دسته جمعی تدفین می‌کردند. گورها در مناطق متفاوتی از اوراسیاکشف شده‌است. این گورها نمایانگر وجود آداب و رسوم دینی در این دوره بوده‌است.
البته در این مورد بین باستان شناسان بحث و جدل‌های فراوانی وجود داشته‌است.
نئاندرتال‌ها مردگان خود را در گورهای ساده قرار می‌دادند و از نشان خاص، نماد یا مواد خاصی در قبرها استفاده نمی‌کردند.
البته در مواردی آن‌ها از بلوک‌های سنگ آهک و نمادهای با اشکال منسوخ شده بهره می‌بردند.
این آداب و رسوم احتمالاً " نشانگر اعتقاد و احساس همدلی برای مردگان بوده‌است.

 

[^Fatemeh.R80]

۹۸/۰۰۰ سال قبل از میلاد

نئاندرتالها در بلژیک و فرانسه کنونی، پیش از خاکسپاری، اندرونی و فضولات مردگان خود را تخلیه می‌کردند.



۷۰٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

اکتشاف یک مجسمه غول پیکر از یک مار درون یک تالار در صحرای کالاهاری آفریقا که به وسیلهٔ نیزه‌های شکسته شده احاطه شده بود، برای باستان شناسان دلیلی بود که انسان‌هایی با تفکرات مارپرستی در این محل به منظور بخشش پیشکش‌ها و هدایا اجتماع می‌کردند تا به ادای رسوم مارپرستی خود عمل کنند.

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تندیسک سرامیکی شمایل ونوس یک زن عـریـان موسوم به دولنی وستونیک متعلق به ۲۵٬۰۰۰–۲۹٬۰۰۰ سال قبل از میلاد.
باستان شناسان از این مورد مجسمه‌های کوچک را در برخی از گورهای متعلق به ماقبل تاریخ یافته‌اند. تندیسک‌های ونوس پاسخی به بعضی از پرسش‌های باستان شناسان در مورد ادیان ماقبل تاریخی بوده‌است.

 

[^Fatemeh.R80]

۴۰٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

اکتشاف قدیمی‌ترین اسکلت با ساختار استخوان بندی انسان امروزی در نزدیکی لیک مانگو که پس از سوزاندن و خاکستر شدن دفن شده بود.



۳۳٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

تمام اسناد و مدارک اکتشافی و متقاعدکننده دربارهٔ مراسم تدفین نئاندرتال‌ها دیگر از اثبات‌کنندگی خارج شده بودند و دلیل محکمی نداشتند، زوال نئاندرتال‌ها تقریباً هم‌زمان با دوره آغاز ظهور انسان هوشمند در اروپا کنونی روی داد.

 

[^Fatemeh.R80]

۲۵٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

اکتشاف استخوان‌های درشت و جمجمه‌هایی که به شکل کاملاً" مشخص به رنگ آجری یا قرمز اُخری لکه‌گذاری شده بودند، این بقایای استخوانی، به شکل جداگانه خاکسپاری شده بودند.
این آداب ممکن است ریشه و شروع مقدس پنداری برخی عتیقه‌های باستانی بوده باشد.
شمایل ونوس کهن‌ترین اکتشافی است که در گورها پیدا شده است، برخی از آن‌ها عمداً " شکسته شده یا به دفعات با خنجر سوراخ و شکافته شده بودند، احتمالاً این آدمکشی‌ها به خاطر برخی از رفتارهای اجتماعی ناشناخته بوده‌است.

 

[^Fatemeh.R80]

۲۵٫۰۰۰ الی ۲۱٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

نمونه‌هایی واضح و بدون ابهام از خاکسپاری مردگان در شبه جزیره ایبری و اروپای شرقی به وسیله باستان شناسان ارائه شده‌است.
در تمام نمونه‌های اکتشافی، از گل اُخری به منظور تدفین مردگان استفاده شده بود.
علاوه بر آن اشیاء متفاوتی نظیر پوسته صدف، لباس، تندیسک‌های مختلف، اشکالی شبیه چوب طبل، مهره‌هایی از جنس عاج ماموت‌ها، ابزار نبرد از جنس عاج، اشکال عصا مانند از جنس شاخ گوزن، سنگ چخماق و … نیز در گورها کشف شده‌است.

 

[^Fatemeh.R80]

۲۱٫۰۰۰ الی ۱۱٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

هیچ گونه مدرکی دال بر تدفین مردگان کشف نشده‌است.



۱۳٫۰۰۰ الی ۸٫۰۰۰ سال قبل از میلاد

اکتشاف دربارهٔ خاکسپاری‌ها ادامه پیدا کرد.
دسته‌ای از زنان، مردان و کودکان در غاری تدفین شده بودند که گویا ۱۰٬۰۰۰ سال پیش نیز اعمال تدفین در آنجا انجام می‌شد.
گورها به وسیله دیواره‌های غار و سنگ‌های آهکی مشخص و تفکیک شده بودند.
نوع خاکسپاری‌ها و گورها شبیه هم بودند و در همگی از گل اُخری برای مردگان استفاده شده بود، همچنین در گورها، صدف و جواهراتی از جنس عاجماموت که متعلق به هزاران سال قبل بود، پیدا شد.
تعدادی از گورها به حالت دوگانه شامل یک مرد و یک نوجوان پسر بودند.
تعدادی از گورها نیز به منظور خاکسپاری مرده‌ای دیگر، بر روی گور دیگری حفر شده بودند، در این حالت استخوان‌های مرده قبلی در نهانگاهی قرار داده می‌شد.
گورها همچنین از طریق سنگ‌های بزرگ نشانه‌گذاری می‌شدند، یک جفت شاخ گوزن آغشته به گل آخری به شکل تیرک‌هایی در درون غار قرار داده می‌شد، باستان شناسان بر این عقیده هستند که رسم کنونی قرار دادن دسته گل بر روی سنگ قبرهاناشی از این سنت انسان‌های اولیه است.

 

[^Fatemeh.R80]

۹۸۳۱سال قبل از میلاد

آغاز انقلاب نوسنگی، افزایش تصاعدی جمعیت، تأسیس حکومت‌های پادشاهی، ظهور شهرها و کشورها و سازماندهی شدن ادیان در این برهه تاریخی روی داد.
حکومت‌های نخستین معمولاًدین سالار بودند و قدرت سیـاس*ـی خود را به وسیلهٔ دین توجیه می‌کردند.



۹٫۱۳۰ الی ۷٫۳۷۰ سال قبل از میلاد

کشف تپه گوبکلی در جنوب ترکیه امروزی، به عنوان دیرینه‌ترین مکان پرستش و رسوم دینی.

۸۰۰۰سال قبل از میلاد

اکتشاف ۵ پایه ستون (تیر) از جنس الوار بلوط در نزدیکی استون هنج، باستان شناسان بر این باور هستند که ممکن است که این پایه‌ها ستون یک معبد بوده باشد.