اشعار ◀گنجینه بهترین شعرهای کودکانه▶

[کوکیッ]

"باد خانه‌ای نداشت"

باد خانه ای نداشت
می دوید و می دوید
تا به لانه ای قشنگ
روی شاخه ای رسید

خانه را به باد داد
باد جا نشد در آن

باد رفت و خانه را
روی شاخه جا گذاشت
هیچ کس به جز کلاغ
از غمش خبر نداشت​

 

[کوکیッ]

"آتش"

شاید جناب آتش
سنش زیاد باشد
من فکر می کنم او
هم سن باد باشد

دیروز بچه او
در فندک عمو بود
مثل پدر بزرگش
شیطان و غر غرو بود

تازه دروغی گفت:
ازمن نترس... سردم
می خواست من بسوزم
اما فرار کردم​

 

[کوکیッ]

"سبزتر از بهار"

شکر خدا باز هم
مدرسه ها باز شد
دَنگ دَدَدَنگ دَنگ دَدَنگ
سال نو آغاز شد

مدرسه مانند باغ
سبز و خوش آهنگ شد
تخته سیاه مثل قاب
خوشگل و خوش رنگ شد

بوی کتاب، عطر درس
بوی گل بچه ها
مثل شقایق شکفت
روی گل بچه ها

باز هم آموزگار
کنار گل ها رسید
روی لب بچه ها
غنچه ی برپا دمید

خنده ی شاگردها
خنده ی آموزگار
مژده که پاییز زرد
سبزتر است از بهار​

 

[کوکیッ]

"پاییز"

پیراهن زردی به تن کرد​

هو کرد و توی کوچه پیچید​

با دست هایش برگ ها را
هر جا که دید از شاخه ها چید

لالایی زیبای خود را
در گوش برگ و بوته سر داد
او قاصدک ها را به هر سو
با مهربانی بال و پَر داد

کم کم تمام خانه ها را
از شادی و لبخند پُر کرد
با خود برای کودکان باز
کیف و کتاب تازه آورد

آن گاه درهای دبستان
با دست هایش باز شد، با
درس و کلاس و مشق و بازی
با مهر او آغاز شد باز​

 

[کوکیッ]

"غول جادویی"

از قصه ‏ها آمد
غولی به شکل دود
انگشت ‏هایش سبز
موهایش آبی بود

او گفت: «یوهاهاها
در خدمتم قربان
هر مشکلی داری
حل می‏ شود آسان.»

گفتم: «بفرمایید
این کیف، این دفتر
حل کن، بخوان، بنویس
تا صفحه ‏ی آخر.»​

 

[کوکیッ]

"فکر کن پروانه‌ای"

فکر کن پروانه ای
بال داری، می پری

می روی از باغچه
بوی گل می آوری

فکر کن مثل نسیم
می وزی در آسمان

لا به لای برگ ها
شعر و لالایی بخون

توی کندوها برو
بچه زنبور شو

روی گل ها را ببوس
از بدی ها دور شو

شیره گل را بنوش
غنچه ها را نازکن

در هوای دوستی
بال ها را باز کن​

 

[فاطـمه زهـرا]

هیچی به اردک تک تک تک تک اردک عموپرنگ نمیرسه خخخ

 

[کوکیッ]

''سلام بی صدا''

از بوی گل ها پر شده
هر گوشه از دنیای ما

لبخند خوب زندگی
پیداست بر گلبرگ ها

هر برگ و هر گلبرگ گل
مثل سلامی بی صداست!

هر غنچه و هر برگ و گل
یک هدیه از سوی خداست​

 

[کوکیッ]

''جای خودم''

گنجشکه گفت: جا می خوام
جنگلی زیبا می خوام
جنگله دوره دوره
نمی دونم چه جوره
می گن پر از درخته
دیدن اون چه سخته
منم می بینمش
از وسط درختاش​

 

[کوکیッ]

"نوشته‌های خدا"

هنوز بی جوابم
برای کار دانه
چگونه می شود او
دوباره هندوانه

خدا نوشته این را
میان دانه حتما
تلاش کردم و حیف
نشد بخوانم اصلا

خدا نوشته هایش
همیشه ریز ریز است
خیال می کنم که
برای چشم تیز است​